Pinksterbeweging

Pinksterbeweging §5.1 * Pinksterbeweging legt er nadruk op dat het heilsfeit pinksteren zich steeds herhaalt → men wordt vervuld met de Heilige Geest, en ontvangt de gaven van de Heilige Geest. * Pinksterbeweging vormt onderdeel van evangelische beweging * Vergadering van Gelovigen(negatief tegen pinksterbeweging): ‘het pseudovuur van pinksteren’ * Tot 1960 pinksterbeweging alleen in aantal vrije pinkstergroepen. Na 1960 ook in kerk. Vooral R.K kerken waar mystieke ervaringen en mariaverering grote plaats inneemt. * Charismatische beweging (charisma: bijzondere gaven van de Heilige Geest): pinksterbeweging in protestantse kerken, onderdeel van oecumenische kringen: godsdienstige ervaring staat hoger dan leer * Verschil tussen pinksterbeweging en charismatische beweging: charismatische beweging heeft meer oog voor sociale en politieke consequenties v.h. evangelie §5.2 * Geschiedenis: methodisme (kenmerk: vaste bekeringsmethode, vrije wil en gevoel grote plaats) van John Wesley in 18e eeuw → 19e eeuw, heiligingsbeweging: christen heeft na wedergeboorte diepere ervaring nodig =doop met Heilige Geest: - diepere heiliging - diepere gemeenschap met God tweede zegen - sommige gevallen zelfs zondeloosheid

Hierdoor ontving men vrijmoedigheid om van het evangelie te getuigen (D.L. Moody) → armenianisme (grote plaats in heilgingsbeweging): kent gevallen mens vrije wil en veel krachten toe * 1901: In bijbelschool in Topeka (Kansas, VS) na handoplegging van C.F. Parham ontvangt vrouwelijke student gave v.d. Heilige Geest (spreken in tongen). Parham: stond bovenaan doorgeefketen (doorgeven van gaven v.d. Heilige Geest) misstappen op sexueel gebied en racisme * 1906: W.J. Seymour, zwarte leerling van Parham wordt voorganger van heiligingsgemeente in LA. wordt uit kerk gezet doordat velen de gaven v.d. Heilige Geest ontvingen. → door drie jaar ononderbroken dienst breidt pinksterbeweging uit vooral onder nakomelingen van vroegere negerslaven (doordat emotionele gevoelsuitingen aansluiten bij hun natuurlijke aanleg) * T.B. Barrat, methodistische predikant brengt beweging over naar Oslo, Noorwegen→Engeland→Nederland→ Amsterdamse pinkstervoorganger G.R. Polman, voormalig officier van methodistische Leger des Heils, ontving in Engeland de gave v.d. Heilige Geest §5.3.1 * Niet alle pinkstergemeenten hetzelfde, toch een aantal kenmerkende eigenschappen: * Pinksterfeest moet herhaald worden: in Handelingen wordt de Heilige Geest ook vier keer uitgestort
Echter: - Wat in de geschiedenis uit de Bijbel is gebeurt hoeft niet normatief te zijn - Gebeurtenissen in Hand. 8,10,19 hoeven geen herhaling te zijn van Hand. 2, het was telkens een nieuwe groep mensen. §5.3.2 * Begrip ‘doop met de Heilige Geest’ al bekend vanuit de heiligingsbeweging * Bij pinksterbeweging andere inhoud: een teken van diepere heiligmaking maar van geloofszekerheid→gaven v.d. Heilige Geest zijn teken dat men een bapaald niveau in het geloofsleven bereikt heeft (second blessing) * Theologen geven toe: tweede zegen is niet bijbels, maar, ‘in wedergeboorte heeft gelovige in principe alles ontvangen, maar is er nog niet van bewust’ (om doop met de Heilige Geest bijbels te laten klinken) Echter: - Uitdrukking ‘doop met de heilige Geest kan twee betekenissen hebben: - synoniem van uitstorting v.d. Heilige Geest →Lukas, Johannes, begin v.e. nieuwe periode in de heilsgeschiedenis - wedergeboorte →1Korinthe 12:13, begin v.e. nieuw leven met Christus in het zondaarshart
De doop met de Heilige Geest kan dus niet als tweede zegen na wedergeboorte worden gezien - Bijbel spreekt ook over vervulling en verzegeling met de Heilige Geest. Dus: - Doop met/door Heilige Geest: uitstorting v.d. Heilige Geest/wedergeboorte (beginpunt) - Vervulling met de Heilige Geest: overvloed van geestelijkl leven die Heilige Geest schenkt (doorgaande zaak) - Verzegeling met de Heilige Geest: werk v.d. Helige Geest waarbij Hij zekerheid v.h. geloof schenkt. (gevolg van uitstorting, wel te onderscheiden) §5.3.3 * Tegelijk met de ‘tweede zegen’ worden de gaven v.d. Heilige Geest ontvangen (bewijs dat je tweede zegen ook echt ontvangen hebt) * Bijbel spreekt in 1Korinthe 12-14, Romeinen 12 en Efeze 4 over geestesgaven * Naar 1Korinthe 12:8-10 onderscheiden we: - Gaven van openbaring: wijsheid, kennis, onderscheiding der geesten - Gaven van kracht: geloof waardoor een wonder tot stand komt, gave van gezondmaking, kracht om wonderen te doen - Gaven van inspiratie: profetie, tongentaal, uitlegging van tongentaal
Echter: In christelijke kerk volgende argumenten... 1. ...voor het tijdelijk zijn van geestesgaven: - geestesgaven onderstreepten woorden v. apostelen in overgangstijd van oud naar nieuw bedeling - NT was niet compleet, de Heere wilde d.m.v. geestesgaven dingen openbaren - in geschiedenis van ker hoor je weinig over geestesgaven, in geschiedenis van sekten des te meer 2. ...voor het blijvend zijn van geestesgaven: - in NT wordt nergens uitdrukkelijk vermeld dat geestesgaven tijdelijk zijn - Paulus roept in 1Korinthe 12:13 op naar geestesgaven te streven - in gematigde vorm zijn geestesgaven ook altijd in de kerk voorgekomen Bezwaren tegen manier waarop men geestesgaven praktiseert in pinksterbeweging: a. Sterke voorkeur aan gaven van tongentaal, gezondmaking en profetie. - God deelt uit, niet naar voorkeur van de mens. - Paulus plaatst gewone gaven, wijsheid en kennis, vooraan. b. Omgaan met gaven die openbarings- of inspiratie karakter hebben - deze geestesgave krijgt de neiging boven of naast de Schrift te gaan staan - geestesgaven staan niet op niveau van de Schrift, ze moeten daar dus aan getoetst worden - wij belijden gesloten canon, er kan nooit meer een bijbelboek aan de Bijbel toegevoegd worden

c. Nadruk op het verschil tussen gelovigen, hoe meer gaven, hoe hoger het geestelijk niveau - geestesgaven moeten dienen ter opbouw van de ‘ene gemeente’ d. Sommige gaven komen ook in heidendom voor e. Mensen kunnen bijzondere gaven hebben, zonder geloof te bezitten f. Geestesgaven kunnen ophouden met bestaan - na de jongste dag zullen ze er in ieder geval niet meer zijn - nu Bijbel voltooid is, is gave van inspiratie niet meer nodig §5.3.4 * Tongentaal: - het uitstoten van onverstaanbare klanken (glossolalie) - in bijeenkomsten tijdens aanbidding en lofprijzing vaak spontaan gebruikt - er zijn mensen die het kunnen verstaan en vertalen - mensen worden ook opgeroepen door hun tong te bewegen het spreken in tongen te stimuleren/oefenen - wordt als bewijs van doop met de Heilige Geest gezien: geloofsleven staat dan op hoger plan * - In Handelingen 2 geen sprake wan deze glossolalie, want er was geen uitleg nodig - In Handelingen 10, 19 is volgens sommige wel, volgens anderen geen sprake van glossolalie - In Handelingen 12-14 duidelijk wel * Bijbelse glossolalie en die van de pinkstergemeenten zijn verschillend: - Bijbel noemt glosolalie een gave, in pinkstergemeenten zijn velen bezig met het aanleren ervan - Bijbel zegt dan gelovigen allemaal verschillende gaven ontvangen, pinkstergemeenten zeggen dat je op zijn minst streven naar gave van glossolalie - In Bijbel zijn geestesgaven voor opbouw van de gemeente, bij pinksterbeweging dient het allereerst als bewijs voor het niveau van eigen geestelijk leven - In Bijbel staat glossolalie minder centraal dan bij pinksterbeweging - In Bijbel worden andere gaven zoals de profetie hoger aangeslagen dan glossolalie, in pinkstergemeenten neemt glossolalie belangrijkste plaats in §5.4 * In Bijbel is Heilige Geest derde Persoon in goddelijke Drieëenheid. * Zijn werk: - Hij overtuigd van zonde, gerechtigheid en oordeelt - Hij neemt wat Hij verkondigd uit Christus - Christus verheerlijken (dus niet zo’n vooraanstaande plaats inneemt als bij de pinksterbeweging) - Hij past heil toe dat de Heere Jezus verwierf in zondaarsharten * Vrucht van de Heilige Geest (uit Galaten 5): liefde, blijdschap, vrede., lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en matigheid.