Romeo + Juliet (1995)

Bezochte voorstelling : Romeo en Julia, geschreven door William Shakespeare
Uitgevoerd door : The London Academy of Music and Dramatic Art
Naam regisseur : Rodney Cottier
Namen hoofdrolspelers : heb ik in het verslag verwerkt. Datum voorstelling : 16 januari 2001
Plaats voorstelling : Zuidplein theater
Motivatie : De sectie Engels organiseerde voor atheneum6 een excursie naar deze voorstelling en omdat er te weinig animo was mocht er leerlingen van atheneum5 mee die interesse hadden, dus ging ik ook mee. Samenvatting verhaal
De familie Montague en Capulet, die in de Italiaanse stad Verona wonen hebben ruzie met elkaar. Romeo is de enige zoon van de Montagues en Julia de enige zoon van de Capulets. Romeo is verliefd op Rosaline, maar zij houdt niet van hem. Zijn vrienden prenten hem steeds maar in dat hij zich op een ander meisje moet storten, maar wanneer hij hoort dat Rosaline op een gemaskerd bal bij de familie Capulet zal zijn besluit hij toch om daarheen te gaan. Tijdens het bal ontmoet hij Julia en wordt verliefd op haar. Zij houdt ook van hem en na het feest gaat ze naar haar kamer waar ze tegen zichzelf praat over hoe gek ze is op Romeo. Romeo, die buiten onder haar balkon staat, hoort dit alles en hij vertelt haar dat hij ook gek op haar is. De volgende dag trouwt Friar Lawrence ze in het geheim. De volgende dag ontmoeten Romeo en z’n vrienden Benvolio en Mercutio Julia neef Tybalt, die met Romeo wil vechten. Mercutio en Tybalt hebben een gevecht, waarin Mercutio wordt gedood. Romeo neemt wraak en vermoord Tybalt. Hij wordt uit Verona verbannen en gaat naar Mantua. Ondertussen voelt Julia zich ongelukkig en alleen. Haar ouders willen dat ze met de graaf van Parijs trouwt. Ze vraagt advies aan Friar Lawrance, degene die ze heeft getrouwd, en geeft haar een bekertje gif wat haar voor 42 uur bewusteloos zal maken. Daarna verstuurd Friar een bericht naar Romeo over het feit dat Julia tijdelijk bewusteloos is om niet met de graaf van Parijs te hoeven trouwen. Helaas bereikt het bericht Romeo nooit. Julia wordt begraven en de graaf is erg ongelukkig. Romeo’s boodschapper gaat naar Mantua en verteld hem dat Julia dood is. Romeo is wanhopig, koopt wat gif en gaat naar Julia’s graf. Paris probeert hem te stoppen, maar word vermoord. Romeo gaat de tombe in, drinkt het gif en gaat dood. Als Julia wakker word en haar man ziet steekt ze zichzelf neer met zijn zwaard. Dan arriveren veel mensen en Friar Lawrence verteld het hele verhaal, hij trouwde 2 jonge verliefde mensen om vrede te maken tussen de 2 familie’s. Na de dood van de 2 jonge mensen is de vrede weer hersteld. Decor

Het decor van dit toneelstuk was erg simpel. Het bestond uit een ijzeren stellage neergezet in een U-vorm, achter en links en rechts van het podium. Over de stellage kon heen gelopen worden. De acteurs kwamen dan links en rechts achter de stellage omhoog over de stellage lopen. In het tweede bedrijf van kwam er vooraan het podium nog een trap te staan, waardoor de acteurs achterop de stellage omhoog konden en vooraan de stellage weer naar beneden konden lopen. Voor de rest is er niet veel over het decor te melden, behalve dat er veel met witte doeken gewerkt werd. Een keer moesten heel veel mensen de was aan het ophangen zijn en toen werden er allemaal witte doeken aan touwen opgehangen. En in de scène dat Julia zelfmoord gaat plegen, als ze in haar kamer ligt komen er 2 witte doeken vanuit het plafond naar beneden zetten. Als ze de volgende ochtend door de dienstmeid wakker gemaakt wordt worden er om allebei de doeken een touwtje gedaan, zodat het dan opeens lijkt of de witte doeken gordijnen zijn. Variatie op origineel? De verhaallijn van het stuk was gewoon precies hetzelfde als het originele stuk, het werd zelfs in oud-Engels gesproken. De enige variatie die ze op het origineel hadden gedaan waren de grapjes tussendoor. Er werden grapjes over seks gemaakt en de huishoudster riep opeens een Nederlands scheldwoord tussendoor, waarop heel de zaal eerst verbaasd was en daarna erg hard moest lachen. Mijn mening
Mijn mening over het stuk is nogal vaag. Aan de ene kant vond ik het een heel goed stuk, ik denk vooral omdat ik het gewoon een heel goed verhaal vind. Het verhaal heeft gewoon iets magisch, ook omdat ik de film heb gezien met Leonardo Dicaprio en Claire Danes in de hoofdrol en die film is echt súpermooi. In het verhaal zitten ook ontzettend mooie citaten, waaronder ik de volgende wel erg vind spreken voor het hele stuk. Wat ik erg jammer vond was dat ik het stuk niet helemaal goed kon volgen. Het werd gespeeld door een Engels gezelschap en dus ook helemaal in het Engels gesproken, en dan nog wel in het Oud-Engels. Er werd erg snel gesproken, maar omdat ik de verhaallijn al kende kon ik het verhaal wel volgen en ik verstond ook wel genoeg dingen. Maar ik vond de spelers van het toneelstuk niet uitzonderlijk goed. Ze speelden goed ja, maar niet speciaal. Wat ik vooral erg jammer vond was dat toen Julia zelfmoord pleegde, toen ze had ontdekt dat Romeo dood was, ze het mes in haar buik stak en de heel zaal begon te lachen. Dat betekent toch wel dat dat stukje sowieso niet echt goed gespeeld was. Dat was erg zonde. Ik vond het decor wel origineel gedaan met die stellages en de acteurs maakten er ook goed gebruik van. Ook vond ik de witte doeken die opeens als gordijnen dienden erg origineel verzonnen.