Het Juweel van Silmaris

Ik was gelijk jullie een normaal schoolkind ik ben alleen opgevoed door mijn oom doordat mijn ouders overlijden door een vliegtuigongeval. Mijn oom leerde me zwaardvechten al snapte ik niet waarom, ik bedoel we zijn toch niet in de middeleeuwen? Maar ja dit was zijn probleem als de buren klachten in dienden doordat er te veel geluid was in de buurt. Mijn oom en ik hadden 1 regel en dat was dat de verliezer van het gevecht moest koken maar doordat mijn oom al een week vergeten was de boodschappen te doen en ik geen zin had om nog pizza te eten besloot ik naar de supermarkt te gaan. Op een moment zag ik een meisje naar me staren met haar glinsterende ogen totdat ik merkte dat ze niet naar mij keek maar naar een enorme libel boven mijn kop. Ze vloog me steeds achterna ik snapte niet waarom, daarna merkte ik dat het een elfje was en dus geen reusachtige libel, ze was gewond aan haar linkervleugel en zoemde heen en weer toen besloot ik haar mee te nemen. Ik ging vliegensvlug naar mijnkamer met het elfje en maakte voor haar een bedje en alles wat ze nodig had jammer genoeg kon ik haar niet verstaan ze sprak een rare taal zo raar dat het wel chinees leek. Met al de krachten dat haar overbleef bekeek ze de amulet dat ik van mijn oom had gekregen hij vertelde me dat het van mijn ouders was geweest. Ze raakte de amulet aan en ineens verscheen een blauw lichtje de amulet die daarnet pikkedonker was was nu ineens blauw. ‘Was dit magie?’, vroeg ik me af. De dag erna besloot ik het elfje mee naar school te nemen daarna merkte dat dit geen goed idee was: het elfje vloog weg tijdens de les waardoor dat mijn leerkracht van haar stoel omviel doordat ze dacht dat het elfje een vlieg was en het elfje wou doden daarna vloog het elfje weg en ik achtervolgde haar naar een oude en verlaten fabriek. Er was niets te bespeuren behalve een draaikolk die stilletjes naar boven ging en mij wou absorberen. Ik liep weg omdat ik hier niets te zoeken had en het maar eng vond. Mijn oom vroeg me waarom ik had gespijbeld en wie ik had ontmoet hij merkte dus dat mijn amulet door mijn golf scheen. De dag erna werd ik aangevallen door een regelrecht spook hij was zwart gekleed en had geen kijkgaten in zijn masker hij had ook een bijl vast. Maar liep uiteindelijk weg toen er meer en meer mensen rond me waren. Ik liep naar huis bij mijn oom en vroeg wat er gebeurde en waarom dat zwart spook achter me aan was hij had geen tijd meer om zich uit te spreken of er waren allemaal spoken gelijk dat ander maar meer en ze waren wit. Mijn oom riep naar me dat ik terug naar de fabriek moest, na een tijdje sprong ik in de draaikolk waar ik in een heel andere wereld raakte