Het Romeinse leger

Het Romeinse leger Het Romeinse Rijk was verdeeld over een enorm stuk land. De Romeinen veroverden ons land tussen 44 jaar voor en 14 jaar na Christus. Ze waren na 117 jaar na Christus verdeeld over west en zuid Europa, noord Afrika en het Midden-Oosten. Om dit enorme stuk land te veroveren hadden ze een groot leger nodig, en dat hadden ze ook. Dit leger werd alsmaar groter doordat de veroverde volkeren zich aan het leger toevoegden. In het Romeinse leger vond men een paar zaken heel belangrijk: een sterk leger, trouw, macht en de standaard behouden. Het leger bestond uit 3 onderdelen: de legioenen, de hulptroepen, en de zeeschepen. De legioenen bestonden uit goed getrainde soldaten en ruiters, dit onderdeel werd ook wel een beroepsleger genoemd. Elk legioen bestond uit ongeveer 3000 soldaten. Het Romeinse leger had tussen de 25 en 35 legioenen, dat is dus 3000 X 35, 105000 getrainde soldaten en ruiters. De soldaten en ruiters bleven meestal zo’n 25 jaar in het leger. Als ze uit het leger stapten kregen ze een groot stuk land ergens in het Romeinse rijk. Men moest niet verplicht in het leger maar er waren toch genoeg mensen die vrijwillig gingen. De legionairs droegen een helm en een pantser, gemaakt van metaal met scharnieren. Ze droegen een schild van meer dan 6 kilo. Ook hadden ze wapens: 2 speren, een ijzeren zwaard en dolken. Alles bij elkaar woog ongeveer 30 kilo! De hulptroepen, het 2e onderdeel, waren geen soldaten. Het waren meestal boeren. Maar het konden ook mensen zijn uit de overwonnen volkeren. Er waren bijvoorbeeld genoeg Germaanse jongens die in het Romeinse leger wilden. Ze kregen wel salaris, maar minder dan de echte Romeinse soldaten. De mensen uit de hulptroepen moesten ook langer in dienst. Maar ook zij kregen een beloning, vanaf nu waren ze officieel Romeinse burgers. Ze hadden dan dezelfde rechten als een echte Romeinen. De hultroepen werden ook steeds belangrijker omdat het Romeinse rijk steeds groter werd en er veel soldaten nodig waren. De 3e en laatste groep waren de zeeschepen. De naam zegt het eigenlijk al. Het waren oorlogsschepen. Hiermee veroverden ze makkelijk steden aan zee en rivieren. Zeelieden gingen mee aan boord. Elke soldaat moest een goede conditie hebben omdat er veel veroverd en verdedigt moest worden. Soms moesten de Romeinse soldaten wel 30 kilometer per dag lopen! De overwonnen volkeren moesten belasting betalen en hulptroepen leveren aan het Romeinse Rijk. Maar het kwam zelden voor dat die volkeren in opstand kwamen, doordat de Romeinen het zo veel mogelijk bij het oude lieten, zo mochten de volkeren naast de Romeinse ook hun eigen goden eren. Het rijk had natuurlijk ook grenzen. Dit waren bijna altijd natuurlijke grenzen, denk maar aan de rivier de Rijn en de Donau. Langs de Rijn bouwden de Romeinen forten. In die forten waren bijna altijd de legioenen te vinden. De forten werden gebouwd door Romeinse soldaten en slaven. De grens moest goed verdedigd worden. De forten waren met elkaar verbonden door legerwegen. Ook die werden gebouwd door Romeinse soldaten en slaven. Ze maakten ook andere grote bouwwerken zoals bruggen De wegen werden gemaakt om Romeinse legers snel te kunnen verplaatsen. De Romeinen waren trouwens de eersten die verharde wegen gebruikten. Als de wegen elkaar kruisten waren er vaak handelsplaatsen te vinden. De handelaren hadden veel profijt van de Pax Romana (Vrede in het Romeinse Rijk), ze konden zo weer veilig handelen.