Ontmoeting tussen Indianen en Europeanen

Ontmoeting tussen Europeanen en indianen
Aan de westelijke kant ligt Noord-Amerika. Een continent met een mild klimaat, althans aan de oostelijke zijde. Het werd bewoond door semi-nomadische stammen die Indianen worden genoemd. Ze hadden géén intensieve landbouw, géén steden, géén grote bevolkingsaantallen, géén industrie. In de ogen van de Europeanen leken het wilden te zijn, volgens hen was het alleen maar een leeg gebied dat opgevuld kon worden. Na een tijdje beseften ze dat dit gebied niet zo leeg is dan ze oorsprongkelijk dachten. Het was een goudmijn : duizende grondstoffen met de belangrijkste hout en goud. Ook voor het christelijke in Europa was dit een soort van goudmijn, de oorsprongelijke populatie, die ‘heidens’ was kon bekeerd worden. Ten slotte ook op politiek vlak was dit continent voordelig : hoe meer land men immers bezat, hoe meer macht men had. De indianen leefden al duizende jaren in harmonie met de natuur todat er plots blanke mannen met baarden aankwamen. Deze mannen spraken een andere taal, hadden andere gebruiken, reden op paarden en hadden superieure wapens ten op zichte van de indianen. Ze hadden glintserende voorwerpen bij en imponeerden de indianen met hun grote schepen die al van verre te zien waren. De eerste ontmoeting tussen de Europeanen en de Indianen van Midden-Amerika viel waarschijnlijk plaats onder leiding van Columbus. De eerste ontmoeting verliep redelijk vlot, ondanks de communicatiebeperktheden. De indianen dachten immers dat deze mannen goden waren. Ze gaven elkaar geschenken en behandelden elkaar als gelijke, al dachten de Europeanen dat zij superieurder waren. Als het alleen maar bij deze ontmoeting was gebleven dan was er geen probleem. Vanaf dat de Europeanen ontdekten dat het continent eigenlijk een goudmijn was gingen de poppen aan het dansen. Er kwamen meer en meer exploratietochten. Sommige ontmoetingen lijkten op de eerste, alleen dat nu de Europeanen meer belangstelling hadden in het goud, andere monden uit in gewelddadige slachtpartijen. In deze slachtpartijen kwamen meestal de indianen om. Toen begon men te koloniseren, Europese kolonisten begonnen met kleine handelnederzettinkjes. Er werden wat kleine koloniën opgezet in en rond Noord-Amerika, maar het bleef bij exploitatiekoloniën. Men wilde simpelweg mijnbouw plegen en de gevonden metalen (goud, zo hoopte men) terugbrengen naar Europa. In 1565 werd een exploitatiekolonie opgezet door de Spanjaarden in wat nu Florida is, genaamd St. Augustine, en de Britten volgden in 1607 met Jamestown, Virginia. De kolonisten in Jamestown hadden niet eens de eerste winter overleefd als ze niet gevoed waren door de Indianen, maar desondanks benaderden de blanken hen zo grof dat het al snel tot schermutselingen kwam. Men hoopte in Jamestown zo snel mogelijk weer naar Europa terug te kunnen: daarom besteedden de kolonisten alle aandacht aan het verbouwen van tabak (immens populair en dus winstgevend in Europa), en was er geen ruimte voor het verbouwen van voedsel. Deze ontmoetingen zijn zeer belangrijk voor de vorming van de mentaliteit, inwoners, economie en verdere verloop van de wereld met alle relaties tussen alle landen. Kortom deze ontmoetingen zijn zeer belangrijk. Stel nu dat de Europeanen die tijd veel toleranter waren ten opzichte van andere culturen, misschien waren er meer indianen overgebleven, misschien was de bevolking een mengeling tussen indianen en blanken, misschien was de mentaliteit van de Amerikanen helemaal anders. Er zullen wel vele dingen anders gelopen zijn. Eigenlijk hadden ontmoetingen tussen Europeanen en indianen zeer zware gevolgen. Bij vele ontmoetingen werden de indianen opgejaagd, bedrogen, belaagd en zelfs uitgemoord. Het geringe aantal indianen is ook een gevolg. Als de Europeanen de indianen geen slavenarbeid hadden laten doen waren er vast een aantal meer overlevende. Ook brachten de Europeanen vele besmettelijke ziektes mee die de indianen niet kenden en er aan stierven. Vele jaren werden indianen onderdrukt en pas rond deze periode worden ze min of meer gerespecteerd. Ze wonen nu in reservaten die ‘gegeven’ zijn door de Amerikaanse overheid. De gevolgen voor de Europeanen zijn zeer duidelijk. Wij leven nu in een welvarend, rijk Europa dat in de geschiedenis door de kolonisatie zeer rijk is geworden. De Europese bevolking is over het algemeen zeer rijk en welvarend. De Europeanen die in de loop van de geschiedenis in Amerika zijn gaan wonen zijn zeer vaderlandslievend ingesteld. Vooral degene in het Noord-Amerika dat zicht tot de grootste militaire macht heeft ontwikkeld. Deze inwoners hebben nog ongeveer dezelfde oude Europese mentaliteit en hebben een kleine tolerantie ten op zicht van de rest van de wereld. De Europeanen die in Zuid- of Midden-Amerika hebben zich vermengd met de oorsprongkelijke bevolking en de Zwarten die ze als slaven naar de kolonies meenamen.