De Cuba-crisis

Inleiding De Cuba-crisis was één van de grootste confrontaties die de Verenigde Staten en de voormalige USSR ooit meegemaakt hebben . De crisis begon in 1962 , wanneer een Amerikaans spionagevliegtuig ontdekte dat de Sovjets in Cuba raketten installeerden die nucleaire wapens konden bevatten . De raketten waren afgesteld zodat ze elke grote Amerikaanse stad konden raken . Deze ontdekking leidde tot een conflict van enkele dagen waarin Amerika een zeeblokkade voor de kust van Cuba optrok en eiste dat de reeds geïnstalleerde raketten onmiddellijk door de USSR verwijderd zouden worden . Achtergrond De crisis was het resultaat van de groeiende spanning tussen de Verenigde Staten en Cuba na de Cubaanse revolutie in ’59 . Deze revolutie verdreef Cuba’s dictator Fulgencio en de macht werd overgenomen door de communistische leider Fidel Castro . Voor de revolutie had Amerika veel invloed op de economie van Cuba , maar Castro weigerde door hen beïnvloed te worden . Castro zorgde ook voor opschudding in de Verenigde Staten wanneer hij probeerde de bezittingen van rijke Cubanen en buitenlanders te nationaliseren en te verdelen onder de arme arbeiders en boeren . De Verenigde Staten begonnen stilaan bang te worden van het communistisch regime van Fidel Castro en begonnen economische druk op Cuba uit te oefenen , waarna een embargo werd opgericht dat alle handel tussen Amerika , haar bondgenoten en Cuba verbood . Castro weigerde op de druk in te gaan en reageerde door nauwere banden met de Sovjets aan te halen . Ondertussen stonden de USSR en de Verenigde Staten tegenover elkaar in de Koude Oorlog ; een diplomatiek , militair en economisch gevecht tussen de communistische en de kapitalistische landen . In een poging om Castro’s regering uit te schakelen , begonnen de Verenigde Staten Cubaanse anti-Castro-huurlingen die in Amerika woonden te trainen en te bewapenen . De huurlingen deden een invasie op Cuba , met een landing in de Varkensbaai . Castro’s leger versloeg de huurlingen . Zijn overwinning in de Varkensbaai verstevigde zijn macht over Cuba . De meeste Cubanen stonden achter Castro , die verklaarde dat Cuba nu een communistisch land was .
De crisis Terwijl de spanning tussen Cuba en de Verenigde Staten bleef stijgen , besloot Sovjetpremier Nikita Khrushchev in Cuba een rakettenschild te installeren , hij verwachte niet dat de Amerikanen hier achter zouden komen en zeker niet dat ze enige actie zouden ondernemen . Op 14 oktober 1962 ontdekte een Amerikaans spionagevliegtuig de eerste raketten . Twee dagen later werden foto’s hiervan aan de toenmalige president van de Verenigde Staten John Fitzgerald Kennedy getoond . Deze foto’s bevatten beelden van enkele MRBM’s ( medium-range ballistic missiles ) en enkele IRBM’s ( intermediate-range ballistic missiles ) die klaargemaakt werden om af te vuren op de belangrijkste Amerikaanse steden ( o.a. Los Angeles , Chicago en New York City ) . De raketten beschikten ook over de mogelijkheid geladen te worden met nucleaire wapens . Kennedy verzamelde zijn adviseurs en een aantal experts om te beslissen wat hun volgende stap zou zijn . Hij besefte dat een aanval op het rakettenschild van Cuba tot een oorlog tussen Amerika en de USSR zou leiden en dat een invasie van Cuba hetzelfde zou veroorzaken , dus bleef er nog maar één mogelijkheid over . Kennedy gaf het bevel tot een zeeblokkade van Cuba , om verdere invoering van raketten
te verhinderen en Fidel Castro van de rest van de wereld af te sluiten . Kennedy bracht ondertussen zijn troepen in hoogste staat van paraatheid . B-52 bommen-werpers , uitgerust met waterstofbommen waren klaar voor de oorlog . Ondertussen was er nog een ander probleem aan de orde . Na de overwinning van de gealliëerden in de 2de Wereldoorlog was Berlijn in 2 delen verdeeld : communistisch Oost-Berlijn en kapitalistisch West-Berlijn . Amerika had beloofd West-Berlijn te beschermen , maar Khrushchev dreigde met een invasie van het kapitalistische deel van Berlijn . Kennedy moest dus voorzichtig zijn , want één kleine fout zou het verlies van West-Berlijn kunnen betekenen . De macho militaire adviseurs van Kennedy wilden echter niets liever dan dat . Zij wilden oorlog . Voor eens en voor altijd met de Sovjets afrekenen . Ze hadden immers een imago hoog te houden , een imago dat na de invasie op de Varkensbaai rake klappen had gekregen . Zij wilden hun fout kost wat kost goedmaken , ook al moesten miljoenen mensen daarvoor in een oorlog sterven . Enkele dagen later werd er een hoorzitting bij de UNO in New York tussen de adviseurs van beide kampen gehouden . Kennedy’s adviseur praatte de Sovjet onder tafel , maar veel haalde dat niet uit , want de volgende dag werd een Amerikaanse U-2 , die een verkenningsvlucht boven Cuba maakte , neergeschoten . De piloot kwam daarbij om het leven . Kennedy besloot het niet tot een gewapend conflict te laten komen , dit zou het immers alleen maar erger kunnen maken . Op 26 oktober ’62 ontving president J.F. Kennedy een gecodeerde boodschap van Khrushchev waarin stond dat hij bereid was de raketten weg te nemen , als Amerika Cuba niet zou binnenvallen . Een paar uur later bereikte een tweede boodschap het Witte Huis . Deze boodschap zei dat de raketten zouden worden weggehaald als Amerika haar raketten in Turkije zou ontmantelen . Eén van de twee was dus een vervalsing . Na lang overleg met zijn adviseurs besloot hij in te gaan op het eerste aanbod . Khrushchev wist dat hij aan het verliezen was en besloot de raketten toch maar te laten verwijderen . Hij begon namelijk ongerust te worden , Castro had hem immers verteld dat Amerika in staat was een invasie op Cuba te doen als dit spelletje niet gauw ophield . Ook de Sovjet-ambassadeur in Amerika Anatoly Dobrynin had hem deze raad gegeven na een vergadering met Robert Kennedy , de broer en raadgever van de president . Op de avond van 26 oktober 1962 maakten de Sovjetschepen op weg naar Cuba rechtsomkeer . Een derde wereldoorlog was op het nippertje vermeden . Sindsdien zijn er nooit meer kernwapens in de voortuin van de Verenigde Staten geïnstalleerd . De zeeblokkade werd onmiddellijk na het akkoord ingetrokken maar de economische blokkade wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gehandhaafd . Ontwikkelingen Tijdens de voorbije jaren is er als maar meer informatie over de Cuba-crisis vrijgegeven ; opnames uit het Witte Huis , het Pentagon en het Kremlin , foto’s en geheime documenten . Vlak na de Cuba-crisis is er ook een hotline tussen het Witte Huis en het Kremlin geïnstalleerd die moet voorkomen dat er in de toekomst nog berichten vervalst of achtergehouden kunnen worden . Deze lijn wordt ook vaak de “rode telefoon” genoemd . John Fitzgerald Kennedy werd 1 jaar later in Dallas vermoord . De ware reden van de moord is nog altijd een raadsel . Fidel Castro is tot op de dag van vandaag nog steeds president van Cuba en bezieler van de Cubaanse revolutie , hoewel de laatste jaren zijn standpunten iets meer gematigd worden . Nikita Khrushchevs prestige kreeg na zijn gezichtsverlies in de Cuba-crisis een lelijke deuk . Hij werd opzijgeschoven door de communistische partijraad en opgevolgd door Leonid Brezhnev . Conclusie De film “Thirteen days” is een Amerikaanse productie en daarom een overdreven verheerlijking van John F. Kennedy en zijn broer Robert . Toch schuilt daar ook een waarheid achter . Als J.F. Kennedy het been niet stijf had gehouden en geen weerstand geboden had aan de macho militaire generaals zou de wereld er de dag van vandaag helemaal anders hebben uitgezien . Ondanks de mening van sommige politici die vinden dat Kennedy nogal labiel was , vind ik dat hij toch een uitzonderlijk president was . Hij heeft immers iets veel beters gedaan dan een oorlog gewonnen , hij heeft er een voorkomen .