Timesharing

Timesharing Ik heb dit onderwerp gekozen omdat: ik van tevoren niet snapte wat er nou zo erg aan timesharing kon zijn. Ik ga vertellen over mijn eigen ervaring met timesharing en wat de gevolgen hadden kunnen zijn, wat je nou eigenlijk gekocht hebt en hoe de mensen gewaarschuwd worden voor timesharing. Mijn standpunt is: de verkopers moeten de consument beter inlichten over wat hun te wachten staat, zij moeten dan ook een ruime bedenktijd krijgen voor zij een contract moeten tekenen. Timesharing: Ik ben een paar jaar geleden op vakantie geweest in Torremolinos. We moesten wachten op ons appartement en toen zijn we wat rond gaan kijken op de boulevard. Toen kwamen we daar een meisje tegen die ons aansprak. Ze zei dat ze bezig was met een enquête, en of ze ons wat vragen mocht stellen. Na afloop gaf ze ons een kraslot. We hadden de hoofdprijs gewonnen. Het meisje vroeg ons mee te komen om de prijs in ontvangst te nemen. Mijn vader had al meteen door dat het hier over timesharing ging dus zijn we niet meegegaan. Stel we waren mee gegaan wat stond ons dan te wachten. Een rondleiding langs appartementen. De bedoeling is dat je het recht koopt om gedurende een aantal jaren 1of 2 weken daar op vakantie te kunnen je wordt dus niet eigenaar. De verkopers van de appartementen gaan hiervoor heel ver. Je wordt de hele dag in de watten gelegd en je krijgt cadeaus. Je krijgt uiteindelijk een contract voor geschoven dat je moet tekenen. Als je dit eenmaal getekend hebt is hier ook bijna niet meer onderuit te komen. Dit contract is zo onduidelijk gemaakt dat je niet weet wat je tekent doordat het in een vreemde taal geschreven is en vol kleine lettertjes staat. Ze kunnen ook niet ontbonden worden omdat ze binnen de wet blijven. Vaak zijn families met kleine kinderen hier het slachtoffer van. Stel je bent met je ouders aan het lopen en je wint in een keer een prijs dan wil je als klein kindje die prijs ook hebben. Kinderen zullen dan ook proberen hun zin doordrijven waardoor de ouders toch mee gaan ook al weten zij goed dat het om timesharing gaat. Na de rondleiding moeten de ouders het contract tekenen en de kinderen kunnen hen hierbij afleiden. En ook al besluit de ouder het niet te doen als hun kind begint te huilen zullen de ouders toch luisteren naar het kind en het contract zonder te lezen ondertekenen waardoor de kopers niet hebben gezien dat er nog meer kosten zoals onderhoudskosten aan verbonden zijn. Als de kopers eindelijk in de gaten krijgen wat ze gekocht hebben en ze het contract willen aanvechten moeten ze hiervoor in het land zijn waar ze het recht gekocht hebben. Ze moeten ook een advocaat van daar hebben die voor hen naar de rechter gaat. Waarschijnlijk kunnen deze rechters en advocaten ook niet meer talen dan die van zichzelf en een beetje Engels dus zal het moeilijk worden een rechtzaak te houden. Zo’n rechtzaak kost veel geld, de mensen hebben al veel geld uitgegeven aan het recht en hebben vaak geen zin meer om ook de rechtzaak nog te betalen met alles wat daar bij hoort en betalen gewoon elk jaar.
Wat koop je nou eigenlijk: Je hebt een recht gekocht om gedurende een aantal jaren (bijv. 30 jaar) gebruik te mogen maken van een appartement van die organisatie, dat hoeft niet altijd hetzelfde appartement te zijn. Behalve de kosten van het recht zelf moet je ook nog elk jaar de onderhoudskosten betalen en de reiskosten om er naar toe te gaan. Wil je een keer niet gaan moet je deze kosten toch betalen. Wil je naar dit appartement toe, dan moet je vroeg boeken. Er zijn meer mensen die dit recht gekocht hebben en die willen bijna allemaal in de vakanties daar naar toe. Als je dus niet op tijd boekt zit het vol en moet je midden in het jaar gebruik maken van je appartement, waar je dus al voor betaald hebt. Verder zijn er ook voordelen van dit recht: je weet precies wat je te wachten staat, je hebt het tenslotte zelf gezien. Wat kun je aan timesharing verdienen: In het kleinste geval heeft zo’n organisatie 1 huisje waar elk jaar ongeveer 26 mensen 2 weken gebruik van mogen maken. Zij hebben dit recht 30 jaar gekocht en hebben bijvoorbeeld 100 euro voor betaald dan heeft deze organisatie ongeveer 78000 euro verdiend zonder de onderhoudskosten erbij gerekend. Werkelijk heeft zo’n organisatie honderden huisjes die veel duurder zijn. Waardoor ze hartstikke rijk kunnen worden en ze hoeven er niets voor te doen. Waarschuwing: Toch hoor je niet veel over timesharing in Nederland. Dat komt omdat het hier niet zo vaak voor komt dat er mensen in trappen. Als je je reis boekt naar een van de warme landen wordt je vaak al op het reisbureau of via de reisboeken gewaarschuwd voor timesharing. En heb je hier niets van meegekregen dan hoor je het nog wel van de hostess ter plaatse. Vaak is zeggen dat je uit Nederland komt ook al genoeg om niet aangesproken te worden op straat omdat, Nederlanders beter voor timesharing gewaarschuwd worden dan de mensen uit andere landen. En de verkopers dus ook minder zin hebben hun verhaal aan ons te vertellen omdat dat toch niet werkt. Mijn stand punt was: dat de consument beter moet worden ingelicht over wat hem te wachten staat en ruime bedenktijd moet krijgen voor hij een contract tekent.  Ik vind dat de mensen die op het punt staan het recht te kopen eerst goed ingelicht moeten worden over wat hun te wachten staat. Is de koper dan niet van gedachte veranderd is dat zijn eigen keus.  Ik vind dat de contracten duidelijk gemaakt moeten worden, en dat de consument ruim de tijd moet krijgen om een beslissing te maken.  Ik vind dat de manier van verkopen niet zo mag zijn dat men bijna gedwongen is om te kopen. Verdere argumenten zijn nog  De koper moet de kans krijgen het recht aan te vechten in het eigen land  Ik vind dat mensen in andere landen net zo gewaarschuwd moeten worden voor timesharing zoals in Nederland
Mijn conclusie: Timesharing zou bestraft moeten worden als de consument niet genoeg ingelicht blijkt te zijn en hij door de verkoop manier beïnvloed is.