Magical brabant mystery tour 2001

Algemene gegevens: Titel: De magical mystery tour 2001
Auteur: Jong Hollandia
Gezelschap: Jong Hollandia
Regisseur: Jong Hollandia
Spelers: Jong Hollandia: Maartje Remmers, Walter Bart, Yonina Spijker, Marleen Scholten, Wine Dierickx en Matijs Jansen (Opassen, Vara) Met medewerking van fanfare en harmonie. Plaats en datum: 25 november 2001 te Oss, in De Hille Plot Het is best moeilijk om uit te leggen hoe de voorstelling helemaal in elkaar zit. Er lopen namelijk een heleboel verhaallijnen door elkaar heen. De voorstelling begint met een liedje van de Beatles. Ze hebben op dat liedje een eigen tekst gemaakt en een persoon vertelt van alles over Brabant, dat daar alle topsporters vandaan komen enzovoorts. Het hoofdverhaal van het stuk gaat over een boeren gezin dat in de middeleeuwen leefde. Twee mannen (vader en zoon) rijden rond met paard en wagen. Opeens zien ze een man aan de galg hangen. De zoon gaat de man eens van dichtbij bekijken en ziet dat de man nog leeft. Het enige probleem is dat ze elkaar niet verstaan, want de vreemdeling spreekt ABN en de 2 mannen spreken Brabants. Vader en zoon besluiten om de vreemdeling mee naar huis toe te nemen. Thuis aangekomen is zijn vrouw/moeder het er helemaal niet mee eens maar geeft hem wel wat te eten. De dag daarna moet de vreemdeling wel weer vertrekken. De dochter word verliefd op de vreemdeling en ze zoeken elkaar ’s avonds op. Ze praten tegen elkaar maar ze kunnen elkaar niet verstaan. De dochter besluit om met de vreemdeling mee te vluchten. Opeens komt het hele gezin binnen gestormd. De moeder wordt zo boos dat ze de vreemdeling doodschiet. De dochter barst in tranen uit en is heel boos op haar ouders. De vader en zoon zitten nu met het lijk te kijken en besluiten hem terug aan de galg te hangen. De dochter blijft huilend bij de man achter. De andere korte verhaaltjes, die eigenlijk niks met het hoofdverhaal te maken hebben, zijn: · Ergens in een park staat en glazen gebouw waar de dierenbescherming bezwaar tegen heeft omdat er steeds vogels tegen aanvliegen. Een vrouw van die dierenbescherming vertelde dat ze het een keer had zien gebeuren. Een grote vogel vloog tegen het raam aan en andere dezelfde soort vogel begon de dode vogel te verkrachten, anderhalf uur lang. · Een oude demente vrouw heeft een tv gekregen van haar zoon en nou blijft ze maar steeds over haar zoon praten. Ze vertelt de meeste dingen ook twee keer. · Geri Halliwell wordt nagedaan toen ze optrad voor de Amerikaanse soldaten. · Er komt een poppenspel over jagers en konijnen in voor. · Er wordt een liedje gezongen over Osama Bin Laden, over een man in een grot. · Een vrouw gaat een cursus geven aan het publiek om weer een beter gevoel over jezelf krijgen. Het hele publiek moet gaan staan en mee doen met de oefeningen. · Drie acteurs zitten in het publiek. Eentje begint spontaan de hele maatschappij af te zeiken en twee andere gaan daar dan weer tegen in. · Een vrouw vertelde dat ze 11 september een leuke dag vond, want zo was er de hele dag iets spannends op tv en hoefde ze niet te gaan werken. · Er kwam ook een euro-engel binnen stormen, die ging heel zenuwachtig staan doen op een tafel en ondertussen vertelde hij wat over de euro en liet hij folders zien. · Ook werd er tijdens de pauze gewoon door verteld. Een jongen vertelde, hij zingt het eigenlijk meer, over zijn ruzie met zijn vrouw terwijl hij ondertussen gitaar zit te spelen. Zijn vrouw wilde hem aangeven bij de politie omdat hij haar had geslagen, maar zij had hem eerst in zijn gezicht gespuugd. Het Toneelbeeld Het Toneelbeeld was heel erg origineel. Heel anders dan er normaal. De voorstelling vond plaats in een redelijk kleine ruimte, met allemaal tafeltjes waar je met groepjes aan zat. Een klein podium was voor de tafeltjes te vinden maar de voorstelling speelde zich echt overal af. Eén scene is zelfs midden in het publiek gespeeld aan een grote tafel die als eettafel voor het gezin functioneerde. Dit alles geeft natuurlijk een heel erg leuk effect. Je krijgt echt het idee dat je meedoet met de voorstelling. Wat mij opviel bij het toneelbeeld was dat de acteurs alles zelf deden. Het licht deden ze af en toe zelf en de kostuums hingen gewoon aan een rek naast het publiek. Het gaf allemaal een beetje een chaotisch beeld maar het was toch wel professioneel dat ze met heel weinig middelen toch een hele goede show konden geven. Wat ook bij het toneelbeeld hoorde was het orkest wat naast het publiek zat. Bij elke voorstelling gebruikt Jong Hollandia een plaatselijke fanfare. Deze groep mensen zat gewoon naast het publiek en speelden af en toe wat liedjes. Een leuk idee maar het nadeel was dat het allemaal wat hard is.
Muziek en geluidseffecten Het orkest speelde op zich een best grote rol in het geheel. Als de fanfare speelde kon er ook niks anders gedaan worden het was gewoon zo'n lawaai dat je niemand meer zou kunnen verstaan. Verder werden er door de spelers zelf ook wat liedjes gespeeld en ze hadden ook een cd-speler of iets in die trend. Er werd af en toe wel gebruik gemaakt van microfoons maar niet vaak. Wat in ieder geval heel leuk was,was dat er in de pauze een liedje werd gezongen door één van de spelers,maar ik denk niet dat veel mensen dat gehoord hebben want hij zong heel zacht. Personages In deze voorstelling was het best moeilijk om te bepalen wie nou de belangsrijkste personen waren. Vooral omdat er een hoofdverhaal was en daaromheen heel veel bijverhalen. Ik denk dat iedereen wel ongeveer even belangrijk was in het geheel. Thematiek en interpretatie De belangrijkste thema's in deze voorstelling waren best moeilijk te vinden. Een van de thema's was in ieder geval de oude mythe waar ze het over hebben en de ramp op 11 September in Amerika. Maar het was wel mooi om te zien hoe ze dit tot uiting brachtten. Ze hadden hun eige visie op de verhalen door eigentijdse onderwerpen er tussen door te weven. Daardoor bleef het toch begrijpelijk en interessant. Boeiende werking Wat mij boeide is dat het gewoon heel anders was dan een normale voorstelling. Ze wisten precies hoe ze de aandacht van het publiek moesten houden. Af en toe was het wel een beetje rascistisch, maar het was wel grappig. Het was wel duidelijk voor wat jonger publiek gemaakt. En het publiek werd ook betrokken bij de voorstelling. Op een gegeven moment moest iedereen gaan staan en een paar oefeningen doen. Dat was een heel leuk aspect wat ze erin gebracht hadden. Structuur De gebeurtenissen zijn in een hele onduidelijke manier gepresenteerd. Ik denk haast dat er niet echt een structuur in zat. Er waren heel veel wisselingen van tijd en ze sprongen met de verhalen ook steeds van de hak op de tak. Maar het was allemaal wel te volgen, want je wist wel heel duidelijk over welke periode ze het nou hadden. Dit komt omdat ze gebruik maakten van muziek om de overgangen duidelijk te maken en er zat heel veel verschil van taalgebruik in.
Recensie Ik ben blij dat ik ben gaan kijken. Ik vond het echt een heel grappig en leuk stuk. Ik heb erg genoten. En ik denk dat ik wel een keer vaker naar Jong Hollandia ga kijken, want ik vind hun stijl van toneelspelen heel erg leuk. Ze mengen het verleden heel goed met hedendaagse dingen. En dat vind ik heel knap van ze. Ze waren heel serieus en professioneel bezig, terwijl ze eigenlijk maar heel weinig middelen hadden om hun voorstelling te presenteren. Ik kan nou niet zeggen dat één persoon beter was dan de andere. Ze waren allemaal even goed. Alleen was het wel verwarrend dat er zoveel kleine verhaaltjes tussendoor speelden. Ik raad iedereen deze voorstelling aan vooral als je eens wat anders wilt zien dan die standaard dingen die ergens anders overal te zien zijn. Het is heel erg origineel en er zit veel humor in. Het is wel allemaal een beetje rommelig maar dat hoort ook een beetje bij de stijl van de voorstelling denk ik, maar het wordt er hierdoor niet minder leuk om.