Recensie middeleeuws boek  
Beatrijs 

Dit boek, genaamd Beatrijs, is geschreven door Diederik van Assenede. Het verhaal gaat over Beatrijs, een non die in een klooster werkt als kosteres. Op een gegeven moment ontmoet ze een man in de kloostertuin. De twee worden verliefd en de man haalt Beatrijs over om het klooster te verlaten. Ze rijden weg en komen terecht in een mooie stad waar ze zeven jaar verblijven en twee kinderen krijgen. Omdat na die jaren het geld op was, liet de man Beatrijs en zijn twee kinderen in wanhoop achter. Beatrijs had geen andere keus dan haar lichaam aan mannen te ‘verkopen'. Ze bidt elke dag voor Maria en vraagt om vergiffenis. Na nog eens zeven zondige jaren kan ze het niet meer aan. Ze neemt haar kinderen bij de hand en gaat door het land zwerven tot ze het klooster terugvindt. Ze mag in het huis van een weduwe, dicht bij het klooster, onderkomen. Beatrijs neemt drie keer een fel licht waar dat gepaard gaat met een stem die haar vertelt dat ze terug moet keren naar het klooster. Het verhaal eindigt als Beatrijs haar kinderen daadwerkelijk achterlaat bij de weduwe en terugkeert naar het klooster. 

Het stuk van het verhaal waarin Beatrijs met haar kinderen in de steek wordt gelaten vinden wij erg verdrietig. De man had Beatrijs beloofd dat alleen de dood hen zou kunnen scheiden. Uiteindelijk laat hij zijn vrouw en kinderen achter door armoede en vertrekt. De moeder voelt zich hulpeloos en schuldig tegenover haar kinderen. 
Citaat: “De man brak zijn vroegere belofte. Hij liet haar wanhopig achter en ging terug naar zijn geboortestreek. Ze zag hem nooit meer terug.” 

Ook vinden wij het boek vlot verteld. Dit vinden we prettig, omdat het verhaal dan niet saai wordt. Je kunt je hierdoor goed verplaatsen in de hoofdpersoon en meeleven met de personages in het boek. Bovendien worden er wel veertien jaar beschreven in het relatief korte boek.  
Citaat: “Ze leefde zeven jaar met de man die twee kinderen bij haar kreeg en haar in een vreemd land achterliet waar zij onder veel ellende gebukt ging. De eerste zeven jaar hebt u gehoord. Luister nu hoe zij daarna leefde.” 

Het genre van deze middeleeuwse roman is mysterie. Het boek is een Marialegende. Dit houdt in dat Maria een grote rol speelt. Veel boeken van nu hebben dit niet meer. 

Het beeld van de wereld toen was veel anders dan tegenwoordig. Het christelijk geloof stond veel centraler dan nu. Kloosters en nonnen kwamen ook veel vaker voor. Nu geloven minder mensen in God.  

De middeleeuwse taal en spelling in het boek is bijna niet te lezen. Het taalgebruik van toen is totaal anders dan nu. Deze zin bijvoorbeeld: ‘Maer om die doghet van hare’, de spelling en woorden van deze zin gebruiken we tegenwoordig niet meer.  

Een bekend symbool uit het boek is de egelantier. Dit is de rozenstruik waaronder Beatrijs met haar geliefde afspreekt. De egelantier staat voor de liefde. Vroeger stond dit symbool hierom bekend, maar ook nu wordt het nog gebruikt. 
Het tweede symbool is de kleur blauw. Beatrijs krijgt van haar geliefde kleren op de avond dat ze vertrekken; “Hij gaf haar twee stel kleren. De blauwe trok ze aan, ze pasten uitstekend. Hij zei lachend tegen haar: ‘Liefste, dit hemelsblauw staat u beter dan dat grijs’.” De kleur blauw staat voor waarheid, trouw en de kleur van Maria. Dit symbool past goed bij het verhaal, Maria speelt immers een grote rol. 

De moraal van het boek is dat je in Maria moet blijven vertrouwen en tot haar moet blijven bidden. Je kunt rekenen op haar steun. In onze tijd geloven sommige mensen hier ook nog in. Als je ergens mee zit of problemen hebt, dan bid je tot God of Maria om vergiffenis. 

Het perspectief van Beatrijs is een auctoriale verteller. De verteller is alwetend, maar hij speelt niet mee. ‘Moge God mij toestaan dat ik het verhaal goed weergeef, precies zoals monnik Gijsbrecht van de orde der Wilhelmieten het mij waarheidsgetrouw vertelde.’ Aan dit stukje wat in de tekst staat kun je zien dat de schrijver van het boek het verhaal van iemand anders heeft gehoord en doorverteld. 

Dit boek sprak ons alle drie aan door de schrijfwijze en de loop van het verhaal. Het is mooi geschreven, waardoor sommige stukken ook verdrietig zijn. De moraal van het boek gaat over Maria. Als je trouw aan haar blijft en blijft bidden, komt het altijd goed. Als je een historisch persoon bent die van lezen houdt, zouden we dit boek zeker aanraden. Het boek zal dan waarschijnlijk goed in de smaak vallen.