TONKIN INCIDENT/RESOLUTIE EN HANOI JANE

Tonkin: Misverstand of misleiding?

Deze opdracht gaat over het Tonkin-incident en de Tonkinresolutie. De hoofdvraag luidt als volgt: Was bij het Tonkin-incident sprake van een misverstand of misleiding? Ik zal deze vraag beantwoorden met behulp van 3 deelvragen:

1. Werd de Amerikaanse marine op 3 en op 4 augustus in internationale wateren beschoten door Noord-Vietnamese torpedoboten?
2. In Hoeverre kun je spreken van een eenzijdig (niet uitgelokte) actie van de Noord-Vietnamezen?
3. Werd de Amerikaanse senaat juist en volledig ingelicht over de gebeurtenissen op 3 en 4 augustus en de plannen van de regering?

Ik gebruik 8 verschillende bronnen om de vragen te beantwoorden. Bij elke vraag waar ik een bron bij nodig heb citeer ik een stukje van de bron en zet er een bronvermelding bij.

Deelvragen

1. Werd de Amerikaanse marine op 3 en op 4 augustus in internationale wateren beschoten door Noord-Vietnamese torpedoboten?

Ja en Nee. Op 3 augustus was er waarschijnlijk wel een aanval van de Noord-Vietnamezen. Want in bron 1 (Bron met de uitgelekte Pentagon Papers van Daniel Ellsberg, 1964) staat dat de schepen permanent onder vuur lagen, er werden zes torpedo’s richting de Amerikanen afgeschoten, allemaal mis.  Deze aanval is niet ontkend door de Noord-Vietnamese generaal Vo Nguyen Giap. Hij zei namelijk tegen McNamara (minister van Defensie 1964) over het Tonkin-incident dat zij (De Noord-Vietnamezen) op 4 augustus 1964 niets hadden gedaan (bron 6). Op 4 augustus dus niet maar op 3 augustus blijkbaar wel.

Op 4 augustus heeft geen aanval plaatsgevonden, de Amerikanen hebben dat verzonnen. Dat kan ik verklaren door meerdere argumenten op een rijtje te zetten:

• Een schip dat vlakbij de Maddox voer, de Turner Joy, had geen enkel signaal van torpedo’s opgepikt.(bron 1)
• Tijdens de luchtverkenning bij daglicht na de ‘’aanval’’ waren er geen sporen van een aanval, geen wrakstukken, geen lijken en geen olievlekken. (bron 1)
• Jim Stockdale voerde in de nacht van 4 augustus verkenningsvluchten uit boven de Golf van Tonkin. Hij zei dat vanwaar hij zat je alles goed kon zien, maar hij zag alleen de Maddox en de Turner Joy de ene na de andere Torpedo op niets afvuren. Het was hem volkomen onduidelijk wat het doelwit was, niets dus. (bron 2)

Waarschijnlijk was het niet gepland dat de Amerikanen een nep aanval op die dag zouden uitvoeren. In Bron 7 staat namelijk dat het Tonkin-incident geen vooropgezet plan was, want uit de gesprekken van president Johnson blijkt dat de marine op 4 augustus niet voorbereid was op een vergeldingsaanval. Als alles vooraf was gepland, dan zou de marine wel voorbereid zijn geweest. Waarschijnlijk dacht de Maddox dat ze werd aangevallen, in bron 1 staat namelijk dat De Evaluatie van de situatie roept twijfels op over de vele meldingen van afgevuurde torpedo’s. Oorzaak hiervan is mogelijk de invloed van het weer op radar en overijverig sonarpersoneel. Ook staat er dat Herring (gezagvoerder Maddox) een korte tijde laten na het vorige bericht dat de hele zaak twijfelachtig is. Uitgezonderd indruk van een aanval helemaal aan het begin. Ze dachten dus dat er een aanval was maar na onderzoek bleek dat die aanval niet had plaatsgevonden. De Regering maakte gebruik van deze kans om een rede te hebben om troepen naar Vietnam te sturen.

2. In Hoeverre kun je spreken van een eenzijdig (niet uitgelokte) actie van de Noord-Vietnamezen?

Definitie eenzijdig: van, door één partij

Definitie(Niet) uitgelokte: een ander (niet)aanzetten tot het plegen van een strafbaar feit.

Daar kun je moeilijk van spreken: de VS voerden zelf geheime militaire operaties uit in de Golf van Tonkin. In Bron 4 vertelde Senator Humphrey dat er wat geheime operaties zijn in de golf van Tonkin zijn uitgevoerd, de Amerikanen hebben daar een paar bruggen opgeblazen, een paar wegen en nog wat meer. President Johnson bevestigt dit door zwaar geïrriteerd te zeggen later die middag: ‘’Onze vriend Hubert maakt zichzelf kapot met zijn grote mond! Hij vertelt ze precies waar we mee bezig waren!’’

 Of de schepen nu wel of niet in internationale wateren voeren (bron 8), je kunt niet zeggen dat de Noord-Vietnamezen zonder enkele aanleiding schoten - aangezien hun schoten doel misten (bron 1) kan het zelfs om een waarschuwingsaanval gegaan zijn.

3.Werd de Amerikaanse senaat juist en volledig ingelicht over de gebeurtenissen op 3 en 4 augustus en de plannen van de regering?

Nee. De senaat kreeg wel te horen dat de Amerikaanse marine geheime operaties uitvoerde in de Golf van Tonkin. Dat wordt in bron 4 gezegd want senator Humphrey vertelde over de geheime operaties in de Golf van Tonkin.

In Bron 1 staat ook dat de senaat verkeerd geïnformeerd was, want de chef van Daniel Ellsberg (bron 1) wist dat de situatie verkeerd geïnterpreteerd was en hij heeft dat ook door gegeven maar dat was na de briefing van de senaatscommissie, op basis van verkeerde informatie dus, en de dag voor de Tonkinresolutie in stemming zou gaan.

De senaat werd ook voorgelogen over het doel van de Tonkinresolutie: toen zij vroegen of de resolutie betekende dat er Amerikaanse soldaten naar Vietnam gestuurd konden worden, werd de indruk gewekt dat je de tekst wel zo kon uitleggen, maar dat dit helemaal niet de bedoeling was - zeker niet zonder dan eerst het Congres om toestemming te vragen (bron 5).

Conclusie:

Was bij het Tonkin-incident sprake van een misverstand of misleiding?

Het Tonkin-incident was een misverstand dat welbewust is gebruikt om de Amerikaanse volksvertegenwoordiging en bevolking te misleiden. De regering had voor het incident al plannen om grondtroepen naar Vietnam te sturen (bron 3). Het wachten was op een geschikt moment of een aanleiding. Het Tonkin-incident bood die aanleiding. Op 2 augustus was waarschijnlijk wel sprake van een torpedo-aanval - al kan het ook om waarschuwingsschoten gegaan zijn. De tweede aanval, op 4 augustus, heeft waarschijnlijk nooit plaatsgevonden: de marineleiding zelf twijfelde daar al aan (bron 1), de luchtverkenning leverde geen enkel bewijs op, (bron 2), en ook de Vietnamezen zelf ontkenden dit dertig jaar later, toen de diplomatieke banden tussen beide landen alweer hersteld waren (bron 6).