Na de achterkant van dit boek te hebben gelezen, leek het mij een erg heftig, maar mooi boek. Vandaar dat ik heel enthousiast was om dit boek te gaan lezen. Helaas vielen mijn verwachtingen enorm tegenvallen. Het verwaal was heel langdradig, het las niet lekker weg, ik vond het eigenlijk gewoon een saai boek.

Door het boek heen worden 2 verhalen verteld in niet-chronologische volgorde. Het eerste verhaal gaat over Boudewijn Büch, de hoofdpersoon, als hij klein is. Zijn vader heeft een trauma overgehouden aan de oorlog. Dit heeft heel veel invloed op de sfeer in het gezin. Er is vaak ruzie, ‘Vati’ mishandeld zijn vrouw en alles wat met de Duitsers te maken heeft haat hij. Hierdoor heeft Boudewijn nooit een normale jeugd kunnen hebben.

Het tweede deel van het verhaal gaat ook over Boudewijn, maar het speelt zich zo’n 15 jaar later af. Boudewijn krijgt een kindje, Micky. Helaas is de relatie tussen Boudewijn en de moeder van Micky, Mieke, niet meer zoals het was. Mieke is een alcoholist. Hierdoor hebben zij en Boudewijn  vaak ruzie, waar Micky weer last van heeft.

Als Micky 5 jaar is raakt hij in coma door een gezwel in zijn hersenen. Boudewijn besluit uiteindelijk om een einde aan het leven van zijn zoontje te maken. Dit valt hem erg zwaar. Daarnaast is Boudewijn homoseksueel. Hierom verbreekt Vati het contact met Boudewijn. Uiteindelijk pleegt Vati zelfmoord, zonder dat Boudewijn goed afscheid heeft kunnen nemen. Aan het einde van het boek is Boudewijn helemaal alleen over. Hij heeft geen contact meer met Mieke en zijn vader en zoontje zijn allebei dood.

Doordat er 2 verhalen door elkaar lopen, raakte ik vooral in het begin vaak in de war. Er wordt geen goede introductie gegeven en je valt eigenlijk midden in het verhaal. Het verhaal is geen fictie, maar een autobiografie. Daarom is er geen algemeen probleem die opgelost moet worden, zoals de meeste fictie verhalen, maar wordt er het hele boek lang een beschrijving gegeven van zijn leven. Hierdoor is het geen spannend boek, wat je blijft lezen, omdat je wil weten hoe het afloopt. Ook zit er geen humor in het boek, en na wat onderzoek op het internet, kwam ik er achter dat het verhaal niet eens echt is gebeurd, terwijl het zogenaamd een autobiografie zou zijn. Er zullen vast en zeker veel mensen zijn die dit wel een heel mooi boek vinden. Je moet gewoon houden van deze schrijfstijl. Helaas hou ik hier niet van en vond ik het een saai boek. Absoluut geen aanrader…