Dierproeven

Inleiding. Wij, gaan ook Cultuur & Maatschappij doen, en moeten dus een werkstuk maken over Dierproeven en proefdieren. Het leek ons een erg interessant en toch ook wel een moeilijk onderwerp, omdat we nog helemaal niet veel af wisten van dierproeven. Een aap met twee hoofden, een foto met allemaal dode katten erop, een schreeuwende aap en zo kunnen we nog wel een paar afgrijselijke dingen op noemen en laten zien! Afschuwelijk toch??? We hadden een aantal vragen over proefdieren, waar we meteen maar deelvragen van hebben gemaakt: · Welke dieren worden er gebruikt? · Voor- en nadelen van dierproeven. · Wanneer mag je dierproeven uitvoeren? · Wanneer zijn ze begonnen met dierproeven? Deze deelvragen hebben we als hoofdstukjes gebruikt.
Welke dieren worden er gebruikt en waarvoor? Er worden op veel dieren proeven gedaan. Bekijk de lijst hieronder maar eens: - Muizen - Ratten - Cavia's - Konijnen - Apen - Honden - Katten - Fretten - Paarden - Varkens - Geiten - Schapen - Runderen - Vogels - Reptielen - Amfibieën - Vissen
Van deze dieren worden het minst gebruikt: - Reptielen - Fretten - Katten. De dieren die het meest gebruikt worden: - Muizen - Ratten - Vogels
Bij konijnen, geven ze medicijnen en vaccins, waarna ze de temperatuur opmeten. De konijnen worden dan in een soort kistje gedaan, dat zo klein is zodat ze zich niet kunnen bewegen, dit
wordt gedaan omdat ze helemaal stil moeten blijven zitten. Ook doen ze huidirritaties bij konijnen, ze smeren stoffen op het konijn en daarna wordt het konijn goed in de gaten gehouden. Als de proef klaar is, kan het konijn niet opnieuw worden gebruikt en wordt het dus afgemaakt. Met cavia’s worden er ook veel proeven gedaan. Maar dan vooral met naakte cavia’s, dus zonder vacht! Doordat de cavia kaal is, is hij goed te gebruiken om stoffen op uit te testen die het lichaam normaal afbreekt. De cavia moet onder speciale omstandigheden gehouden worden omdat hij geen afweerstoffen meer heeft en dus uiteindelijk dood zal gaan. De testen die op ratten worden uitgevoerd, zijn meestal zwemtesten. De ratten komen dan in een soort doorzichtige buis gevuld met water. De ratten verdrinken niet, ze blijven drijven, en gaan heel erg trappelen, aan de hand van dit trappelen kunnen de onderzoekers zien of het medicijn de rat nou actiever maakt of juist versuft. Ook worden er giftigheids onderzoeken gedaan, Deze testen zijn het meest gruwelijkst en pijnlijkst die er bestaan. Muizen, ratten en cavia’s krijgen steeds andere hoeveelheden proefstof binnen. Bijvoorbeeld: een wasmiddelingrediënt. Dit duurt, totdat precies de helft van de proefdieren dood gaat. Als er net te veel of net te weinig proefdieren dood gaan, wordt de test opnieuw gedaan. Net zo lang totdat de precieze dosis is gevonden waarbij precies de helft van de geteste dieren dood gaat, deze test kost ontzettend veel dieren het leven! Maar gelukkig is in Nederland deze test verboden, in het buitenland wordt hier hard aangewerkt, zodat ook straks daar de test verboden is. Voor cosmetica worden er ook proeven gedaan. Ze nemen een beetje mascara en prikken er mee in het oog van, bijvoorbeeld een aap. Als het oog gaat irriteren, dan is het een slechte mascara, dus als het oog
niets mankeert na de test, is het goeie mascara. Als zo’n mascara dus niet goed is en dus het oog
van de aap gaat irriteren, gaat de aap slechter zien, of hij wordt zelfs blind. Maar gelukkig sinds 1996 mag deze test niet meer gedaan
worden in Nederland, maar in het buitenland wel en testen ze het dus daar gewoon. Elk jaar sterven er ongeveer 750.000 proefdieren in ons kikkerlandje. Op deze duizenden muizen, ratten, kippen, konijnen, cavia’s, honden, katten en andere dieren worden dag in dag uit proeven op uitgevoerd. Deze dieren hebben een vreselijk leven. Ze zitten met veel soortgenoten of alleen in veel te kleine kooien, zodat ze zich haast niet kunnen bewegen en niks kunnen doen. De voor- en nadelen van dierproeven. Sommigen testen hebben inderdaad positieve gevolgen. Bijvoorbeeld, als iemand een hartinfarct heeft gehad, moeten de medicijnen wel goed zijn, anders kan de schade enorm zijn. Dus is het handig om het eerst op dieren uit te oefenen. Ook de vooruitgang op genetische manipulatie is een positief gevolg van dierproeven. Door genetische manipulatie kan het erfelijke materiaal van iemand veranderd worden. Waardoor ze weer andere testen kunnen doen. Zo worden bijvoorbeeld gekloonde dieren gebruikt als “medicijnfabriek”. De konijnen, koeien en schapen hebben een DNA-construct gekregen van delen van menselijke en dierlijke genen, die er samen voor zorgen dat ze biomedische eiwitten leveren, waarvan medicijnen worden gemaakt. Op langere termijn kunnen straks door genetische manipulatie dieren als orgaandonoren worden gebruikt. Dit wordt Xenotransplantatie genoemd, maar orgaandieren mogen pas gebruikt worden als er meer bekend is over de risico’s die het met zich mee brengt. Één risico is dat gevaarlijke dierlijken virussen worden overgedragen. Maar bij dierproeven worden ook proeven gedaan, die eigenlijk niet eens echt nodig zijn. Of er worden veel te veel dieren gebruikt. Of de proef is positief, maar het dier waar mee de proef gedaan is, kan niet meer gebruikt worden voor een andere proef en wordt dus als nog afgemaakt. In Schotland heeft men proeven gedaan met zalm om genetische manipulatie 4 keer sneller te laten gaan. Hier zijn ze een jaar mee bezig geweest en toen is men er mee gestopt en is al het gemanipuleerde zalm afgemaakt, omdat de zalm slecht bij het publiek lag, van wegen hun lelijkheid! Ook heeft men ooit een bespottelijke proef gedaan met kikkers, ze beschadigde al vroeg in het leven van de kikker zijn genen, zodat de vreemdste dieren ontstonden, zoals kikkers zonder kop, of kikkers die een poot missen. Na die proeven werden de kikkers afgemaakt en werd er niks meer met de gegevens van die proef gedaan!!!
Wanneer mag je dierproeven uitvoeren? Als iedereen zomaar dierproeven mag uitvoeren, zal het een chaos worden en er zouden veel te veel onzinnige en belachelijke experimenten uitgevoerd worden. Als een onderzoeker een dierproef wil doen, moet hij eerst een onderzoeksplan indienen, ze moeten dan een onderzoeksformulier in vullen. Op dat formulier moet staan: - De vraagstelling van de proef. - Het maatschappelijk en wetenschappelijk belang van het onderzoek. - De proefbehandeling. - Diersoort en aantal dieren. - Huisvestiging van de proefdieren. - De last en hinder van de dieren. Als dit formulier is ingeleverd, gaat het DEC (Dieren-Experimenten-Commissie) het beoordelen. Voordat de proef uitgevoerd wordt, moet het onderzoeksplan eerst wetenschappelijk goedgekeurd worden, want een dierproef is pas een echte dierproef als het antwoord geeft op een wetenschappelijke vraag. Het DEC vergadert ook of het wel een nuttige proef is en of die dus wel noodzakelijk is. Er wordt dan gelet op: - of de proef wel wetenschappelijk verantwoord is. - of er is nagedacht aan alternatieven voor de proef. - Of er wijzingen aangebracht moeten worden in het plan. Het kan ook zo zijn, dat de onderzoeker bij de vergadering moet zijn. Als alles goed is en alle vergader leden ingestemd hebben met de proef, dan mag de proef uitgevoerd worden, maar doordat er in Nederland al enkele proeven verboden zijn, gaan de onderzoekers gewoon naar het buitenland, omdat de proeven daar nog wel uitgevoerd mogen worden. Wanneer zijn ze begonnen met dierproeven? De aller eerste proeven op dieren werden al gedaan rond 500 voor Christus. De oude Grieken kwamen er achter dat bepaalde symptomen altijd tegelijk voorkomen en dat bepaalde medicijnen verlichting kunnen geven. Hierdoor deden ze verschillende proeven op dieren. De Griekse arts Alcmaeon was één van de eerste artsen die een dierproef uitvoerde. Er werd ontdekt dat als je een bepaalde zenuwverbinding doorsneed dat het dier geen geluid meer kon maken, dit werd dan ook vaak toegepast, voordat ze één of andere proef bij het dier deden, waardoor het dier geen geluid meer maakte en de “artsen” minder snel van hun concentratie afgebracht werden. Toen er ook meetinstrumenten beschikbaar waren, werd het mogelijk om ook dieren op te meten. Hierna werd het onderzoek naar processen in het lichaam steeds belangrijker. Het dier werd eigenlijk een soort model voor de mens. De overeenkomst tussen de mens en het proefdier werd sterk beïnvloed door de Franse filosoof Descartes. Volgens hem waren de geest en het lichaam compleet gescheiden. Waardoor de dieren absoluut geen pijn zouden voelen. Door deze gedachten, werden de proeven op de dieren gewoon voortgezet. Maar natuurlijk waren er ook mensen die daar anders over dachten, halverwege de 19e eeuw, werden dan ook eindelijk organisaties opgestart die tegen de dierproeven zijn. Vanaf toen werden er juist steeds meer dierproeven gedaan, maar de dieren zouden dan wel verdoofd worden, zodat ze helemaal geen pijn konden voelen. Hierdoor hielden de organisaties zich stil. Mijn mening: Mijn mening over dierproeven vind ik erg moeilijk om te geven, omdat ik er eigenlijk voor en er tegen ben! Ik vind het uiteraard verschrikkelijk voor de dieren die voor de proeven gebruikt worden, omdat ze echt wel pijn lijden! Hun geest en lichaam is net als bij ons. Wij voelen het ook, als iemand ons knijpt of als er make-up remover in ons oog zit of als we ons snijden, als wij dat voelen, dan voelen de dieren dat ook! Wij stammen immers toch af van de apen? We zijn eigenlijk familie van de apen! Oké, dieren kunnen niet praten, maar als ik mijn hamster laat vallen, dan piept ie ook en dan weet ik dat hij pijn heeft, als een aap, muis of welk dier dan ook piept of spartelt, dan weten wij toch dat het beestje pijn heeft en het niet wil? Kom op nou mensen, denk eens na????? Maar gedeeltelijk ben ik het ook eens met de dierproeven. Hoe komen we er anders achter of er een medicijn is, tegen bijvoorbeeld aids. En hoe komen we er anders achter of mascara schadelijk is voor onze ogen? Het is zielig, maar wie weet de oplossing zodat de dieren niet meer gebruikt worden voor proeven? Ja, geen nieuwe make-up ontwerpen, dat ten eerste! We hebben al genoeg troep daar van, maar we moeten toch weten of de medicijnen helpen tegen de ziekte of dat ze juist schadelijk zijn? Een aap die zegt: “Mij hebben ze MS gegeven.” Mensen die in kooien zitten, waar normaal de proefdieren in zitten. Deze afbeeldingen, vind ik heel goed, want hierdoor wordt je echt aan het denken gezet!