Ik hou mijn spreekbeurt over kauwgum. Ik heb voor dit onderwerp gekozen omdat ik een keer naar het klokhuis aan het kijken was en het ging over kauwgum. Ik ga het hebben over: de geschiedenis van kauwgum, Hoe het gemaakt wordt en over nadelen en voordelen van kauwgum.
De geschiedenis van kauwgum
Al eeuwen kauwen mensen op van alles en nog wat. Eskimo’s kauwde op walvishuid, Indianen op cocabladeren en Chinezen op ginsengwortel en kuikenpootjes.
Ook op gom wordt al lang gekauwd. Zweedse archeologen vonden onlangs uitgespuugde hars-kauwgum uit het stenen tijdperk. Scandinaviers kauwde dus zo’n negenduizend jaar geleden al op kauwgom. Kauwgom is dus beslist niet van deze tijd.
Maya’s
Zo’n vierduizend jaar geleden kerfden de Maya Indianen in de bast van de sapodillabomen. Van het rubberachtige melksap dat er uit vloeide maakte ze een soort kauwgom. Die kauwgom had geen smaak. Toch vonden de Maya’s het een lekkere bezigheid om op dat spul te kauwen. Ze konden niet vermoeden dat sapodillasap in de twee en twintigste eeuw nog steeds zou worden gebruikt als basis van kauwgom.
Rond 1870 werd voor het eerst een smaakje toegevoegd aan de kauwgom. Dat gebeurde natuurlijk in Amerika. De eerste Amerikaanse kauwgom fabriek is gemaakt in 1871. Vanaf het eind van de vorige eeuw werd kauwgom bij de Amerikanen steeds populairder.
In Nederland brak het gekauw op kauwgom pas echt door aan het eind van de Tweede Wereld oorlog. Amerikaanse soldaten brachten het mee en gaven het aan Nederlandse meisjes die ze wilden versieren. In de ogen van Nederlanders kreeg kauwgom kauwen iets stoers.
Sinds 1948 maakt Nederland zelf kauwgom. Het gebeurt in de eerste enige Nederlandse kauwgom fabriek: Maple Leaf.
Hoe kauwgom gemaakt wordt
Voordat je kunt beginnen met kauwen moet de kauwgom natuurlijk eerst gemaakt woorden. Net als in de keuken worden er allemaal ingredienten bij elkaar gedaan waaruit kauwgom voorkomt. De weg die een kauwgompje aflegt voor het in de winkel ligt is als volgt:
De smeltafdeling
De smeltafdeling weegt de juiste hoeveelheden af van de hoofdingredienten die samen de gombasis vormen. Hierbij wordt onder anderen gebruik gemaakt van: rubber, hars, bijenwas en weekmakers.
De rubber is een sap welke uit de sapodillaboom wordt gewonnen. Deze sapodillabomen moeten minsten twintig jaar oud zijn en worden dan een keer in de vier jaar afgetapt. De sappodillaboom groeit in centraal Amerika in het tropisch regenwoud.
De gombasis die hiervan gemaakt wordt is voor iedere smaak kauwgom hetzelfde. De verschillende ingredienten komen in grote smeltmachines. De massa wordt verhit tot een temperatuur tussen de 80 en 130 graden Celsius.
De hete gesmolten kauwgom basis heeft het uiterlijk van een dikke siroop. Na afkoeling word het hard. Elke dag gaat zo’n 9.000 kilo kilo kauwgom basis van deze smeltmachine naar de volgende afdeling.
De kneed afdeling
De kneed afdeling kneed de hard geworden massa samen met de ingredienten die er echte kauwgom van maken. Voor de suiker houdende kauwgom gaan er kilo’s suiker en vele liters stroop in het deeg. Maar voor suikervrije kauwgom (bijvoorbeeld Sportlife en Xilyfrech) wordt in plaats van suiker Sorbitol of Xylitol gebruikt. Sorbitol en Xylitol zijn allebei zoetstoffen. Alleen als je op Sorbitol kauwt dan wordt het omgezet in zuur en dat is ook slecht voor je tanden in tegenstelling tot Xylitol.
Het smaaklaboratorium
De smaakmakers komen van het smaaklaboratorium. Hier worden de smaakolien voor kauwgom gemaakt, die elke kauwgom zijn eigen smaak geven. Zo wordt voor mintsmaken bijvoorbeeld gebruik gemaakt van pepermuntolie
Bijna in elk land houden mensen weer van andere smaken bijvoorbeeld zijn Scandinaviers dol op kauwgom met een zoute salmiaksmaak. Daarin tegen houden Europeanen van zoete fruitachtige smaken. In Japan is het al helemaal gek ze maken er bloemen kauwgom en zelfs augurken kauwgom.
De snijafdeling
De kauwgom wordt nu eerst tot broodjes gevormd die nog moeten afkoelen. Eenmaal afgekoeld worden de broodjes onder een soort strijkijzer gelegd die er dan kleine kauwgompjes vormt. Ze zitten dan nog wel aan elkaar vast.
De drageerafdeling
De kauwgom wordt in kleine stukjes gebroken en voorzien van een knapperig laagje. Dit gebeurt in grote draaiende pannen waar suikerstroop op het kauwgompje wordt gespoten. Hierna wordt met warme droge lucht dit laagje gedroogd. Dit proces wordt wel zo’n 30 keer herhaald. De kauwgompjes glanzen dan nog niet. Daar zijn speciale glanspannen voor. In deze panen wordt het bovenste laagje glimmend gemaakt, zodat de kauwgom er mooi uitziet.
De inpakafdeling
De kauwgom is nu klaar om ingepakt te worden. Dit gebeurt op de inpakafdeling. De kauwgompjes komen allereerst in de sorteermachines terecht. Die verpakken de kauwgompjes in de doordrukstrip. Daarna kunnen de pakjes in dozen worden ingepakt.
Nadelen en voordelen van kauwgom
Het kauwen van kauwgom is een goed middel om leerlingen beter te laten presteren. Volgens een Duitse geleerde neemt door het kauwen van kauwgom het denkvermogen met twintig procent toe. Een ander voordeel van kauwen op kauwgom is dat je ontspant. En als je suikervrije kauwgom gebruikt dan helpt dat zelfs tegen gaatjes.
Nadelen van kauwgom zijn dat het overal blijft plakken bijvoorbeeld aan je kleren, op de stoep, onder stoelen en tafels en nog veel meer. En als je te lang op kauwgom kauwt dan kan je last van je kaken krijgen.
CHOCOLADE MAKEN
De ruwe cacao bonen worden verwerkt tot tussen producten die noodzakelijk zijn om chocolade te maken.
Tussenproducten:
-Cacaomassa
-Cacaopoeder
-Cacaoboter
MENGEN VAN DIVERSE SOORTEN BONEN.
Door soorten met elkaar te mengen wordt het specifieke karakter van de chocolade bepaald. Alle soorten bonen hebben elk hun typische eigen smaak
REINIGEN EN ONTSTOFFEN
De ruwe bonen worden achtereenvolgens gezeefd, geborsteld, geventileerd om stof te verwijderen en naar grootte gesorteerd. Dit laat toe de volgende bewerking met succes uit te voeren.
ROOSTEN EN DEBACTERISEREN
Het effect van het roosteren op het aroma is zodanig dat men mag spreken van de "kunst van het roosteren van cacaobonen"(zoals bij het roosteren van koffie bonen.) .Tijd en temperatuur zijn tijdens het roosten de belangrijkste parameters. Op die manier kan men verder sleutelen aan het aroma van de cacao. Bovendien komt bij het roosten de schaal los van de kern. De bonen worden ook gedebacteriseerd met andere woorden ze worden kiemvrij gemaakt.
BREKEN IN SCHALEN EN NIBS
Om de bonen te breken, worden ze tegen breekplaten geworpen. Hierdoor vallen ze uiteen in schalen en 'nibs' of kernen. De gebroken bonen worden vervolgens door zeefmachines volgens grootte gesorteerd .
VERWIJDEREN VAN DE SCHALEN
Deze verschillende fracties van kernen en schalen worden door windkanalen geleid. Een opwaartse luchtstroom verwijdert de schalen, terwijl de nibs of cacaokernen naar beneden vallen.
GROF EN FIJN MALEN VAN NIBS
Nu zijn de nibs dus gescheiden van de schalen. Deze nibs of kernen gaan nu achtereenvolgens twee soorten molens in: eerst worden ze grof gemalen in de penmolens, daarna uiterst fijn in de kogelmolens.
CACAOMASSA = CACAODEELTJES + CACAOBOTER
Na het vermalen bekomen we de cacaomassa. Deze wordt opgeslagen in tanks. Wanneer we deze cacaomassa onder hoge druk persen bekomen we enerzijds cacaopoeder en anderzijds cacaoboter.
De fabricage zelf
De Cacaomassa vormt de tussenbasis van alle producten. Welke uit de cacaoboon vervaardigd worden. Zij bevat +/- 55 % vetstof: de cacaoboter. Bij de eigenlijke Chocolade bereiding zijn er ook verschillende stadia. De kunst bestaat er in een prima mengsel te bekomen van diverse soorten geroosterde cacaosoorten en dit mengsel in de gewenste verhouding te brengen met suiker, toegevoegde cacaoboter en eventueel melkpoeder.
MENGEN EN KNEDEN
De eerste stap in het productieproces van de chocolade is het beslag. Een beslag is een mengsel van de verschillende grondstoffen die tot een glad deeg worden gekneed . Welke de gebruikte grondstoffen zijn, hangt af van het soort chocolade. Voor donkere chocolade heeft men enkel cacaomassa ,cacaoboter en suiker nodig. Voor melkchocolade wordt aan die bestanddelen nog melkpoeder toegevoegd. Witte chocolade tenslotte wordt gemaakt met cacaoboter, suiker en melkpoeder.
FIJNWALSEN
Om de chocolade optimaal glad en korrelvrij te maken, moet men het beslag fijnwalsen. Het beslag wordt doorheen tegen elkaar geperste stalen cilinders gestuurd, die met steeds toenemende snelheid draaien. Zo worden de cacaodeeltjes fijngeplet en de suikerkristallen verpulverd. Tijdens dit proces van walsen ontstaat de definitieve fijnheid van de chocolade.
CONCHEREN EN VLOEIBAAR MAKEN
Dit is en andere essentiële fase in de bewerking. De chocolade ondergaat een warmtebehandeling, dat gaat gepaard met grote wrijving, en beluchting waardoor het uiteindelijke aroma wordt vastgelegd. Daarna worden lecithine en cacaoboter gecontroleerd toegevoegd aan de massa. De chocolade krijgt nu zijn vereiste vloeibaarheid.
De afwerking:
De chocolade is nu afgewerkt, maar nog niet klaar om naar de klanten gebracht te worden. Dit is de laatste verwerkingsfase.
VLOEIBAAR IN TANKWAGENS
Vanuit de opslagtanks kan de chocolade worden overgepompt in tankwagens . Zo wordt hij, in de vorm van vloeibare couverture rechtstreeks aan verwerkers geleverd. De chocolade wordt hierbij voortdurend op temperatuur gehouden.
OPVORMEN IN BLOKKEN
Om te leveren in kleinere hoeveelheden wordt de chocolade ook opgevormd in blokken Daarvoor wordt de chocolade eerst getemperd. ' Temperen' wil zeggen de chocolade op een bepaalde temperatuur brengen, waardoor de daarin vervatte cacaoboter in de meest stabiele kristalvorm wordt gebracht. Gevolg van dit proces is een glanzende en harde chocolade met een optimale krimpkracht. Na het temperen wordt de chocolade in metalen vormen gegoten die over triltafels en doorheen de koeltunnels lopen. Het resultaat komt even later uit de vorm: een perfect glanzende blok.
INPAKKEN EN STOCKEREN
Na het ontvormen worden de blokken ingepakt, en voorzien van de nodige identificaties.
De voedings waarde
"Ik ben begonnen met chocolade, want dat is mijn passie. Ik ben verzot op de smaak, en wanner de kwaliteit goed is, d.w.z. het % cacao hoog (72% of meer), dan bevat chocolade maar weinig slechte koolhydraten en heeft een lage glycemische index." -Michel Montignac
CHOCOLADE PUUR
Analysecijfers per 100 g.
Energie:
- 2 118 Kilojoules
- 508Kilo calorieën
Energie leverende:
- 5 g eiwit
- 32 g totaal vet
- 19 g Verzadigde vetzuren
- 51 g Koolhydraten
Overige :
De geschiedenis van kauwgum
Al eeuwen kauwen mensen op van alles en nog wat. Eskimo’s kauwde op walvishuid, Indianen op cocabladeren en Chinezen op ginsengwortel en kuikenpootjes.
Ook op gom wordt al lang gekauwd. Zweedse archeologen vonden onlangs uitgespuugde hars-kauwgum uit het stenen tijdperk. Scandinaviers kauwde dus zo’n negenduizend jaar geleden al op kauwgom. Kauwgom is dus beslist niet van deze tijd.
Zo’n vierduizend jaar geleden kerfden de Maya Indianen in de bast van de sapodillabomen. Van het rubberachtige melksap dat er uit vloeide maakte ze een soort kauwgom. Die kauwgom had geen smaak. Toch vonden de Maya’s het een lekkere bezigheid om op dat spul te kauwen. Ze konden niet vermoeden dat sapodillasap in de twee en twintigste eeuw nog steeds zou worden gebruikt als basis van kauwgom.
Rond 1870 werd voor het eerst een smaakje toegevoegd aan de kauwgom. Dat gebeurde natuurlijk in Amerika. De eerste Amerikaanse kauwgom fabriek is gemaakt in 1871. Vanaf het eind van de vorige eeuw werd kauwgom bij de Amerikanen steeds populairder.
In Nederland brak het gekauw op kauwgom pas echt door aan het eind van de Tweede Wereld oorlog. Amerikaanse soldaten brachten het mee en gaven het aan Nederlandse meisjes die ze wilden versieren. In de ogen van Nederlanders kreeg kauwgom kauwen iets stoers.
Sinds 1948 maakt Nederland zelf kauwgom. Het gebeurt in de eerste enige Nederlandse kauwgom fabriek: Maple Leaf.
Hoe kauwgom gemaakt wordt
Voordat je kunt beginnen met kauwen moet de kauwgom natuurlijk eerst gemaakt woorden. Net als in de keuken worden er allemaal ingredienten bij elkaar gedaan waaruit kauwgom voorkomt. De weg die een kauwgompje aflegt voor het in de winkel ligt is als volgt:
De smeltafdeling
De smeltafdeling weegt de juiste hoeveelheden af van de hoofdingredienten die samen de gombasis vormen. Hierbij wordt onder anderen gebruik gemaakt van: rubber, hars, bijenwas en weekmakers.
De rubber is een sap welke uit de sapodillaboom wordt gewonnen. Deze sapodillabomen moeten minsten twintig jaar oud zijn en worden dan een keer in de vier jaar afgetapt. De sappodillaboom groeit in centraal Amerika in het tropisch regenwoud.
De gombasis die hiervan gemaakt wordt is voor iedere smaak kauwgom hetzelfde. De verschillende ingredienten komen in grote smeltmachines. De massa wordt verhit tot een temperatuur tussen de 80 en 130 graden Celsius.
De kneed afdeling
De kneed afdeling kneed de hard geworden massa samen met de ingredienten die er echte kauwgom van maken. Voor de suiker houdende kauwgom gaan er kilo’s suiker en vele liters stroop in het deeg. Maar voor suikervrije kauwgom (bijvoorbeeld Sportlife en Xilyfrech) wordt in plaats van suiker Sorbitol of Xylitol gebruikt. Sorbitol en Xylitol zijn allebei zoetstoffen. Alleen als je op Sorbitol kauwt dan wordt het omgezet in zuur en dat is ook slecht voor je tanden in tegenstelling tot Xylitol.
Het smaaklaboratorium
De smaakmakers komen van het smaaklaboratorium. Hier worden de smaakolien voor kauwgom gemaakt, die elke kauwgom zijn eigen smaak geven. Zo wordt voor mintsmaken bijvoorbeeld gebruik gemaakt van pepermuntolie
Bijna in elk land houden mensen weer van andere smaken bijvoorbeeld zijn Scandinaviers dol op kauwgom met een zoute salmiaksmaak. Daarin tegen houden Europeanen van zoete fruitachtige smaken. In Japan is het al helemaal gek ze maken er bloemen kauwgom en zelfs augurken kauwgom.
De snijafdeling
De kauwgom wordt nu eerst tot broodjes gevormd die nog moeten afkoelen. Eenmaal afgekoeld worden de broodjes onder een soort strijkijzer gelegd die er dan kleine kauwgompjes vormt. Ze zitten dan nog wel aan elkaar vast.
De drageerafdeling
De kauwgom wordt in kleine stukjes gebroken en voorzien van een knapperig laagje. Dit gebeurt in grote draaiende pannen waar suikerstroop op het kauwgompje wordt gespoten. Hierna wordt met warme droge lucht dit laagje gedroogd. Dit proces wordt wel zo’n 30 keer herhaald. De kauwgompjes glanzen dan nog niet. Daar zijn speciale glanspannen voor. In deze panen wordt het bovenste laagje glimmend gemaakt, zodat de kauwgom er mooi uitziet.
De inpakafdeling
De kauwgom is nu klaar om ingepakt te worden. Dit gebeurt op de inpakafdeling. De kauwgompjes komen allereerst in de sorteermachines terecht. Die verpakken de kauwgompjes in de doordrukstrip. Daarna kunnen de pakjes in dozen worden ingepakt.
Het kauwen van kauwgom is een goed middel om leerlingen beter te laten presteren. Volgens een Duitse geleerde neemt door het kauwen van kauwgom het denkvermogen met twintig procent toe. Een ander voordeel van kauwen op kauwgom is dat je ontspant. En als je suikervrije kauwgom gebruikt dan helpt dat zelfs tegen gaatjes.
Nadelen van kauwgom zijn dat het overal blijft plakken bijvoorbeeld aan je kleren, op de stoep, onder stoelen en tafels en nog veel meer. En als je te lang op kauwgom kauwt dan kan je last van je kaken krijgen.
CHOCOLADE MAKEN
De ruwe cacao bonen worden verwerkt tot tussen producten die noodzakelijk zijn om chocolade te maken.
Tussenproducten:
-Cacaomassa
-Cacaopoeder
-Cacaoboter
MENGEN VAN DIVERSE SOORTEN BONEN.
Door soorten met elkaar te mengen wordt het specifieke karakter van de chocolade bepaald. Alle soorten bonen hebben elk hun typische eigen smaak
REINIGEN EN ONTSTOFFEN
De ruwe bonen worden achtereenvolgens gezeefd, geborsteld, geventileerd om stof te verwijderen en naar grootte gesorteerd. Dit laat toe de volgende bewerking met succes uit te voeren.
ROOSTEN EN DEBACTERISEREN
BREKEN IN SCHALEN EN NIBS
Om de bonen te breken, worden ze tegen breekplaten geworpen. Hierdoor vallen ze uiteen in schalen en 'nibs' of kernen. De gebroken bonen worden vervolgens door zeefmachines volgens grootte gesorteerd .
VERWIJDEREN VAN DE SCHALEN
Deze verschillende fracties van kernen en schalen worden door windkanalen geleid. Een opwaartse luchtstroom verwijdert de schalen, terwijl de nibs of cacaokernen naar beneden vallen.
GROF EN FIJN MALEN VAN NIBS
Nu zijn de nibs dus gescheiden van de schalen. Deze nibs of kernen gaan nu achtereenvolgens twee soorten molens in: eerst worden ze grof gemalen in de penmolens, daarna uiterst fijn in de kogelmolens.
CACAOMASSA = CACAODEELTJES + CACAOBOTER
Na het vermalen bekomen we de cacaomassa. Deze wordt opgeslagen in tanks. Wanneer we deze cacaomassa onder hoge druk persen bekomen we enerzijds cacaopoeder en anderzijds cacaoboter.
De fabricage zelf
De Cacaomassa vormt de tussenbasis van alle producten. Welke uit de cacaoboon vervaardigd worden. Zij bevat +/- 55 % vetstof: de cacaoboter. Bij de eigenlijke Chocolade bereiding zijn er ook verschillende stadia. De kunst bestaat er in een prima mengsel te bekomen van diverse soorten geroosterde cacaosoorten en dit mengsel in de gewenste verhouding te brengen met suiker, toegevoegde cacaoboter en eventueel melkpoeder.
MENGEN EN KNEDEN
FIJNWALSEN
Om de chocolade optimaal glad en korrelvrij te maken, moet men het beslag fijnwalsen. Het beslag wordt doorheen tegen elkaar geperste stalen cilinders gestuurd, die met steeds toenemende snelheid draaien. Zo worden de cacaodeeltjes fijngeplet en de suikerkristallen verpulverd. Tijdens dit proces van walsen ontstaat de definitieve fijnheid van de chocolade.
CONCHEREN EN VLOEIBAAR MAKEN
Dit is en andere essentiële fase in de bewerking. De chocolade ondergaat een warmtebehandeling, dat gaat gepaard met grote wrijving, en beluchting waardoor het uiteindelijke aroma wordt vastgelegd. Daarna worden lecithine en cacaoboter gecontroleerd toegevoegd aan de massa. De chocolade krijgt nu zijn vereiste vloeibaarheid.
De afwerking:
De chocolade is nu afgewerkt, maar nog niet klaar om naar de klanten gebracht te worden. Dit is de laatste verwerkingsfase.
VLOEIBAAR IN TANKWAGENS
Vanuit de opslagtanks kan de chocolade worden overgepompt in tankwagens . Zo wordt hij, in de vorm van vloeibare couverture rechtstreeks aan verwerkers geleverd. De chocolade wordt hierbij voortdurend op temperatuur gehouden.
OPVORMEN IN BLOKKEN
Om te leveren in kleinere hoeveelheden wordt de chocolade ook opgevormd in blokken Daarvoor wordt de chocolade eerst getemperd. ' Temperen' wil zeggen de chocolade op een bepaalde temperatuur brengen, waardoor de daarin vervatte cacaoboter in de meest stabiele kristalvorm wordt gebracht. Gevolg van dit proces is een glanzende en harde chocolade met een optimale krimpkracht. Na het temperen wordt de chocolade in metalen vormen gegoten die over triltafels en doorheen de koeltunnels lopen. Het resultaat komt even later uit de vorm: een perfect glanzende blok.
INPAKKEN EN STOCKEREN
De voedings waarde
"Ik ben begonnen met chocolade, want dat is mijn passie. Ik ben verzot op de smaak, en wanner de kwaliteit goed is, d.w.z. het % cacao hoog (72% of meer), dan bevat chocolade maar weinig slechte koolhydraten en heeft een lage glycemische index." -Michel Montignac
CHOCOLADE PUUR
Analysecijfers per 100 g.
Energie:
- 2 118 Kilojoules
- 508Kilo calorieën
Energie leverende:
- 5 g eiwit
- 32 g totaal vet
- 19 g Verzadigde vetzuren
- 51 g Koolhydraten
Overige :
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden