Hekserij in Salem

1. Inleiding Dit werkstuk gaat over hekserij in Salem 1692. Het plaatsje Salem lag in Amerika in de staat Massachusetts, een kolonie van Engeland. Vroeger wisten mensen niet wat er aan de hand was als het bijvoorbeeld stormde of er epidemieën uitbraken. Ze dachten dat dit het werk was van bovennatuurlijke krachten. Tovenaars probeerden met magie de krachten te beheersen ( regendans/of strooiden water over de grond om het te laten regenen). Magie/tovernarij is dus een ritueel uitvoeren om met bovennatuurlijke kracht iets te bereiken. We onderscheiden 2 soorten magie: - Witte magie: Als het met een goed doel te maken heeft, bijv: het te laten regenen zodat de oogst niet mislukt. - Zwarte magie: Met het doel om schade toe te brengen, bijv: een overstroming, aardbevingen etc. Bij heksen ging het meestal om zwarte magie maar ook een enkele keer om witte magie. Heksen werden in de middeleeuwen en de vroeg moderne tijd in Europa niet alleen beschuldigd van zwarte magie maar ook van duivelaanbidding ( het vereren van de duivel). Hoe kwam het dat ze de heksen gingen vervolgen? Dit kwam omdat als er weer eens wat afschuwelijks gebeurd was, de mensen dachten dat heksen hier mee te maken hadden. Daarom werd ook besloten om de heksen te verbranden ( dit was volgens het volk de enige manier om hun geest dood te maken). Mensen gingen al snel personen, van wie ze dachten dat ze heksen waren aangeven. Die beklaagden waren vooral vrouwen die oud waren en zich bezig hielden met het maken van rare drankjes. Er werden trouwens ook mannen verdacht van hekserij. De heksenvervolging begon in 1430 en tussen 1610 en 1630 was deze het hoogst. De laatste terechtstelling was in Polen in 1793. Niet alleen in Salem werden er mensen verdacht van hekserij maar ook in andere landen dan Amerika nl. ook in: Zwitserland, Frankrijk, Spanje, Italië, Polen, Zwitserland, Scandinavische landen ( Noorwegen, Zweden etc.), Maar ook Oost-Europese landen, Engeland en Schotland. In Duitsland waren de meeste vervolgingen verricht nl.: 50 000. Dit cijfer is een schatting het vertelt nl. niet hoeveel mensen er vrijgesproken werden. ik ga me in dit werkstuk bezig houden met een hoofdvraag/onderzoeksvraag die ik uitgebreid uitwerk in het middenstuk (zie matrix). De hoofdvraag luidt: Welke groepen speelden een rol in de heksen vervolging in Salem en hoe beïnvloeden deze groepen elkaar? Ook gaan we uitgebreid in op de 4 deelvragen. Dit is te vinden in het middenstuk.(uitwerking stap 1 t/m 3). De deelvragen luiden: 1. Welke groepen (elementen) onderscheid je in het systeem? 2. Beschijf de rol van elk element, bijvoorbeeld de gouverneur, en hoe deze de andere elementen beinvloedt. 3. Beschijf de invloed van alle elementen op dat ene element. 4. Beschijf wat er gebeurt als een element van rol en functie verandert. Hoe ziet het systeem er dan uit? 2. De achtergrondinformatie. Er woonde een slavin in het stadje Tabuta. Die slavin vertelde verhalen aan een paar meisjes die daar ook woonden. Die meisjes vonden haar maar raar en beschuldigde haar van hekserij. Er waren meerdere vrouwen in dat stadje die werden beschuldigd van hekserij en zij en de slavin bekende onder druk dat ze bezig waren met hekserij. De geestelijken van dat stadje waren daarvan geschrokken en eisten van de bestuurders dat er een speciale rechtbank kwam om de verdachten te berechten. De lijst van de verdachten werd steeds langer. Zelfs de vrouw van gouverneur Phips van Massachusetts werd ervan verdacht zich met hekserij bezig te houden. Gouverneur Phips ontbond toen in oktober het bijzondere gerechtshof en liet de mensen die nog gevangen zaten vrij. Later vernietigde hij van het gerechtshof alle informatie over de heksenveroordeling. Hij gaf aan de familieleden van de veroordeelde en gedode mensen een schadevergoeding. Het stadje Massachusetts had een conflict met moederland Engeland. Want deze eiste dat de mensen die lid waren van militaire of burgerlijke ambten ook lid waren van de Anglicaanse kerk. En de kolonie was het helemaal niet gewend om dat zo te doen want ze lieten alleen Puriteinen toe tot het kiesrecht van bestuursambten. En daar was Engeland het helemaal niet mee eens. En er waren verder aan de grenzen onlusten met de Franse indianen. Doordat er verhalen over hekserij kwamen, ging het sterke gemeenschapsgevoel achteruit. Hun gehele bestaan werd bedreigd door de wildernis die vol zat met wilde dieren en indianen. Alleen gezamenlijk konden ze zich tegen hun verzetten. De indianen en dieren zagen dat als een manifestatie van god en trokken zich terug tegelijkertijd met de wildernis. Toen ze in 1960 die eenheid niet meer als gezamelijk doel hadden kwamen er gevoelens van wantrouwen en achterdocht op in de groep, want er was geen vijand meer. Naast de problemen die New Engeland had, had Salem ook zo zijn problemen: Ze waren het met het naastgelegen dorpje Topsfield niet eens over de grensgeschillen.
3. Antwoord op de deelvragen 1t/m 3. De Gouverneur Gouverneur Phips was de gouverneur van het stadje Salem. In het stadje werden steeds meer mensen en heksen in de gevangenis gegooid en na een tijd konden ze de toestroom van verdachten niet meer aan. Het leven in de gevangenis was erg zwaar, er was zelfs al iemand gestorven. Omdat er op dat moment al veel mensen gevangen zaten en sommige daarvan al heel erg lang, besloot gouverneur Phips dat er een speciale rechtbank van onderzoek moest komen met de beste rechters van het stadje. Eind zomer werden de klachten onzinnig. Zo werden er bijvoorbeeld de staatssecretaris van Connecticut genoemd en een weduwe van een dominee en een schoonmoeder van één van de rechters. Tegen het einde van de zomer was duidelijk dat de rechters en de geestelijken en verscheidene leken een ander meningsverschil hadden. Phips raadpleegde zijn meest vertrouwde adviseur en die zei dat hij had gehoord dat ze het niet eens waren over of het hof getuigenissen kon toelaten die vertelden wat ze hadden gezien. Nadat er bewezen was dat het bewijs van geestelijken niet klopte, verbood de gouverneur nog meer beschuldigde mensen te arresteren. Aan het einde van de maand ontbond Phips het gerechtshof. Gevangenen werden op borgtocht vrijgelaten. Er kwamen ook nieuwe juryleden die een betere uitleg kregen. In januari verklaarden ze namelijk maar 3 van de 52 schuldig. De meisjes In het begin van 1692 werden er in Salem ineens verschillende meisjes ziek en begonnen stuiptrekkingen te vertonen. De mensen waren het meest geschokken van de stuiptrekkingen die ze hadden en ze wisten wel zeker dat de meisjes niet konden doen alsof. Later vertelden de meisjes dat ze allemaal geesten zagen die hun kwelden. Ze voelden zelfs dat ze werden geknepen en gebeten en vaak zag het er nog echt uit ook. Nadat geestelijken het hadden gezien waren ze ervan overtuigd dat Satan (duivel ) naar Salem was toegekomen. Er moest onmiddellijk wat worden ondernomen. De geestelijken bleven maar vragen aan de meisjes wie hen zo kwelden. Onder de druk van de geestlijke wezen de meisjes heksen aan. Het volk dacht dat die meisjes een soort waarzegsters waren die konden helpen om het kwaad te bestrijden. De meisjes werden zelfs aangemoedigd om door te gaan met dat rare gedrag zodat ze erg opvielen en niet snel werden vergeten. Het volk Het volk van Salem was misschien wel de belangrijkste factor tot het vervolgen van de heksen. Er was bijvoorbeeld iemand die zich altijd erg raar gedroeg en rare kleren aan had. Een familie die naast diegene woonde vond die persoon maar een beetje raar en ze vertelde dat aan andere families in het dorp. Al snel wist het hele dorp van haar dat ze zich zo gek gedroeg en zich gek kleedde. Naarmate het verhaal werd doorverteld werd het steeds anders en nadeliger voor haar. En op het einde toen iedereen het wist kwam naar voren dat ze zich met de duivel bezighield en dat ze een heks was. Door dat verhaal werden mensen bang en gaven haar aan als een verdacht persoon die zich met de duivel bezig hield (een heks dus). En er werd toen snel een rechtszaak tegen haar gespannen en ze werd dan veroordeeld tot de doodstraf of als ze niet toegaf werd ze gemarteld tot ze het wel toegaf. Getuigen De getuigen vertelde ook niet altijd de waarheid. Het verhaal van Suzanne Scheldon, bijvoorbeeld, kan niet waar zijn geweest: Susanne Scheldon was vastgebonden in het huis van William Shaw toen ze een aanval had gehad. Toen haar aanval voorbij was vertelde ze wie degene was die het had gedaan. Het was Sarah Good. Getuigen vertelden dat ze rond die tijd twee keer een bezem zagen verdwijnen uit het huis. Sarah vertelde aan haar dat zij iemand moest doden met een mes en wilde dat ze dan s' nachts het kind van Thomas Putnam ging doden. Good kwam toen die nacht ervoor naar haar meester en die was allemaal verhalen een het vertellen over hekserij aan kinderen en deed ze soms pijn. Good dwong Tibuta om de kinderen te knijpen. Tibuta zag ook in het boek van de duivel Good staan en de duivel vertelde wat ze in het boek moest schrijven. Nog de dag dat ze naar de gevangenis ging had ze er een C in geschreven. De verdachten Dit waren een paar verdachten die het meeste opvielen als heks. - Rebecca nurse, een dove oude vrouw die jarenlang een conflict over de grond had gehad met de familie Putnam. - Bridget Bishop, een weduwe die weer opnieuw getrouwd was had een kleine herberg in het stadje. Ze gedroeg zich altijd vreemd en kleedde zich er ook altijd naar. Veel mensen roddelden altijd over haar omdat ze er zo gek uit zag en dat ze een heks was. - Ook Sarah Good was van de partij van de mensen die beschuldigd werden van hekserij. Maar iedereen had minder belangstelling voor haar omdat ze lui was en vaak bedelde en een zuur karakter had. Toen ze ook werd ondervraagd door rechter John Hathorne ontkende ze alle beschuldigingen. - Als enige man werd George Burroughs berecht omdat hij zich bezig hield met hekserij. Hij was vroeger de dominee van Salem geweest en had toen wel eens ruzie met de gemeente gehad. Na een hevig conflict met een paar mensen van de gemeente (die hij nog geld schuldig was). Een korte tijd later had hij de stad verlaten om een kleine parochie bij te wonen in Maine. Dit is het graf van Rebbeca Nurse die in 1692 wordt opgehangen omdat ze beschuldigd werd van hekserij. Ze smeekt vlak voor haar terechtstelling

Help me, het is vals ik ben onschuldig, mijn leven ligt is jou handen. De rechters Gouverneur Phips ging weg uit Boston vanwege de zomercampagne tegen de indianen. De rest van de zomer was Stoughton de plaatsvervangende gouverneur (de voorzitter van de rechtbank). Hij was een slim iemand die rechtzinnig was in zijn godsdienstige opvattingen. Zo geloofde hij dat je heksen krachtig moest vervolgen. Ze lieten altijd getuigenverklaringen toe maar ze geloofden niet altijd in het bewijs van de geesten omdat ze de geest ook als een verdachte zagen. Er ontstond toen ook een verschil van mening tussen de dominees en de rechters want de dominees vonden dat de rechters niet al het bewijsmateriaal van de duivel afkomstig was. Maar ondertussen bleven de meisjes nog steeds allemaal mensen beschuldigen. Maar toen de meisjes op een gegeven moment dominees en voorzitters gingen beschuldigden reageerde de rechters met "jullie moeten zich vergist hebben" en deden er verder niks aan. De geestelijken Het begrip hekserij is het verrichten van rare en kwade dingen (die meestal ook kwaad bedoelt zijn). Dat is een typische eigenschap van de duivel en daar waren de heksen het meest om berucht. Ze kunnen mensen die ze haten kwellen en ziek maken. De geestelijken kwamen later met een duidelijke ingreep. Maar ze wisten niet of satan zo machtig zou zijn dat ie misschien zelf als een onschuldig mens in de menigte rondliep. Het was niet bedoeld als kritiek op mensen maar dat waren wijze mensen die wat meer doordachten. Het beeld dat het Duitse volk had over heksen in de 17de eeuw. Bron: internet, bij de site die in het werkboek gegeven was 4. De matrix in verhaalsituatie 26. De meisjes (aangeefsters) kregen rare verschijnselen(stuiptrekkingen) waarvan de geestelijke dachten dat ze door de duivel (heksen) veroorzaakt werden. Door alle verhalen gingen de meisjes denken dat ze behekst waren en de geestelijken wilden dan ook dat ze de heksen aanwezen. De meisjes kregen meer status en werden gezien als waarzeggers. Ze beschuldigden mensen van hekserij en dat kon eenmaal gedaan niet meer teruggedraaid worden omdat ze aangemoedigd werden om door te gaan met hun vreemde gedrag, zodat ze bij het publiek niet in ongenade zouden vallen. 12. Nadat de geestelijken de stuiptrekkingen hadden gezien bij de meisjes, waren ze het erover eens dat Satan (duivel) naar Salem gekomen was. Er moest onmiddellijk iets tegen worden ondernomen: De meisjes moesten de heksen die hen kwelden aanwijzen. De geestelijke bleven maar vragen wie hen kwelden en onder deze druk beschuldigden de meisjes de eerste 3 heksen. 14. Als de meisjes eenmaal iemand beschuldigden dan was het volk het daar helemaal mee eens. Ze dachten namelijk dat de heksen de meisjes pijn deden en dat de meisjes daardoor wisten wie de heksen waren. Zelfs als een van de meisjes haar beschuldiging innam, werd de beklaagde toch vervolgd. Het vok dacht namelijk dat de krachten van de duivel haar beschuldiging in liet trekken. Dus werden ze eenmaal beschuldigd, dan ook vervolgd. 30. De geestelijken zagen wat er met de meisjes gebeurde (stuiptrekkingen) en zorgde dus dat de de mensen wie ze beschuldigden vervolgd werden daar konden de beklaagde niets tegen beginnen. 10. De vervolgden konden niets inbrengen tegen de aangeefsters (de meisjes) want zoals zij het zeiden gebeurde het. Dit kwam omdat zij zo`n status hadden en de geestelijken heel erg in hen geloofden omdat ze zelf gezien hadden wat er met de meisjes was gebeurd. Ook al veranderde zo`n meisje van gedachte, zoals gebeurde toen Mary Warren haar beschuldigingen tegen haar meester John Proctor probeerde in te trekken, toch wilde er niemand meer naar haar luisteren en suggeerden andere meisjes, dat ze gezwicht was voor de macht van de duivel. 2. De aangevers van het volk gaven meestal alleen mensen aan bij de gouverneur omdat ze het niet goed met die persoon konden vinden ( een goede ruzie, jaloëzie, etc.) Meestal werden de aangeklaagden dan toch vervolgd omdat ze niet konden bewijzen dat ze geen heks waren en dan was zo iemand die die persoon had aangeklaagd mooi van die persoon af. 4. Als je als beklaagde niets zei dan mocht je niet berecht worden. Maar je mocht wel gefolterd worden tot je antwoord gaf. Dit gebeurde bij Giles Corey, hij zei helemaal niets. Daarom werden er steeds zwaardere gewichten op hem gelegd. Hij hield het 2 dagen uit. 8. Het volk stond volledig achter de meisjes omdat ze zich zo raar gedroegen. Het volk dacht namelijk dat ze wisten wie de heksen waren omdat ze al de verhalen hadden gehoord die erover de meisjes werden gezegd en wat er allemaal met hun was gebeurd. Het volk stond dan ook volledig achter hun en moedigde hen daardoor aan om door de gaan met hun vreemde gedrag, en om het publiek niet teleur te stellen gingen ze ermee door. 42. Rechters en geestelijken hadden vaak een meningsverschil zeker als een geestelijke iemand beschuldigde die bekend was bij de rechter, dan zorgde de rechter wel voor een excuus, zodat de bekende niet vervolgd hoefde te worden. 6. Geestelijken waren het eerst met het aarzelen over het beschuldigen van hekserij, ze wisten niet of het nou echt goed was wat ze deden. Omdat ze zo twijfelden scheef een groep dominees een brief aan gouverneur Phips om mee te delen dat hij alleen iemand moest vervolgen als er echt zeer goede bewijzen waren: zeer kritische voorzichtigheid. 36. De geestelijken wilden op een gegeven moment dat de rechters preciezer te werk gingen omdat er opvallende beschuldigingen kwamer zo werd bijv. de vrouw van gouverneur Phips beschuldigd van hekserij. 23. Rechters lieten vaak mensen voorkomen om te getuigen en vroegen dan allemaal vragen aan zo`n getuige. Zo`n vraag zou bijvoorbeeld kunnen zijn:”we hebben wat namen van mensen die al bekend hebben. Uw naam dook op in verband met een getuigenis. Waarom is dat zo volgens u?” Zulke vragen werden gesteld en daar kwam dan meestal uit dat de getuigen andere namen ging noemen en dan mochten ze weg. Ze verloren dan wel al hun vrienden en soms zelfs familie. 29. Als de rechters vragen gingen stellen aan de beklaagden dan kwamen er altijd ontkenningen. Maar omdat volgens de rechters heksen nooit de waarheid vertellen denken ze dat het heksen zijn, maar omdat de geestelijken wilden dat er meer zekerheid zou komen vroegen ze ook nog aan de meisjes of die personen ( beklaagden ) hen kwelden). Dat was bijv: het geval bij Sarah Good. De meisjes zeiden dat Sarah haar kwelde en zodra ze dat gezegd hadden kregen ze weer stuiptrekkingen. 28. Getuigen geloofden vaak dat mensen niet schuldig waren. Dit blijkt uit het gesprek tussen Sarah Ingersoll en Sarah Churchil. Churchil heeft alleen maar gezegd tijdens haar ondervraging wat ze wilden horen anders zouden ze haar in de kerker zetten bij meneer Burroughs ( kennelijk een zwaar crimineel ofzo!). En daarom heeft ze ook haar bekentenis getekend. Terwijl ze helemaal niks had gedaan.(niet in het boek gescheven van de duivel)( waar je van beschuldigd werd). Zo zie je maar dat als je eenmaal in die tijd van hekserij beschuldigd was dan kon je het wel vergeten. 11. Er ontstond een twijfel bij de rechters over de uitspraken van de meisjes. Dit kwam omdat ze mensen beschuldigden waar de rechters niet van geloofden dat ze zich bezig hielden met hekserij. Er werd dan ook niet meer geluisterd naar de de meisjes. 5. De rechters overlegden met de gouverneur vaak over een mogelijke heks, en of de beklaagde wel een heks was. 31. Gouverneur Phips stelt een speciale rechtbank van onderzoek in en stelt daar de volgende rechters op: William Stoughton, John Richards, Matjamoe; Sapmsta, Qait Winterhrop, Bartholomew Gedney, Samuel Sewall, John Hathorne, Jonathan Corwin en Peter Sergeant.Dit deed hij omdat de gevangenissen overvol zaten en het ook geen aangename situatie was. 37. Gouverneur Phips probeert de geestelijken te beinvloeden door middel van het geven van instructies. 25. Vaak werden er opvallende beschuldigingen gemaakt: zoals bijvoorbeeld de beschuldiging van hekserij op de vrouw van gouverneur en de vrouw van de dominee Increase Mather. In zo`n geval zorgde de gouverneur wel dat “die bekenden”niet vervolgd werden als heksen. Zo stapte hij uit het gerechtshof en probeerde de koning ( William Stoughton) over te halen om het gerechthof te veranderen omdat Phips vond dat er niet nog meer onschuldige mensen vervolgd gingen worden. Er kwamen geen terechtstellingen meer en Phips gaf opdracht om een paar gevangenen op borgtocht vrij te laten. Dat was het einde van de terechtstellingen. 5. Beschrijf wat er gebeurt als er een element van rol en functie verandert.Hoe ziet het systeem er dan uit? Als bijvoorbeeld de geestelijken meer macht hadden in de rechtszaal dan was het heel anders geweest want dan zouden er veel minder mensen zijn vervolgd en de gevangenissen veel leger zijn geweest. Dat komt omdat de geestelijken het veel serieuzer aanpakten en als mensen dan met bewijzen van de duivelsering waren gekomen er veel minder serieus met die informatie werd omgegaan. Ze hadden dan ook nooit mensen gemarteld, want daardoor moesten de mensen wel ja zeggen omdat ze anders doodgemarteld werden. Dat vonden de geestelijken niet normaal. Dus als de geestelijken meer macht hadden gehad in de rechtszaal waren de heksenprocessen heel anders gelopen (veel minden mensen gemarteld en daarna vermoord). 6. De conclusie De vervolgingen zijn door gouverneur phips afgeschaft, maar hoe was het nou eigenlijk ontstaan en hoe verliep het verder? Er gebeurde rare dingen zoals overstromingen, en het volk dacht daarvan dat dat gedaan werd door bovennatuurlijke krachten. Sommige meisjes (aangeefsters) kregen stuiptrekkingen en werden door de geestelijke gedwongen om een reden aan te geven voor hun kwelling, het volk moedigde hen aan om door te gaan met het beschuldigen van de heksen, ze konden dus bijna niet anders zelfs niet hun beschuldigingen herroepen. Dus ze konden er eigenlijk niet zo veel aan doen. De geestelijken meende eerst echt met de duivel te doen te hebben, later zagen ze in dat de procedure niet klopte. Er werden dus een heleboel onschuldige mensen ter dood veroordeeld. Toen ze dat door hadden zijn ze met de rechters gaan praten. De rechters werden aangesteld door de gouverneur en deden eigenlijk gewoon hun werk maar ook bij hun begonnen twijfels te komen. Het volk en de getuigen deden mee ook uit angst, aan het massale hekseij verschijnsel. Ze hielpen ook mee met het vervolgen van heksen

De gouverneur had het pas door toen zijn eigen vrouw veroordeeld werd en andere onberispelijke ( =waar niets op aan te merken was ) mensen. Hij heeft uiteindelijk het hele proces stop gezet, hij was ook de enige die dat kon doen. 7. Nawoord Wij hebben er veel van geleerd, we hebben informatie gehaald uit het werkboek en informatie van internet en de plaatjes komen daar ook vandaan. Ik heb er ongeveer 25 uur aan gewerkt. misschien wel langer. Het was een moeilijk onderwerp omdat je heel veel moest zoeken naar informatie op internet en plaatjes die daarmee te maken hadden. Wij zijn trouwens blij dat het rechtsysteem tegenwoordig een stuk rechtvaardiger is. Dit was ons werkstuk over “hekserij in Salem.