Opmars van de eikenprocessierups

Inleiding: Deze opdracht gaat over de opmars van de eikenprocessierups. Deze rups kan gevaarlijk zijn. Je kunt hem bestrijden op verschillende manieren. Hoe het allemaal zit lees je hieronder. Het verband met de stof is dat het met entomologie te maken heeft en dat slaat weer terug op de paragraaf. De opmars van de eikenprocessierups De eikenprocessierups is weer volop gesignaleerd in Nederland, maar waarom is hij nou gevaarlijk? Dit komt omdat de processierups gifharen bezit die een lichaamsvreemde stof bevatten. De haartjes hebben gemene kleine weerhaakjes. Zowel bij mensen als bij dieren kunnen de haren zwellingen, irritaties (aan onder meer luchtwegen en ogen) en ontstekingen veroorzaken, die vele maanden kunnen aanhouden. In extreme gevallen kan zelfs blijvend letsel ontstaan. Elke rups heeft duizenden van die haartjes. Ook na het verpoppen blijven die problemen veroorzaken. Er zijn verschillende fasen in de plaagopbouw, namelijk: Fase 0: verkenning, Fase 1: besmetting, Fase 2: kolonisatie, Fase 3: plaag en Fase 4: ineenstorting. Er zijn verschillende manieren om de rups te bestrijden in de verschillende fasen: Branden, zuigen, verwijderen
Deze bewerkelijke methode remt de opbouw van de populatie in fase 2, maar heeft aan het eind van fase 2 en in fase 3 nog maar weinig zin: veel rupsen overleven het. Bij branden kunnen bomen beschadigd worden. Bladbespuiting met biologisch preparaat

Bij deze methode worden alleen de rupsen getroffen en niet de parasieten. Bladbespuiting met chemische middelen
Met diflubenzuron en teflubenzuron, die specifiek op de vervelling van insecten werken, is effectieve bestrijding van de rupsen in fase 2 en fase 3 mogelijk. Bij de geringste 'spray' (verwaaiing van het bestrijdingsmiddel) worden echter ook andere insectensoorten, met name vlindersoorten, getroffen. Een nadeel is dat je het niet via vliegtuigen over grote gebieden kunt gebruiken. Injectie met chemische middelen
Ook deze methode mag slechts in uiterste nood en lokaal worden toegepast. Door injectie legt niet alleen de processierups het loodje, maar ook diverse bladetende en sapdrinkende insecten. Feromonen of sekslokstoffen
Sekslokstoffen kunnen slechts in fase 2 en fase 4 effectief zijn. In fase 3 komen zoveel dieren uit, dat er direct op het nest gepaard wordt. Bovendien is een geschikte lokstof voor de mannetjes nog niet beschikbaar. Niets doen
Schimmels, virussen, bacteriën, loopkevers en sluipvliegen en -wespen kunnen zich op de gigantische aantallen rupsen vermenigvuldigen. In bos- en natuurgebieden zijn deze dieren nog in voldoende mate aanwezig. Om hun effect optimaal te benutten is het zinvol om hier niet in te grijpen. Vanuit de bos- en natuurgebieden krijgen de parasieten juist de kans om de lanen, waar ze anders minder kansen hebben, te koloniseren. Met andere woorden: deze gebieden zijn van immens belang om de plaag de baas te worden. De vakgroep entomologie in Wageningen zal deze kennis hebben ontwikkeld doordat ze de relaties onderzoeken tussen planteneters en hun vijanden en de communicatie tussen plant, planteneter en roofdier. Doordat planten of bomen herkenbare chemische stoffen voortbrengen reageren de rupsen hierop. Dit onderzoekt de vakgroep dus en zo komen ze aan kennis. De nadelen van de chemische middelen die worden gebruikt, staan hierboven beschreven bij de bestrijdingsmiddelen.