Media

Inleiding: Dit mediawerkstuk gaat over het bij elkaar zoeken van krantenberichten en er een mooi mapje van maken. Per kranten bericht moet er een “Probleem worden voorgelegd, een oplossing, een mening en een samenvatting”. Dit heb ik allemaal voltooid. Je mag maar 1 onderwerp van een hoofdstuk gebruiken. Ik hoop dat het werkstuk u bevalt. Inhoudsopgave: Ik vermeldt hier even in volgorde de onderwerpen van de krantenberichten. Krantenbericht 1: “Engeland gaat embryo’s klonen” Krantenbericht 2: “Eten op academisch niveau” Krantenbericht 3: “Natuur Zeeschildpadden weggespoeld” Krantenbericht 4: “Materiaal chirurgen niet schoon” Krantenbericht 5: “Vroege Herfst” Krantenbericht 6: “Vliegen is helemaal niet zo smerig” Artikel 1 Titel: Engeland gaat embryo’s klonen Biologie: Boek 1 Auteur: Redactie Brabants Dagblad Thema: Planten

Naam krant: Brabants Dagblad Basisstof: 1
Verschijningsdatum: 12 augustus 2004 Bladzijde: 40-41
Engeland gaat embryo’s klonen
ANP
Donderdag 12 augustus 2004 - Londen - Groot-Brittannië heeft gisteren als eerste land in Europa, een groep wetenschappers toestemming gegeven om menselijke embryo’s te klonen voor medisch onderzoek. Het gaat om een team geleerden van de universiteit van Newcastle, dat de embryo’s wil gebruiken voor stamcelonderzoek. Met behulp van stamcelonderzoek hopen de onderzoekers op termijn ziektes als diabetes, kanker en Alzheimer te kunnen genezen. Zij waarschuwden wel dat het zeker vijf jaar zal duren voordat de eerste patiënten van hun onderzoek kunnen profiteren. Stamcellen zijn nog niet ontwikkelde cellen, die kunnen uitgroeien tot iedere willekeurige cel in het menselijk lichaam. Ze kunnen wellicht cellen vervangen die, eenmaal vernietigt door ziekte of een ongeluk, niet meer door het lichaam zelf worden aangemaakt. Ondanks de zegeningen die voorstanders voorspellen, is stamcelonderzoek een van de meest omstreden disciplines. Conservatieve en religieuze groeperingen stellen het gebruik van gekloonde embryo’s voor wetenschappelijke doeleinden gelijk aan de vernietiging van menselijk leven. Het klonen van embryo’s voor stamcelonderzoek is in Groot-Brittannië sinds 2002 legaal, mits de regering er toestemming voor geeft. Het klonen van embryo’s voor voortplanting is verboden. Er staat een gevangenisstraf van maximaal tien jaar op. Zuid-Korea speelt een voortrekkersrol wat betreft het klonen van menselijke embryo’s. In februari maakte een groep wetenschappers bekend dat zij erin waren geslaagd menselijke stamcellen te verkrijgen door middel van klonen. Probleem: Het probleem hier is dat er eigenlijk geen echt probleem is. Het artikel gaat over een groep geleerde wetenschapper die menselijke embryo’s gaat klonen voor een stamcelonderzoek. Ze willen de ziektes zoals kanker, alzheimer en diabetes proberen te verkomen. Dit zou dan pas over een paar jaar kunnen. Alleen Zuid-Korea is Engeland voor geweest zij zijn er in geslaagd stamcellen te verkrijgen d.m.v. klonen. Oplossing: Een oplossing dat Zuid-Korea niet de enige is die dit onderzoek geslaagd zijn afgesloten is dat Engeland ook in hun onderzoek slaagt. Ze zouden over een paar jaar dus klaar moeten zijn met het onderzoek en de eerder genoemde ziektes moeten kunnen genezen. Dan zou er pas een echte oplossing zijn. Mijn mening: Ik hoop dat deze onderzoekers er in hun onderzoek slagen. Jaarlijks sterven er zo veel mensen aan kanker en wordt er bij zoveel mensen geconstateerd dat zij alzheimer of diabetes hebben. Als deze onderzoekers in hun onderzoek zouden slagen zouden ze een heleboel mensen van de dood redden. Dat zou heel mooi zijn. Dan zouden ze van mij de zogenoemde “Nobel prijs” mogen krijgen. Samenvatting: Dit stukje artikel gaat over een stel onderzoekers van een Universiteit uit Newcastle. Zij willen een onderzoek gaan starten om menselijke embryo’s te klonen om zo een soort tegengif tegen kanker, diabetes of alzheimer. Voor dat zij dit proces mogen beginnen moeten zij eerst toestemming vragen aan de regering. Eigenlijk is het klonen van menselijke embryo’s al legaal sinds 2002 maar toch moeten zij toestemming vragen. Hun onderzoek zal minstens nog 5 jaar in beslag nemen. Stamcellen zijn cellen die nog niet zijn ontwikkeld en kunnen uitgroeien in elk willekeurige cel in het menselijke lichaam. Ondanks alle voorspellingen van voorstanders is stamcelonderzoek een van de meest omstreden disciplines. Conservatieve en religieuze groeperingen zijn van mening dat het gebruik van menselijke gekloonde embryo’s hetzelfde is als een vernietiging van een mensenleven. Het klonen van embryo’s voor voortplanting is verboden. Voor zo’n onderzoek of doel staat een lange gevangenisstraf van maximaal 10 jaar op je te wachten. Zuid-Korea is de Engelse net een stap voor geweest. Zij hebben gesuggereerd dat zij er in zijn geslaagd menselijke stamcellen te produceren d.m.v. klonen.
Artikel 2 Titel: “Eten op academisch niveau” Biologie: Boek 2
Auteur: Pauline Valkenet Thema: 5
Naam krant: Trouw Basisstof: 1
Verschijningsdatum: 29-10-2004 Bladzijde: 6-7-8-9-10-11
Eten op academisch niveau
Alle aspecten van het eten en drinken bestuderen aan de universiteit, dat kan in Noord-Italië. Kosten: 19 000 euro per jaar. ,,Maar we zijn niet elitair.” POLLENZO - Het dorpje Pollenzo, zo'n vijftig kilometer ten zuidoosten van Turijn, stelt weinig voor. Het is een gehucht waar hooguit drie keer per dag een bus langs komt. Maar het ligt in een heuvelachtige streek van Piemonte die Le Langhe heet. De streek is synoniem voor gastronomisch genot. Hier komen de rode topwijnen Barolo en Barbaresco vandaan, en ook de peperdure witte truffels. Niet zo vreemd dus dat Slow Food, de organisatie die het genieten van goed eten voorstaat en die haar hoofdkantoor in het verderop gelegen Bra heeft, juist in Pollenzo de Universiteit van Gastronomische Studies heeft gevestigd. Deze maand is de gloednieuwe studie van start gegaan. Koken is er niet bij, de gastronomie wordt drie jaar lang op een zuiver academisch niveau benaderd. ,,Voedsel is een van de weinige dingen waar we niet buiten kunnen. Het is ongelooflijk dat zo'n belangrijk onderdeel van ons leven nooit academische erkenning heeft gekregen”, aldus Carlo Petrini, voorzitter van Slow Food. Er zijn genoeg studiecentra in de wereld waar zaken als voedselhygiëne of wijnmaken onderwezen worden. Maar volgens Slow Food zijn niet eerder alle aspecten van het eten en drinken samengesmolten tot één universitaire studie. Pollenzo heeft de primeur. Aan pretenties ontbreekt het de universiteit niet. Vakken als antropologie van het voedsel, culinaire technieken, microbiologie, de geschiedenis van het koken en de geografie van wijn worden in het Engels én het Italiaans onderwezen. Gastronomische experts uit binnen-en buitenland zullen er gastcolleges geven. De studenten gaan een paar keer per jaar in Italië en de rest van de wereld op studiereis om de productie en verwerking van bijvoorbeeld wijn, olijfolie, vis, koffie en vlees ter plekke te bestuderen. Dat alles moet leiden tot een baan als gastronomisch schrijver, manager van een voedselconsortium of inkoper voor een restaurant. Ook de omgeving is niet mis. De universiteit is gevestigd in een negentiende-eeuws neogothisch complex dat ooit eigendom van de koninklijke familie Savoye was. Slow Food heeft het vierkante gebouw voor 21 miljoen euro opgeknapt, met steun van de regio's Piemonte en EmiliaRomagna. Naast de universiteit biedt het complex onderdak aan een restaurant (waar gasten minimaal tachtig euro per couvert kwijt zijn, exclusief de wijn), een hotel (waar prins Charles onlangs nog verbleef) en een wijnarchief (een kelder met de beste Italiaanse wijnen). Aan dat alles hangt wel een prijskaartje van 19 000 euro per jaar. Dat is inclusief onderdak in Bra, een laptop en een dagelijkse lunch in het hotel. ,,Wat is er mis met het studeren in een prettige, luxueuze omgeving? Vergeet niet dat Slow Food het genieten hoog in het vaandel heeft”, zegt Paolo Enria, een woordvoerder van de universiteit. Luxueus betekent echter niet snobistisch. Voor 21 van de 72 eerstejaars betaalt Slow Food de opleiding geheel of gedeeltelijk. Enria: ,,Dit is geen elitaire opleiding. We hebben niet voor niets ook studenten uit Mexico en Oekraïne toegelaten.” De vrolijke Marlene (31) uit Turijn was wel bang dat haar medestudenten rijkeluiskinderen zouden zijn. ,,Maar dat is niet zo”, stelt ze tevreden. Marlene noemt koken haar passie, ze wil later een restaurant voor mensen met voedselallergieën openen. ,,Deze studie lijkt me daar een goede basis voor.” De serieuze Sarah (25) uit Amerika maakt zich al jaren zorgen over de massaproductie van voedsel. ,,Het gaat helemaal de verkeerde kant op, kijk maar naar de gekkekoeienziekte”, zegt de studente. ,,Wat ik later wil worden weet ik nog niet, maar ik hoop door deze opleiding mee te kunnen gaan helpen met het veranderen van de voedselproductie.” Sarah noemt de gastronomische studie 'een droomkans'. ,,Ik wist lange tijd niet wat ik met mijn toekomst aan moest. Toen ik over deze universiteit las, was het meteen raak. Dit is precies wat ik wil.” Copyright: Valkenet, Pauline Probleem: Het probleem is dat veel te veel mensen te snel het voedsel naar binnen werken. Op deze school kun je voor maarliefst €19000 alle aspecten aan eten en drinken onderzoeken. Deze universiteit ligt in het ver afgelegen dorpje waar 3 maal per dag een bus langs komt. Deze organisatie ( de universiteit ) is voor het genieten van een heerlijke maaltijd. Het hoofdkantoor van deze organisatie is gevestigd in Bra. Oplossing: De oplossing voor het probleem is dat mensen gewoon veel langzamer moeten gaan eten. Deze universiteit is juist voor het relaxte eten. Rustig met een wijntje erbij. Wel peperdure wijn uit de wijnkelder. Je leert op deze school van alles. Vakken als antropologie van het voedsel, culinaire technieken, microbiologie, de geschiedenis van het koken en de geografie van wijn worden in het Engels én het Italiaans onderwezen. Deze opleiding kan leiden tot verschillende beroepen. Bijv. gastronomisch schrijver, manager van een voedselconsortium of inkoper voor een restaurant. De mensen die deze opleiding hebben gevolgd en zo’n baan beoefenen kunnen dus invloed op de eters hebben.
Mijn mening: Ik vind dat mensen gewoon zelf moeten bepalen wat ze hebben. Iedereen heeft notabene helemaal niet zoveel geld om duur ergens te gaan eten. Natuurlijk moeten mensen eigenlijk wel gaan letten op hun gezondheid. Ik neem nu als voorbeeld Amerika. De bevolking van Amerika is over het algemeen veel en veel dikker dan de mensen in Europa. Dat komt door het zo geheten: “Fast Food”. Dan kunnen ze gewoon alles kant en klaar kopen en meteen opeten. “Fast Food” is bijna altijd vette hap. Samenvatting: Alles van drinken en eten bestuderen. Dat kan op een universiteit in het dorpje Pollenzo in Noord-Italië. Voor maarliefst €19000. Deze universiteit ligt in een heuvelachtige streek van Piemonte die Le Langhe heet. Uit deze streek komen de rode topwijnen Barolo en Barbaresco vandaan, en ook de peperdure witte truffels. De organisatie van het onderwerp slow food zijn voor het genieten van goed eten. Deze studie is pas een maand van start gegaan. Koken doen ze niet op de opleiding. De gastromie wordt 3 jaar op zuiver academisch niveau benaderd. volgens Slow Food zijn niet eerder alle aspecten van het eten en drinken samengesmolten tot één universitaire studie. Op deze studie laten ze het er niet bij liggen. Vakken als antropologie van het voedsel, culinaire technieken, microbiologie, de geschiedenis van het koken en de geografie van wijn worden in het Engels én het Italiaans onderwezen. De leerlingen gaan een paar keer in het jaar in Italië en naar andere werelddelen om daar ter plekke de productie en verwerking van bijvoorbeeld wijn, olijfolie, vis, koffie en vlees te bestuderen. De omgeving van de universiteit is niet mis. Het 19 eeuwse gebouw is voor maarliefst 21 miljoen euro opgeknapt. Mede dankzij de bijdrage van de regio's Piemonte en EmiliaRomagna. Deze opleiding is dus inclusief onderdak in Bra, een laptop en een dagelijkse lunch in het hotel. Dit is geen elitaire opleiding. We hebben niet voor niets ook studenten uit Mexico en Oekraïne toegelaten. Artikel 3 Titel: “NATUUR / Zeeschildpadden weggespoeld” Biologie: chagrijnig
Auteur: Redactie buitenland Thema: 3
Naam krant: Trouw Basisstof: 5
Verschijningsdatum: 8 januari 2005 Bladzijde: 105-106
Wereld, zaterdag 8 januari 2005
NATUUR / Zeeschildpadden weggespoeld
redactie buitenland
Slechts vijftien van de 20000 schildpaddeneieren kon hij redden, de rest spoelde door de tsunami de zee in. Met lede ogen moest onderzoeker Kithsiri Kannangara aanzien hoe zijn hele broedcentrum in Bentota, Sri Lanka binnen enkele minuten onbruikbaar werd. ,,Ik probeerde de eieren te redden, maar dat ging niet. Ze konden elk moment uitkomen'', vertelde Kannangara met tranen in zijn ogen tegen persbureau Reuters. Zijn onderzoekscentrum met voor een half miljoen dollar aan materiaal en een stuk strand met 20000 eieren en zeven zeldzame groene zeeschildpadden is weg. De broedkuilen zijn, op een paar gescheurde netten na, leeg. Een leven zonder schildpadden kan Kannangara zich niet voorstellen. Al 25 jaar zet hij zich in voor de beschermde dieren op Sri Lanka. Een miljoen zeeschildpadden verbleven in zijn broedcentrum. Hij had vijf van de acht bestaande soorten, waaronder de Leatherback-schildpad, die 80 tot 100 jaar kan worden en zo'n 500 kilo weegt. ,,Maar een op de 1000 eieren komt uit'', zegt Kannangara. ,,We hebben dus een heleboel eieren nodig om de populatie in stand te houden. Die zijn er nu niet meer.'' Naast Sri Lanka legden de dieren ook veel eieren op de eilanden van de Nicobaren. ,,Van de stranden daar is niets meer over, ze kunnen daar ook niet meer broeden'', zegt de onderzoeker. Drie van de vijftien geredde eieren in Bentota kwamen deze week uit tussen de puinhopen. ,,Ik hoop dat deze schildpadden, als ze opgegroeid zijn, terug naar dit strand komen om te broeden'', zegt Kannangara. ,,Maar dan ben ik waarschijnlijk niet meer in leven om hun eieren te beschermen.'' Probleem: In dit artikel wordt gesproken over de Tsunami in Azië. Het gaat over een man, (Kithsiri Kannangara), die een opvangcentrum heeft voor schildpadden. De man heeft maarliefst 5 van de 8 soorten schildpadden in zijn opvangcentrum. Zijn hele opvangcentrum is verwoest door de Tsunami. Bijna alle eieren zijn verwoest.
Oplossing: Er wordt al van een oplossing gesproken doordat er 3 eieren nog zijn overgebleven van het strand van Bentota. Ze hopen dat deze eieren wel nog uitkomen en dat deze dan ook weer op de stranden van Bentota eieren komen leggen zodat er weer wat meer van deze schildpadden soort in de zeeën terecht komt. Mijn mening: Ik vind het enorm zonde dat er zo’n grote ramp is gebeurt. Deze onderzoeker heeft erg veel geld gestoken in het onderzoeken en het laten blijven bestaan van de verschillende schildpad soorten. Het is eigenlijk zijn levenswerk. Ik vind het gewoon enorm zielig voor deze man. Maarja het “ecosysteem” houdt altijd zichzelf in evenwicht. Dan was deze ramp waarschijnlijk wel nodig geweest. Samenvatting: Schildpad onderzoeker Kithsiri Kannangara vertelt met lede ogen zijn verhaal aan een van de reporters van Trouw. De onderzoeker had voor een half miljoen € een opvangtehuis voor schildpadden. Slechts 15 van zijn 20000 opgevangen schildpadden heeft hij van de dood kunnen redden. Het is gewoon te triest voor woorden. Een stuk strand met meer dan 20000 eieren is weg. De broedkuilen zijn op een paar gescheurde netten na allemaal leeg. Hij had zelfs een Leatherback schildpad. Dat is een schildpad die wel meer dan 80 jaar oud kan worden. Slechts 1 op de 1000 eieren komen uit. Voor deze schildpad zijn dus een heleboel eieren nodig om deze populatie in stand te houden. Niet alleen in Sri Lanka legden die schildpadden eieren. Ook op de stranden van Bentota legden ze eieren. Van de stranden daar is niets meer over. Er kan niet meer gebroed worden. Slechts 3 eieren van de 15 overgebleven eieren zijn tussen het puin uitgehaald. Kithsiri Kannangara hoopt dat die drie eieren weer terug komen naar het strand in Bentota zodat hun soort niet uitsterft. Maar dan zal Kithsiri Kannangara er waarschijnlijk niet meer zijn om hen te beschermen. Artikel 4 Titel: “Materiaal chirurgen niet schoon” Biologie: Boek 2
Auteur: Verslaggever van Brabants Dagblad Thema: 8
Naam krant: Brabants Dagblad Basisstof: 2
Verschijningsdatum: 25 juni 2004 Bladzijde: 153
Materiaal chirurgen niet schoon
ANP
Vrijdag 25 juni 2004 - Ziekenhuizen maken de instrumenten waarmee artsen kleine (kijk-)operaties in bijvoorbeeld slokdarmen of magen verrichten niet goed schoon. Dat blijkt uit een onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Het komt voor dat artsen gereedschap voor kijkoperaties alleen afvegen met een doekje met wat alcohol en soms vindt helemaal geen desinfectie plaats. De Inspectie voor de Gezondheidszorg stelt dat het desinfecteren van de zogeheten scopen niet met de hand moet gebeuren, maar met machines. Dit om besmettingsrisico's uit te sluiten. Bij de handmatige methode blijkt dat men zich onvoldoende houdt aan de vereiste inwerktijd van het desinfectiemiddel. In meer dan de helft van de ziekenhuizen is niet duidelijk wie verantwoordelijk is voor het proces. In 2000 ontdekte de inspectie al veel tekortkomingen bij het desinfecteren van scopen. Sindsdien kreeg de inspectie geregeld meldingen dat ziekenhuizen hun patiënten moesten testen op besmettingen met hiv of hepatitis B, omdat zij waren blootgesteld aan scopen die niet goed gereinigd waren. Zo werden patiënten die een blaasonderzoek hadden ondergaan in Groningen en Harderwijk teruggeroepen. Omdat de apparatuur niet goed was gereinigd, werden mensen die een bronechoscopie voor longonderzoek ondergingen in Alkmaar opgeroepen terug te komen omdat ze misschien een besmetting op hadden gelopen. Wasmiddel: In Bergen op Zoom werden 250 patiënten teruggeroepen omdat de endoscoop waarmee ze waren onderzocht was gereinigd met een wasmiddel, in plaats van een desinfecterend middel. Inmiddels is de situatie op deze afdelingen verbeterd, constateert de inspectie. Maar op andere afdelingen moet nog veel gebeuren om het desinfecteren te verbeteren. De inspectie eist dat alle ziekenhuizen binnen drie maanden aangeven hoe ze dat gaan aanpakken. Probleem: De inspectie van de gezondheidszorg heeft de hygiëne van de medewerkers niet goed bevonden. De instrumenten voor bijvoorbeeld maag en slokdarm worden niet goed schoongemaakt. Als deze instrumenten niet goed schoon worden gemaakt kan er een bacterie in het ziekenhuis zijn. De zogeheten “Hepatitis B”.
Oplossing: Om hepatitis B te voorkomen is van groot belang dat je alles hygiënisch behandelt en de instrumenten goed schoonmaakt. Hepatitis B kan grotendeels in het ziekenhuis worden voorkomen door de instrumenten met de zogeheten scopen schoon te maken. Mijn mening: Ik vind het echt te slecht voor woorden dat deze doktoren niet hygiënisch bezig zijn en zo Hepatitis B gewoon uitlokken. De patiënten komen daar voor een probleem. Zodadelijk worden ze geopereerd en dan hebben ze daarna weer een probleem aan hun broek hangen. En dat allemaal vanwege een medewerker die de instrumenten niet goed schoonmaakt. Dit gaat echt te ver. Samenvatting: Dit kranten artikel gaat over het reinigen van de zogeheten “scopen”. Dat zijn de instrumenten waarmee een chirurg opereert. Door de Gezondheidsinspectie is geconstateerd dat vele ziekenhuizen zich niet aan de afspraken houden wat betreft de schoonheidsmaatregelen. Door de afspraken niet na te komen kunnen verscheidene ziektes ontstaan waaronder “Hepatitis B”. Deze ziekte kun je oplopen doordat je een bacterie in een bijv. geopereerde wond krijgt. Er is zelfs een ziekenhuis dat gewoon de instrumenten met afwasmiddel. Daardoor moesten wel meer dan 20 mensen terug komen omdat zij met die betreffende instrumenten geopereerd waren. De inspecteurs wijzen er al jaren op dat de scopen en andere instrumenten met machines moeten worden schoongemaakt. Dan kan er niemand op afgerekend worden behalve de machine. Laatst moesten er zelfs Patiënten terug komen na een behandeling omdat zij een infectie konden hebben opgelopen doordat de apparatuur niet goed was gereinigd. Artikel 5 Titel: “Vroege Herfst” Biologie: Boek 1
Auteur: Henk van Halm Thema: 1
Naam krant: Trouw Basisstof: 4
Verschijningsdatum: 10 december 2004 Bladzijde: 9-10-11 Vroege herfst
door Henk van Halm
2004-10-12
Het regent herfstbladeren. Vergeeld blad van de berken, de iepen en de Spaanse aak danst door de straat. Ik verbaas me erover dat bomen zoveel blad hebben. Veel bomen en struiken lieten in augustus al een groot deel van hun blad vallen. Sommige hadden zelfs geen groen blaadje meer over. Een vroege herfst leek het wel. In de duinen zag ik lijsterbessen afgeladen met oranjerode bessen, maar helemaal zonder blad. Die struiken hoeven daar niet aan dood te zijn gegaan. Dat houtige gewassen op droge plekken zich van hun gebladerte ontdeden, was een overlevingstactiek. Via de huidmondjes, minuscule openingen in de bladeren, verdampen bomen veel water. Zo verdampt een honderdjarige beuk in een zomer zo'n 9000 liter water. Als de wortels geen water meer in de bodem vinden, droogt de boom uit. Het vallen van de bladeren betekent dus niet zonder meer dat het zomerblad afsterft en passief van de takken valt, maar de bomen doen het zelf. Actief dus. In augustus veroorzaakten de lange regenloze perioden een dramatische daling van de grondwaterstand, die in Nederland toch al veel lager is dan goed is voor de natuur. De verdroging van het Nederlandse landschap werd pijnlijk duidelijk. Het door de bladeren verdampte water wordt aangevuld met door de wortels uit de grond opgezogen water. Daardoor ontstaat de zuigkracht die het water naar alle bladeren van de boom voert, via de wortels en de vaatbundels, die als aderen door de buitenkant van de boom lopen. Uitdrogingsgevaar
Omdat de opname van water uit de bodem in de droge zomer geen gelijke tred hield met de verdamping, dreigden de bomen uit te drogen. Ze beperkten de verdamping door een deel van hun blad af te stoten. Nu ontdoen ze zich van al hun blad als voorbereiding op de winter. Bij lage temperaturen nemen de bomen geen water meer op en als de verdamping dan door zou gaan, zouden de bomen door uitdroging sterven. De naalden van naaldbomen hebben zo'n dikke opperhuid dat verdamping, en daarmee het gevaar van uitdroging, tot een minimum beperkt wordt. Daarom vallen de naalden bij grote droogte en in de winter niet af. Ook hulst, klimop en liguster behouden hun blad in de winter, al kun je soms merken dat met name de liguster niet tegen strenge kou opgewassen is. Fotosynthese

Even opvallend als de bladval is in de herfst de bladverkleuring. Die herfstkleuren worden veroorzaakt door stoffen die in het blad achterblijven voordat het blad wordt afgestoten. Planten maken voor hun groei door middel van een ingewikkeld chemisch proces hun eigen bouwstoffen, dus hun eigen voedsel. Dat proces heet fotosynthese. Een hoofdrol daarin vervult het bladgroen (chlorofyl). Van het licht van de zon krijgt het bladgroen energie om het door de wortels opgenomen water te splitsen in waterstof en zuurstof. Via de huidmondjes in de bladeren nemen planten uit de lucht koolzuur op, dat door de waterstof na een reeks chemische veranderingen wordt gebonden tot glucose of druivensuiker. De druivensuiker kan worden omgezet in zetmeel, een reservestof die dient voor de opslag van energie. Je zou het zo kunnen zeggen: bladgroenkorrels 'vangen' de zonne-energie en zetten die om in chemische energie, die de plant voor zijn groei kan gebruiken. Omdat onder het vriespunt de watertoevoer via de wortels ophoudt, vindt in het koude jaargetijde geen vorming van voedingsstoffen plaats. Bladverkleuring
Ook de bladverkleuring is een activiteit van de boom. Een paar weken voordat het blad afvalt, worden de bladgroenkorrels en de in het blad aanwezige voedingsstoffen in stam en takken opgeslagen. In het blad zitten behalve bladgroen nog andere stoffen, die een rol spelen in de stofwisseling: het blauwe anthocyaan, het oranje carotine en het gele xanthofyl. In de zomer overheerst het groene chlorofyl de kleuren van die stoffen. Pas als het chlorofyl in de herfst wordt teruggetrokken, blijven de overtollig geworden stoffen in het blad achter en veroorzaken zij de gele, rode en oranje herfsttinten, die we zo bewonderen. Als het blad geen waardevolle stoffen meer bevat, gaan de vaatbundels in de bladsteel en de cellen eromheen verhouten op de plek waar de bladsteel aan de twijg vastzit. Er komt een flinterdun dubbel kurklaagje tussen bladsteel en twijg. Het blad droogt uit, omdat er geen water meer wordt aangevoerd. Aan de zijde van de bladsteel droogt het kurklaagje uit en krimpt het een beetje. Zo komt het los van het kurklaagje aan de zijde van de twijg. Een zwakke windstoot is dan al genoeg om het blad van de twijg te blazen. Het laat geen wondje achter, waarin zich parasiterende schimmels zouden kunnen vestigen, want de plek waar het blad gezeten heeft is dan afgedekt met een kurklaagje. Het litteken kun je duidelijk zien en als je het door een loep bekijkt, zie je daarin de putjes waar de vaatbundels hebben gezeten. Die vormen een figuurtje dat typisch is voor elke boomsoort. Het mooist laten de wintertakken van de paardekastanje dat zien. Aan dat paardenhoefvormige litteken heeft de boom zijn naam te danken. Het afgevallen blad verteert snel. Stadsreiniging verwijdert het voordat het tot een kledderige massa vergaat en slipgevaar oplevert. In bossen en parken blijft het onder bomen en struiken liggen, waar het door bacteriën, zwammen, pissebedden, slakken en regenwormen wordt omgezet tot humus, waar groeiende planten weer bouwstoffen uit halen. In de natuur gaat niets verloren. Probleem: Ze bespreken in dit artikel de droge zomer van 2004. Deze zomer heeft het zo lang geregend dat de bomen al snel hun bladeren lieten vallen en wetenschappers dachten dat er een vroege herfst opkwam. Dat was niet omdat er zo weinig regen viel. De bomen verdampten door de bladeren veel water dus lieten ze die vallen zodat er geen huidmondjes water konden verdampen. Er was al zo weinig water doordat ook het grondwater daalde omdat veel verdampte. Oplossing: Als het aan mij ligt kan er natuurlijk wel een oplossing zijn voor het probleem. Ze zouden bijv. water kunnen opslaan als voorzorg dat als er weer zo’n enorm droge zomer aan begint de komen dat ze dan op het ergste voorbereid zijn. Ook kunnen ze mensen verbieden meer water te gebruiken zodat de mens door middel van water dan het ecosysteem in leven houdt. Dan hoeft de boom niet helemaal uitgeput te zijn. Dan spuiten ze gewoon elke dag water over de bomen heen. Zo raken ze niet uitgedroogd. Mijn mening: Ik vind dat ze mijn oplossing zouden moeten uitvoeren. Ze slaan gewoon water op en dan spuiten ze dat over de bomen. Zo drogen ze dus niet uit en kunnen we gewoon doorleven. Want als je goed nadenkt, “zuurstof wordt ook mede mogelijk gemaakt door de bomen”. Samenvatting: Overal laten de planten en bomen al een stuk eerder hun bladeren vallen. Mensen kijken verbaasd. Aan sommige bomen zit zelfs geen een groen blaadje. Is een vroege herfst op komst. Via minuscule openingen in de bladeren laat het water uit. De bomen zijn dus niet helemaal uitgedroogd. Ze kunnen nog iets, ze zijn nog actief. Rond augustus was het al een regenloze zomer. De bomen gingen steeds verder uitdrogen. Het werd steeds pijnlijker. Het grondwater stond al zo laag. Dat was al niet goed voor de natuur. Omdat de opname van water uit de bodem in de droge zomer geen gelijke tred hield met de verdamping, dreigden de bomen uit te drogen. Ze beperkten de verdamping door een deel van hun blad af te stoten. Bij lage temperaturen nemen de bomen geen water meer op en als de verdamping dan door zou gaan, zouden de bomen door uitdroging sterven. De naaldbomen kunnen moeilijk uitdrogen door hun waslaag op de naalden. Dit lijkt voorzorg. Door fotosynthese kunnen de bomen ook nog in leven blijven. Ze kunnen zo hun eigen voedsel maken. De grootste hulpbron hiervoor is “licht”. In de winter is de temperatuur de koud om water op te nemen. Vandaar dat er in de winter geen voedingsstoffen worden opgenomen. Door een reactie veranderen de bladeren van kleur als ze op de grond liggen. Als het blad geen waardevolle stoffen meer bevat, gaan de vaatbundels in de bladsteel en de cellen eromheen verhouten op de plek waar de bladsteel aan de twijg vastzit. Artikel 6 Titel: “Vliegen is helemaal niet zo smerig” Biologie: Boek 1

Auteur: Redactie van het Brabants Dagblad Thema: 4
Naam krant: Brabants Dagblad Basisstof: 4
Verschijningsdatum: 13 Juli 2004 Bladzijde: 161-162-163
Vliegen is helemaal niet zo smerig
Dinsdag 13 juli 2004 - In het artikel 'Vliegvakanties zijn smerige vakanties' van 10 juli jongleert de heer Wijnhoven op een imposante wijze met cijfers. Vliegen is drie keer zo schadelijk voor het milieu als autorijden, vliegverkeer neemt inmiddels zo'n tien procent van het broeikaseffect voor zijn rekening en de uitstoot van broeikasgassen op grote hoogte is zeker drie keer schadelijker dan op aarde. Wie dit leest zou willen dat de gebroeders Wright nooit bestaan hadden. Gelukkig ligt het allemaal net iets anders. Vliegen is niet alleen een veilige, maar ook een milieuvriendelijk transportvorm. Juist voor middellange en lange afstanden (bijvoorbeeld vakantiebestemmingen in het Middellandse Zee-gebied) kan veel beter het vliegtuig genomen worden als men het milieu wil ontlasten. Twee personen in een auto met caravan op weg naar een zonnige Spaanse vakantiebestemming, belasten het milieu vele malen meer dan wanneer zij voor het vliegtuig hadden gekozen. Alleen al het trekken van de caravan verhoogt het energiegebruik van de auto met zo’n 50% (bron: Centrum voor energiebesparing en schone technologie). Ook is aangetoond dat in de transportsector de grootste bijdrage aan het broeikaseffect wereldwijd op rekening staat van het wegverkeer (75% van de totale CO2-uitstoot door de transportsector). Het aandeel van de luchtvaart hierin bedraagt 12%. Afgezet tegen de totale CO2-uitstoot door menselijk handelen, bedraagt het aandeel van de luchtvaart slechts 2%. Over vervuiling door vliegtuigen op grote hoogtes zijn tot op heden nog geen betrouwbare cijfers voorhanden. De invloed van contrails (de witte strepen achter vliegtuigen) op het klimaat, de mogelijke invloed op het milieu door CO2, NOx en roetdeeltjes is niet bewezen. Hierover mogen dus ook nog geen conclusies getrokken worden. Conclusies op basis van cijfers over vervuiling hebben derhalve betrekking op de lokale vervuiling op en in de buurt van vliegvelden. Volgens onderzoek van TNO blijkt dat de luchtkwaliteit op en rondom Schiphol niet wezenlijk verschilt met die in stedelijke gebieden en dat het aandeel van de luchtvaart in de totale luchtverontreiniging, in vergelijking met andere vervuilingsbronnen, beperkt is. Probleem: Het probleem dat hier wordt besproken is het veel besproken vervuilen van de lucht rondom de randstad. Menigeen denkt dat het veel ligt aan de vliegtuigen (schiphol). Dit slaat in werkelijkheid eigenlijk nergens op omdat ze een test hebben gedaan in de randstad en buiten de randstad waaruit bleek dat de vervuiling net zo groot buiten de randstad was als in de randstad. Ze bespreken hier dus eigenlijk dat schiphol eigenlijk helemaal niet zo’n grote vervuiler is. En het broeikaseffect er eigenlijk niet door wordt aangetast. Oplossing: Een oplossing voor deze discussie is door steeds meer betrouwbare cijfers te krijgen. Doordat je dan een beter positie hebt om je argumenten te onderbouwen kun je een mening die nergens op slaat de wereld uithelpen en zo de mensen duidelijk maken dat de lucht helemaal niet zo erg wordt aangetast door de vliegtuigen en schiphol. Dat zijn wel de geruchten maar niemand heeft het nog tot heden bewezen. Mijn mening: Ik geef werkelijk nu nog niets om dit probleem. Ik heb nog weinig ervaring in het leven en ook nog geen last van mijn gezondheid. Misschien zou ik deze tekst nog een keer moeten lezen als ik een leeftijd heb bereikt van rond de 40. Dan zou ik bijv. al problemen kunnen hebben met mijn gezondheid. Ik wil later ook in de randstad gaan wonen en dan is het wel een prettig vooruitzicht dat de lucht daar niet te vervuilt is. Dus zouden ze beter moeten oppassen met het milieu als je het uit die hoek bekijkt. Maar als niemand kan aantonen dat er extra vervuiling is door de vliegtuigen en als er geen broeikaseffect ontstaat door deze vervuilen waarom zou iemand dan nog klagen. Dat heeft dan toch geen nut. Zo zie ik deze situatie.
Samenvatting: Dit kranten artikel gaat over het aantasten van het milieu. Er wordt 3 dagen voor de uitgifte van dit krantenartikel door een zekere Mnr. Van Wijnhoven gesuggereerd dat de vliegmaatschappijen een groot deel van het milieu vervuilen en dat mensen veel beter de auto kunnen pakken. Helaas moeten ze in dit krantenbericht deze meneer ongelijk geven. Het ligt namelijk net iets anders. Met het vliegtuig is veel sneller en ook nog eens veiliger. Bijv. als je naar een middellands zeegebied gaat. Stel je voor dat je met de auto gaat met een caravan erachter. Deze caravan zorgt er al voor dat het energie gebruik al met 50 % omhoog gaat. Er is ook aangetoond dat het wegverkeer juist de grootste oorzaak is van het broeikaseffect. Van de 100 % komt van het wegverkeer maarliefst 75 % vervuiling. De vervuiling van de luchtvaart bedraagt namelijk maar 12 %. Als je de totale hoeveelheid bekijkt van de wereld door vervuiling mede door CO2 is waargenomen dat er maar 2 % uit de vliegtuig industrie komt. De vervuiling op grote hoogte is nog steeds niet waargenomen. Hier mogen en kunnen dus nog steeds geen uitgesproken meningen over bestaan. Slot: Ik vond het leuk om zo’n media werkstuk te maken. Ik heb nu van elk hoofdstuk een onderwerp genomen en verwerkt tot een mooi stuk. Ik heb veel informatie in mijn hoofd opgenomen wat ik las. Ik heb er dus veel van opgestoken. Ik was er wel wat laat aan begonnen maar heb het toch nog goed kunnen afkrijgen. Hopelijk bevalt het werkstuk u.