Introdans, Giselle

Theater: dans. 1) Algemene Gegevens: Titel: Introdans, Giselle. Choreografie: Maryse Delente. Hoofdrolspeelsters: Femke Feddema, Stéphanie Guimond, Eva Henning, Constanze Karl-Rückert, Jiska Nooijen, Carline van Oel, Katherine Stimson, Géraldine Victoir, Anandi Vinken. Plaats&datum: Muzeval, 13-02-2002 2) Plot. Giselle speelt zich af in een klein dorp in Frankrijk. Albrecht verleidt Giselle, en zij wordt verliefd op hem. Maar Albrecht beschouwt haar in de eerste instantie alleen als een avontuurtje. Wanneer Giselle er achter komt dat Albrecht al officieel verloofd is met de dochter van een hertog doorboort ze zichzelf met zijn zwaard. Na haar dood word Giselle opgenomen in het leger van de op wraak beluste Wilis die de kwade, bovennatuurlijke wereld vertegenwoordigen. Onder aanvoering van hun meedogenloze koningin Myrtha jagen zij mannen de dood in. Ook de berouwvolle Albrecht, die beseft dat hij echt van Giselle hield, moet het ontgelden. Maar hij wordt gered door de oprechte, zuivere liefde van Giselle. 3) Het Toneelbeeld. De voorstelling vond plaats in de grote zaal in de Muzeval. Het publiek zat gewoon voor podium. Het decor was heel eenvoudig, donkerblauwe gordijnen. Soms werd er gebruik gemaakt van spotlights, maar verder werd alles heel eenvoudig gehouden om de aandacht zoveel mogelijk bij de dansers te houden. De danseressen hadden in het begin bruidsjurken aan, maar na ongeveer 5-10 minuten gingen die uit en eronder hadden ze eenvoudige lange roze en gele jurken aan. Ze droegen geen duidelijke make-up, en ook trokken ze geen opvallende gezichten.
4) Muziek en Geluidseffecten. De hele voorstelling werd er klassieke muziek gedraaid. De muziek is gecomponeerd door Pierre-Adophe Adam. Hij was de eerste componist die balletmuziek componeerde waarin het principe van leidmotief is toegepast, dit houdt in dat een muzikaal thema kenmerkend is voor bepaalde personen of bepaalde handelingen waardoor een compositie telkens terugkeert. Giselle kent 5 muzikale motieven die kenmerkend zijn voor bepaalde personen of handelingen. 5) Personages. De belangrijkste personages waren Giselle, Albrecht en Myrtha. Ik kom aan die gegevens door het programmaboekje omdat ik niet veel snapte van de voorstelling. 6) Thematiek en Interpretatie: waar gaat de voorstelling over? Ik vond het heel erg moeilijk om de voorstelling te snappen. Het is goed dat ik een programmaboekje had, anders zou ik er helemaal niks van snappen. Ik ben nou eenmaal niet zo heel erg kunstzinnig aangelegd. 7) Boeiende Werking. Ik vond de voorstelling helemaal niet boeiend. Ik heb half slapend in mijn stoel gezeten. De enige reden waarom ik er naartoe ben gegaan is dat het goedkoop was en ik nou eenmaal iets moet doen voor ckv. 8) Structuur. Ik heb er geen bepaalde gebeurtenissen in herkend. Het ging allemaal in elkaar over. Ik heb geen wisselingen gezien. 9) Recensie. Ik vond de voorstelling nogal saai. Ik hou niet zo van ballet. Het was de hele tijd een beetje hetzelfde, ik kon er niet echt een verhaal in ontdekken (ik kreeg het programmaboekje pas na de voorstelling). Ik vond de danseressen wel erg goed, maar het was gewoon niet boeiend. Verdere informatie: Maryse Delente. De Française Maryse Delente is artistiek directeur van Ballet du Nord te Roubaix. Met haar eerste choreografie Autumn, gemaakt voor Ballet de l’Opéra de Lyon won ze de eerste prijs van de Keulen Dans Competitie in 1982. sinds die tijd zijn haar choreografieën opgevoerd voor vele gezelschappen over de hele wereld. Delente is altijd op zoek naar de weg om dicht bij het publiek te blijven. Ze gebruikt de bewegingstaal van deze tijd en baseert zich op klassieke elementen. Met haar eigenzinnige en eigentijdse interpretatie van Giselle heeft ze in Frankrijk enorm veel succes behaald. “Uit de legende hen ik niet meer overgehouden dan het razende verlangen naar het immateriële”, aldus Delente over háár interpretatie van Giselle. De legende van de Wilis. De Wilis zijn geesten van jonge meisjes die voor hun huwelijksnacht gestorven zijn. Om middernacht staan zij op uit hun graven om jonge mannen te zoeken. Met hun razende verlangen dwingen zij slachtoffers te dansen tot zij er dood bij neervallen. De oorsprong. De première van Giselle vond plaats in 1841 bij Het Ballet van de Opera van Parijs. Het libretto is van de hand van de beroemde dichter en balletcriticus Theofhile Gautier, een hartstochtelijk bewonderaar van de Italiaanse Carlotta Grisi, één van de gevierde ballerina’s uit die tijd. Gautier werd geïnspireerd door de legende van de Wilis. De choreografie was van Jean Coralli en de Fransman Jules Perrot. Perrot was op zijn beurt de minnaar van titelrolvertolkster Grisi. Perrot maakte de choreografie voor Giselle, die Grisi moest uitvoeren. Het ballet was in alle opzichten een groot succes. Giselle bood het publiek een vlucht naar de wereld van mysterie, schoonheid, gevaar, dood en verbeelding. Giselle is niet het eerste maar wel één van de meest succesvolle balletten uit de eerste helft van de 19e eeuw waarin de romantische beweging de kunst in Europa domineerde. De romantici stelden de academische regels ter discussie en benadrukten de individuele expressie en het experiment. Ook ballet werd tot dat moment gedomineerd door conventies. Excessieve kostuums, Griekse en Romeinse mythes, mannelijke dansers en masculiene vertolkingen. Giselle brak genadeloos met deze uitgangspunten. Vrouwen staan centraal en het bovennatuurlijke vormt de boventoon.