Slavernij

Inleiding Mijn spreekbeurt gaat over de Slavernij van Afrika tot in Amerika. hoe die ontstaan is en de achtergrond van de slavernij. Mijn belangstelling voor het onderwerp werd gewekt door de afschuwelijke verhalen over wat mensen elkaar hebben aangedaan en nog steeds doen. Mensen die anderen - vaak mensen met een andere huidkleur- niet accepteren en denken over hen de baas te mogen spelen. De laatste jaren is het thema 'slavernij' ook weer actueel. Er zijn zelfs Disney films met verhalen over mensen die onvrijwillig worden vastgehouden en als slaaf worden behandeld en zich daar tegen verzetten. (The Prince of Egypt, laten zien) Wat is een slaaf Een slaaf is iemand die volledig of gedeeltelijk het eigendom van iemand anders of van een organisatie. Slaven hebben geen recht op hun eigen lichaam. Hun tijd en werk zijn niet van hem. Anderen nemen beslissingen over het werk wat ze doen en de uren die ze werken, en de beloningen van hun werk komen aan andere toe. Slaven zijn niet vrij om te beslissen voor wie ze werken of waar ze wonen. Hoewel er allerlei soorten slaven zijn, zijn slaven bijna altijd de groepen met de minste rechten en de laagste status in de maatschappij. Slavernij heeft in het begin van de geschiedenis uit verschillende culturen bestaan. (plaatje laten zien van een slaaf, blz. 31 nummer 1 kleine boekje)
Het begin van de slavernij Aan het einde van de vijftiende eeuw trokken veel Europeanen er met hun schepen op uit om nieuwe handelsroutes te ontdekken. De Europeanen ontdekten een tot dan toe onbekende wereld, onbekende goederen en rijkdommen. Maar het ontbrak alleen aan goedkope arbeidskrachten
De Europeanen waren echter niet voor een gat te vangen. Wat er niet is ga je toch gewoon ergens anders halen? En Afrika was vol domme onontwikkelde zwartjes, dachten de Europeanen. Slimme handelaren sloten overeenkomsten met stammen die aan de Afrikaanse kust leefden. Deze zorgden voor de aanvoer van de slaven. De slaven kosten in Amerika maar heel weinig. Nederlandse, engelse en Portugese handelaren brachten de negers in hun schepen naar Amerika. Ze werden slecht gevoed, waren vaak ziek en zaten onder de zwerende wonden, tijdens de reis naar Amerika die maanden duurden. De mensen zagen al die tijd geen daglicht en frisse lucht was een nog grotere luxe. Uit het ruim klonk voortdurend gekreun en gejank en de stank moet ondraagbaar zijn geweest. Veel vrouwen werden verkracht. Er waren zo ongeveer 13 miljoen zwarten over gebracht naar Amerika, maar de helft daarvan kwam maar aan in Amerika. Zo begon de slavernij in Amerika uit Afrika. Het leven van de slaven Afrikanen die werkten op de suikerplantages in het Caribisch gebied werden in ploegen ondergebracht, afhankelijk van hun leeftijd en geschiktheid voor zwaar werk. Jonge, oude en zieke slaven voerden licht werk uit, zoals wieden. De sterkste slaven verrichten het zwaarste werk, zoals het kappen van rietstengels. Slavenploegen werden voortdurend in de gaten gehouden door drijvers. Dat zijn mensen die graag gebruik maakten van de zweep. Het was zwaar slopend werk. De slaven werkten van ongeveer vijf uur s’ochtends tot zes uur s’avonds, met alleen een korte pauze. (plaatje laten zien, blz.35 grote boek nummer 4) Ik heb nu verteld over de slaven die op de suikerplantages werkten. Maar er zijn natuurlijk veel meer soorten werk. Bijv slaven in de huishouding. Hoewel de meeste slaven landarbeider waren, werkten velen ook als huisbediende of vakman op de plantages of in steden. Op alle plantages werkten vrouwen slaven als gewone dienstbode, ze maakten schoon, poetsten en deden de was. Andere vrouwen hadden 1 taak. Zoals kokkin of kinderjuffrouw. Ze moesten niet alleen haar meester bedienen maar ook de echtgenoot van haar meester, die meestal nog wreder was. Slaven houders probeerden hun slaven in toom te houden door regels of wetten in te voeren, die bijna alle dingen van het leven van de slaven veranderden. Als de slaven deze regels of wetten hadden over treden kwamen daar zware straffen te staan. De slaven werden al afgetuigd voor de kleinste dingen. Soms werd er een oor afgesneden of een hand, en in het ergste geval werden slaven gemarteld totdat ze dood waren. Aftuigen had vaak vreselijke , blijvende littekens tot gevolg. Ik laat nu een foto zien uit 1863 waar een man zijn rug laat zien, die op beestachtige wijze werd afgetuigd (plaatje laten zien grote boek blz.29 nummer 2) Nog een erge marteling die slaven konden krijgen: Deze straf is was vreselijk. Een slaaf werd vastgebonden en er kwamen druppels steeds op de zelfde plaats van iemands zijn hoofd terecht. In het begin doet het geen pijn, maar later leek het alsof je steeds harder werd geslagen.Zo gaat het maar door en op een gegeven moment lijken de schouderbladen en de schedel in stukken lijk te breken. Uiteindelijk werden alle zintuigen onderdrukt, het werd steeds moeilijker om te ademen en je gaat wazig zien. Totdat je geen teken van leven meer gaf. Vluchtelingen De omstandigheden van de slaven waren soms zo wreed dat sommige Afrikaanse slaven wegliepen, met de bedoeling nooit meer terug te keren. Jonge, alleenstaande mannen zonder familie liepen het meest weg. Het merendeel vluchtte alleen of met zijn tweeën, omdat slavenhouders grote groepen makkelijker konden vinden. Slaven die terug keerde werden zwaar gestraft. Als slavenhouders vluchtelingen gingen opsporen, namen ze meestal honden mee. (plaatje vluchtelingen, blz 30 in grote boek nummer 3) Na de Amerikaanse revolutie, werd de slavernij afgeschaft in het noorden van Amerika. De slaven die toen in het zuiden van Amerika woonden, probeerden natuurlijk te vluchten naar het noorden, waar ze vrij zouden zijn. Ze verborgen zich aan boord van schepen die op weg waren naar Noord-Amerika. Anderen liepen s’nachts door de bossen heen, en verscholen zich overdag, totdat ze bij de grens waren. Er waren zoveel slaven gevlucht, dat er een vluchtelingen wet kwam. Amerikaanse mensen werden gestraft als ze onderdak gaven aan de vluchtelingen Deze wet kwam in 1793. Revolutie en opstand In 1775 was de onafhankelijkheidsoorlog in Noord-Amerika. Noord-Amerika had gewonnen. Ze stelde een nieuw grondwet in. Maar ook al werd er gezegd dat alle mensen gelijk moesten zijn, de slavernij werd niet afgeschaft. Sterker nog, de slavernij zou pas in 1880 zou worden afgeschaft. Wat in 1 van de grondwetten stond(vrijheid en gelijkheid moet er zijn)Bracht veel mensen in Amerika ertoe om te strijden voor de afschaffing van de slavernij. Er kwamen allerlei verschillende groepen in opstand. In 1827, werd de slavernij in alle noordelijke staten afgeschaft, in de meeste staten werden slaven gelijk vrijgelaten, in andere staten werden de huidige slaven niet vrijgelaten, maar de kinderen van die slaven wel. In de zuidelijke staten van Amerika lag de situatie heel anders. Het aantal slaven nam zelfs toe, omdat de mensen slaven nodig had om op de nieuwe katoen plantages te werken. Omdat het er naar uit zag dat in 1880 de slavernij zou worden afgeschaft werden er gauw nog duizenden slaven vanuit Afrika overgebracht. Zelfs toen de slavernij ook werd afgeschaft bleef er een illegale handel in slaven. Hier zien jullie een foto van veldslaven op een boerderij in de 19de eeuw. Dus niet alle slaven bleven slaaf na de afschaffing van de slavernij. Velen werden door hun eigenaar vrij gelaten. De eigenaren lieten slaven om verschillende redenen vrij. Sommige slaven waren te ziek of te oud om te werken en eigenaren wilden dan niet langer voor hun eten en onderdak betalen. Anderen werden vrijgelaten uit teken van dankbaarheid. Andere slaven wisten hun eigen vrijheid te kopen. Door timmerwerk of kleermakerij, verdiende ze geld. Als ze genoeg geld hadden om het aan hun eigenaar te geven werden ze vrijgelaten. Sommige eigenaren(vooral in het zuiden) maakten het voor de slaven erg moeilijk om hun vrijheid te kopen. Ze vroegen vaak veel meer geld dan dat de slaven konden betalen. Er waren veel slavenopstanden geweest. De eerste opstand vond plaats in Noord-Amerika en was in 1739. Ongeveer 20 Afrikaanse slaven kwamen in opstand. Ze waren op weg naar Florida. Tijdens hun tocht brachten ze een heleboel andere slaven op de been, zodat hun aantal groeide tot zo’n 150.Tegelijkertijd vermoordden de slaven enkele eigenaren van andere slaven. De opstand duurde maar kort. Het blanke leger van Amerika haalden de groep in en schoten de slaven allemaal dood. Zo waren er nog veel meer van dit soort opstanden, maar elke opstand had geen goed gevolg voor de afschaffing van de slavernij. (plaatje, opstand, grote boek, blz.40 nummer 5) Na de slavernij De slavernij in Afrika ging na het einde van de Atlantische slavenhandel gewoon door. Langs de kust van oost Afrika verkochten Arabische handelaren Afrikanen aan Azië en het midden oosten. Daarna in de 20e eeuw, probeerden de rechtbanken in veel Afrikaanse landen een eind aan de slavernij. Maar meer in de afgelegen gebieden was het moeilijk om controle uit te oefenen en daar ging de slavernij door, met name in en rond de Sahara. Hoewel de slavernij voor het grootste deel verdwenen is zijn er nu in de 21e eeuw nog steeds een paar gebieden met nog een groot slaven.
8 Hedendaagse slavernij Zelfs in onze tijd, bestaan er nog slaven. Niet meer in Nederland meer maar wel in veel andere landen. Hoewel er heel veel mensen proberen om de slavernij te stoppen, lukt dat toch niet. Je hebt een heleboel verschillende soorten slavernij. bijvoorbeeld: Kinderarbeid
Schuldslavernij
Huishoudelijke slavernij
Mensen handel
Seizoen arbeiders
Dwangarbeid
Het is te veel om hier alles over te vertellen dus heb ik gekozen om wat te vertellen over hedendaagse kinderarbeid. Tegenwoordig gaan de meeste kinderen in arme landen ook naar school. Maar de meesten gaan op jongere leeftijd van school om te werken. De armste beginnen hun werkend leven als ze al heel jong zijn, en als ze naar school gaan, zullen ze dat onregelmatig doen. Deze kinderen zullen waarschijnlijk in de smerigste en gevaarlijkste banen terecht komen, vaak voor het laagste loon, of helemaal geen loon. Dat is kinderarbeid: heel hard werken in plaats van naar school gaan. Werk dat er gevaarlijk voor kinderen is, is werken in een fabriek met veel chemische stoffen en veel lawaai of het gebruik van onbeschermde machines. (plaatje, van kinderen die in een fabriek werken) In de ergste gevallen worden jonge kinderen in het noorden van India en Thailand ontvoerd. En wanneer ze dan eenmaal in een fabriek zijn gekomen waar ze moeten werken, worden ze gedwongen om 20 uur per dag te werken. En s’avonds, als ze 4 uurtjes niet hoeven te werken, worden ze vaak gevangen gehouden, om te voorkomen dat de kinderen niet kunnen weglopen. (plaatje van kinderen in Thailand in een gevangenis). Er is geschat hoeveel werkende kinderen tussen de 5 en 14 jaar elke dag rond de 20 uur werken. Dat zijn er wel 250 miljoen, over de hele wereld. Waarvan 150 miljoen in Azië. Ik zal nog een aantal foto’s laten zien van kinderen die op allerlei wijzen met slavernij te maken hebben. 9 oplossing Hoe kunnen we een einde aan de slavernij maken? Er zijn geen gemakkelijke antwoorden op deze vraag. Slaven kunnen niet alleen aan hun toestand ontsnappen. De acties van publiek zijn zeer belangrijk. Slaven hebben hulp nodig van andere mensen en organisaties. Regeringen moet ervoor zorgen dat de slavernij stopt. 1975 riep een werkgroep Hedendaagse vormen van slavernij in het leven, De groep vraagt regeringen om een eind te maken aan de slavernij een doet aanbevelingen aan regeringen en instanties van de verenigde naties om initiatieven tegen de slavernij te steunen. Er is dus nog geen echte oplossing tegen de slavernij. Maar er woord wel van alles gedaan om de slavernij het liefst te laten stoppen of in ieder geval te verminderen.