Griekse Goden en Krachten

De Griekse goden en krachten.

De Grieken kenden ongelofelijk veel goden, voor iedere gebeurtenis die ze niet logisch konden verklaren verzonnen ze een god. De belangrijkste goden waren de 12 olympiërs: Zeus, Hera, Poseidon, Demeter, Athena, Hephaistos, Ares, Aphrodite, Apolo, Artemis, Hermes, Dionysos. (zie samenvatting op volgende pag.) Vaak wordt Hades daar onterecht bijgeteld. Hij wordt vaak gezien als god van de onderwereld. Hades was de heerser van de dood en werd dus door levenden niet belangrijk bevonden en dus (bijna) niet aanbeden. Zeus is de machtigste god van de Grieken. Hij volgde als oppergod Ouranos en Kronos op. Alle goden stonden voor een apart “iets”. Zo stond Poseidon voor de zeeën, aardbevingen en paarden, en Hephaistos voor de beroepen en het vuur waarin metaal gesmeden werd. Hephaistos leefde op het eiland Limnos in de noordelijke Egeïsche zee. Hier smeedde hij de wapens van de goden en helden. Hij smeedde onder andere het kuras van Achilles, het schild van Herakles en de drietand van Poseidon.
De titaan Kronos was de vader van Zeus en man van Rhea. Omdat Kronos aan de macht wilde blijven at hij al zijn kinderen op (!?). Toen Rhea voor de zoveelste keer zwanger werd, ging zij naar Kreta en verborg Zeus in een grot. Nog altijd zijn er onduidelijkheden over waar die grot nu precies is. Onder andere wordt de grot aan de zijkant van Lassithi hoogvlakte genoemd. De Lassithi hoogvlakte is een grote vlakke plaats tussen de bergtoppen waar de grond vruchtbaar is. De Lassithi hoogvlakte is vooral bekend vanwege de molens verspreid over de vlakte. In de grot op Kreta werd Zeus geboren en getogen. Toen Zeus ouder werd vermoordde hij Kronos en haalde de andere kinderen (Poseidon, Hades, Demeter, Hestia, Hera) uit Kronos' maag. Zeus was dus de jongste.

In de Griekse mythologie bestonden er ook oergoden: Aether (de atmosfeer), Chaos (de leegte), Erebus (het donker), Eros (de liefde), Gaea (de aarde), Hemera (de dag), Nyx (de nacht), Tartarus (de onderwereld), Uranus (de hemel). Zij waren het begin van de wereld zoals die er voor de Grieken uitzag. Hierover zijn verschillende ideeën: De Griekse schrijver Homerus schreef dat Oceanus en Thetis de ouders van alle goden waren. Orpheus (een andere Griekse schrijver) dacht dat Nyx het begin van alles was. De dichter Alcman uit Lirië liet uit zijn gedichten blijken dat hij dacht dat de water-nimf Thetis aan het begin van de wereld stond. Hesiodus vond het toch logischer dat Chaos aan het begin van de (goden)wereld stond. Hij zou Gaia, Tartarus, Eros, Erebus, Pontus, Ourea, Chronos, Nyx en uiteindelijk Aether voortgebracht hebben. In het boek Timaeus van Plato schiep een Demiurg de wereld. En als laatste dacht Empedocles dat Aphrodite en Ares aan het begin van de schepping stonden en het leven uit vier elementen weefden met behulp van liefde en strijd.
Ook waren er in de Griekse mythologie nog een aantal krachten waaronder de Naiaden, De Horae en de windgoden. De Naiaden waren de Griekse krachten voor de wateren: de Crinaeae (fonteinen), de Limnaden (meren), de Pegaeae (bronnen), de Potamiden (rivieren), de Eleionomae (moerassen). De Horae waren de seizoenen: Thallo (de lente), Auxo (de zomer), Carpo (de winter), Flacco ook wel geschreven als Flacca (de herfst). En de Windgoden zorgden voor: de wind (Aeolus), de noordenwind (Boreas), de oostenwind (Eurus), de zuidenwind (Notus) en de westenwind (Zephyros).
Een grote groep krachten waren de personen die door de Grieken aan een concept werden verbonden, onder andere: Cratos (kracht), Chronos (tijd), Nikè (overwinning), Nemesis (wraak), Apate (misleiding), Hypnos (slaap).
De Titanen waren in de Griekse mythologie gigantische en sterke personen. Zij waren kinderen van Gaia (de Aarde) en Uranus (de Hemel). Op een gegeven moment voelde Uranus zich bedreigd door de hemelbestormers. Hij mieterde de Titanen in de Tartarus (vergelijkbaar met de hel). Later besloot Zeus de Titanen die aan zijn kant stonden te bevrijden uit de Tartarus.
Op de hellingen van de Vulkaan Etna in Sicilië leefden in de Griekse mythologie de Cyclopen. Zij waren grote reuzen en knechten van de God Hephaistos. Aan hen heeft Hades zijn onzichtbaarheidshelm, Zeus zijn bliksem en Poseidon zijn drietand te danken.