The Ring Two (2005)

Waarom ik Harry Potter leuk vind

In het begin verbaasde het ons allemaal, toen de boeken van J. K. Rowling “Harry Potter “ in de zomer van 1997 voor het eerst verschenen in Britse boekenwinkels. Drie jaar later (na dat iedereen zijn kans heeft gehad om kennis te maken met de boeken van Joanne) schreef The Times: “Het is niet alleen de meest succesvolle bestseller in de geschiedenis van de jeugdliteratuur, maar ook een heel bijzondere roman.” Toen waren de boeken al wereldberoemd. In 1997 waren wij er waarschijnlijk nog niet van bewust dat het maar het begin was van een heel snel voortbewegende rage.
Ik zelf adoreer hem niet, zoals sommige mensen doen, maar ik moet toegeven dat de boeken over Harry Potter heel leuk zijn geschreven en opgebouwd.

Het is heel leuk om de boeken over Harry Potter te lezen voor je gaat slapen, die boeken zijn rustgevend en het is makkelijk om meteen daarna in slaap te vallen. De verhaallijn is heel leuk verzonnen en alle personages verschillen heel erg van elkaar. In het eerste boek ging het over twee jongens en een meisje, en hoe ze met elkaar omgaan. Dit boek heeft, volgens mij, ieder z’n hart gestolen. Ik vind de boeken echt briljant. Hoe de leerlingen op Hogwards met elkaar omgaan , bijvoorbeeld dat ze voor elkaar opkomen of dat ze elkaar soms op gekke manieren beschermen, is voor alle kinderen heel herkenbaar en misschien kunnen ze daar zelfs iets van leren.
De plaats (het kasteel en het duistere bos) waar alles zich afspeelt is zeer goed gekozen. Een deel van de hersens van elk mens is altijd open voor mysterie, elfen, duistere krachten en magie. Nadat ik aan dat boek was begonnen liep ik de hele volgende dag te denken aan hoe het zou aflopen, aan wat ze met z’n allen zouden gaan ondernemen en wat voor rare dingen hen weer zouden overkomen.
Alle Harry Potter-boeken zijn in een makkelijk kindertaal geschreven en zijn heel simpel te begrijpen. En dat is een van de sterkste kanten van de HP-boeken.