Cabaret

In de jaren tachtig van de negentiende eeuw is het artistiek cabaret de aanduiding geworden van vooral de Parijse herbergen (kroegen), die voor het merendeel werden aangetroffen in het Quartier Latin en in Montmartre. Hier kwamen de literaire en artistieke bohemniens bij elkaar om zichzelf en de gasten met hun ernstige of vrolijke kunstuitingen bezig te houden. Het eerste artistieke cabaret van betekenis, ‘Le Chat Noir’, werd gesticht door Rodolphe Salis op 18 november 1881 in het cafe le chat noir aan de boulevard Rochechouart nr 84, een van de drukke straten van Montmartre. Rodolphe Constant Maximin Salis werd op 29 mei 1851 geboren te Chatellerault. Op school behoorde de jonge Rodolphe niet tot de uitblinkers; na zijn schooltijd trad hij in dienst bij een handelshuis te Tours. Hij vestigde zich in 1875 te Parijs, waar hij de Ecole des Beaux Arts bezocht. In 1878 werd Salis lid van een door Emile Goudeau opgerichte gezeltschap voor jonge dichters, musici en studenten. Deze kwamen twee avonden per week bijeen in een koffiehuis, waar men elkaars werk voordroeg en bekritiseerde. In 1881 op 18 november opende Salis, het werkelijk eerste artistieke cabaret, Le chat noir. Over het ontstaan van de naam ‘Le Chat Noir’ zijn twee lezingen in omloop. Volgens de ene zou Salis gedacht hebben aan het bekende griezelverhaal The Black Cat door Edgar Allen Poe; de illustraties hierbij waren door Salis verzorgd. De andere lezing is, dat een zwarte kater die tijdens het inrichten van het pand rondliep, de inspirator voor de benaming is geweest. Op 19 maart 1897 stierf Salis te Naintre op slechts 45-jarige leeftijd en met hem eindigde zijn unieke creatie, de wereldberoemde ‘Le Chat Noir’. Enige weken voor zijn dood schreef Salis in het album: Album de la vie de francaise : ‘God heeft de wereld geschapen, Napolion heeft het Legioen van Eer gesticht, ik heb Montmartre gemaakt!' Het Literaire cabaret: - sobere vorm, sjiek en beschaafd.(enigszins elitair) - Je moet er bij nadenken. - Intelligent gebruik van de Nederlandse taal

Belangrijke vernieuwing :« Neerlands hoop in bange dagen » Van Freek de Jonge en Bram Vermeulen. Het caberet van Freek de Jonge en Bram Vermeulen
Wordt vaak absurdistisch cabaret genoemd. Het was hard en confronterend. Van Politiek cabaret was Wim Kan een groot voorbeeld. Barkrukkencabaret: - gaat over de tekst. - Het decor of de omgeving is niet belangrijk. Een voorbeeld hiervan was Rodolphe Salis. Toon Hermans, Wim Sonneveld, Bert Vischer en Herman Finkers zijn voorbeelden van kolderiek cabaret. Dit cabaret is juist niet gericht op een maatschappij-kritische inhoud. Het tv-cabaret: - Ontstaan bij de VPRO en de VARA - Oudste voorbeeld: Koot en Bie Fysieke cabaret: - Lichaamstaal Het typetjes cabaret: - imitatie van personen
Karin Bloemen : « Heel belangrijk is lichaamstaal, je hebt het niet voor niks. » Seth Gaaikema : « Stiltes maken is beter dan harde grappen. » Youp van ‘t Hek : « Ik zie de zaal als 1 persoon » Youp van ‘t Hek : « De taal van de straat heeft zich genesteld in het theater aangeert de uniformiteit van het publiek » (reageert op de drang van het volk, zich het zelfde te gedragen) Freek de Jonge : « Voor elke artiest geldt dat ‘t publiek zich onvoorwaardelijk wil openstaan voor de artiest » Freek de Jonge : « Het succes van een cabaretier wordt bepaald door een vorm van balance van het IQ tussen de artiest en de zaal. » Paul van Vliet : « Het publiek wil tempo/snelheid, het is bang voor rusten » Een cabaretier moet dus om een goede grap te kunnen maken, - een goede timing hebben - stiltes kunnen maken - verstaanbaar zijn - goed sticquleren = lichaams taal.