Keizer Augustus

Inleiding: Hoe kwamen we aan de Aeneis? Deze klassieker is in 29 v. Chr. geschreven. Maar door wie en waarom? Het schijnt dat het ongeveer zo gegaan is... Hieronder volgt een citaat van een website waar ze er een soort dialoog van heb-ben gemaakt. Vergilius krijgt een opdracht van Augustus “Vergilius, kom verder beste man, kom verder. Ik hoorde dat jij leuke verhaaltjes kan schrijven!” “Ja, keizer Augustus, wat u zegt is altijd waar. Uhum.. Waarom heeft u mij geroepen, o keizer?” “Na, je weet dat ik met mijn geweldige politieke kwaliteiten probeer om het dagelijks leven van Rome, en mijn inkomen, zo goed mogelijk te regelen. Dat gaat natuurlijk fantastisch. Maar ik moet iets hebben om me nog populairder te maken dan ik al ben.” “Hoest…” “Gezondheid. Maar, waar was ik… o ja. Ik wil nog populairder worden. En ik wil dat mijn macht en daden onbetwistbaar zijn net als die van de goden. Daarom wil ik dat jij voor mij een epos bedenkt, waar uit goede bronnen
blijkt, dat ik van goddelijke afkomst ben.” “Huh, dat begrijp ik niet helemaal. U wilt een zoon van een god zijn?” “Jep, helemaal goed. En o ja, als je dan toch bezig bent, maak er dan ook in duidelijk dat Rome een voortvloeisel is van de eens zo fantastische Griekse cultuur en literaire tradities!” “Moet lukken. Wanneer moet het af?” “Zo snel mogelijk, want er staat elke dag een grotere meute voor mijn paleis te zaniken om brood… Enne, mondje dicht over deze opdracht hè? Het moet wel geloofwaardig zijn. Ga nu maar weer weg!” “Okidokie, dank u voor de opdracht. Eh, wat krijg ik er voor betaald?” “Ik geloof dat ik de leeuwen hoor brullen in het theater.” “Ah, ik begrijp het, tabee dan maar weer…” Zo zie je maar weer... Als keizer Augustus niet zocht naar een nieuwe reden om aanbeden te worden, was die hele Aeneis er niet geweest!!!
Augustus, keizer door toeval? Na de moord Na Julius Caesar, die in 44 v. Chr. door Brutus en Cassius was vermoord, werd Rome officieel een republiek. De Romeinen hadden een grondige afkeer gekregen tegen alles wat ook maar op een alleenheerser leek. Maar ondertussen staken de burgeroorlogen de kop weer op. Er ontbrandde een machtsstrijd tussen Marcus Antonius (een populaire jonge consul van Caesar), legeraanvoerder Lepidus en de toen 18-jarige Gaius Octavianus, de geadopteerde zoon van Caesar, die bovendien door hem was aangewezen als zijn opvolger. Na wat ruzie onderling spraken ze af dat ze samen voor 5 jaar Rome zouden leiden. De strijd om de macht Daarop volgde een vrij onrustige periode. Vele mensen werden op bevel van Octavianus ter dood gebracht. Onder die duizenden Romeinen was ook Cicero, een bekend jurist die voorzitter van de Senaat was. Antonius en Octavianus hadden veel politiek succes. Samen schakelden zij Brutus en Cassius uit in de Slag bij Philippi (42 v.Chr.). Toen zetten ze Lepidus aan de kant. Hij was niet meer nodig in het triumvirato. Octavianus bouwde zijn macht langzaam maar zeker op. Om hun relatie te verbeteren, trouwde Marcus Antonius met Octavia, de zus van Octavius. Niet lang na het huwelijk begon Marcus Antonius echter een relatie met Cleopatra, de koningin van Egypte. De machtsstrijd tussen de twee rivalen Antonius en Octavianus laaide opnieuw op en zorgde in 31 v. Chr. voor een nieuwe oorlog. Wat niemand had verwacht gebeurde: Octavianus won de strijd, met hulp van zijn oudere vriend en helper Marcus Agrippa, die vooral het militaire werk opknapte. Hij versloeg het leger van Marcus Antonius en Cleopatra en maakte daarmee voorgoed een einde aan de burgeroorlogen. Begin van de keizertijd Hij nam ook een paar maatregelen die hem stukje bij beetje meer macht gaven. Eén van die maatregelen was het aannemen van de permanente tribunicia potestas, oftewel de onschendbaarheid van de volkstribunen: hij kon nu niet meer worden aangeklaagd. Een andere maatregel was het aannemen van de titel princeps, wat 'eerste onder de senatoren' betekent. Zijn opzet slaagde vooral omdat hij zich niet tot dictator liet uitroepen, maar deed alsof hij afstand wou doen van de macht. Dit legde hij in 27 v. Chr. aan de Senaat voor. De Senaat vond dit zo edelmoedig van hem, dat hij de eretitel “Augustus”, de Verhevene kreeg. Onder zijn rijk bloeide de vrede op. Hij verbeterde het wegennet, om kleine opstandjes sneller de kop in te kunnen drukken. Op zee werd de handelsvloot beschermd tegen piraten. Augustus vond dat er alleen maar vrede kon heersen in een behoorlijk begrensd rijk. Daarom legde hij de grenzen van zijn keizerrijk vast. Dit zorgde voor stabiliteit en vrede. De handel, de industrie en de landbouw in het Romeinse rijk bloeiden op. Augustus liet de grootheid van Rome in het algemeen, en zijn eigen prestaties in het bijzonder, verkondigen in kunst en literatuur. Bekende schrijvers als Horatius, Vergilius en Livius werkten voor hem. Ook deed Augustus er alles aan om Rome mooier te maken, vooral in de vorm van indrukwekkende openbare gebouwen en tempels. "Ik trof Rome aan in baksteen en liet het na in marmer", is een uitspraak van Augustus. Op een gegeven moment moest hij gaan nadenken over zijn opvolging. De mensen die hij in gedachten had, zijn kleinzoons Gaius Caesar en Lucius Caesar die hij in 17 v. Chr. had geadopteerd, werden door Livia, Augustus’ vrouw, vermoord. De enige oplossing was om Tiberius, Livia’s zoon, te adopteren en te benoemen tot mederegent. Zo kon Livia toch de macht beïnvloeden. Ze zorgde er natuurlijk wel voor dat Augustus niet wist dat zij achter de moord op Augustus’ zonen zat. Augustus stierf, ondanks zijn zwakke gezondheid, in 14 n.Chr toen hij 76 jarige leeftijd. Als inscriptie voor zijn mausoleum, en op andere plekken, werd een door hem geschreven overzicht van zijn daden (Res Gestae divi Augusti) aangebracht. Slot: Heeft die dialoog tussen Vergillius en Augustus echt zo plaats gevonden? We weten het niet. Feit is, dat hij wel die opdracht had gegeven. Ook zorgde hij voor een aanzienlijke vooruitgang. Maar of hij nou een halfgod was? Nee, hij was wel een groot staatshoofd, maar dat hij een groot staatshoofd was, heeft hij (samen met Vergillius) verzonnen. Bronvermelding: Citaten: http://www.digischool.nl/gs/community/histoforum/aeneas/dido3.htm Overige bronnen: http://home.wish.net/~mgelten/Staatshoofden/Romeinen/Augustus.htm
http://library.thinkquest.org/22866/Dutch/Paxromana.html
http://www.greut.nl/data/html/augustus.html
http://www.teachinghearts.org/dr0imaprome.gif
M. Backer, X. Van Eckeren, R. Frank e.a., Fortuna 2, Leeuwarden (Eisma bv),1997 (tekstboek en werkboek)