Hasj en weed

Wat zijn hasj en weed?

Hasj en weed zijn afkomstig van een plant met de latijnse naam Cannabis Sativa, kortweg cannabis.
In het Nederlands noemen we die plant hennep.
Als je de vrouwelijke bloemtoppen ervan droogt en verkruimelt, krijg je marihuana.
Marihuana is groen-bruin van kleur en wordt meestal 'weed' of 'wiet' genoemd.
Als je de hars van de plant tot blokken of plakjes perst, krijg je hasj.
De kleur daarvan varieert van lichtbruin tot zwart.
Via een speciale bewerking kan een sterk geconcentreerde stof uit de plant worden gemaakt: hasj-olie.
Weed, hasj en hasjolie verspreiden een heel karakteristieke geur.
Wie die eens heeft geroken, herkent hem in het vervolg onmiddellijk.

Wat zit er in?

Het bestanddeel waar het om gaat, wordt kortweg 'THC' genoemd (voluit: delta-9-tetrahydrocannabinol).
Hoe warmer het klimaat waarin de hennep groeit, hoe meer THC er in zit. Ook Nederlandse 'wiet' die onder vrijwel ideale omstandigheden in kassen is gekweekt, bevat vaak veel THC.
Hasjolie kan zelfs voor meer dan de helft uit THC bestaan.

Waar komt cannabis vandaan?

Hennep wordt op diverse manieren gebruikt.
In het grootste deel van de wereld is het een heel gewone plant.
De vezels ervan worden al 12.000 jaar gebruikt voor het maken van touw en kleding. Hennep wordt door boeren wel aangeplant als windscherm.
Een kleine 5000 jaar geleden werd in China ontdekt dat de plant ook een geneeskrachtige werking heeft.
Ook nu nog wordt THC medisch toegepast, bijvoorbeeld om de bijwerkingen van chemotherapie tegen te gaan.
In de dertiger jaren werd cannabis in de VS verboden, andere landen volgden.
Vanaf het begin van de jaren zestig kwam cannabisgebruik in Nederland in opmars, terwijl het toen nog streng verboden was.
In de 10 jaar daarna nam het gebruik fors toe.
Rond 1980 liep het gebruik weer wat terug, maar daarna heeft de stijging zich voortgezet

Wat voelt de gebruiker van hasj of weed?

 THC versterkt de stemming.
Wie zich niet zo gelukkig voelt, kan zich er nog rotter door voelen.
 Bij iemand die zich goed voelt, valt het meestal prettig.
Hij wordt er 'high' van.
Het woord 'stoned' wordt gebruikt vanwege het zwaar aanvoelen van met name armen en benen.
• THC beïnvloedt ook de waarneming.
Kleuren worden intenser ervaren, muziek wordt intenser beleefd.
Het gevoel voor ruimte en tijd verandert, de fantasie slaat op hol. Sommige mensen krijgen ineens zin om veel te eten ('vreetkick'), anderen de slappe lach.
Maar ook kun je door angst overvallen worden.
• THC verslapt de spieren, maakt de mond droog, de ogen rood, verwijdt de pupillen en versnelt de hartslag.
Sommige van deze effecten kunnen als vervelend worden ervaren.

Hoe wordt het gebruikt?

Hasj en weed worden meestal vermengd met tabak en dan met één of meer vloeitjes tot een sjekkie gerold.
Dat heet dan een 'stickie' of 'joint'. Het roken heet 'blowen'.
Er zijn ook mensen die het in eten verwerken, meestal een taart of zogenaamde 'space-cake'.
Een stickie of joint werkt al na een paar minuten, twee tot vier uur later is het effect weg.
Hasj en weed in het eten begint vaak pas na een uur te werken (wat risico's met zich meebrengt).

Wie gebruiken het?

Hasj en weed zijn in Nederland vrij gemakkelijk te krijgen.
De prijs die er voor betaald wordt, varieert van 5 tot 15 gulden per gram. Mensen gebruiken het om zich er lekker en ontspannen door te voelen, of om de werkelijkheid te ontvluchten.
De interesse is het grootst in de puberteit, omdat dan de behoefte om te experimenteren het grootst is.
Van de 12/13 jarigen heeft 6% ooit hasj of weed geprobeerd.
Dit percentage neemt toe met de leeftijd: bij de 16/17 jarigen is dit 34%.
De meeste jongeren gebruiken dit middel maar één of een paar keer.
Een kleinere groep blijft vaker gebruiken.
Het zijn veel vaker jongens dan meisjes die blowen.
In de groep scholieren van 12 jaar en ouder heeft 14% van de jongens en 8% van de meisjes kortgeleden nog hasj of weed gebruikt.
Verder komt gebruik van hasj en weed voor onder alle leeftijdsgroepen, rangen en standen.
De schatting omtrent het aantal gebruikers in Nederland varieert van 300.000 tot 600.000.

Kun je er verslaafd aan raken?

Je kunt onderscheid maken tussen lichamelijke afhankelijkheid en geestelijke afhankelijkheid.

Lichamelijke afhankelijkheid

We spreken van lichamelijke afhankelijkheid, als het lichaam protesteert wanneer met gebruik van een middel wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen).
Bij het gebruik van hasj en weed treedt dit niet op.
Ook heeft de gebruiker niet steeds meer nodig om hetzelfde effect te bereiken.
Tenslotte leidt het gebruik niet automatisch tot een behoefte aan zwaardere drugs.

Geestelijke afhankelijkheid

Geestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder.
Bij een deel van de gebruikers is dit het geval, met name bij degenen die vaak gebruiken (bijvoorbeeld elke dag).
Dit geldt nog sterker wanneer gebruikt wordt om de werkelijkheid te ontvluchten, bijvoorbeeld uit verveling of gebrek aan toekomstperspectief.
Voor deze gebruikers kan de situatie ontstaan dat alleen hasj of weed nog belangrijk zijn, de rest is niet interessant.

Hoe ga ik om met cannabisgebruik van een ander?

In vrijwel ieders omgeving wordt wel eens hasj of weed gebruikt.
Het kan voorkomen dat iemand flipt.
Dit is geen reden voor paniek.
Probeer de persoon in een rustige omgeving te kalmeren.
Meestal lukt dat door hem gerust te stellen en door hem iets zoets te laten drinken of eten.
Wanneer iemand verward en angstig blijft, is het verstandig een arts te raadplegen.
In het onderwijs, het jongerenwerk en in gezinnen met opgroeiende kinderen zal cannabis zeker ter sprake komen.
Botweg verbieden is niet zo zinvol.
De kans is dan groot dat de ander het eventuele gebruik probeert te verbergen en gesprekken erover vermijdt.
Af en toe blowen kan dan ongezien overgaan in probleemgebruik.

Belangrijk zijn:

 Goede informatie over hasj en weed.
Deze tekst geeft de belangrijkste informatie.
 Openhartige gesprekken zonder vooroordelen.
Wie zich zorgen maakt over het gebruik van een ander, kan er alleen op die manier achter komen hoeveel en waarom de ander eigenlijk gebruikt. Wanneer iemand moeilijk zonder kan, zijn er waarschijnlijk onderliggende problemen waar iets aan gedaan moet worden.
Door de gebruiker zelf en zo nodig met (professionele) hulp van anderen. Vaak zijn er dan ook andere signalen zoals verminderde prestaties op school e.d.
 Duidelijkheid over gestelde grenzen.
De geloofwaardigheid van een opvoeder of partner is groter wanneer deze zich ook aan afspraken houdt.
 Het experimenteren van een jongere zal niet snel ontsporen als deze zich niet verveelt, zelfstandig is, ‘nee’ kan zeggen en met tegenslagen kan omgaan.
 Blijf in gesprek; paniek of dreigementen hebben een averechts effect.
 Schroom niet om zo nodig advies te vragen en hulp te zoeken.

Wat zijn de risico's?

 Wie niet lekker in zijn vel zit, kan beter helemaal geen hasj of weed gebruiken: de kans is groot dat het er alleen maar erger van wordt.
 Een te hoge dosis kan heftige angstgevoelens of neerslachtigheid veroorzaken.
Lichamelijk kan het heel onbehaaglijke gevoelens veroorzaken (duizeligheid, misselijkheid), tot paniek en flauwvallen toe.
Dit wordt 'flippen' genoemd.
Wachten tot het over gaat, is het enige wat je dan kunt doen.
Wel kan een ander proberen te kalmeren.
Het 'flippen' door een te grote dosis komt vooral voor bij onervaren gebruikers (jongeren, buitenlandse toeristen, e.d.).
Dit risico is een stuk groter wanneer hasj gegeten wordt, omdat de gebruiker dan minder goed in de gaten heeft hoeveel hij binnen heeft gekregen.
 THC vermindert het concentratievermogen, het reactievermogen en het korte termijn geheugen.
Logisch nadenken wordt moeilijker, de draad van een gesprek wordt uit het oog verloren.
THC en werken, huiswerk maken of studeren gaan dan ook niet samen.
Deelname aan het verkeer onder invloed van THC is gevaarlijk en daarom verboden.
 Mensen die veel en vaak THC gebruiken, kunnen geremd worden in hun ontwikkeling.
In plaats van problemen op te lossen en daarvan te leren, 'blowen' ze hun problemen en onvrede weg.
Ze lopen bovendien het risico in een sociaal isolement terecht te komen.
 Mensen die kampen met onderliggende psychische problemen of die aanleg hebben voor psychotische stoornissen vormen een risicogroep.
Het gebruik van hasj kan deze problemen verergeren en wordt daarom afgeraden.
 De rook van joints en stickies wordt doorgaans diep geïnhaleerd en lang in de longen vastgehouden.
Die rook bevat meer kankerverwekkende stoffen dan die van alleen tabak.
Op langere termijn kan hierdoor schade optreden aan de luchtwegen.
 THC is aangetoond in moedermelk.
Voor hasj en weed geldt hetzelfde als voor alcohol, tabak en andere drugs: gebruik tijdens de zwangerschap en borstvoeding is af te raden.
 Een mogelijk effect van langdurig en intensief gebruik is een verminderde vruchtbaarheid.
Na stoppen met gebruik herstelt dit zich.
• De meeste wetenschappers achten het níet bewezen dat langdurig gebruik leidt tot blijvende invloed op de hersenen en het immuunsysteem.

Wat zegt de wet en de politie?

Het kweken van hennep en het bezitten van hasj en wiet is altijd strafbaar, zelfs als het gaat om kleine hoeveelheden.
De wet die hierop van toepassing is, is de Opiumwet.
Toch wordt de verkoop van hasj in coffeeshops niet gauw opgespoord en vervolgd. Dit beleid, waarbij de politie dus niet letterlijk de wet volgt maar voor de praktijk een eigen uitleg aan de wet geeft, wordt gedoogbeleid genoemd.
Overigens heeft de Nederlandse overheid officieel dit gedoogbeleid vastgesteld en is er dus geen eigen initiatief van de politie.
De overheid heeft hier bewust voor gekozen.
Men denkt dat de kans hierdoor kleiner wordt, dat gebruikers van hasj in aanraking komen met de wereld van de harddrugs.
Een ander voordeel zou zijn dat drugsgebruikers hierdoor niet in de illegale sfeer terechtkomen en dus allerlei misdaden gaan plegen.

Verantwoordelijk voor het beleid van de Nederlandse overheid zijn de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en de minister van Justitie.
Een centrale rol in dit gedoogbeleid is weggelegd voor de coffeeshops. In een coffeeshop mag hasj worden verkocht voor particulier gebruik.
Coffeeshops mogen geen harddrugs verkopen, geen reclame maken, niet verkopen aan jongeren onder de 18 jaar en niet meer verkopen dan 5 gram per klant. Vreemd in het gedoogbeleid is wel dat een coffeeshop die zich aan deze regels houdt, niet wordt vervolgd, maar dat de aanvoer van hasj naar de coffeeshop wel illegaal is, omdat kwekers en leveranciers niet gedoogd worden.
Dit staat wel bekend als “ het achterdeurbeleid”.
Er bestaat geen actief opsporingsbeleid wanneer iemand voor eigen gebruik maximaal 5 hennepplanten kweekt of maximaal 30 gram hasj in het bezit heeft.
Bij het bezit van grotere hoeveelheden van hasj krijgt de gebruiker soms een forse straf.
Boetes: als je 5 tot 30 gram in bezit hebt is de boete 50 tot 150 gulden.
Als je minder dan 5 gram bezit leidt dat niet tot een boete maar de drugs worden wel ingenomen door de politie.
Als je onder de 18 jaar bent kun je wel een flinke boete voor het bezitten van 5 gram of minder hasj krijgen.
In veel andere landen zijn de wetten strenger en word je sneller opgespoord als je handelt in hasj.
Het bezit van een beetje hasj kan jaren gevangenisstraf opleveren.
Als je het over de grens meeneemt, al is het voor eigen vakantiegebruik neem je een groot risico.

Mijn menig over hasj/weed:

Als iemand mij vraagt of ik wil blowen zou ik nee zeggen, want ik vind drugs slecht. Ik zou in het begin smoesjes verzinnen, zoals: Ik zit op dansen en straks gaat het blowen ten koste van mij conditie.
En als ze er op aandringen zou ik weglopen en andere vrienden zoeken of gewoon niet meeblowen.
Ik zou in ieder geval niet meeblowen zelfs als dat ten koste gaat van mijn vriendschap.