Stervenis islam

Werkstuk stervenis bij de islam: Hoofdstuk 1: Wat is de dood? Uit onderzoek is bewezen dat de meerderheid van de geloofsgeleerden tot de conclusie is gekomen dat de dood de afwezigheid inhoudt van het leven zoals we dat op aarde kennen. De dood is bepaald om ons de waarde van het leven te doen beseffen, dat betekent dat je als je dood bent te weten komt wat de waarden van je leven eigenlijk is. De ziel heet de roeh en de geest wordt de nafs genoemd. Volgens de overlevering wordt de dode bezocht door de engelen: Moenkir en Nakir die de dode de Sjahada (de geloofsbelijdenis) laat opzeggen. Dan ondervragen ze de dode en zoeken de goede en de slechte kanten van de dode uit zodat god kan bepalen of hij/zij naar de hemel (het paradijs) of naar de hel zal gaan. De dode die de geloofsbelijdenis niet kent, wordt ‘geslagen’. De toekomst is voor hem minder goed. De dood is in de islam geen eindpunt. God bepaald de tijd, de plaats en de manier waarop iemand sterft. Als iemand dood is komt de Dag Des oordeels waarop iemand straf of beloning krijgt voor hem/haar leven. De dood heeft voor de moslims veel te betekenen: het is dan eigenlijk het begin van een nieuw leven. Als hij/zij dood is wordt hij/zij uit de koran geciteerd en wordt met het gezicht richting Mekka (de heilige stad) gelegd. Hoofdstuk 2: de begrafenis. Als mensen dood is worden ze begraven of ze worden gereinigd. Het ligt aan welke godsdienst het is. Bij de islam is het toegestaan dat de vrouw van het overleden familielid tot 3 dagen na de dood mag rouwen. Het is heel normaal om je verdriet te tonen. Zelfs om te huilen. Maar dit mag niet door middel van roepen, schelden en op de wangen van de overledene slaan gebeuren. Het is belangrijk dat een moslims begraven worden op een islamitische begraafplaats. Bij de moslims word er niemand gecremeerd, zelfs niet als de overledene dat wil. De diepte van het graf wordt bepaald door de hoogte van de borstkas van de overledene. Na het graafwerk wordt onderaan een uitholling gemaakt in de richting van Mekka. Bij plaatsgebrek graaft men een gleuf waarin de dode op zijn rechterzijde wordt gelegd, met zijn gezicht naar Mekka. Het graf wordt zodanig gevuld dat de overledene op zijn rechterzijde blijft liggen. Vervolgens worden 3 handen met aarde in het graf gestrooid door iedereen die aan de begrafenis deelneemt. Iedere hand aarde gaat gespaard met de bede: Hiervan schiepen wij u Wij deden u hierin terugkeren Hieruit zullen wij u weer doen opstaan op de Laatste Dag. Dan worden de knopen van stukken waarin de dode gewikkeld is, losgemaakt, maar wel zo dat geen aarde de dode kan bereiken. De overledene wordt met zijn voeten schuin naar beneden en zijn hoofd schuin naar boven in het graf gelegd. Hij of zij wordt op zijn of haar rechterzijde, met het gezicht naar Mekka in de uitholling gelegd waarbij de rug wordt ondersteund door de aarde. Voordat men het graf sluit, wordt het driemaal met twee handen vol met water besproeid. Het graf wordt met aarde verhoogd zodat men het ziet en het mag dan niet vertrapt worden. Daarna volgt de smeekbede voor de overledene. Dit wordt gedaan voor vergiffenis van de overledene. Als het gebed afgelopen is, hebben de aanwezigen drie mogelijkheden: direct weggaan, biddend meegaan naar de begraafplaats en dan naar huis gaan, of nog langer blijven om vergiffenis te vragen voor de overledene. Diegenen die meegaan naar de begraafplaats, moeten enkele regels in acht nemen. Ze moeten denken aan de dood en daaruit een les trekken, ze moeten God aanroepen en aanbidden. Daarbij mogen de moslims niet zitten tot de overledene begraven is. Ze moeten hetzelfde pad volgen als waarover de overledene gedragen wordt.
Hoofdstuk 3: reïncarnatie. Reïncarnatie is eigenlijk geloven in leven na de dood. Dit kan wel duizenden keren gebeuren en je kunt je niets van het vorige leven herinneren. Moslims vinden dat je eigenlijk nooit helemaal dood gaat. Zij denken dat alleen het stoffelijk lichaam dood gaat, de ziel leeft nog. Die zal naar het licht gaan (de Hemel). Als je slecht hebt geleefd zal je op aarde blijven rondhangen als een geest. Als je goed bent geweest kom je in de Hemel terecht en zal je het daar goed hebben. In de Hemel is volgens moslims nooit ruzie en iedereen is daar lief voor elkaar. Maar dan komt er een tijd dat je terug moet gaan naar de aarde. Je kiest dan je eigen ouders uit. Voor moslims is het leven een les; zij moeten iets zien te overwinnen maar ze weten nog niet wat. De mensen waarmee je in je volgende leven meteen heel goed kunt opschieten zijn mensen die je kent uit je vorige leven. Bijvoorbeeld iemand die je ergens in de stad of zo ontmoet en je lacht naar elkaar en je weet dat jullie elkaar meteen aardig vinden, dan is dat volgens moslims iemand uit je vorige leven. Een reïncarnatietherapeut is iemand die jou gaat hypnotiseren, vervolgens gaat die therapeut je allemaal vragen stellen om bijvoorbeeld 4000 jaar terug in de tijd te gaan. Dan vertel je waar je bent, hoe je heet, wie er bij je zijn enz. de therapeut heeft de dingen die je hebt gezegd opgeschreven en zo kun je er achter komen wat je in je vorige leven hebt gedaan, wie je was, wie je vrienden en ouders waren enz. Er is een keer een meisje onder hypnose gebracht. Onder die hypnose heeft ze verteld waar ze was overleden en waar ze was begraven. Mensen hebben toen onderzoek gezoek gedaan of dit waar kon zijn en het bleek nog zo te zijn ook!!! Hoofdstuk 4: na de dood. Je kunt op 2 manieren dood gaan. Je het zien aankomen of je ziet het niet aankomen. Als je een dodelijke ziekte hebt zie je het aankomen. Maar je kunt ook de ene dag nog van alles doen en de andere dag kun je een auto ongeluk krijgen. Wat je na de dood moet doen: Als er iemand is overleden moet diegene eerst worden gewassen en daarna moet hij/zij in schone doeken worden gewikkeld. Men moet er ook voor zorgen dat er een gebed voor de overledene wordt verricht en dat de overledene op de juiste wijze in het graf komt dus met het gezicht naar Mekka. Meestal heeft de imam vaste groepjes, mannen en vrouwen in zijn gemeenschap die de taken bij een sterfgeval uitvoeren. Als er iemand sterft die niet tussen de moslims woonde en geen familieleden had (een geïsoleerd sterfgeval) moeten de taken ook gewoon worden uitgevoerd. Dus diegene moet ook worden gewassen, in doeken worden gewikkeld en begraven zoals dat bij de islam wordt gedaan. Het wassen van iemand die overleden is moet worden gedaan door iemand die dat vrijwillig wil doen. Iemand die dat doet moet bewust, discreet en rein zijn en die moet de opeenvolgende stappen goed kennen. Aangewezen bij een man die gestorven is zijn: de echtgenote, de vader, de zoon of de broer en bij een vrouw die gestorven is zijn dat: de echtgenoot, de moeder, de dochter of de zus. De overledene wordt met water gewassen en geparfumeerd. Iedereen die bij de begrafenis aanwezig is moeten voor de overledene vier keer “God is de Grootste” zeggen, het eerste hoofdstuk van de Koran (de Fâtiha), de smeekbede voor de overledene en de zegenwensen voor de profeet te lezen. Het hele gebed wordt staande verricht, waarbij de overledene voor de biddende ligt opgebaard en de voorganger op borsthoogte van de overledene staat. Na het beëindigen van het gebed wordt staande de vredesgroet rechts en links uitgesproken. Als men het gebed verricht moet de doodskist in de richting van de Kaäba staan en de mensen moeten zich in drie rijen opstellen achter degene die het gebed leidt. En wanneer een dode wordt begraven zonder dat er een gebed werd verricht, dan bidt men aan het graf. Als men niet aan het graf kan bidden, kan men daarvoor ook op een andere afstand bidden. Na het gebed wordt de dode zo snel mogelijk begraven.