Resultaten en conclusie
In begin jaren 80 zijn de eerste gevallen van AIDS ontdekt bij een aantal jonge (homoseksuele) mannen. Ze vertoonden allen dezelfde symptomen, namelijk een longontsteking (PCP) en een zeldzame vorm van huidkanker, het kaposi-sarcoom. De patiënten bleken een verstoorde afweer te hebben, waardoor gelegenheidsinfecties een kans kregen. Onderzoekers hebben ontdekt dat de verstoorde afweer werd veroorzaakt door een virus; het humane immunodeficiëntie virus (HIV) ook wel AIDS- virus genoemd. Iemand die met dit virus is geïnfecteerd heeft de kans om HIV-gerelateerde infecties of tumoren te ontwikkelen. Wanneer een van deze aandoeningen is geconstateerd wordt de diagnose AIDS gesteld. Er zijn twee typen HIV bekend, HIV-1 en HIV-2. HIV-1 komt over de hele wereld voor, HIV-2 vooral in de West-Afrikaanse landen. Hoewel beide typen AIDS kunnen veroorzaken, lijkt HIV-2 minder snel tot ziekteverschijnselen te leiden. Sinds de komst van protheseremmers in 1996 wordt de diagnose AIDS steeds minder gesteld en overlijden er steeds minder mensen aan de gevolgen van AIDS.
AIDS staat voor Acquired Immune Deficiency Syndrome, dit betekent: Verworven Immuun Deficiëntie Syndroom. Dit houdt in dat het afweersysteem niet meer goed functioneert en dat het geen infecties meer tegen kan houden.
Aids wordt door het HIV virus veroorzaakt. Het virus zorgt ervoor dat het lichaam vatbaar wordt voor bepaalde vormen van kanker en allerlei infecties waar het anders wel tegen kon. Als je bijv. griep hebt, zorgen de T4-cellen ervoor dat het griepvirus weer uit je lichaam verdwijnt. Het hiv virus is zo sterk dat het de T4-cellen kapot kan maken en dus heb je dan geen afweer meer. Er worden ook meer virus deeltjes aangemaakt en zo heb je na een tijd geen T4-cellen meer, hierdoor kan zelfs een verkoudheid dodelijk zijn.
Als je met hiv bent geïnfecteerd ben je seropositief, maar dan hoef je nog niet meteen ziek te zijn. Een HIV-infectie verloopt in vier stadia. In het vierde stadium kan AIDS optreden. Per land verschillen de afspraken over wanneer er sprake is van HIV en wanneer men over AIDS spreekt. Dat hangt ook af van hoeveel T4-cellen in het bloed zitten. Dit aantal daalt bij AIDS en zegt iets over de afweer van het lichaam. In de VS is het aantal T4-cellen maatgevend, in Europa spreekt men van AIDS als er klachten optreden door de HIV-infectie. Een HIV-geïnfecteerd persoon heeft AIDS als er sprake is van twee van de volgende verschijnselen:
- Constitutionele klachten
Bijvoorbeeld langdurige koorts, diarree en flink gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak. Eén of meer gelegenheidsinfecties
Veelvoorkomend zijn klachten van de luchtwegen, zoals hoesten, benauwdheid, en tuberculose. Het kan de huid en slijmvliezen aantasten, in de vorm van een herpes-infectie (koortslip), gordelroos, eczeem en wratjes op de slijmvliezen van de geslachtsorganen en de anus, een schimmelinfectie in de mond en een tandvleesontsteking. Vrouwen kunnen last krijgen van een herpes- of candida-infectie, menstruatiestoornissen, een ontsteking van de eileider of baarmoeder.
- Bepaalde vormen van kanker
Met name het Kaposi-sarcoom en enkele kwaadaardige tumoren van het zenuwstelsel, lymfomen. Vrouwen met aids hebben verhoogde kans op baarmoederhalskanker - Ziekten van het zenuwstelsel
Bijvoorbeeld hersenvliesontsteking, motorische stoornissen of aids-dementie. Minder voorkomend zijn slechtziendheid en blindheid. Mensen met aids krijgen over het algemeen niet al de genoemde verschijnselen. Sommige klachten komen slechts zelden voor (zoals aids-dementie). Binnen vijf jaar is meer dan negentig procent van de aids patiënten overleden. Het kan wel zo’ n 10 jaar duren voordat je werkelijk Aids krijgt. Leeftijd en erfelijke factoren spelen daar een rol in. Je kan geïnfecteerd raken met het hiv virus, door onveilig seksueel contact: • Onveilige seksuele handelingen zijn: geslachtsgemeenschap zonder condoom, anale seks zonder condoom, orale seks of onderling gebruik van seksattributen zonder deze schoon te maken. • Het inspuiten met eerder gebruikte naalden of spuiten bij druggebruik. Personen die drugs spuiten en elkaars naalden en spuiten gebruiken lopen risico, omdat in de naalden en spuiten bloedresten achtergebleven kunnen zijn. Ook het (uit)lenen van spuitattributen en het overhevelen van drugs van de ene naar de andere spuit geven risico op besmetting. Het hiv-virus en andere virussen die ziekten verwekken, kunnen zo in de bloedbaan terechtkomen. • Overdracht van een seropositieve moeder op het kind. Hiv kan worden overgedragen van moeder op kind tijdens de zwangerschap of bevalling, als de moeder seropositief is. Na de bevalling kan de moeder het virus overdragen via de borstvoeding. Behandeling met medicijnen van de moeder tijdens de zwangerschap en andere voorzorgsmaatregelen bij de bevalling (keizersnede, géén borstvoeding geven) kunnen de kans op overdracht verkleinen tot minder dan 5%. Ook bij het gebruik van onveilige bloedproducten of bloedtransfusie met besmet bloed. De kans om aids te krijgen door een bloedtransfusie is in Nederland heel klein. In de dagelijkse omgang met seropositieve mensen loop je geen risico zoals bij het zoenen, elkaar een hand geven of bij die persoon naar de wc te gaan. Als er toch iets mis is gegaan dan kan je de kans op HIV verkleinen door een Pepcocktail te nemen. PEP (Post Expositie Profylaxe) kan van belang zijn na een infectie met het HIV-virus. De behandeling met PEP moet binnen 48 uur worden gestart en duur 4 weken. Er is weinig bekend over het werkelijke effect en de bijwerkingen van PEP. HIV en aids kunnen nog niet worden genezen. Ze worden bestreden met medicijnen. De belangrijkste behandeling is op dit moment de combinatietherapie met drie verschillende HIV-remmers. Bij een groot deel van de mensen die deze therapie volgen, neemt de hoeveelheid HIV in het bloed sterk af. Twee belangrijke groepen HIV-remmers zijn de RT-remmers, waaronder AZT, en de protheseremmers. Er bestaan ook immuunstimulatoren: geneesmiddelen die het immuunsysteem stimuleren door stimulatie van de aanmaak van nieuwe afweercellen. Deze middelen zijn niet gericht op bestrijding van het HIV zelf. Infecties als gevolg van aids worden behandeld met reguliere medicijnen tegen longontsteking en schimmelinfecties. Nadelen van de medicatie zijn: De bijverschijnselen, soms is dit zelfs een reden voor mensen om te stoppen met de therapie en de hoeveelheid pillen die per dag moet worden ingenomen kan variëren van 20 tot 30 per dag. Mensen in arme landen zullen sneller overlijden, omdat er daar maar weinig remmers verkrijgbaar zijn en, omdat ze daar ook erg duur zijn. Door een HIV test kun je je bloed laten testen op aanwezigheid van het virus. Het probleem bij aids is dat de antistoffen tegen het hiv het virus niet uit kunnen schakelen. De test toont aan of je die stoffen in je bloed hebt. Als dat zo is ben je dus seropositief. Als je risico hebt gelopen moet je eerst 6 maanden wachten voordat je je kan laten testen, omdat er dan pas antistoffen in je bloed te vinden zijn. Wereldwijd zijn er 36.000.000 mensen die het HIV-virus bij zich dragen. En elke dag komen daar nog eens 15.000 nieuwe gevallen bij. Tien procent hiervan zijn kinderen die met het virus geboren worden. In Zuid-Afrika is een kwart van de bevolking geïnfecteerd met het HIV-virus. Er moet dus duidelijk wat aan Aids gedaan worden. Ze zijn al bezig met grote onderzoeken om een betere remmer voor het HIV-virus te vinden en dus iets om Aids te stoppen. Ook zijn er grote projecten om de mensen uit de armere landen meer informatie te geven over veilig vrijen. En hoe ze dus kunnen voorkomen een ziekte te krijgen zoals Aids.
Bijvoorbeeld langdurige koorts, diarree en flink gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak. Eén of meer gelegenheidsinfecties
Met name het Kaposi-sarcoom en enkele kwaadaardige tumoren van het zenuwstelsel, lymfomen. Vrouwen met aids hebben verhoogde kans op baarmoederhalskanker - Ziekten van het zenuwstelsel
Bijvoorbeeld hersenvliesontsteking, motorische stoornissen of aids-dementie. Minder voorkomend zijn slechtziendheid en blindheid. Mensen met aids krijgen over het algemeen niet al de genoemde verschijnselen. Sommige klachten komen slechts zelden voor (zoals aids-dementie). Binnen vijf jaar is meer dan negentig procent van de aids patiënten overleden. Het kan wel zo’ n 10 jaar duren voordat je werkelijk Aids krijgt. Leeftijd en erfelijke factoren spelen daar een rol in. Je kan geïnfecteerd raken met het hiv virus, door onveilig seksueel contact: • Onveilige seksuele handelingen zijn: geslachtsgemeenschap zonder condoom, anale seks zonder condoom, orale seks of onderling gebruik van seksattributen zonder deze schoon te maken. • Het inspuiten met eerder gebruikte naalden of spuiten bij druggebruik. Personen die drugs spuiten en elkaars naalden en spuiten gebruiken lopen risico, omdat in de naalden en spuiten bloedresten achtergebleven kunnen zijn. Ook het (uit)lenen van spuitattributen en het overhevelen van drugs van de ene naar de andere spuit geven risico op besmetting. Het hiv-virus en andere virussen die ziekten verwekken, kunnen zo in de bloedbaan terechtkomen. • Overdracht van een seropositieve moeder op het kind. Hiv kan worden overgedragen van moeder op kind tijdens de zwangerschap of bevalling, als de moeder seropositief is. Na de bevalling kan de moeder het virus overdragen via de borstvoeding. Behandeling met medicijnen van de moeder tijdens de zwangerschap en andere voorzorgsmaatregelen bij de bevalling (keizersnede, géén borstvoeding geven) kunnen de kans op overdracht verkleinen tot minder dan 5%. Ook bij het gebruik van onveilige bloedproducten of bloedtransfusie met besmet bloed. De kans om aids te krijgen door een bloedtransfusie is in Nederland heel klein. In de dagelijkse omgang met seropositieve mensen loop je geen risico zoals bij het zoenen, elkaar een hand geven of bij die persoon naar de wc te gaan. Als er toch iets mis is gegaan dan kan je de kans op HIV verkleinen door een Pepcocktail te nemen. PEP (Post Expositie Profylaxe) kan van belang zijn na een infectie met het HIV-virus. De behandeling met PEP moet binnen 48 uur worden gestart en duur 4 weken. Er is weinig bekend over het werkelijke effect en de bijwerkingen van PEP. HIV en aids kunnen nog niet worden genezen. Ze worden bestreden met medicijnen. De belangrijkste behandeling is op dit moment de combinatietherapie met drie verschillende HIV-remmers. Bij een groot deel van de mensen die deze therapie volgen, neemt de hoeveelheid HIV in het bloed sterk af. Twee belangrijke groepen HIV-remmers zijn de RT-remmers, waaronder AZT, en de protheseremmers. Er bestaan ook immuunstimulatoren: geneesmiddelen die het immuunsysteem stimuleren door stimulatie van de aanmaak van nieuwe afweercellen. Deze middelen zijn niet gericht op bestrijding van het HIV zelf. Infecties als gevolg van aids worden behandeld met reguliere medicijnen tegen longontsteking en schimmelinfecties. Nadelen van de medicatie zijn: De bijverschijnselen, soms is dit zelfs een reden voor mensen om te stoppen met de therapie en de hoeveelheid pillen die per dag moet worden ingenomen kan variëren van 20 tot 30 per dag. Mensen in arme landen zullen sneller overlijden, omdat er daar maar weinig remmers verkrijgbaar zijn en, omdat ze daar ook erg duur zijn. Door een HIV test kun je je bloed laten testen op aanwezigheid van het virus. Het probleem bij aids is dat de antistoffen tegen het hiv het virus niet uit kunnen schakelen. De test toont aan of je die stoffen in je bloed hebt. Als dat zo is ben je dus seropositief. Als je risico hebt gelopen moet je eerst 6 maanden wachten voordat je je kan laten testen, omdat er dan pas antistoffen in je bloed te vinden zijn. Wereldwijd zijn er 36.000.000 mensen die het HIV-virus bij zich dragen. En elke dag komen daar nog eens 15.000 nieuwe gevallen bij. Tien procent hiervan zijn kinderen die met het virus geboren worden. In Zuid-Afrika is een kwart van de bevolking geïnfecteerd met het HIV-virus. Er moet dus duidelijk wat aan Aids gedaan worden. Ze zijn al bezig met grote onderzoeken om een betere remmer voor het HIV-virus te vinden en dus iets om Aids te stoppen. Ook zijn er grote projecten om de mensen uit de armere landen meer informatie te geven over veilig vrijen. En hoe ze dus kunnen voorkomen een ziekte te krijgen zoals Aids.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden