Marokko

1. Taal

In Marokko wordt veel Arabisch gesproken en daarnaast Berbisch, want dat zijn de oorspronkelijke Marokkaanse talen (Berbisch eerder dan Arabisch, want het Arabisch is waarschijnlijk meegekomen met de Islam) De verdere gesproken moderne talen zijn:
1. Frans
2. Spaans
3. Engels
Marokko was vroeger een kolonie van Frankrijk, vandaar dat er nog veel Frans wordt gesproken. Spaans wordt er ook gesproken, want dat zijn zowat buurlanden en in de geschiedenis zaten de Moren (Arabieren) geregeld in Spanje. En Engels omdat dat de diplomatieke wereldtaal is. Een leerling uit de klas moet iets op het bord schrijven
(
http://mediatheek.thinkquest.nl/~jra058)
2. Godsdienst

De meest voorkomende godsdienst in Marokko is het Mohammedanisme, vernoemd naar Mohammed, of terwijl de Islam. De mensen gaan naar de moskee, wat te vergelijken is met de kerk. Een moskee is niet altijd van buiten af herkenbaar, want iedere plek die door moslims wordt gebruikt om te bidden, is een moskee. Kenmerkend voor moskeeën is dat er één of meer torens bij horen, minaretten. Vanaf daar worden vijf maal per de gelovigen opgeroepen voor een gebed, met gezang, soms versterkt met luidsprekers. Moskeeën worden ook voor andere dingen gebruikt, zoals als school, vergaderruimte, rechtbank en plaats om een huwelijk te sluiten. Een moslim probeert zich voornamelijk aan 5 dingen uit de koran te houden, de 5 zuilen genaamd:
1. Geloofsbelijdenis: Er is één god, Allah en Mohammed is zijn profeet.
2. Gebed: Vijf keer per dag bidden.
3. Aalmoezen: Een deel van je bezit ieder jaar weggeven aan armen en andere goede doelen. Een moskee (http://www.google.nl)
4. Vasten: in de Ramadan.
5. Bedevaart: Minstens een keer in je leven naar Mekka gaan.
Islam betekent letterlijk: overgave aan god. Moslim betekent letterlijk: iemand die zich overgeeft. Dat was ook de bedoeling van Mohammed. Bidden moet, zoals in een van de vijf zuilen van de Islam staat en richting Mekka, de heilige stad in Saoedi-Arabië. Als dat mogelijk is, het liefst met samen in de moskee. Bidden in de moskee is voor mannen, vrouwen worden er niet toegelaten. Schoenen moeten uit. Bidden doe je geknield, richting Mekka, in rijen. De islam is streng voor kunstenaars, want het is verboden om mensen of dieren te tekenen (dat mogen erg orthodoxe joden trouwens ook niet) . Vandaar dat moskeeën versierd werden met mooie letters en sierlijke figuren, arabesken genaamd.
Vrouwen leven in Marokko erg verschillend vergeleken met Nederland, want vrouwen moet zich bedekken voor alle mannen, behalve haar vader, broer, man en schoonvader. Vandaar dat veel vrouwen een sluier dragen of zelfs een burqa. De openbare ruimten zijn voor mannen, de besloten ruimte, binnen het huis, is voor vrouwen.



3. Kleding

Vrouwen zijn volgens de koran verplicht zich te sluieren voor vrijwel iedereen. Maar dat is niet de enige reden waarom er van die wijde gewaden, djellaba’s, die lijken op burqa’s, worden gedragen. In de woestijn heb je die nodig en dragen ook mannen die, want die gewaden beschermen je tegen warmte, kou, zandstormen en zon. Je ziet ook vaak mannen met een tulband. In de grote steden worden door mannen en vrouwen steeds meer moderne westerse kleding aangetrokken. Ook worden er door de vrouwen steeds minder hoofddoeken gedragen.

4. Woning

Waar een hoe mensen wonen is heel verschillend, afhankelijk van wat er wordt verdiend. Er zijn aan de rand veel krottenwijken en soortgelijken, bidonvilles, van mensen die hun geluk in de stad willen beproeven. Meestal word daar met ontwikkelingshulp het één en ander opgeknapt. Rijke mensen hebben juist prachtige huizen. In de stad kan je niet goed zijn van buitenaf hoe een huis er van binnen uit ziet, want bij rijk huis, zie je aan de buitenkant een kale muur, maar aan de binnenkant zijn vaak prachtige huizen met mooie fonteinen en planten enz. In een stad als Marrakech, zie je dat in de binnenstad, als je daar de weg niet weet, je al snel verdwaald bent in een wirwar van straten. Een fontein op een rustig pleintje (http://meditheek.thinkquest.nl/~jra058)

5. Eten en Drinken

Het Marokkaanse eten bestaat meestal uit vlees. In het drinken zit meestal geen alcohol, want eigenlijk is dat verboden door de Islam. Tegenwoordig wordt er gewoon met mes en vork gegeten, maar vroeger was dat anders. Soms wordt couscous nog wel eens met de vingers gegeten, maar nu weten mensen ook wel wat hygiëne is. In Marokko eet men ‘s avonds laat, want dan is het niet meer zo warm. Mannen eten samen met mannen en vrouwen eten samen met vrouwen. Kinderen eten over het algemeen bij hun moeder maar jongens die ongeveer ouder zijn dan 12 jaar, eten bij de mannen.
In Nederland word Marokkaans eten erg lekker gevonden door heel veel mensen. Daarom staan hieronder 2 recepten:

1: Marokkaanse Kipstoof
Nodig (6 personen) :
600 gram blokjes niet te kleine kipfilet
2 el couscous kruiden
½ el kaneel
200 gedroogde abrikozen
100 gedroogde pruimen
1 el oranjebloesemwater
2 tenen geperste knoflook
1 ui
2 winterwortels
2 courgettes
3 el olijfolie
zout en peper naar smaak
Bereiding:
Meng de kipfilet, couscouskruiden, kaneel met 1 el olijfolie en laat dit marineren in de koelkast (maximaal een halfuur). Laat de abrikozen en pruimen wellen in heet water (uit de boiler) samen met het oranjebloesemwater. Snijdt in tussentijd de wortels en courgettes in plakjes en de ui in ringen. Bak de kipfilet lichtbruin, voeg de ui en knoflook toe en bak dit even mee. Voeg vervolgens zoveel water toe dat alles net onder staat. Stoof alles een kwartier op een zacht pitje, voeg de gewelde abrikozen en pruimen toe en laat alles nog even een tijdje pruttelen. Voeg het zout en peper naar smaak toe.
2: Marokkaanse Stoofpot

Nodig (4 personen) :
8 aardappelen
2 tomaten
½ gele en ½ groene paprika
2 ons boontjes
2 ons worteltjes
klein blikje doperwtjes
1 pond kalfsvlees of kip
1 lepel knoflook
peper, zout
komijn
koriander
1 grote ui
Bereiding:
Snijd het vlees in stukken van ongeveer 2 centimeter, braad dat aan in olijfolie en doe na 5 minuten de aardappelen erbij. Doe minimaal 2 kopjes water erbij en laat het koken tot ze gaar zijn. Doe dan de groente erbij en de kruiden naar smaak. Voeg water toe en laat dit alles 10 minuten sudderen. Eventueel met sambal.

6. Kunst

De kunst in Marokko is niet hetzelfde zoals in Nederland. In Marokko vind je alleen maar figuren, arabesken, letters en misschien afbeeldingen van planten. Dat komt omdat het volgens de Koran verboden is om afbeeldingen of schilderingen te maken van mensen of dieren. De bouwkunst in Marokko stukje wand met bladgoudversiering

is prachtig met veel rondingen en koepels. De vormen (http://mediatheek.thinkquest.nl/~jra058)
bestaan meestal uit mozaïeken en andere mooie figuren
die natuurlijk het beste te vinden zijn op moskeeën.

7. Henna

Één van de typisch Marokkaanse dingen is henna verven. In Nederland verf je je haar met henna, maar in Marokko je handen. Er kunnen prachtige figuren mee worden gemaakt, maar natuurlijk weer geen afbeeldingen van mensen of dieren, omdat dat niet mag volgens de koran. Henna is een soort Hand met henna (http://mediatheek.thinkquest.nl/~jra058)

bruinrood spul, gemaakt van een bepaalde plant. Henna gaat er pas na een tijdje weer af, maar als je er allergisch voor bent of het is gemaakt van een verkeerde plant en dergelijke, dan kunnen er allergische reacties en
ontstekingen optreden.


8. Huisdieren

Behalve een hondje is het in Marokko niet erg gebruikelijk om huisdieren te hebben. Wel als ze nuttig zijn, maar dan is het vee, zoals de nomaden in de woestijn vroeger nodig hadden om te overleven. Kamelen, schapen, ezels zijn daar voorbeelden van. Kamelen als rijdier in de woestijn, schapen om op te eten en
ezels om op smalle bergpaadjes te komen. 2 kamelen in de woestijn

(http://mediatheek.thinkquest.nl/~jra058)
9. Omgangsvormen

De omgang in Marokko van ouders tegenover kinderen is anders dan in Nederland. In Marokko voedt alleen de vrouw de kinderen op. Islamitische meisjes gaan vanaf dat ze een jaar of 12 zijn, al niet meer naar school, maar moeten thuis blijven, bij hun moeder, handwerken en het huishouden leren doen. Sommige jongens worden vanaf dat ze een jaar of 12 zijn, de straat ’s ochtends op gegooid, mogen in de loop van de dag even thuis komen om te eten en moeten dan weer tot ’s avonds laat op de straat zwerven. Ze mogen ’s nachts ook wel weer thuis komen om te slapen, maar de ochtend daarna moeten ze weer opdonderen. Op straat worden ze als ze iets jatten of verkeerd doen, door de straat terechtgewezen en gestraft. Dat gebeurt in Nederland niet en vandaar dat Marokkaanse jongens in Nederland ook zo vervelend op straat kunnen zijn, ze worden ook door niemand, zoals in Marokko in mekaar gemept. Wat Marokkaanse kinderen ook van jongs af aan leren dat het erg onbeleefd is om als kind een volwassenen recht in de ogen te kijken.

10. Gewoontes die te maken hebben met trouwen en overlijden.

Trouwen
Een trouwfeest begint meestal op vrijdag, de vrije dag in Marokko. Het echte feest is op zaterdag en de zondag is om uit te rusten. Het begint voor de bruid met het doen van henna op haar handen in haar ouderlijk huis, het teken dat Het huwelijk van de Marokkaanse koning
ze nog maagd is. Voor de mannen hoeft het niet, maar mag het wel. Voor diegenen die het toch doen, is het op de pink, maar bij de vrouw op de handen en voeten. Daarna moet de vrouw ze in speciale doeken doen en die er de volgende dag afdoen en wassen. De bruidegom draagt op de hennadag een traditionele witte jurk met capuchon en onderjurk met witte Alladin schoentjes en een hoge hoed. Op zaterdag draagt hij een zwart pak, maar pas na de middag, als hij de bruid gaat ophalen. Het gaat er om hoe mooi de bruid er uit ziet bij de beide families en gasten.
De dag begint vroeg voor een bruid. Eerst neemt ze een bad in de sauna, waarbij ze wordt geholpen door anderen. Terwijl haar hele lichaam wordt gemasseerd, is het of ze afscheid neemt van haar oude leven en zich voorbereid op haar aanstaande echtgenoot. Het eten maken kost maandenlang voorbereiding en het is natuurlijk afhankelijk van het budget, hoe groter, hoe meer.

Na dat de bruid haren en gezicht mooi heeft gemaakt, komt de kleding. Zij draagt op die dag minstens vier traditionele jurken en een witte trouwjurk. Daarnaast zijn er nog de bijbehorende accessoires. Iedereen zorgt dat die hoe dan ook van goud zijn. Tussendoor zijn de gasten aan het eten en dansen op bijbehorende muziek. Het eten bestaat uit verschillende soorten kip en schapenvlees, daarnaast fruit en Marokkaanse thee met koekjes. De drank is er meestal alcoholvrij. Als de mensen klaar zijn met eten en de avond begint, stapt de bruidegom uit een mooi versierde auto bij het huis van de ouders van de bruid. De taart wordt gesneden, foto’s gemaakt en er wordt gedanst. Daarna gaat het bruidspaar naar een hotel, eigen huis of blijven overnachten bij de ouders van de man. De dag daarna gaan ze op huwelijksreis of blijven gewoon gasten ontvangen.
Overlijden
Bij het overlijden word het lijk eerst gewassen, meestal door een imam, maar in sommige gemeentes een vrouwen- lijk door een vrouw. Tijdens het wassen bidden de aanwezigen geknield. Intussen snijden vrouwen uit een witte doek, zonder opdruk, een broek, hemd, hoofd en pantoffels. Daarin word de overleden persoon opgebaard, tenzij hij een tocht naar Mekka heeft begaan. In dat geval wordt hij in zijn Mekkagewaad gekleed. Vervolgens brengt de imam het lijk bij de familie, in de woonkamer. Een nacht lang bidden de familieleden om het lichaam, deze keer niet geknield, maar rechtop staand. Meestal bidt men de Malak- verzenreeks, het gebed dat de moslims altijd voor het slapengaan bidden. Meestal volgt de begrafenis al volgende dag, nog voor El Hasser, het gebed van de zonsondergang. Die haast heeft te maken met het warme klimaat van de moslimlanden, waarin een lijk sneller ontbindt. De imam en de familieleden dragen het lijk rechtstreeks van het huis van de overledene naar de begraafplaats. Het lijk wordt in een put gelegd van ongeveer een meter diep. Een halve meter boven het lijk komen vaak stenen platen en dan pas wordt er aarde op gegooid, om te voorkomen dat wilde dieren het lijk opgraven. De grond van de begraafplaats is gewijd. Daardoor is de bestemming voor eeuwig vastgelegd. Op het graf komt een platte, opstaande steen waarop de naam, geboortedatum en sterfdatum van de overledene staan. Meestal wordt daar een stuk tekst uit de koran boven gezet. Na de begrafenis volgt een rouwperiode van drie dagen. Op het einde van de derde, zevende en vijftiende dag, komt er een religieus iemand weer aan huis voor een gebedencyclus, samen met de familie.

Bronnen:

Het Aardrijkskundeboek
Het Aardrijkskunde Basisboek
http://mediatheek.thinkquest.nl/~jra058
http://www.kunstkick.nl/jongerensite/e-zine/maart2002/30.htm
http://www.khlim.be/saw/opleingsonderdelen/derdejaar/opties20002001/nijnssylvia/alochtone%20ouderen%20%204.htm