Davids Versprechen door Jürgen Banscherus

—————————————————————————————————————

SAMENVATTING

David Sendt, 12 jaar, is van huis weggelopen, omdat hij wordt geslagen door zijn vader. Daarna wordt hij in de kelder opgesloten. Hij dacht dat zijn ouders niet meer van hem hielden en nu wordt hij wakker in een rijdende Volvo.

De bestuurder van de auto, Heiner Immig, had hem niet op slot gedaan en David zou toch weg zijn voordat het licht werd. Dacht hij...

De bestuurder heeft niet door dat hij op de achterbank ligt. Wanneer hij er achter komt, brengt hij hem naar huis.

David was bang voor de reactie van zijn vader. Hij dacht dat hij hem weer zou gaan slaan, dus sloot hij zichzelf op in het toilet.

Ondertussen is hij niet meer op tijd om het eerste uur te halen, dus heeft zijn moeder een briefje geschreven waarop staat dat David later is, omdat hij hoofdpijn had.

Hij komt bijna elke week wel met een briefje van zijn moeder te laat op school, hierdoor was het erg moeilijk om een nieuw smoesje te verzinnen, die hij nog niet gebruikt heeft.

Hij komt op school aan als het tweede uur al begonnen is. Hij heeft dan Aardrijkskunde van meneer Krallman.

Meneer Krallman vindt het briefje onzin. Hij zegt dat hij zelf zo vaak hoofdpijn heeft en dan ook gewoon naar zijn werk gaat. Bovendien vindt hij het een beetje verdacht dat David maar een uurtje hoofdpijn had en nu weer gewoon naar school kan.

David heeft zijn ouders beloofd, dat hij nooit wat zal zeggen over wat er bij hen thuis gebeurt, zodat mensen geen rare dingen over hun gezin gaan denken.

Op school is David niet erg geliefd. Zijn enige vriend is Florian, die er trouwens ook voor gezorgd heeft dat hij in het elftal van groep 6c mag.

Hierdoor mag Alex niet meer meedoen en daardoor is hij boos op David.

Als David in de bus naar huis zit, zit Alexander ook in de bus en ze krijgen ruzie. David heeft Alex een stoot met zijn elleboog.

Alexanders moeder vertelt Davids moeder wat er gebeurt is en David vraagt zijn moeder dit niet aan zijn vader te vertellen.

David draagt altijd lange kleding (lange broek en lange mouwen), zelfs in de zomer. Hij wil namelijk niet dat iemand zijn blauwe plekken ziet.

Als David vraagt of hij mee mag doen in het voetbalteam, zegt zijn moeder dat het niet mag omdat school voorgaat. Hij staat namelijk veel onvoldoendes.

Hij negeert het verbod van zijn moeder en als hij vooruit gewerkt heeft met zijn huiswerk, gaat hij toch.

Tijdens de wedstrijd zal hij natuurlijk voetbalkleding moeten dragen; korte mouwen en een korte broek, maar hij wil zo graag voetballen, dat het hem niet zo uitmaakt.

De eerste helft van de wedstrijd doet hij niet mee en staat het team 2-0 achter. De tweede helft mag hij wel meedoen en hij scoort al snel.

Een jongen genaamd Steffen zorgt ervoor dat David op de grond valt. David rent achter hem aan en ze raken in gevecht. David krijgt hierdoor een rode, en Steffen een gele kaart.

Nu mag David dus niet meer meedoen en het team verliest met 3-2. Het hele team is teleurgesteld en ze noemen David een vechter.

In de kleedkamer, komt zijn gymleraar naar hem toe. Hij ziet de blauwe plekken van David en geeft hem een briefje mee voor zijn ouders, waarop staat dat hij Davids ouders wil spreken.

David is bang om naar huis te gaan, omdat hij zijn ouders onder ogen zal moeten komen, terwijl hij zonder toestemming naar de wedstrijd is gegaan. En dan komt hij ook nog eens thuis met het briefje van de gymleraar...

Onderweg komt hij Lena tegen, het meisje dat hij erg leuk vindt. Ze vraagt of hij op haar verjaardag wil komen.

Thuis blijken zijn ouders toch niet zoveel erg boos te zijn dat hij naar de voetbalwedstrijd is gegaan. Zijn vader begrijpt dat hij graag wilde voetballen, maar hij krijgt toch een week huisarrest.

Hij mag dus niet naar de verjaardag van Lena en hij belt haar af met de smoes dat hij naar de verjaardag van zijn opa moet.

David is bang om de brief aan zijn ouders te geven, en terecht. Zijn vader wordt heel erg kwaad.

Alsof dat niet genoeg is, vertelt zijn moeder ook nog eens over het gevecht met Alex…

Zijn vader wordt nog kwader en slaat hem weer in elkaar met “DAS DING”. Daarna wordt hij weer in de kelder gestopt.

Later komt bij hem kijken en doet alsof hij het heel zielig voor David vindt. David wordt hier heel erg boos door en durft eindelijk eens voor zichzelf op te komen.

Zijn onderarm doet onwijs veel pijn en zijn moeder besluit dat ze toch even naar het ziekenhuis moeten gaan.

Zijn vader is het hier eerst niet mee eens, maar na lang aandringen gaan ze toch. Maar dan moet David wel zeggen dat het een ongelukje was met voetbal.

Zijn arm blijkt gebroken en hij moet volgens de dokter nog een nachtje blijven. David heeft natuurlijk wel door dat de dokter hem over zijn blauwe plekken wil spreken en hij wil dus niet blijven.

Maar de dokter zegt tegen zijn ouders dat het heel noodzakelijk is en zijn ouders gaan akkoord.

‘S Nachts kan hij niet slapen. Hij kijkt naar de tekeningen die boven zijn hoofd. De tekening van een zon raakt hem. Hij denkt dat deze getekend is door iemand die nu al dood is… De tekening is gemaakt van een meisje genaamd Nicole van 8 jaar oud.

Dan komt de dokter weer langs. Hij begint een verhaal over een meisje, wie door haar ouders werd mishandeld en geslagen. Haar verwondingen waren zo erg, dat ze geopereerd moest worden. Deze operatie heeft ze niet gered… Tegen haar ouders wordt nu een proces aangespannen in verdenking van doodslag.