Op 9-jarige leeftijd werd hij in Thebe tot koning uitgeroepen over Egypte
Voor zijn inhuldiging heette hij Toetanchaton (volmaakt is het leven in Aton) en na de huldiging kreeg hij de naam Toetanchamon (volmaakt is het leven in Amon). Na een regeringsperiode van ca. 10 jaar, sterft hij (al dan niet vermoord, dit is niet zeker, doch zijn mummie vertoonde sporen van een hoofdwond
op 20-jarige leeftijd in 1323 v. Chr. Hij is niet begraven in een piramide, maar in een diep in de rotsen uitgehakt graf in het "Dal der Koningen" bij Thebe. Bij het openen van twee kleine mummiekisten in het graf door Howard Carter deed hij een huiveringwekkende ontdekking: hij zag de mummies van twee te vroeg geboren kinderen (meisjes in de vijfde en zevende maand). Deze te vroeg geboren kinderen zullen ongetwijfeld dochtertjes van Toetanhamon zijn geweest. Wat men daar aantrof was overweldigend. Bijna tien jaar had men nodig om al het materiaal uit het graf een plaats te geven in het Egyptisch Nationaal Museum te Kaïro. De mummie werd na een uitgebreid onderzoek weer terug in het graf geplaatst en rust daar nog steeds. Jaargetijde
Uit onderzoek is duidelijk geworden, dat Toetanchamon, op het ogenblik van overlijden, een leeftijd van tussen de achttien en twintig jaar had. Dankzij de bloemen en de vruchten die op het ogenblik van de bijzetting op zijn sarcofaag waren neergelegd, heeft men een idee gekregen in welk jaargetijde de farao stierf. Men had Toetanchamon waarschijnlijk eind maart, begin april begraven. Het ogenblik van overlijden moet echter zeventig dagen eerder worden gesteld. Dat wil zeggen aan het begin van de mummificeringstijd. De farao had dus omstreeks januari zijn laatste adem uitgeblazen. Rouwperiode
Toetanchamon's vroege dood liet echter nauwelijks toe dat zijn graftombe al was afgebouwd. Zodoende werd hij in een klein graf begraven, oorspronkelijk bestemd voor een ander lid van de koninklijke familie. Dit kleine graf, dat opvalt door zijn soberheid en geringe hoeveelheid decoraties, was slechts aan enkelen bekend. Ook niet aan de oude Egyptenaren, getuige het graf van een latere farao, dat pal naast het graf van Toetanchamon werd gehouwen. De grafbouwers gooiden bij de bouw hiervan puin boven op de ingang van Toetanchamon's graf. Zodoende werd ongewild een goede bescherming gebodeMummificering
Alle voorzorgen, bestemd om het eeuwige leven voor te bereiden, konden slechts doeltreffend zijn wanneer het stoffelijk overschot veranderd werd in een mummie. Zeventig dagen zou de dode behandeld worden door de priesters en de vaklieden. Via de neusgaten werd met een speciale haak een groot deel van de hersenen verwijderd. Hierna loste men met gearomatiseerde stoffen op wat er nog in de schedel was. Door een opening die in de zij was gemaakt, verwijderden de priesters de ingewanden en de verschillende organen uit het lichaam. Hierna werden de borst- en de buikholte eveneens gespoeld met gearomatiseerde stoffen. De ontstane holten werden met welriekende middelen, zoals fijngewreven mirre opgevuld. Niets dat aan bederf onderhevig was bleef in het lichaam achter. n tegen mogelijke graVervolgens kwam het zwachtelen, het laatste stadium van de mummificering. Er waren honderden meters fijn linnen nodig om het lichaam van de farao geheel in te kapselen. Men begon met elke vinger en elke teen afzonderlijk in te wikkelen, daarna alle ledematen en tenslotte het gehele lichaam. Onder het uitspreken van spreuken en gebeden werden zalfoliën over het stoffelijk overschot gesprenkeld. De mummie werd nu letterlijk met tientallen schatten overdekt. Zo droeg bijvoorbeeld elke vinger een gouden kokertje. Een priester had gouden zegelringen aan de ring- en aan de middelvinger van de linkerhand geschoven. Ook hadden de priesters gouden kokertjes om de tenen geschoven. Tussen het linnen werden meer dan honderdveertig amuletten geschoven. Hiervoor gebruikte men goud en de prachtigste edelstenen, zoals de donkerblauwe lapi
ToeToen alles op zijn plaats was gezet, sloot een priester de deuren van vier schrijnen één voor één en verzegelde ze. Het rotsgraf zelf werd tenslotte dichtgemetseld... en werd pas weer geopend door Howard Carter en Lord Carnavon. tanchamon's laatste reis
De volgende ochtend trokken heilige rode ossen het stoffelijk overschot tot aan zijn graf voort. De klaagvrouwen jammerden, terwijl de mannen lange papyrusstengels meedroegen. De stemming in het "Dal der Koningen" was nog nerveus, men was ternauwernood klaar met het graf. De schilderingen op de drie muren van het vertrek, waar de dode bijgezet zou worden, waren maar net droog. De vierde wand zou pas beschilderd en dichtgemetselderd kunnen worden, nadat de stenen sarcofaag met daarin de lijkkist, zou zijn gemonteerd. De mummie werd uit de katafalk genomen en de priesters zetten de mummie recht overeind voor de ingang van het graf. Nu werden er een aantal rituele handelingen verricht, zoals het opzeggen van spreuken. Vervolgens werd de mummie in een massief gouden sarcofaag gelegd. Deze sarcofaag werd weer in een houten kist gelegd, die met bladgoud ingelegd was. Toen alles op zijn plaats was gezet, sloot een priester de deuren van vier schrijnen één voor één en verzegelde ze. Het rotsgraf zelf werd tenslotte dichtgemetseld... en werd pas weer geopend door Howard Carter en Lord Carnavon. De kosten voor het opgraven werden betaalt door lord carnarvon die zich zelf ook naar Egypte haastte toen hij het telegram kreeg dat ze de ingang hadden gevonden. De eersten die het graf ingingen waren howard carter, lord carnarvon en de dochter van lord carnarvon. Toen carter de stukjes muur weghaalde zodat ze de schatkamer binnen konden gaan. Toen hij een paar stukjes had weggehaald vroeg lord carnarvon aan hem: wat zie je en hij antwoorde prachtige dingen. Meer kon hij niet zeggen zo verbaasd was hij. Gepubliceerd op donderdag 06 januari 2005
De mummie van de Egyptische farao Toetanchamon is woensdag onderzocht met een CAT-scan om de doodsoorzaak van de wereldberoemde Egyptische koning te achterhalen. In een kwartier tijd zijn 1700 opnames gemaakt, die een driedimensionaal beeld van de jong gestorven farao opleveren. Hij was getrouwd met Anchesenamon en was de opvolger van Achnaton, hoewel er tussen hen beiden waarschijnlijk nog een farao Smenchkare geregeerd heeft. Hij was maar 9 toen hij farao werd en ook nog erg jong toen hij stierf (ca. 18 jaar oud) Hij groeide op in de ketterstad Amarna en zijn naam was eerst Toetanchaton maar de naam van Achnaton's god Aton werd al snel vervangen door die van Amon. Onder zijn regering werd namelijk de terugkeer naar de traditionele religie van Egypte doorgevoerd en de verering van alle oude goden in ere hersteld. Hoewel het masker Toetanchamon erg bekend heeft gemaakt, is ons de zogenaamde vloek waarschijnlijk het meest bijgebleven. Op 5 april 1923 overlijdt Lord Carnarvon plotseling aan een geïnfecteerde muggenbeet. Tijdens zijn korte strijd om in leven te blijven. spreekt hij herhaaldelijk de naam van Toetanchamon uit. De mensen die aan de opgraving van het graf werken spreken van een vloek. De tekst op het zegel van het graf wordt werkelijkheid: "Wie de slaap van de farao verstoort, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood". Een paar weken later is het de beurt aan kolonel Audrey Herbert. de jongste broer van Carnarvon. Ook hij komt plotseling te overlijden en na hem volgt de verpleegster die hem verzorgd heeft. De slechte voortekens volgen elkaar snel op. De privé secretaris van Carter overlijdt. gevolgd door zijn vader, die studie maakte van de voorwerpen in het koningsgraf. Vervolgens sterft Mace, een medewerker van Carter. In totaal overlijden in een paar jaar tijd 17 geleerdenEr is van alles geopperd. Bijvoorbeeld het bestaan van een gif dat op de muren van het graf zou zijn gestreken en de eeuwen getrotseerd heeft. Maar als dat zo zou zijn, waarom zouden dan alleen westerlingen het slachtoffer geworden zijn en niet het grote aantal Egyptenaren dat op het terrein werkzaam was? 1 november 1922 graaft Howard Carter de eerste treden die naar het graf lijden op. Als ze eenmaal schoon geveegd zijn blijkt dat de treden naar een deur lijden. Als de deur wordt open gemaakt is er een 7m lange gang. Aan het eind wordt er een tweede deur geopend. Als hij de deur open maakt wordt ziet hij een hele kamer vol met spullen hij zegt dat eerst het vertrek leeg gemaakt moet worden voordat ze verder kunnen. Dit neemt enkele jaren in beslag. Hij schrijft: Wij hebben hier zojuist de een ontdekking gedaan waar wij niet op hadden durven hopen. Wij hebben hier het geluk de grootste collectie van de wereld bij elkaar te zien. Hij weet nog niet dat hij op de rand van een grootte ontdekking staat. Achter brancards die tegen de muur staan ontdekken de archeologen een nieuwe deur die toegang geeft tot een kamer waar ontelbare voorwerpen liggen tussen stoelen en tafels. Er staat een koffer met er opgeschreven linnengoed voor zijne majesteit van toen hij nog een kind was. In de kamer staan manden met geroosterd gevogelte, fruit, wijn en grondstoffen voor bier er in. Carter ontdekt al snel in de eerste ontdekte kamer twee beelden van mannen met een haviks kop die bij een omlijsting van een deur lijken te horen. Deze klinkt hol. Omdat hij het voorgevoel heeft dat dit de grafkamer is duwt hij er tegen. Op tien oktober 1925 breekt hij de deur open sameOp tien oktober 1925 breekt hij de deur open samen met hooggeëerde gasten. Een grote muur van goud met de hierogliefen van de begrafenis van Toetanchamon er op. Op 25 oktober 1925 opent Howard Carter de gouden sarcofaag waarin de mummie van Toetanchamon ligt. Wie de rust van farao verstoord, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood. Dit staat op de deur die de onderzoekers hebben verbroken om het graf binnen te gaan.
Voor zijn inhuldiging heette hij Toetanchaton (volmaakt is het leven in Aton) en na de huldiging kreeg hij de naam Toetanchamon (volmaakt is het leven in Amon). Na een regeringsperiode van ca. 10 jaar, sterft hij (al dan niet vermoord, dit is niet zeker, doch zijn mummie vertoonde sporen van een hoofdwond
op 20-jarige leeftijd in 1323 v. Chr. Hij is niet begraven in een piramide, maar in een diep in de rotsen uitgehakt graf in het "Dal der Koningen" bij Thebe. Bij het openen van twee kleine mummiekisten in het graf door Howard Carter deed hij een huiveringwekkende ontdekking: hij zag de mummies van twee te vroeg geboren kinderen (meisjes in de vijfde en zevende maand). Deze te vroeg geboren kinderen zullen ongetwijfeld dochtertjes van Toetanhamon zijn geweest. Wat men daar aantrof was overweldigend. Bijna tien jaar had men nodig om al het materiaal uit het graf een plaats te geven in het Egyptisch Nationaal Museum te Kaïro. De mummie werd na een uitgebreid onderzoek weer terug in het graf geplaatst en rust daar nog steeds. Jaargetijde
Uit onderzoek is duidelijk geworden, dat Toetanchamon, op het ogenblik van overlijden, een leeftijd van tussen de achttien en twintig jaar had. Dankzij de bloemen en de vruchten die op het ogenblik van de bijzetting op zijn sarcofaag waren neergelegd, heeft men een idee gekregen in welk jaargetijde de farao stierf. Men had Toetanchamon waarschijnlijk eind maart, begin april begraven. Het ogenblik van overlijden moet echter zeventig dagen eerder worden gesteld. Dat wil zeggen aan het begin van de mummificeringstijd. De farao had dus omstreeks januari zijn laatste adem uitgeblazen. Rouwperiode
Alle voorzorgen, bestemd om het eeuwige leven voor te bereiden, konden slechts doeltreffend zijn wanneer het stoffelijk overschot veranderd werd in een mummie. Zeventig dagen zou de dode behandeld worden door de priesters en de vaklieden. Via de neusgaten werd met een speciale haak een groot deel van de hersenen verwijderd. Hierna loste men met gearomatiseerde stoffen op wat er nog in de schedel was. Door een opening die in de zij was gemaakt, verwijderden de priesters de ingewanden en de verschillende organen uit het lichaam. Hierna werden de borst- en de buikholte eveneens gespoeld met gearomatiseerde stoffen. De ontstane holten werden met welriekende middelen, zoals fijngewreven mirre opgevuld. Niets dat aan bederf onderhevig was bleef in het lichaam achter. n tegen mogelijke graVervolgens kwam het zwachtelen, het laatste stadium van de mummificering. Er waren honderden meters fijn linnen nodig om het lichaam van de farao geheel in te kapselen. Men begon met elke vinger en elke teen afzonderlijk in te wikkelen, daarna alle ledematen en tenslotte het gehele lichaam. Onder het uitspreken van spreuken en gebeden werden zalfoliën over het stoffelijk overschot gesprenkeld. De mummie werd nu letterlijk met tientallen schatten overdekt. Zo droeg bijvoorbeeld elke vinger een gouden kokertje. Een priester had gouden zegelringen aan de ring- en aan de middelvinger van de linkerhand geschoven. Ook hadden de priesters gouden kokertjes om de tenen geschoven. Tussen het linnen werden meer dan honderdveertig amuletten geschoven. Hiervoor gebruikte men goud en de prachtigste edelstenen, zoals de donkerblauwe lapi
ToeToen alles op zijn plaats was gezet, sloot een priester de deuren van vier schrijnen één voor één en verzegelde ze. Het rotsgraf zelf werd tenslotte dichtgemetseld... en werd pas weer geopend door Howard Carter en Lord Carnavon. tanchamon's laatste reis
De volgende ochtend trokken heilige rode ossen het stoffelijk overschot tot aan zijn graf voort. De klaagvrouwen jammerden, terwijl de mannen lange papyrusstengels meedroegen. De stemming in het "Dal der Koningen" was nog nerveus, men was ternauwernood klaar met het graf. De schilderingen op de drie muren van het vertrek, waar de dode bijgezet zou worden, waren maar net droog. De vierde wand zou pas beschilderd en dichtgemetselderd kunnen worden, nadat de stenen sarcofaag met daarin de lijkkist, zou zijn gemonteerd. De mummie werd uit de katafalk genomen en de priesters zetten de mummie recht overeind voor de ingang van het graf. Nu werden er een aantal rituele handelingen verricht, zoals het opzeggen van spreuken. Vervolgens werd de mummie in een massief gouden sarcofaag gelegd. Deze sarcofaag werd weer in een houten kist gelegd, die met bladgoud ingelegd was. Toen alles op zijn plaats was gezet, sloot een priester de deuren van vier schrijnen één voor één en verzegelde ze. Het rotsgraf zelf werd tenslotte dichtgemetseld... en werd pas weer geopend door Howard Carter en Lord Carnavon. De kosten voor het opgraven werden betaalt door lord carnarvon die zich zelf ook naar Egypte haastte toen hij het telegram kreeg dat ze de ingang hadden gevonden. De eersten die het graf ingingen waren howard carter, lord carnarvon en de dochter van lord carnarvon. Toen carter de stukjes muur weghaalde zodat ze de schatkamer binnen konden gaan. Toen hij een paar stukjes had weggehaald vroeg lord carnarvon aan hem: wat zie je en hij antwoorde prachtige dingen. Meer kon hij niet zeggen zo verbaasd was hij. Gepubliceerd op donderdag 06 januari 2005
De mummie van de Egyptische farao Toetanchamon is woensdag onderzocht met een CAT-scan om de doodsoorzaak van de wereldberoemde Egyptische koning te achterhalen. In een kwartier tijd zijn 1700 opnames gemaakt, die een driedimensionaal beeld van de jong gestorven farao opleveren. Hij was getrouwd met Anchesenamon en was de opvolger van Achnaton, hoewel er tussen hen beiden waarschijnlijk nog een farao Smenchkare geregeerd heeft. Hij was maar 9 toen hij farao werd en ook nog erg jong toen hij stierf (ca. 18 jaar oud) Hij groeide op in de ketterstad Amarna en zijn naam was eerst Toetanchaton maar de naam van Achnaton's god Aton werd al snel vervangen door die van Amon. Onder zijn regering werd namelijk de terugkeer naar de traditionele religie van Egypte doorgevoerd en de verering van alle oude goden in ere hersteld. Hoewel het masker Toetanchamon erg bekend heeft gemaakt, is ons de zogenaamde vloek waarschijnlijk het meest bijgebleven. Op 5 april 1923 overlijdt Lord Carnarvon plotseling aan een geïnfecteerde muggenbeet. Tijdens zijn korte strijd om in leven te blijven. spreekt hij herhaaldelijk de naam van Toetanchamon uit. De mensen die aan de opgraving van het graf werken spreken van een vloek. De tekst op het zegel van het graf wordt werkelijkheid: "Wie de slaap van de farao verstoort, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood". Een paar weken later is het de beurt aan kolonel Audrey Herbert. de jongste broer van Carnarvon. Ook hij komt plotseling te overlijden en na hem volgt de verpleegster die hem verzorgd heeft. De slechte voortekens volgen elkaar snel op. De privé secretaris van Carter overlijdt. gevolgd door zijn vader, die studie maakte van de voorwerpen in het koningsgraf. Vervolgens sterft Mace, een medewerker van Carter. In totaal overlijden in een paar jaar tijd 17 geleerdenEr is van alles geopperd. Bijvoorbeeld het bestaan van een gif dat op de muren van het graf zou zijn gestreken en de eeuwen getrotseerd heeft. Maar als dat zo zou zijn, waarom zouden dan alleen westerlingen het slachtoffer geworden zijn en niet het grote aantal Egyptenaren dat op het terrein werkzaam was? 1 november 1922 graaft Howard Carter de eerste treden die naar het graf lijden op. Als ze eenmaal schoon geveegd zijn blijkt dat de treden naar een deur lijden. Als de deur wordt open gemaakt is er een 7m lange gang. Aan het eind wordt er een tweede deur geopend. Als hij de deur open maakt wordt ziet hij een hele kamer vol met spullen hij zegt dat eerst het vertrek leeg gemaakt moet worden voordat ze verder kunnen. Dit neemt enkele jaren in beslag. Hij schrijft: Wij hebben hier zojuist de een ontdekking gedaan waar wij niet op hadden durven hopen. Wij hebben hier het geluk de grootste collectie van de wereld bij elkaar te zien. Hij weet nog niet dat hij op de rand van een grootte ontdekking staat. Achter brancards die tegen de muur staan ontdekken de archeologen een nieuwe deur die toegang geeft tot een kamer waar ontelbare voorwerpen liggen tussen stoelen en tafels. Er staat een koffer met er opgeschreven linnengoed voor zijne majesteit van toen hij nog een kind was. In de kamer staan manden met geroosterd gevogelte, fruit, wijn en grondstoffen voor bier er in. Carter ontdekt al snel in de eerste ontdekte kamer twee beelden van mannen met een haviks kop die bij een omlijsting van een deur lijken te horen. Deze klinkt hol. Omdat hij het voorgevoel heeft dat dit de grafkamer is duwt hij er tegen. Op tien oktober 1925 breekt hij de deur open sameOp tien oktober 1925 breekt hij de deur open samen met hooggeëerde gasten. Een grote muur van goud met de hierogliefen van de begrafenis van Toetanchamon er op. Op 25 oktober 1925 opent Howard Carter de gouden sarcofaag waarin de mummie van Toetanchamon ligt. Wie de rust van farao verstoord, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood. Dit staat op de deur die de onderzoekers hebben verbroken om het graf binnen te gaan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden