Inleiding: Het onderwerp was makkelijk gevonden, maar toen ik eraan moest beginnen, bleek het erg ingewikkeld te zijn. In Nederland verstaat men onder euthanasie: levensbeëindiging door een arts op verzoek van een patiënt, maar euthanasie houd ethisch veel meer in dan dat. Voordat ik aan dit werkstuk begon en al wel de informatie had doorgelezen, vond ik euthanasie sowieso een goede zaak. Ik vond dat mensen zelf moesten kunnen bepalen wanneer ze een eind aan hun leven wilden maken, ze moesten daar zelf over kunnen beslissen. Maar niet iedereen kan zomaar aan het moorden gaan, vandaar dat ik euthanasie een goede zaak vond alleen als er strenge eisen aan worden gesteld. Ik vond dan ook de nieuwe euthanasiewet een goede wet, duidelijke afspraken, en legaal! Aan de start van dit werkstuk wou ik uitvinden waarom euthanasie zo’n discussiepunt is, ik was van mening dat het goede zaak was en wou wel weten waarom anderen daar anders over dachten. Maar dat is veranderd…
Nog steeds ben ik het eens met dat, maar tijdens het schrijven van en denken over dit werkstuk heb ik langzaam aan een andere mening gekregen over euthanasie. Een familielid heeft me een vraag voorgeschoteld die je eerst aan jezelf moet stellen voordat je je mening geeft over euthanasie:
“Wat zou ik en wat zullen anderen ervan vinden als ik nu euthanasie zou willen plegen?”
En dat is een heel moeilijke vraag!
Denk terwijl je in dit werkstuk de meningen van allerlei betrokkenen leest over euthanasie, aan de vraag die hierboven staat. Het zal niet meevallen, maar het is wel belangrijk bij het vormen van je eigen mening.
Veel succes en plezier met lezen!
De start:
De patiënten zijn eigenlijk het begin van het hele probleem. Dit is niet in negatieve zin bedoeld, maar zonder deze mensen zou het hele probleem rond euthanasie niet zijn ontstaan. De patiënten willen graag de keuze hebben om, als ze in een ondraaglijke situatie terecht zouden komen, een einde aan hun leven te laten maken. Deze keuze willen veel mensen graag openhouden en zijn daarom voor euthanasie.
Patiënten kunnen in Nederland nooit voortkomen uit zorgen over behandelingskosten voor bijvoorbeeld pijnbestrijding. Door het systeem van de sociale zekerheid is iedereen in Nederland verzekerd van gezondheidszorg.
Er zijn mensen die zeggen: “Wij zijn tegen de euthanasiewet, laat men veel meer geld en aandacht besteden aan pijnbestrijding en palliatieve zorg.” En:
“Mijn vrouw heeft al zeker tien mensen begeleid die allemaal terminaal waren en uiteindelijk ook gestorven zijn, op een goede manier en niet door actieve euthanasie. Als mensen merken dat er mensen om hen heen zijn die voor hen zorgen, en als er een goede pijn bestrijding is, hoeft er voor de mensen ofwel patiënten zelf geen euthanasie meer te zijn. Het allerbelangrijkste is als mensen een goede verzorging krijgen en ondersteund worden en ze merken dat andere mensen tijd voor hen hebben. Dit willen wij laten weten. Het is schandalig dat er in Nederland zo'n wet is en wij hopen dat deze wet niet door de Eerste Kamer komt en dat er voldoende tegen stemmen zijn.”
Maar in Nederland is een goede terminale en palliatieve(leedverzachtende) zorg. Sommige terminale patiënten kunnen ondanks een goede palliatieve verzorging nog hun lijden als ondraaglijk ervaren en doen alsnog een verzoek om euthanasie. In zo’n situatie kan euthanasie een mooie afsluiting zijn van de palliatieve zorg.
Euthanasie, wat voor invloed op de artsen?
In Nederland is euthanasie sinds dit jaar gelegaliseerd. De overheid wil de ogen niet sluiten voor het feit dat euthanasie plaatsvindt. Over een euthanasiewet wordt al een heel lange tijd gesproken door de overheid. Bij de nieuwe euthanasiewet blijft euthanasie op verzoek strafbaar, tenzij de arts meldt dat hij euthanasie heeft uitgevoerd, en dat gedaan heeft volgens de wettelijke zorgvuldigheidseisen.
Artsen hebben een grote taak bij hulp bij zelfdoding. Er staat veel druk op de artsen.
Na het plegen van euthanasie moeten zij dit melden volgens de meldingsprocedure:
De arts moet ieder geval van niet-natuurlijke dood aan de gemeentelijke lijkschouwer melden
Deze lijkschouwer stelt zelf een verslag op waarin hij de niet-natuurlijke dood van de patiënt vaststelt, dit verslag stuurt hij op naar de Officier van Justitie.
De toetsingscommissie ontvangt zowel het verslag van de arts als die van de lijkschouwer en de verklaring van de consulent. Dan toets de toetsingscommissie het handelen van de arts.
De toetsingscommissie let hierbij op:
- of de arts ervan overtuigd was dat er sprake was van een vrijwillig en weloverwogen verzoek van de patiënt. - of de arts ervan overtuigd was dat er sprake was van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt. - of de arts de patiënt heeft geïnformeerd over de situatie van de patiënt en over de vooruitzichten van de patiënt. - of de arts tenminste één andere, onafhankelijke arts heeft raadgepleegd om een oordeel te geven over de zorgvuldigheidseisen. - of de arts de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding volgens de medische zorgvuldige wijze heeft uitgevoerd. Als de arts volgens de toetsingscommissie zorgvuldig heeft gehandeld gaat de arts vrijuit. Zo niet, dan gaat het oordeel van de toetsingscommissie naar het Openbaar Ministerie en de regionale inspecteur van de gezondheidszorg. Deze bekijken verder wat voor stappen er worden genomen.
Een arts is nooit verplicht om euthanasie in te willigen. Maar van alle verzoeken bij die bij artsen worden gedaan wordt er maar tweederde ingewilligd. Soms overlijdt de patiënt voordat er over het verzoek is beslist en vaak kunnen die patiënten nog met een behandeling geholpen worden. Een arts mag dan wel niet verplicht zijn, als hij een verzoek krijgt voor euthanasie, dat in te willigen. Maar er komt wel een hele druk hem te staan. Nooit iedereen kan het met hem eens zijn, dus hij zal er zeker niet zonder kritiek vanaf komen. Ook kan een arts zelf tegen euthanasie zijn, zoals deze chirurg van 59 jaar. Dit schreef hij als reactie op de nieuwe euthanasiewet aan de eerste kamer:
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
N.
N.
Hallo,
ik ben nu op het ogenblik bezig over een werk van euthanasie en mijn vraag was nu of je niet eens enkele belangrijke sites kan doorsturen naar mij of een beetje informatie erover wat op het internet vind je wel veel maar er is veel hetzelfde
alvast bedankt
met vriendelijke groeten Nele
18 jaar geleden
AntwoordenN.
N.
Hey nelleke,
Ik zelf ben christus en las een opmerking bij jou werkstuk, dat wij het leven van God hebben gekregen en dat we het mogen terug geven als wij er niets meer van maken kunnen. Ik wilde even zeggen dat dit niet waar is.
God heeft ons met liefde gemaakt en gevormd. Hij heeft ons een prachtig leven gegeven wat wij zelf helemaal aan het begin van de aarde hebben verpest. En hebben wij dan het recht om zomaar ons leven stop te zetten? Terwijl we er zelf zo een potje van gemaakt hebben? Wij hebben ervoor gezorgd dat de zonde in de wereld is gekomen. en hierdoor is er ook ziekte en moeite. Maar als wij met onze moeilijkheden naar God toe komen wil Hij ons helpen. Dit staat in de bijbel en ik geloof dat, dat waar is. En als Hij een andere bedoeling met ons leven heeft (zelfs overlijden) dan ben ik er van overtuigd dat Hij de tijd bepaald wanneer Hij ons tot zich neemt. En dat wij dat niet zelf moeten uitmaken.
Dit wilde ik even kwijt.
Groeten,
Neelke
16 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
‘En ontneem niet het leven, dat Allah heilig heeft verklaard’ (Quran: 6-51)
‘Beëindig niet zelf jullie levens. Voorzeker, Allah is jullie Genadevol’ (Quran: 4-29)
dus, alle islamieten zijn het erover eens dat patiënten die kunstmatig in leven worden gehouden en geen kans meer hebben om te leven, nog steeds niet gedood moeten worden.
4 jaar geleden
Antwoorden