Montezuma's revenge

Protocolgegevens
Identiteitsgegevens Montezuma’s revenge is een a capella popgroep die bestaat uit 5 mannen. Momenteel zijn ze bezig met hun 9e theaterprogramma “hits again”. In iedere show die ze gaven, ontwikkelden ze zich verder, maar in deze show grijpen ze weer terug naar de muziek waarmee ze begonnen zijn zeventien jaar geleden. “Vijf mannenstemmen, stevige arrangementen van eigen hand en een theatrale zetting zoals we die gewend zijn van Montezuma's Revenge, staan garant voor een weergaloze avond: muziek om naar te kijken. Een aaneenschakeling van hits in een compleet nieuw jasje, verrassend repertoire op Montezuma-wijze en theatrale nummers die de nodige hilariteit veroorzaken. Dat alles onder regie van Maarten Mourik, een van de oprichters van Montezuma's Revenge.” (Bron: http://www.immgroep.com) Montezuma’s Revenge zou niet meer weg te denken zijn in de Nederlandse Theaterwereld. Ik ben benieuwd!
Geschiedenis van de groep De groep is begonnen rond 1985. Vier jongens en hun leraar vonden het een leuk idee om eens een liedje te doen zonder instrumenten, voor de verandering. Het sloeg enorm aan bij de mensen en ze besloten om zonder instrumenten te gaan zingen als basis. Na een tijdje begon de groep op te treden en begonnen ze met prijzen winnen. Zo is de groep dus eigenlijk ontstaan. Achteraan heb ik een aantal foto’s toegevoegd. Daar zit een foto bij van de groep hoe die was in het allereerste begin. Motivatie Loes en ik hadden afgesproken samen naar de oranjerie te gaan. We wilden naar de cabaretier Jan Jaap van der Wal gaan. Maar toen we wilden reserveren, kwamen we erachter dat die al vol was. We moesten dus naar iets anders. En we wilden het voor de kerstvakantie gezien hebben, zodat we een beetje op tijd eraan konden beginnen. Dus moesten we kiezen tussen een aantal saaie voorstellingen, vonden we. Het leukste leek ons dus Montezuma’s Revenge. En daarom hebben we vier kaartjes voor “hits again” gereserveerd. Maurice en Zakaria zouden ook meegaan. Dus eigenlijk wilden we helemaal niet naar deze show, maar moesten we wel! Voorbereiding Ik ben nu al bezig met mijn verslag, maar ben nog niet geweest. Ik ben van plan met een van de zangers te gaan e- mailen en zo een interview te krijgen. Voor de rest heb ik al veel informatie gevonden en enkele foto’s van de show zelf. Ook weet ik al een beetje wat ik ervan kan verwachten, omdat ik al recensies heb gelezen en een beschrijving van de show. Verwachting Ik verwacht er niet al teveel van. Het is niet echt mijn smaak. Ik had liever naar iets anders willen gaan. Ik hoop dat het toch een beetje leuk is, maar het lijkt me wel interessant om eens te horen wat a capella nu precies is. Ik heb erover gelezen. Ook heb ik al een liedje gehoord, dat stond op een internetsite. Voor de rest hoop ik dat ze een beetje een leuke show hebben voorbereid. Dat ze een beetje leuke dingen erin hebben gedaan en niet alleen maar saai staan te zingen. Dat vind ik namelijk helemaal niet leuk. Beschrijving van wat ik heb meegemaakt Ik vond het op zich een hele leuke ervaring. Ik had er niet al teveel van verwacht in het begin, het leek me best wel saai. Maar toen ik er eenmaal was, was ik wel onder de indruk van alles. De Oranjerie is zo chique en er waren zoveel volwassen mensen, dat Loes en ik ons helemaal niet op ons gemak voelden! Ik vind het binnen heel erg mooi gemaakt. De zaal binnen was ook heel indrukwekkend. Ik ben namelijk nog nooit in een theater geweest. Ik vond het in een echt theater zijn al leuk. Ik denk wel niet dat ik het nog een keer zou doen. Naar een cabaretier gaan zou ik wel nog eens willen doen. Maar dat was het dan wel. Over het algemeen vond ik het wel een leuke culturele activiteit. De show was best leuk en anders dan ik had verwacht. Vokaal gezien, vond ik het heel erg mooi. De mannen hadden erg mooie stemmen. De allerlaagste, de low bas, heeft niet veel indruk op me gemaakt. Ik vond de Tenor. Bert Oostendorp het best.
Analyse
Omschrijving decor Het decor was heel erg leuk. Met 10 “gebruiksvoorwerpen” hebben ze bij ieder liedje een ander decor op kunnen bouwen. Allereerst gebruikten ze 5 doeken/ lakens. Daar hebben ze twee liedjes gebruik van gemaakt. De doeken werden verlicht, zodat je alleen de schaduwen zag van de mannen. Dan had je nog 5 cilinders, gemaakt van een witte, doorschijnende stof. Daar hebben ze heel erg veel gebruik van gemaakt. Ze stonden erin, erachter, ernaast en ook zaten ze erop en gebruikten het als stoel. Hiermee hebben ze echt leuke opstellingen gemaakt. Achterin heb ik een aantal plaatjes bijgevoegd, daar kunt u zien wat ik bedoel. Verloop van de show
Intro De groep begon met een best leuk intro. Er waren 5 lakens naar beneden gelaten, ieder verlicht door een andere kleur. Iedere zanger stond weer achter een ander laken. Ze zongen een kort stuk als kennismaking. En daarna heetten ze ons welkom. Ze wensten ons een leuke show toe en meer van die standaarddingen. Hoofdact De precieze volgorde van liedjes weet ik niet meer, ik ga ook niet alle liedjes beschrijven. Alleen de dingen die me opvielen en die ik erg leuk vind zal ik gaan beschrijven. Het eerste liedje dat ik erg leuk vond was het liedje ‘If you wanna be my lover’ van de Spice Girls. Ze deden cheerleaders na. Ze hadden allemaal twee pompons en deden daarmee een dansje. Het was heel erg grappig en op het einde van de eerste helft ongeveer. Hoewel de liedjes heel mooi waren, begon ik me een beetje te vervelen en was het ietwat saai. Totdat dit liedje er een beetje leven in bracht. Ze hebben precies op het goede moment dit liedje ertussen gedaan. Het trok extra aandacht en dit had je niet verwacht. Dat vond ik erg leuk. Wat ik ook een erg leuk liedje vond was ‘ Wake me up before you go go’. Ik vond het heel erg mooi klinken, omdat iedereen zeg maar iets anders zong, maar toch weer hetzelfde. Het hing gewoon mooi samen, het was een geheel. Nu was dat wel zo bij ieder liedje, maar deze sprak me gewoon aan, omdat ik die leuk vond. Dan was er nog een leuk liedje, waarvan ik alleen de naam niet meer weet. Het liedje zelf vond ik geloof ik ook niet zo leuk, maar ze hadden er iets heel leuk mee verzonnen. Een man was in de spotlight aan het zingen en de voor de rest was alles donker. Ineens kwam er een soort creatief kunstwerkje (ik vond het net een vis) rondzwemmen over het podium. Het gaf licht (glow in the dark zo ongeveer). Toen kwam er nog iets bij, waarvan ik niet kon zien wat het was. En zo volgden nog twee stukken. In totaal zwommen er 4 stukken rond die lichtgaven. Vastgehouden dus door de andere vier zangers. Op het eind zagen we wat het was. De vier aparte delen vormden samen een gezicht! Het was heel erg leuk en het is leuk om te zien hoe vier verschillende figuren een geheel kunnen vormen. Ook nog ging het gezicht op het meezingen. De mond bestond namelijk uit twee delen. Dat was wel heel erg origineel en leuk verzonnen. Ook hebben ze nog een komisch liedje gedaan. Ze stonden allemaal weer achter de cilinders, je zag alleen de schaduwen. Ik weet niet meer wat voor liedje het was. Maar ze hadden er iets bij verzonnen, waar iedereen wel om kon lachen. Ze hadden langwerpige ballonnen gepakt en zo een stijve penis uitgebeeld. Het liedje ging ook over zo een onderwerp geloof ik. Zelf vond ik het wel leuk, maar niet echt geweldig. Het leek er een beetje tussen gepropt, ik vond het er niet bij passen en niet erg geslaagd. Maar bovenal was het wel erg grappig. Ook kwam het liedje “Kiss” van Prince voorbij. Dat was erg leuk, want in het refrein hoor je steeds dit: tingelingelingeling… KISS! Maar ze hadden geen instrumenten en dus deden ze het maar zingen en dat klonk wel leuk. Ze zongen het erg droog en dat maakte het heel grappig vond ik. Het laatste liedje dat ik ook leuk vond was het liedje van Shania Twain. De titel is “That dont’t imress me murch”. In het originele liedje hoor je telkens een bepaalde zin die wel steeds iets anders is zoals: o Okay, so you are Brad Pitt? o Okay, so you have got a car? o Okay, so what do you think you're Elvis or something... Nu hadden deze mannen er zelf hun versie op: o Okay, so you are Georgina Verbaan? o Okay, so you have a bouwknecht? o En de derde weet ik niet meer. Dat waren zo ongeveer wel de leukste liedjes Slot Bijna op het laatste deden ze een act dat een beetje leek op Star Wars. Ze hadden van zulke star Wars t- shirtjes aan en deden een liedje. Welke ben ik vergeten. Loes en ik zijn wel een blunder begaan! Op het einde, toen het laatste liedje klaar was, zijn Loes en ik opgestaan om weg te gaan. Maar iedereen bleef maar klappen enzovoorts en toen kwamen ze terug! Stonden wij even lekker voor schut daar. Gingen ze ook nog een heel liedje zingen! (Dat liedje was “Let love rule”.) Loes en ik hebben ons rot gelachen. Wat ik er wel leuk aan vond is dat we de zaal van voor hebben gezien, met al die mensen erin. Zo kreeg je een beetje een beeld van hoe het er eigenlijk uit zag als je optreed. Dat was op zich wel leuk, zo ontdekten we ook dat er twee mensen dansten op het gezang van de mannen. Dat was wel grappig. Waarderen en oordelen
Stemgeluid Hierover kan ik heel erg kort zijn. Het stemgeluid was helemaal niks op aan te merken. De vijf mannen hebben een stuk voor stuk een mooie stem. Met vijf stemmen hebben ze goede liedjes kunnen maken. Ze hadden er helemaal geen instrumenten bij gebuikt en dat vind ik heel erg knap. Ik had niet het gevoel dat er wat aan ontbrak. Ik heb alleen een keer een valse noot gehoord. En dat maakt toch niet zoveel uit?
Algemene Verzorging Over het algemeen vond ik alles er heel goed uitzien. De kleding was gepast, namelijk zwarte pakken, waarvan de jasjes soms uitgingen. Het decor zag er ook goed uit. De show was goed verzorgd ten opzichte van verloop van de show. Je had niet het gevoel dat alles van de hak op de tak ging en het was ook allemaal goed te volgen. Er waren bepaalde (komische) stukken ingezet precies op het goede moment. Net als je dacht: “Nu mag er van mij wel iets levendigs tussen”, kwam dat ook. Choreografie Ik vond de dans op zich ook allemaal heel erg leuk. Net als je het saai begon te vinden, kwam er weer iets komisch voorbij. De meeste vond ik erg geslaagd. Behalve dus die ballonnenchoreografie waar ik het al eerder over heb gehad. Voor de rest kan ik hier niet zoveel over vertellen vind ik, ik vond het gewoon over het algemeen leuk. <>B
Kwaliteit
Ik vond de kwaliteit van de show goed. Het was vrij professioneel, je kreeg echt een mooie show te zien. Alles zat goed in elkaar. Kwaliteit ten opzichte van de prijs. De prijs van de show was €18, 00 en dan vind ik dat de mensen waar hebben gekregen voor het geld. Ik zou het best willen betalen, maar ik had natuurlijk de pas! In ieder geval vind ik dat de prijs zeker niet te duur was, als je kijkt naar wat je ervoor terugkrijgt. Terugkoppeling naar verwachting Ik had er niet bal teveel van verwacht. Ik vond het dus wel meevallen. Ik verwachte een of ander saai concert, maar kreeg iets veel leukers te zien en horen. Ik had ook niet verwacht dat a capella zo leuk kon zijn. Ik wist niet dat je met vijf stemmen zulk leuke liedjes kon laten horen. Al met al is het dus wel meegevallen, ik vond het erg leuk voor iets waar ik “verplicht” naartoe moest. Vraag naar vervolggedrag Veel heb ik hier niet van geleerd, wel dat als ik iets in mijn hoofd heb waar ik naartoe zou willen, eerder moet reserveren. Maar ook heb ik geleerd dat je van te voren een beetje positief moet zijn. Ik had van te voren zoiets van ik moet erheen. Maar achteraf vond ik dat het toch best wel de moeite waard was. Niet te snel van te voren oordelen dus in het vervolg.
Informatie over de zangers Hans Cassa
Stem: bariton(bas) Hans is al vanaf november 1991 lid van Montezuma’s Revenge. Hij is geboren te Lekkerkerk. Hij heeft blauw/ groene ogen en is 1.91 m lang. Hij heeft economie gestudeerd en in de muziekacademie in Rotterdam. Hij bespeelt een instrument en dat is de piano. Hij houdt van klassieke muziek, popmuziek en musicals. Hij houdt van de X- files en snoept graag. Bert Oostendorp
Stem: tenor
Bert is lid sinds augustus 2002, nog niet zolang dus. Hij is geboren in Ulft en heeft blauw/ groene ogen. Hij is 1. 78 m lang. Als studie deed hij SPH ( wat dit betekent weet ik ook niet). Hij bespeelt piano en gitaar en houd van pop uit de jaren 70 en R&B. Zijn hobby is sporten en hij is erg gesteld op zijn hond. Hij eet het liefst vlees. Paul Klooté Stem: Lage bas. Paul is geboren in Breda en is lid sinds 1985, het langst van allemaal dus. Hij heeft bruin/ groen/ blauwe ogen (?) en is 1.86 m. Hij heeft gestudeerd aan de academie in Amsterdam, performing arts. Hij bespeelt piano en houd van klassieke muziek. Hij werkt erg graag en ziet dit dus ook als zijn hobby. Hij eet het liefst taïs. Tijs Krammer
Stem: tenor
Tijs is lid sinds augustus 2001 en geboren in Doetinchem. Zijn oogkleur is bruin en hij is 1.85 m. Hij heeft onder andere gestudeerd aan een conservatorium. Hij bespeelt piano en houd van Vocal Jazz, popmuziek en world music. Zijn hobby’s zijn: thuis zijn, computers o.a. Hij eet het liefste chocola. Sanne de Waard
Stem: (hoge) bariton
Sanne is lid sinds juni 2001 en geboren in Delft. Zijn oogkleur is blauw en hij is 1.82 m. Hij heeft gestudeerd aan de muziek academie te Rotterdam. Hij bespeelt gitaar, bas en drums. Hij houdt van popmuziek uit de jaren 70 en 80. Zijn hobby’s zijn: slapen, eten, werken, computers, film en muziek. Hij houdt het meest van kaas. Sanne is de zanger die die ik een vragenlijst heb gestuurd. Die volgt op de volgende pagina. Interview met Sanne de Waard Geboortedatum

3/5/1972
Broers/ zussen
2 oudere broers
Heb je een muzikale achtergrond/ familie? Ja, bijna iedereen speelt wel een instrument, maar niemand "professioneel" Op welke leeftijd heb je je talent voor zingen ontdekt? Tja, ik heb altijd wel gezongen, m'n talent ontdekte ik op het conservatorium, denk ik
Hoelang speel je al instrumenten? Ik speel sinds mijn zesde instrumenten, eerst blokfluit, daarna gitaar, bas, piano, drums
Welke speel je het liefst? Piano
Wat betekent Baritone Martin? Meneer Martin was een fransman zo'n twee eeuwen geleden die voor het eerst dit soort stemtype zeg maar "in kaart" heeft gebracht. Het betekent dat ik een "hoge" bariton ben, maar niet zo hoog als een tenor. Hoe ben je bij Montezuma’s Revenge gekomen? Ik heb op een advertentie gereageerd, heb toen auditie gedaan, en zo is het gekomen... Wat heb je allemaal gedaan voor Montezuma’s Revenge? Conservatorium, een paar bandjes, zanglessen gegeven, in vocalgroups gezongen, en ik schrijf ook kindermusicals
Had je al eerder op het podium gestaan? Ja, dus, in het theater ook als achtergrondzanger bij Robert Long
Hoe bevalt Montezuma’s Revenge je? Heel erg goed, dit is echt mijn droombaan! Hoeveel voorstellingen geven jullie? Zo'n 130 tot 140 per jaar
Hoelang is jullie album al uit? Ons laatste album is sinds oktober uit
Welk nummer vind je het best/ mooist/ leukst? Ik vind ze allemaal leuk, maar "do you wanna dance" vind ik wel één van de mooiste om te zingen! Misschien een achterliggende gedachte achter de show? Ik wil wat weten over
ideeën die jullie hadden over de show. Hoe het opgezet is, of jullie die

leuke dansjes zelf hebben verzonnen enz..?? De achterliggende gedachte van de show is voornamelijk dat ie "licht" moest zijn, dus géén zware thema's en al te zware liedjes, maar gewoon een mooi liedjesprogramma waar iedereen van moet kunnen genieten. De choreografieën zijn voor een deel van de hand van de regisseur (Maarten Mourik), en voor een deel van ons. De linedance is een bestaande linedance die we voor de show een beetje aangepast hebben (de cowgirl twist ;-). Wie is je grote voorbeeld, wie inspireert je? Ik heb vele voorbeelden, maar Prince is daarvan wel de grootste
Heb je nog veel vrije tijd? Heel erg weinig. Wat doe je als je vrij hebt? Tv kijken, met m'n computer klooien enzo
Hoe zie je de toekomst? Rooskleurig
Heb je een vriendin? Gaat je nix aan..:-) Wat voor cd’s heb je allemaal? Eigenlijk wel van alles, maar voornamelijk pop, heel veel jaren 80 (daar liggen mijn roots) Wat vind je van drugs, heb je het zelf al eens geprobeerd? Ik heb wel eens geblowd ja, voor de rest moet je natuurlijk van het "harde" spul afblijven, en NOOIT iets van iemand aannemen als je het niet vertrouwt
Wat is je beste/ slechtse eigenschap? Ik werk hard, en ik rook veel te veel
Wat voor beeld heb je van jezelf? Ehm, tja, een stenen? Het laatste dat je: Luisterde
Montezuma's Revenge (echt waar!) Keek
Dat weet ik niet meer hoor, ik ben tv-verslaafd dus ik kijk alles Irriteerde
Domme mensen Aan het lachen maakte
Mooie muziek Aan het huilen maakte
Mooie muziek Zong
Ik heb net gerepeteerd voor ons programma met het metropoleorkest Kreeg
Sinterklaaskadootjes Gaf
Sinterklaaskadootjes gr. Sanne de Waard, Montezuma's Revenge Recensies
Recensie 1 Er zijn van die jongensbandjes die hit na hit scoren alvorens ze hun prijs komen ophalen op een of andere MTV- of TMF Award-show. En dan moet er live en meerstemmig worden gezongen; in de meeste gevallen is dat geen pretje voor de argeloze kijker. Deze knulletjes zouden er goed aan doen om eens naar de theatershow van Montezuma's Revenge te gaan - onze eigen boyband, maar dan op leeftijd - die met 'Hits Again!' alweer het negende programma heeft afgeleverd. Het schaamrood zou de kwelende pubers op de kaken staan, want deze a capella popgroep zingt wél spatzuiver en demonstreert op bijzondere wijze de rekbaarheid van de menselijke stem. Muziek om naar te kijken, zo noemen de vijf Montezuma's het zelf, en dat klopt. Niet alleen vanwege de aardige theatrale vondsten; ook probeer je voortdurend uit te vissen wie welke stem zingt of waar een bepaald geluid vandaan komt. Daarbij komt zeker de prima geluidsman om de hoek kijken, die elke stem bij wijze van spreken in de ruimte pláátst en bij elk nummer een andere sound weet te creëren. Hulde. De liedjes in de show komen allemaal uit het, zeg maar, 'smaakvolle poprepertoire' en zijn voor de vijf stemmen gearrangeerd. Soms wel heel bijzonder, zoals in 'Alabama Song' waarin "the next whisky bar" op grappige wijze wordt aangedaan. Ingewikkelde arrangementen worden niet uit de weg gegaan en perfect uitgevoerd, van Sting's 'Children's Crusade' tot aan het epische 'Hazy Shade of Winter'. Mooi en indringend zijn de uitvoeringen van Elvis Costello's 'I Want You' en 'Do you wanna dance' van Janis Ian. En juist als de boog wel erg gespannen staat, komt er een blokje humor voorbij. Soms geslaagd en soms wat minder: zo lijkt een suggestieve ballonnenchoreografie tijdens '3rd Leg' er met de haren bijgesleept. Zo'n 26 liedjes komen voorbij in 'Hits Again!' en - hoe afwisselend de show ook is - dat is wat aan de ruime kant. Twee of zelfs drie nummers minder zou het geheel ten goede komen. Nog één (klein) dingetje: tegen het einde van de show was een van de Montezuma's onbedoeld op weg naar een 'Full Monty' en de neiging om vanuit de zaal te roepen "Je gulp staat open!" was maar moeilijk te onderdrukken. Maar goed, zoiets doe je niet tijdens een feestelijke première. Het sluitstuk 'Let Love Rule' kwam zo in ieder geval in een totaal ander daglicht te staan... (Bron: De Telegraaf, 18 oktober 2002) Recensie 2 Titel --------------------------------------------------------------------------- Montezuma's Revenge lichtvoetig op zijn best --------------------------------------------------------------------------- Concert: Montezuma's Revenge 'Hits Again!' Gezien: 15/10 (premiére), Leidse

Schouwburg. Nog te zien o.a.: 22/10 Stadstheater Zoetermeer. --------------------------------------------------------------------------- Montezuma's Revenge hits again. Maar hun negende programma is misschien iets minder raak dan je zou verwachten van Neerlands bekendste a capella-groep. Zo is het met de zuiverheid niet altijd even best gesteld. Des te verrassender is het dus dat 'Hits Again' wel degelijk een
aansprekend programma is. Vanwege de liedjes, die van alle tijden en alle soorten zijn en vanwege het onbekommerde plezier waarmee ze gezongen worden. Montezuma's Revenge geeft zich helemaal en verkent alle mogelijke stijlen, en dat maakt 'Hits Again' de moeite waard. De vijf heren beginnen met het vrolijk rockende 'Down by the Lazy River' van de Osmonds, prettig pretentieloos en mooi droog gearrangeerd. En dat nummer maakt meteen het doel van deze avond duidelijk: let's have a party. Die feeststemming wordt vervolgens knap onderuit gehaald met de Alabama-song van Weill en Brecht. Kil en gedrogeerd klinkt het achtergrondkoortje rond bas Paul Klooté, met wegzinkende nanana's in een opgefokt house-tempo. Niet persé mooi, deze versie, maar wel akelig goed. Net zo bijzonder is hun interpretatie van 'Where do I begin' (het thema van de film 'Love Story'), waar de zoetgevooisde drakerigheid geregeld verdwijnt onder wrange arrangementen. Toch zijn het niet deze van eigen signatuur voorziene nummers die de meeste indruk maken - dat doen de bijdragen waarop Sanne de Waard het meest zijn stempel drukt. Hij is vocaal gezien de grootste aanwinst sinds jaren voor de groep. Daarnaast weet hij
uitstekend waar hij met een nummer naar toe wil. Van Elvis Costello's 'I want you' maakt hij een indrukwekkend tragisch relaas: stil, wanhopig en boos. En in 'Never Ever' zingt hij zo mooi over de maatstrepen heen, dat het liedje alleen daardoor al opgetild wordt. Helaas hebben niet alle liedjes zoveel 'smoel', vooral de wat serieuzere ballads lijken veel op elkaar. Vrolijke lichtvoetigheid gaat Montezuma's Revenge duidelijk beter af, zoals onder andere blijkt uit de
microfoon-stoelendans in 'Hopelessly Devoted', waarin het Platter-achtige achtergrondkoortje onverstoorbaar doorgaat, terwijl Hans Cassa hopeloos met zijn weigerachtige microfoon vecht, en 'Kiss' van Prince, dat met een een perfect aangevoelde verveling en onderkoelde arrogantie een grote komische kracht krijgt. (Bron: Leidsch Dagblad)