De rechtbank

Inhoudsopgave: 1. De verschillende soorten rechtbanken. 2. Waar staan die verschillende soorten rechtbanken. 3. Welke straffen kennen we in Nederland. De verschillende soorten rechtbanken. • Kantongerecht • Rechtbank • Gerechtshof • De hoge raad Kantongerecht: Het kantongerecht is het ‘laagste gerecht’ in Nederland. De kantonrechter behandelt alleen overtredingen. Vaak gaat het om zaken waarin de politie of de officier van justitie een schikkingsvoorstel heeft gedaan. Als de verdachte niet op zo’n voorstel ingaat, komt de zaak bij de kantonrechter. De verdachte ontvangt dan een dagvaarding waarin precies staat waarvan hij wordt verdacht. De rechter onderzoekt op de zitting wat er is gebeurd. Eerst komt de officier van justitie aan het woord en daarna de verdachte of zijn advocaat. De kantonrechter kan ook getuigen horen. De verdachte mag altijd als laatste nog iets zeggen. De kantonrechter doet meestal meteen na de zitting een mondelinge uitspraak. Tegen de meeste uitspraken is hoger beroep mogelijk bij de rechtbank. Rechtbank: De rechtbank behandelt in principe alle misdrijven en de hoger-beroepzaken van het kantongerecht. Eenvoudige zaken worden door één rechter behandeld, de politierechter genoemd. Moeilijker zaken worden door drie rechters bekeken. Ook nu komt eerst de officier van justitie aan het woord en daarna de verdachte of diens advocaat. De politierechter doet meestal meteen mondeling uitspraak. De rechters bij de rechtbank doen veertien dagen na de zitting uitspraak. Tegen die uitspraken is in principe hoger beroep mogelijk bij een gerechtshof. Bij de rechtbank werkt een aantal gespecialiseerde rechters. De economische politierechter houdt zich bezig met economische vergrijpen, bijvoorbeeld overtreding van de winkelsluitingswet of de warenwet. De kinderrechter behandelt zaken waarin kinderen worden verdacht van het plegen van strafbare feiten.
Gerechtshof: De raadsheren van het gerechtshof behandelen in het algemeen alleen zaken in hoger beroep. Zij bekijken nog eens wat er precies is gebeurd en luisteren opnieuw naar de verhalen van het openbaar ministerie en de verdachte. Het gerechtshof hoeft geen rekening te houden met uitspraak van de rechtbank. Iemand die in eerste instantie is veroordeeld, kan dus worden vrijgesproken, maar ook een hogere straf krijgen. De hoge raad: Partijen die het niet eens zijn met een uitspraak kunnen bij de Hoge Raad in cassatie (een speciale vorm van hoger beroep) gaan. De raadsheren van de Hoge Raad kijken dan niet opnieuw naar de feiten van een strafzaak, maar onderzoeken alleen of de rechtbank of het gerechtshof alle rechtsregels goed heeft toegepast. Als dat niet zo is, moet een andere rechtbank of een ander hof opnieuw naar de zaak kijken. Waar staan die verschillende soorten rechtbanken: - Rechtbank Leeuwarden - Rechtbank Groningen - Rechtbank Assen - Rechtbank Zwolle-Lelystad - Rechtbank Almelo - Rechtbank Zutphen - Rechtbank Arnhem - Rechtbank Alkmaar - Rechtbank Haarlem - Rechtbank Amsterdam - Rechtbank ’s-Gravenhage - Rechtbank Utrecht - Rechtbank Rotterdam - Rechtbank Dordrecht - Rechtbank ’s-Hertogenbosch - Rechtbank Brede - Rechtbank Middelburg - Rechtbank Roermond - Rechtbank Maastricht Welke straffen kennen we in Nederland: De hoofdstraffen die de rechter op kan leggen, zijn: • een celstraf ( gevangenisstraf of hechtenis) • een geldboete • een taakstraf
Naast de hoofdstraffen zijn er bijkomende straffen. Celstraf: Wanneer je een celstraf krijgt, ook wel een vrijheidsstraf, dan krijg je een brief thuis waarin je kunt lezen of je de straf in een gevangenis of in een huis van bewaring moet uitzitten. Als je met de plaats niet eens bent waar je je straf moet uitzitten dan kan je daartegen in beroep gaan. De brief die je krijgt na de veroordeling bevat verder informatie over waar en wanneer je voor de straf moet melden. Meld je je niet op de aangegeven dag dan word je door de politie opgehaald. Als gedetineerde heb je ook wel bepaalde rechten, zoals het recht op bezoek, recht om te telefoneren en het recht post te ontvangen. Wanneer je een vrijheidsstraf van minder dan 14 dagen hebt gekregen, dan kun je vragen of de straf op bepaalde dagen van de week uitgevoerd kan worden. Dit kan dan alleen als er een goede reden voor is, een zo’n goede reden is dat je door de week moet werken en zou je de straf in het weekeinde kunnen uitvoeren. Geldboete: Als de rechter een geldboete heeft opgelegd, ontvang je na enkele weken een acceptgiro. Deze betaald worden via een giro- of bankrekening. Het is verstandig om deze boete op tijd te betalen. Op de acceptgiro staat de datum waarop u uiterlijk moet betalen. Wanneer dit niet voor die datum is betaald, dan ontvang je eerst nog een herinnering. Tegelijk met deze herinnering wordt de geldboete verhoogd. Wanneer je daarna nog steeds niet hebt betaald, kan de deurwaarde beslag leggen op je geld en je spullen. Uit de opbrengst zullen de verhoogde boete en de deurwaarderskosten betaald worden. In het ergste geval moet je de boete in een celstraf uitzitten. Als je van te voren al weet dat je de boeten niet kan betalen in een keer, dan kan je bij de officier van justitie vragen of je bedrag in termijnen kan betalen.
Taakstraf: De rechter kan allen een taakstraf opleggen, als je dit zelf aan hem of aan de officier van justitie hebt voorgesteld. De te verwachten celstraf mag niet langer dan 6 maanden zijn. Taakstraffen zijn onder te verdelen in werkstraffen en leerstraffen. Je kan ook een combinatie van beide opgelegd krijgen. De taakstraf wordt verricht in je vrije tijd. Ga je bijvoorbeeld nog naar school of werk je overdag dan kan ‘s avonds of in het weekeinde de straf worden verricht. In het vonnis van de rechter staat precies welke taakstraf je hebt gekregen, hoelang die taakstraf duurt en binnen welke tijd u de straf uitgevoerd moet hebben. Ook staat er in het vonnis welke celstraf je zou hebben gekregen in plaats van de taakstraf. Wanneer de taakstraf niet goed wordt uitgevoerd, dan wordt alsnog de celstraf uitgezeten. Bijkomende straffen. De rechter kan naast de hoofdstraf ook nog een of meerder bijkomende straffen opleggen. Maar hij kan ook alleen een bijkomende straf opleggen. De bijkomende straffen hebben meestal iets te maken met strafbare feit dat je gepleegd hebt. De bijkomende straffen die er zijn, zijn deze: ontzegging uit een bepaald recht, het bekendste voorbeeld hiervan is de ontzegging uit de rijbevoegdheid. Ook kan de rechter je het kiesrecht, of het recht om het huidige beroep uit te oefenen ontnemen. verbeurdverklaring van een in beslag genomen voorwerp, de overheid kan voorwerpen die te maken hebben met het misdrijf dat je hebt gepleegd in beslag nemen. Als de officier van justitie besluit een zaak voor de strafrechter te brengen, dan komt er een zitting. Op die zitting vertelt de officier van justitie aan de rechter wat de verdachte aan zijn mening heeft gedaan. De rechter onderzoekt wat er precies is gebeurd. Hij luistert niet alleen naar wat de officier van justitie en de verdachte hem vertellen, maar doet ook zelf onderzoek. Hij kan bijvoorbeeld getuigen en deskundigen vragen wat zij van een zaak vinden. Pas daarna doet de rechter uitspraak.