Jupiter

Planeet: Jupiter Algemene eigenschappen Jupiter is de vijfde planeet vanaf de zon. Het de grootste planeet van ons zonnestelsel. Hij heeft diameter van 142700 km. Dit is 12 keer zo groot als de aarde. Jupiter heeft de maximum grootte dat een planeet kan hebben. Als de massa van Jupiter nog groter zou zijn, dan zou de planeet samengedrukt worden door zijn eigen aantrekkingskracht en zou de straal dus verkleinen. (Alleen een ster kan nog groter worden) De massa van Jupiter is 2 keer zo groot als die van alle andere planeten samen. Jupiter speelt een belangrijke rol in ons zonnestelsel want door zijn massa beïnvloedt hij de banen van de andere hemellichamen die rond de zon draaien. De rotatie van Jupiter is sneller dan die van de andere planeten. Hij doet hier slechts tien uur over. Jupiter doet er 11.86 jaar over om 1 keer rond de zon te draaien. Jupiter is al heel vroeg ontdekt. Ze kenden Jupiter al in prehistorische tijden. Dit is logisch omdat je de planeet kan zien. Gasplaneten Jupiter is een gasplaneet. Dit wil zeggen dat hij geen vast oppervlak heeft. Andere gasplaneten zijn Saturnus, Uranus en Pluto. Jupiter bestaat voor 90 procent uit waterstof en voor 10 procent uit helium, maar er zijn ook sporen van water, methaan, ammoniak en een soort van gesteenten teruggevonden. De planeet heeft een kern van 10 tot 12 aardmassa’s. In de kern is de waterstof vloeibaar in plaats van gasvormig. Dit komt door de hoge temperatuur(30 000°C) en door de druk(het gas wordt samengeperst) De buitenste laag van Jupiter is langs de binnenkant vloeibaar en langs de buitenkant gasvormig.
Atmosfeer Jupiter heeft een dikke wolkenlaag die de hele planeet bedekt. Deze wolken worden voortbewogen door sterke winden van soms wel 600 km per uur. Het wolkendek is veranderlijk: heldere zones en donkere banden wisselen elkaar af. We zien heldere kleuren in het wolkendek (dit komt waarschijnlijk door een chemische reactie in de atmosfeer).We zien ook vlekken die soms heel lang blijven bestaan. Bijvoorbeeld de rode vlek wordt al meer dan 300 jaar waargenomen. De rode vlek De rode vlek is ontdekt in de 17de eeuw. Het heeft doorsnede van ongeveer 38 000 km. Dit is groot genoeg om de aarde te omwentelen. De rode vlek steekt ook een stuk uit boven het normale wolkenniveau. Hierdoor is het een erg koel gebied. De grootte verandert voortdurend. Vroeger wist men niet wat de rode vlek was, maar nu weet men dat het een reusachtige wervelstorm is. Maar waarom de vlek rood is, is nog altijd een raadsel. Magnetisch veld Het magnetisch veld van Jupiter is veel sterker dan dat van de aarde. De magnetosfeer strekt zich zelfs uit tot voorbij de baan van Saturnus. Het magnetisch veld van planeten wordt veroorzaakt door het dynamo-effect. Dit effect ontstaat wanneer een gesmolten planeetkern (bij Jupiter waterstof) dat elektriciteit kan geleiden ronddraait. Straling De meeste planeten en manen zenden een straling uit doordat ze het zonlicht weerkaatsen. Bij Jupiter is dit niet het geval Jupiter straalt twee maal zoveel energie uit dan als hij ontvangt van de zon. Jupiter produceert ook geen energie door kernfusie zoals de zon doet. Jupiter heeft dus een interne energiebron. De planeet is nog steeds aan het samentrekken. Dit geeft een omzetting van potentiële energie in kinetische energie, en hierdoor ontstaat warmte. Ringen Jupiter heeft net als Saturnus ringen maar ze zijn veel donkerder en smaller waardoor ze minder opvallen. Hierdoor zijn ze pas in 1973 ontdekt door Voyager 1. Het ringsysteem van de planeet bestaat uit drie delen. De eerste ring is een vlakke hoofdring, de tweede ring is de Halo ring en de derde ring is de Gossamer ring. De ringen bestaan uit heel kleine stenen korrels. Die korrels verdwijnen snel door verschillende soorten druk. Maar vermits de ringen van Jupiter permanent zijn, moeten ze dus aangevuld worden op één of andere manier. Bijna zeker zijn de satellieten Metis en Adrastea de bronnen. Deze 2 kleine satellieten bevinden zich tussen de ringen en voorzien de ringen van stofdeeltjes.
Manen De vier grote manen van Jupiter zijn Io, Europa, Ganymedes en Callisto. Deze manen worden de Galileïsche manen genoemd. (Dit komt omdat Galilei ze ontdekt heeft in 1609) Io is geel gekleurd door zwavel. Dit komt door de vulkanische activiteiten van de maan. Er komt zowel zwavel-als silicaatvulkanisme voor. Hierdoor komt het dat het oppervlak van de maan voortdurend vernieuwd wordt. Het is dus een jong oppervlak.(deze maan heeft het jongste oppervlak van het hele zonnestelsel) Er zijn bijna geen kraters. Europa is een ijsmaan. Onder een dikke ijslaag ligt vermoedelijk een vloeibare zoutoceaan. Het oppervlak van deze maan is glad en met weinig hoogteverschillen. Er zijn zeer weinig kraters. Ganymedes is de grootste maan in ons zonnestelsel met een diameter van 2631 km. De maan is zelfs groter dan de planeten Mercurius en Pluto. Het oppervlak is een oud donker terrein. Er zijn veel kraters. Callisto heeft ook een donker oppervlak met veel kraters. De grootste krater heeft een diameter van 600km. Het oppervlak is ongeveer 4 miljard jaar oud. Ook onder dit oppervlak ligt vermoedelijk een zoutoceaan. Jupiter heeft naast de Galileïsche manen ook nog vele andere manen. Er zijn 51 onregelmatige manen ontdekt. Deze manen bewegen zich rond de planeet, maar ze hebben een onstabiele baan. De meeste van deze manen zijn klein en vaag. De kleinste maan Leda heeft een diameter van slechts 10 kilometer. Bronnen
Ik heb de volgende internetpagina’s gebruikt: 1) http://www.infoster.be/negepl/jupite.html
2) http://users.pandora.be/lode.stevens/jupiter.html
3) http://www.sterrenkunde.com/jupiter.htm
4) http://www.urania.be/sterrenkunde/zonnestelsel/jupiter.php