Introdans mix4kids2

Algemene gegevens · Introdans voor de Jeugd danst: Mix4Kids2 · Introdans voor de Jeugd · Choreograaf: Hans van Manen · Dansers: Camille Androit, Bram Baekelandt, Sol Bilbao Lucuix, Antonio Chamizo, Danilo Colonna, Jesse Jacobs, Mendy Kunz, Karin Lambrechtse, Iris Possen, Carola van Rijn, John Sandurski, Emanuele Saovi, Yusuke Tsutsumi, Margie Oosten. · Gezien in Stadsgehoorzaal Kampen op 23 november 2003 om 15:30 u. Plot De dansers hebben in totaal 6 stukken gedanst. Voor de pauze Polish Pieces, dit dansten alle dansers samen. Ze dansten een gedeelte eruit op muziek van Henryk Mikolaj Gorecki. Hierna was een heel humoristisch stuk: Sticky Piece. Twee dansers, gekleed in een pak van klitteband, dansten een duet op muziek van Gioacchino Rossini. Doordat ze die pakken droegen kleefden ze aan elkaar en dat gaf hele grappige situaties! Deel 3 heette: On the move. Dit gedeelte werd ook weer gedanst door de hele groep. Vaak werd die dan opgesplitst in 7 koppels van 1 man en 1 vrouw. De muziek was van Serge Prokofjew. Het vierde tuk was: Black Cake en werd gedanst door een (kleine) man en een (lange) vrouw. Ze dansten op muziek van Igor Strawinski een soort Tango. Doordat de vrouw langer was en ze allerlei rare bewegingen maakten was ook dit een lachwekkend stuk geworden! Het laatste stuk voor de pauze heet: In the Future. Ook dit werd weer door alle dansers gedanst. Ze droegen pakken waarvan de voorkant groen was en de achterkant rood. De muziek was van David Byrne en doordat ze steeds langzaam draaiden, 1 voor 1, zag het geheel er heel mooi uit door de kleurverschillen die je kreeg. Hierna was het pauze. Het laatste stuk heet: In and Out en werd gedanst door 12 dansers op verschillende muziek: Laurie Anderson, Nina Hagen Band. Hier werd meer contact gemaakt met het publiek door tegen ze te praten en soms even te stoppen met dansen en reageren op elkaar. Dat was heel erg leuk.
Het Toneelbeeld Het vond plaats in de Grote Zaal van de Stadsgehoorzaal te Kampen. Het publiek zit in een zaal die lager is dan het podium dus kijk je een beetje omhoog maar niet zover dat je nek er zeer van gaat doen. Het heeft een mooi effect. Er was geen decor, alleen in het laatste deel werden drie ‘cabines’ gebruikt die er een beetje uitzagen als liften. In het plafond van die cabines zaten lichtjes. Verder was het licht van groot belang, het creëerde een hele mooie sfeer. Vooral bij het laatste gedeelte toen was het op een gegeven moment helmaal donker en was er 1 rood/oranje licht dat vanuit de linker coulissen op het podium scheen, dat was heel erg mooi! Zoals ik al had verteld hebben de kostuums dus ook veel bijgedragen aan de voorstelling, dat rood-groene kostuum bijvoorbeeld en dat pak van klitteband. Muziek Er was natuurlijk muziek, die maakte een groot deel uit van de voorstelling. Het was iig geen achtergrond muziek. Ze speelde een overheersende rol. Maar dat is logisch in een voorstelling. Dans Ik deel deze voorstelling in bij het genre: modern ballet voor de jeugd. De voorstelling was dus een Mix voor kinderen, dus verschillende balletten met verschillende thema’s maar ze hadden allemaal 1 ding gemeen: speciaal voor kinderen vanaf 8 jaar oud. De bewegingen zijn helder en lijken makkelijk, zo zijn ze dus meer toegankelijk voor kinderen dan balletten zoals Het Zwanenmeer of volwassen dansvoorstellingen als van Conny Janssen Danst (waar veel medeleerlingen van mij zo enthousiast over waren). Het was voor de dansers soms ook een beetje acteren. In Sticky Piece bijvoorbeeld waren de dansers ook acteurs omdat ze speelden dat ze steeds vastzaten en dat niet leuk vonden en dan weerboos werden maar het toch nog eens probeerden. Daar kwam ook wat acteerwerk bij kijken. De Kleding heb ik het al over gehad. Meestal droegen ze strakke pakken van verschillende felle kleuren, behalve in Sticky Piece (klittenbandpakken) en Black Cake (zwart pak voor de man en zwarte jurk voor de vrouw). Over het licht en decor heb ik het al gehad. De muziek was erg goed gekozen. Leuk om te zien dat je voor ballet niet alleen Klassieke muziek hoeft te gebruiken maar ook bijvoorbeeld muziek van Nina Hagen Band. De muziek sloot naadloos aan bij de bewegingen van de dansers. In het programmaboekje staan de namen van de dansers, de delen en hun muziek, wat een choreograaf, repetitor, de productie, kostuums en techniek is, en een verhaaltje over de voorstelling. Daar wordt ongeveer in verteld dat je dans zelf het beste kan interpreteren want als men helemaal gaat uitleggen waar het over gaat kan dat je beeld heel erg veranderen. Boeiende werking Wat mij het meest boeide was dat de voorstelling zo duidelijk en helder gebracht werd. Het was heel erg open en het was niet raar als je ergens om moest lachen, want dat mocht. Alles zag er ook zo simpel uit, en dat is heel moeilijk, dat weet ik uit ervaring. Wat ook geweldig is is dat na elke voorstelling die ik heb gezien ik gestimuleerd wordt om te gaan dansen en misschien wel op ballet te gaan. En dat is heel wat! Ik denk dat de choreograaf de dansers voor deze stukken zorgvuldig heeft uitgekozen want zoals je vaak leest in interviews is het moeilijk om te dansen voor kinderen. Ik denk dat dat de grootste kracht is geweest samen met de simpele en herkenbare bewegingen. Structuur De delen werden los van elkaar gepresenteerd. Tussen de delen door was het even donker op het toneel zodat men wist dat er een nieuw stuk kwam.
Recensie Ik vond het geweldig, nu ben ik al een aantal jaren fan van de voorstellingen die Introdans maakt voor de jeugd, maar dit was echt heel erg gaaf! Ik sluit me aan bij de geweldige recensies die het heeft ontvangen en daarom zet ik er hieronder 2: "Alles in Van Manens balletten moet de bedoeling verduidelijken, een functie hebben. Dat maakt zijn werk ook zo toegankelijk voor kinderen, die immers steeds op zoek zijn naar de logica der dingen. Hun eeuwige vraag naar het waarom komt bij het werk bij Van Manen niet snel naar voren, ze zien in het verloop van het ballet waarom de dingen zijn zoals ze zijn. En dat is een zeldzame kwaliteit, ook in de danskunst."(het Financieele Dagblad). "Maatwerk voor jeugdige geesten, gedanst door uiterst bekwame mensen. Een prachtige mix, die laat zien wat er allemaal kan met beweging". schreef de Volkskrant in 2000 over MIX4KIDS.