D-day

De 2de wereldoorlog tot D-day De oorlog begon tussen september 1939 en mei 1940 in Frankrijk. De fransen konden geen stand houden tegen de modernere wapens van de Duitsers en zo konden de Duitsers Frankrijk innemen. In Frankrijk hadden de Duitsers alles te zeggen en wouden alle joden de wereld uit helpen door ze uit te moorden. Hitler had kampen in europa laten maken en wou hij alle joden over een tijdje heen laten sturen. Eerst mochten de Joden niet meer in café’s en parken komen, later werden ze ook nog eens verboden om op sommige straten te komen en werden in aparte dorpen gebracht en daar in een omheining te wonen en te werken. Nog niet veel later mochten ze helemaal niks meer doen en werden ze in kampen gestopt om te werken voor een paar cent en daar voor eten te moeten kopen. Sommige joden mochten ook douchen maar die kwamen nooit meer uit de douches en later bleken het gashokken te zijn waar de joden werden vergast. Veel joden werden ook na Auschwitz gestuurd en kwamen daar ook nooit meer vandaan. Op 10 mei 1940 begon de oorlog in Nederland met een plotselinge binnenval van de Duitsers. Er werd toen in het oosten van Nederland hard gevochten en vooral door de mariniers die de vele wapens van de Duitsers kende en dus ook wist wat ze er tegen moesten doen. Toen 4 dagen de oorlog in Nederland was vonden de Duitsers het wel genoeg en ging Rotterdam en nog een paar plaatsen bombarderen. Door die actie gaven de Nederlanders zich over en zo had Duitsland ook Nederland onder hun macht. De Britten en de Amerikanen beginnen met het discuseren over wat ze nu moeten doen en hoe ze hij gingen aanpakken. Toen kwamen ze erop om D-day gaan starten. De D-day was toen in de aantocht. Maar de Duitsers waren niet dom en hadden allemaal bunkers en kanonnen bij de stranden neergelegd en in het water lagen zo’n 4 miljoen mijnen waarvan de Geallieerden niet wisten dat ze er waren. Maar de Geallieerden waren ook niet dom en maakten ook allemaal opblaastanks en die gingen ze ook ergens neerzetten zodat de Duitsers hun munitie opmaakte aan die opblaastanks waar ze niks aan hadden als die kapot waren. Ook hadden de Geallieerden poppen aan de parachutes vast gemakt en die eerst te laten vallen en daarna pas de soldaten. Dat hielp wel goed want de Duitsers begonnen het vuur te openen op de poppen en toen de soldaten kwamen was de munitie bijna op, maar heel veel soldaten hebben die tocht niet overleefd. Er kwam zelfs een soldaat in de toren van een kerk te hangen en geen Duister had door dat hij daar zat. De Geallieerden kwamen ook via de zee bij de stranden zoals die stranden hun codenaam kreeg van de Geallieerden enkele codenamen waren: Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword. Door deze codenamen te maken wisten de Geallieerden met elkaar te praten zonder dat de Duitsers wisten waar ze het over hadden. Toen de Geallieerden op de stranden aankwamen werd het een bloed bad. De Duitsers hadden goede wapens en schoten direct wat ze zagen bewegen en een heleboel soldaten van de Geallieerden overleefden het bloedbad niet. De Geallieerden die het overleefden kwamen bij elkaar samen achter een heuvel waar ze niet konden worden geraakt door de Duitse kogels. Vanaf die heuvels gingen ze stukje voor stukje verder Frankrijk in het lukt aardig, want ze veroverden een aantal bunkers van de Duitsers. Hoe ontstond het plan D-day? Het eerste plan voor een landing in Normandië was dat er twee luchtlandingsdivisies met 3 zeelandingsdivisies en direct daarna nog twee divisies zouden landen. In de eerste paar weken zouden 18 divisies aan land worden gebracht. Het enige probleem was dat er te weinig troepen waren gekomen, er was een kwart van de troepen tekort. het plan van verdedigen kwam van Montgomery. Het uiteindelijke plan werd als volgt: het Amerikaanse leger moest op 2 stranden aanvallen. De Britten en Canadezen moesten de kusten aanvallen om zo alle tanks en andere wagens aan wal te kunnen laten komen. Er waren vijf invasiestranden, Utah en Omaha in bij de Amerikanen. Gold en Sword in bij de Engelsen en de Canadezen moesten landden op Juno. Ook waren er aan beide kanten van de vijf stranden landingen gepland voor drie luchtlandingsdivisies. De marine zou voor de munitie en al die andere dingen zorgen. Voordat de aanval zou worden gedaan zouden er bombardementen komen. De hele operatie D-day kreeg een codenaam: Overlord. Dit hele plan moest worden uitgevoerd op de eerder vastgestelde datum: 5 juni. De Amerikaanse mannen wouden al een landing maken in europa in 1942/1943, maar doordat de omstandig heden er niet na waren kon hij deze operatie niet uitvoeren. In maart 1943 kreeg een specialist de opdracht om een invasie voor te bereiden voor West-Europa. Er werd eerst besloten om de inval te plegen op: 1 mei 1944 met de codenaam: D-day (= Decision Day) De landingsplaatsen werden nauwkeurig gekozen door de leiders van deze operatie. Zo konden op de Sword stranden de landingsvoertuigen heel goed landen, omdat die ondiep water was en het zand was er hard. Maar voordat deze operatie kon werden uitgevoerd was er nog heel wat aan te pas gekomen. Zo moesten de landen die mee gingen heel wat soldaten gaan trainen, tonnen aan wapens en munitie en voorraden worden gekocht, er moesten schepen worden gebouwd om de soldaten over te kunnen laten reizen. Iedere soldaat die mee ging na de landingsplaatsen werd volledig van de rest van de wereld afgesloten zodat de operatie geheim werd gehouden, en ook werd er veel valse informatie rondgebracht zodat de Duitsers niet goed wisten waar en wanneer de invasie zal gaan beginnen. De Duitsers wisten zelfs nog niet dat de geallieerden al bijna in Normandië waren aangekomen.
Voorbeidingen van D-day: Door de informatie heel erg geheim te houden voor de rest van de wereld en dingen te doen in het Duitse gebied zoals: spionnen heen sturen om informatie te krijgen hoe de Duitsers waren opgesteld, en radio berichten pakken die over de oorlog ging van Duitsland en luchtfoto’s maken van de bezette gebieden en mensen die in het verzet gingen, kregen de geallieerden een goed idee van hoe de Duitsers in Normandië waren opgesteld. Zo wisten ze dat in het water palen stonden met mijnen erop en daarom heen een paar balken om net te doen of er niets lag. Ze wisten door deze actie ook waar de mitrailleurs stonden en waar de belangrijkste bunker stond. De Generaals zijden dat het succes van de landing zou liggen aan de snelheid van de landingstroepen en hoe snel er versterking zou komen. Er werden ook al op tijd troepen gestuurd om op het strand de mijnen te verwijderen zodat de geallieerden er zonder probleem langs konden. De mannen die via het water zouden komen werden gesteund door de lucht. Doordat daar een paar minuten voordat hun zouden komen een aanval via de lucht zou gaan komen en zo de bunkers probeerden kapot te maken. Daarna konden de mannen die via het water zouden komen wat rustiger en makkelijker het strand op komen. Alles wat ze zouden doen zou goed kunnen gaan als ze maar goed met elkaar zouden gaan samenwerken. Als ze dat deden dan konden ze vrij snel na het binnenland gaan en zo weer door om europa te bevrijden. Wanneer begon D-day? D-day begon op 6 juni 1944 toen de geallieerden landen op de stranden van Normandië om de Europese mensen te bevrijden van de Nazi’s en om Hitler uit te schakelen. De D-day begon kort na middernacht toen de Britse en Amerikaanse vliegtuigen tegen een afweergeschut aanvlogen van de Duitsers. Heel veel vliegtuigen haalden het einde niet en storten neer. De parachutisten kregen toen gelijk het bevel om te gaan springen. De parachutisten kwamen nu doordat afweergeschut van de Duitsers ver van hun landingsplek te recht en ook heel veel mannen die sprongen haalden het niet eens om bij de grond te komen. Maar doordat de Geallieerden op de verkeerde landingsplek landen hadden ze daar ook een beetje een voordeel van, want nu konden de Duitsers hun plan niet meer gebruiken om ze in de val te lokken, omdat ze niet meer op de juiste plek zaten. Heel veel vliegtuigen landden wel op de goede plekken en dat pakte goed uit want de Britten die bij een brug landde veroverden de brug en zo konden de geallieerden iets makkelijker aan land komen en kon het Duitse leger geen versterking krijgen via die kant. Na een hele poos vechten wonnen de Britten toch deze strijd en in een bunker lager zelf 110 dode Duitsers en nog een heel wat andere mannen. De Amerikanen zouden gaan landen en aankomen met de boten op de stranden: Utah & Omaha beach. De Amerikanen hadden geluk op Utah beach, omdat dit strand bijna niet verdedigd was. De Amerikanen op Omaha beach hadden minder geluk, omdat de transportschepen moesten blijven steken op ong. 20 km voor de kust omdat de golven te hoog werden. Er waren maar weinig officieren aan land gekomen en de officieren die er waren gekomen maakten groepjes en renden toen zo snel als ze konden de duinen in zodat het moeilijker was voor de Duitsers om hun dan te doden. De andere Britten die landden op Gold en Sword. De Canadezen landden op Juno beach. Er werden later nog meer parachutisten gedropt en zo hadden de geallieerden nog meer militairen. Toen de geallieerden de strijd hadden gewonnen op een van de stranden kwamen de vliegtuigen met de tanks en alle andere spullen die de militairen nog waren. Ook werd er munitie meegenomen. Er kwamen ong. 3 miljoen militairen van Zuid-Engeland om mee te vechten in de D-day. Toen de Geallieerden aan het vechten waren was het heel mooi weer, maar die dag later werd alles opeens heel anders. Het begon te regenen en te omweren. Later begon het zelfs nog te stormen. Maar daardoor gaven de Geallieerden niet op en zeiden de officieren tegen elkaar dat de oorlog nu wel weer kon beginnen en de Geallieerden gingen richting het Duitse terrein. Het doel van deze actie was om de bruggen die de Geallieerden nodig waren zo snel mogelijk proberen te veroveren en de brug heel te laten, zodat de tanks en andere voertuigen erover heen konden. Hoe verliep de strijd? Op 6 juni 1944 ging de operatie Overlord van start. De Duitsers waren heel erg verrast, omdat ze gingen aanvallen op een slechte dag vanwege het weer. Op 3 uur ’s ochtends viel de landingsaanval plaats en wisten de Britten een burg ook direct te veroveren. De mannen die op Utah Beach moesten landen hadden geluk omdat de Duitsers dit strand amper had verdedigd. De Amerikanen op Omaha beach hadden wel de grootste problemen, de transportschepen meer dan 20 km van het strand waren gestrand omdat het hoogwater werd. Er zijn daar toen ook een heleboel soldaten verdronken omdat hun boot niet tegen de hoge golven kon en die sloeg om met de soldaten er nog in en die konden er niet uit. Er kwamen maar weinig mannen aan bij de duinen op Omaha beach en dus gingen ze met een paar man de Duitsers aanvallen. De Britten gingen aan land op Gold en Sword, en de Britten rekenden er allemaal op dat ze zouden worden afgeslacht. Op elk strand verliep de strijd goed voor de Geallieerden behalve op Omaha beach omdat daar de spullen en de tanks niet op tijd waren gekomen. Aan het einde van deze dag waren er meer dan 130000 manschappen aan land gekomen en meer dan 22500 via de lucht. De eerste dag waren er ongeveer 10000 man omgekomen in de strijd. De geallieerden hadden op 4 plekken de macht al te pakken en hielden dit ook zo te houden. In Nederland hoorden ze het pas om kwart voor 8 ’s morgens dat de Engelsen waren geland terwijl die al veel eerder waren geland. Van de Amerikanen hoorden ze dat die pas tegen 11 uur waren geland. De geallieerden lieten ook heel veel plastic mannen uit de vliegtuigen springen voor de afleiding zodat de Duitsers hun munitie op gingen schieten. Dat werkte goed, want ze trapten erin en zo schoten ze heel wat van hun munitie op. Ook lieten de geallieerden opblaastanks aan wal zodat de Duitsers daar ook op zouden gaan schieten en zo eerder hun munitie op hebben. De geallieerden verloren hun bruggenhoofd die ze eerder de dag hadden veroverd. Maar door een misstap van de Duitsers konden de geallieerden het bruggenhoofd weer veroveren en weer opbouwen. De geallieerden verloren ook heel wat van hun beste wapens doordat er een zware storm was en zo een paar goede tanks had verwoest. Doordat de Duitsers een stadje hadden gewonnen tegen de Engelsen moesten de Engelsen wachten op versterking voordat ze weer verder konden gaan in zuidelijke richting. De Amerikanen hadden na 3 dagen hard vechten een weg gevonden om richting het noorden te gaan en zo te proberen om dat stuk ook vrij te maken. Toen de Amerikanen een paar dorpen had veroverd op 25 juni kwam het Britse front ook weer in beweging het gingen verder in zuidelijke richting. Op 28 juni konden de Britten de rivier de Orne oversteken en toen dat gebeurde dacht een Duitse generaal dat de Duitse linie was gebroken en pleegde hij zelfmoord. In Normandië ontstond een paar dagen later een situatie die ook ongeveer zo in de 1ste wereld oorlog was. Op 7 juli 1944 werd Parijs bevrijd nadat er heel erg veel en hard werd gevochten door de geallieerden. De Duisters konden lang stand houden maar toen de bommenwerpers over de Franse stad Cean gingen konden ze de stad niet meer in handen houden en gaven zich daar over en sommigen van hun vluchten. Door deze actie van de geallieerden zette Hitler een extra manschap in en zo kwam er weer versterking voor het Duitse leger. Door deze actie van Hitler kregen de geallieerden het weer wat moeilijker omdat ze nu tegen een nog sterker Duitsland moesten gaan vechten met nog weer meer mannen. Hoe reageerden de Duitsers? De Duitsers hadden zich al een hele tijd voorbereid op een invasie omdat ze dachten dat die wel zou gaan komen, alleen wisten ze niet wanneer de invasie zou gaan komen en waar die zou gaan plaats vinden. De Duisters wisten dat er een invasie zou gaan komen omdat ze al enkele keren waren gebombardeerd en ze hadden al een paar kaarten onderschept waar de invasie op stond. Een paar Duitse geleerden zijden dat de invasie in Normandië zou gaan plaats vinden en dat de invasie tussen mei en augustus 1994 zou worden gehouden, maar de Duitse mensen zoals Hitler en al die andere belangrijke mensen geloofden hun niet en zo wist Hitler en Duitsland nog steeds niet erg veel over de invasie. Duistland kreeg een veldmaarschalk die de Geallieerden moest gaan tegen houden. De veldmaarschalk was Rommel en hij had bedacht om een muur te gaan bouwen aan de hele Franse kust. Deze muur noemde hij: de Atlantische muur. Hij liet deze muur bouwen door gevangen, slaven, burgers en door Duitse soldaten omdat er niet genoeg mannen waren om de hele muur binnen een bepaalde tijd op te bouwen. Deze muur bouwde hij omdat in het oosten het grootste deel van de Duitse soldaten daar al aan het vechten waren tegen de Russen. Rommel vroeg aan Hitler om een versterking bij Normandië, maar Hitler wou hem dat niet geven, omdat hij zelf zeker wist dat het daar niet alleen zou gaan komen en dus stuurde hij daar geen extra manschappen heen. Achteraf gebleken was dat niet zo heel goed idee van Hitler om daar geen extra mannen heen te sturen. Hitler zij dat zijn mannen de hele tijd het vuur moesten openen tegen de vijand zodat zij bang werden en zich gingen terug trekken, maar doordat ze de hele tijd zouden doorschieten was hun munitie ook snel op. Mochten de geallieerden wel door de mijnen komen en langs het 1ste geschut komen dan kwamen ze nog altijd bij de bunkers met de kanonnen en de mitrailleurs terecht en dan zouden ze daar wel worden tegen gehouden door de Duitsers. Rommel dacht dat hij een goed plan had gemaakt. Maar op 5 juni 1944 was het heel slecht weer en dacht Rommel dat de Geallieerden nu niet zouden gaan aanvallen, maar de Geallieerde leiders vonden dat ze nu wel lang genoeg hadden gewacht en gingen toch aanvallen. Dit was pech voor Duitsland, want al vroeg in de morgen kwamen de Geallieerde bommenwerpers en bombardeerden de hele vesting van Rommel plat. Een paar uur na de bombardementen kwamen er zweefvliegtuigen met allemaal parachutisten en daar weer na kwamen de gevechtsschepen die ook nog eens op de vesting van Rommel gingen schieten. Toen dit allemaal voorbij was kwamen de schepen met de soldaten eraan en hier hadden de Duisters helemaal niet op gerekend. Toch vechten de Duitsers door, want wie ging vluchten werd wel doodgeschoten door de generaals van Duitsland.