Wat voor rol heeft de opkomende economie van China in de wereldeconomie?

Wat voor rol heeft de opkomende economie van China in de wereldeconomie? 1. Kerngegevens China, en wat zijn de verschillen tussen de Westerse en Chinese economie? 2. Wat is China’s strategie? 3. Wat zijn de voor- en nadelen voor de wereldeconomie? 4. Wat zal China’s toekomstige plaats in de wereldeconomie zijn? 5. Eindconclusie
6. Eigen mening
7. Bronvermeldingen 1. Kerngegevens China, en wat zijn de verschillen tussen de Westerse en Chinese economie? Met ongeveer 1,3 miljard inwoners, is China het land met de meeste inwoners in de hele wereld. Qua oppervlakte valt het land te vergelijken met de Verenigde Staten; die heeft echter maar 300 miljoen inwoners. China is het centrum van Azië, en heeft dan ook eeuwenland een zeer vooraanstaande rol gespeeld in de wereldontwikkeling. China heeft altijd voorgelopen op andere culturen; ook de Westerse. China was net als Egypte een van de enigen culturen die zelfstandig een eigen schrift heeft ontwikkeld, en het is tegenwoordig ook het enige schrift waarin nog tekens voor hele woorden worden gebruikt. Ook gaan de Chinese dynastieën ver terug in de tijd; de eerste dynastie zou volgens Chinese bronnen zijn geweest in 2000 voor Christus. Het Chinese keizerrijk is pas opgehouden in 1911, met de Qing-dynastie. Pas in de 18e en 19e eeuw werd het land bedreigd door hongersnoden, nederlagen en onrust in het land zelf. Over de dynastieën had China veel gebied en landen veroverd, en als er dan op een gegeven moment een revolutie komt en de keizer van de troon af wordt gestoten, is het bijzonder moeilijk een land zo groot als China bij elkaar te houden. Zo verklaarden Tibet en een stukje van Mongolië zich onafhankelijk. Sinds 1949 is het land communistisch, en heeft een groot deel van haar aanzien verloren. Het grootste verschil tussen de economie van China en die van de Westerse (Europa, VS, Japan) wereld is dus eigenlijk de politiek. China is communistisch, en dat beperkt vele economische mogelijkheden. De Westerse wereld is democratisch en kapitalistisch, en bijna alles dat geld oplevert is toegestaan. Sinds de jaren ’70 is de economie van China echter drastisch verbeterd (zie tabel 1). Omdat er in China zo verschrikkelijk veel mensen wonen, is dus ook een werkeloosheid van 20%. Men kan dus lage lonen vragen, en hoeft minder weerstand van de arbeiders te verwachten. 50% van de beroepsbevolking in China werkt in de landbouw. In Nederland is dit maar 2%. China is de grootste producent van onder andere tarwe en rijst. De Westerse economie richt zich op de materialistische behoeften van mensen; in China richt men zich op het moment nog op overleven. Westerse landen importeren bijna net zoveel als dat ze exporteren. China probeert echter zo weinig mogelijk te importeren, en zoveel mogelijk te exporteren. Zo houden ze de buitenlandse invloeden in het land laag, maar profiteren ze wel van de wereldeconomie. Als ze hiermee doorgaan krijgen ze echter wel problemen met het WTO (World Trade Organisation). China belemmert namelijk de economie van andere landen, door ze goedkoop te laten inkopen, maar niet te laten exporteren.
2. Wat is China’s strategie? Langzaam aan is China aan het overstappen van een planeconomie naar een wat vrijere economie. President Hu Jintao zegt dat extreem goede ontwikkelingen in het BNP niet gewenst zijn. Hu Jintao: “Wij geven meer aandacht aan de hervorming van de manier waarop we groeien, aan de bescherming van de productiemiddelen en van het milieu, en bovenal aan de verbetering van de levensomstandigheden van de bevolking.'' Sinds de jaren 70 is de economie van China enorm opgebloeid. De belangrijkste productiesector van China is de landbouw; de helft van de Chinezen werkt in de landbouw. Een van de oorzaken van de enorme groei is dat de landbouwsector in 1970 werd geprivatiseerd, wat wil zeggen dat landbouw nu niet meer door de overheid bestuurd werd. Om de economie in de steden te verbeteren, maar de rest van het land niet teveel te beïnvloeden, zijn er Speciaal Economische Zones opgezet, afgekort SEZ (Zie afbeelding 1). Dit zijn zones waar de regering zich niet bemoeit met de productie en handel; hier worden ook buitenlandse handel en bedrijven getolereerd. In 1979 kwamen de eerste zones. De zones waren een zodanig succes, dat ze nog 14 nieuwe zones oprichten. Dit waren de zogenaamde ‘Open Zones’; zones waar het beleid liberaler was dan in de rest van het land, maar alsnog met vele communistische beperkingen. In de jaren negentig kregen ook de grote steden van China dezelfde rechten als die van de SEZ’s. De reden waarom de regering de SEZ’s in de eerste instantie heeft opgezet, is waarschijnlijk omdat ze zich realiseerden dat het land zich niet succesvol kon ontwikkelen onder het communistische beleid. Ze hebben altijd al geprobeerd zelfvoorzienend te zijn, maar er zijn teveel inwoners om een goed georganiseerd beleid te kunnen voeren. In 2001 werd China lid van het WTO: World Trade Organisation. Dit is een organisatie die ervoor zorgt dat de leden zonder enige beperkingen en waar binnenlandse en buitenlandse bedrijven gelijke rechten hebben. China werd hier vooral lid van voor de ontwikkeling van de SEZ’s, maar om in het WTO te blijven moet China haar algemene beleid ook veranderen. De goedkope lonen en welwilligheid van de Chinese werknemers trekken veel buitenlandse bedrijven aan in de SEZ’s, maar teveel buitenlandse bedrijven kan een negatief effect hebben op de Chinese ondernemingen. Die hebben namelijk weinig kans bij de Westerse giganten. 3. Wat zijn de voor- en nadelen voor de Wereldeconomie? Voordelen: In de grote steden in China wordt vooral veel elektronica gemaakt. Deze producten worden vaak geëxporteerd naar Europa en de VS. Veel van deze producten moeten dus eerst langs de Mainport Rotterdam. Zo zal de haven groeien, en een positief effect op de Nederlandse economie hebben. In China wordt er goedkoop geproduceerd, onder andere door de lage lonen en de hoge werkeloosheid. Als China’s economie groeit, zal de rest van de wereld hiervan profiteren. Men zal goedkoop elektronica kunnen kopen. De welvaart stijgt dus in de Westerse landen. Bedrijven vestigen zich in arme landen omdat men daar goedkoop grondstoffen kan krijgen, er weinig weerstand is van de bevolking, en omdat ze lage lonen vragen. Als China welvarender wordt, zullen al deze aspecten langzamerhand verdwijnen en zal China tot de Westerse economie behoren. Voor de armere landen betekent dit dat bedrijven zich meer in hun land gaan vestigen, om alsnog lage lonen te hoeven vragen. Ook zal een nieuw land met grote economische sterkte voor een arm land betekenen dat ze ook meer hulp kunnen verwachten; onder andere in de vorm van ontwikkelingshulp. Nadelen: Op de korte termijn is het voordelig voor andere economieën dan China, maar op lange termijn zal het ongunstig zijn. De plaats die China inneemt in de wereldeconomie, gaat ten koste van ons. Westerse werknemers eisen comfortabele werkomstandigheden, vakanties etc. Chinezen werken voor lage lonen, en hierdoor zullen vele Westerse bedrijven de Chinese bedrijven niet bij kunnen houden. Een voorbeeld hiervan is het goedkope Chinese textiel. Vele Westerlingen zullen hun banen verliezen. Amerika en Europa hebben allebei al een quota opgesteld voor het Chinese textiel, omdat het onmogelijk is voor de Westerse bedrijven de prijzen zo laag te houden. Ook zal het grote rijke China veel meer grondstoffen gebruiken dan dat ze nu al doen. Dit wil zeggen dat ze onder andere meer olie en aardgas gaan gebruiken. Er is maar een beperkt aanbod van grondstoffen, maar er is wel veel vraag. In een dergelijke situatie zullen de prijzen stijgen, en zal het een groot effect hebben op de economieën overal in de wereld. Een ander nadeel is dat het steeds minder zin gaat hebben voor een buitenlands bedrijf om zich in China te vestigen, want als China welvarender wordt, zullen de belastingen en lonen ook stijgen. De Chinese munteenheid is zeer laag ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dit wil zeggen dat Amerikanen gemakkelijk vanuit China kunnen importeren, maar dat het moeilijk is voor China om vanuit Amerika te importeren. Dit doet China echter expres. Ze willen de buitenlandse invloeden zo minimaal mogelijk houden, maar er wel geld aan verdienen. Een ander voorbeeld hiervan is dat vele Amerikaanse bedrijven leningen afsluiten bij Chinese banken. China wil zogenaamd voorkomen dat de economie oververhit, en daarom hebben ze de rente verhoogd. Dit wil zeggen dat het duur is voor buitenlandse bedrijven zich te vestigen in China, en zo wordt de Chinese economie afgeremd. 4. Wat zal China’s toekomstige plaats in de wereldeconomie zijn? Sommige deskundigen voorspellen dat als de economie van China blijft groeien zoals hij nu groeit, het land de grootste economie van de wereld zal hebben. Dit valt echter te betwijfelen, want de enige manier waarom de economie van China nu groeit, is omdat de communistische regering het beleid beetje bij beetje liberaliseert. Als China ooit uit wil groeien tot een grootmacht met een sterke en stabiele economie, zullen ze liberaler moeten zijn dan een paar SEZ’s. Naar mijn mening zal het communisme China in de weg liggen tot een succesvolle economie. Er zijn drie opties. Een optie is dat de communistische regering op een gegeven moment zal inzien dat een kapitalistisch beleid voor het land vele malen succesvoller is dan een communistisch beleid. Een andere optie is dat de regering op een gegeven moment inziet dat de hervormingen fenomenaal ingaan tegen hun communistische idealen, en dan zullen ze weer terugvallen op het oude arme land. De laatste optie is dat de communistische regering de hervormingen helemaal laat vallen, net zoals bij de tweede optie, maar dat het volk in opstand komt. Het volk heeft dan namelijk al een gevoel van hoe het is om in een kapitalistisch China te wonen, en ze weten dat dat leven honderd maal beter is dan leven in een communistisch China. Ze zullen steun krijgen van de VS en van Europa, en zo zal er opnieuw in de Chinese geschiedenis een revolutie ontstaan. Bij twee van de drie opties zal China een nieuwe grootmacht worden in de wereld. Dit zal zeer ongunstig zijn voor de VS, want dan zal de VS eindelijk een waardige tegenstander hebben. China zal de enige zijn die tegen de VS iets durft te zeggen over de oorlog in Irak, of het feit dat ze zich niet aan de regels van de VN houden. Voor Europa zal de groeiende economie van China gunstig zijn, want in tegenstelling tot de Verenigde Staten, is Europa toleranter, en heeft minder ego. Europa bestaat namelijk uit vele vertegenwoordigers van landen die samen beslissingen maken, en dus ook neutralere uitkomsten hebben op situaties. Amerika staat onder de macht van één man, die dan ook zijn eigen standpunt kan doorvoeren. 5. Eindconclusie Na een eeuwenlange succesvolle samenleving, lijkt het erop dat China haar oude status langzaamaan terug krijgt. De opkomende economie van China zal zonder enige twijfel veel invloed hebben op alle landen in de wereld, maar vooral op het Westen. Er zijn voordelen en nadelen aan verbonden. Op de korte termijn zal het gunstig zijn voor de Westerse economieën, omdat het zorgt voor meer handel, en dus meer plaatsen om de producten te verkopen. Op de lange termijn is het ongunstig voor het Westen, want China zal een nieuwe grootmacht worden. Een nieuwe grootmacht betekent dat er een land is dat weerstand tegen Amerika durft te bieden, en dat kan uitlopen op een gevaarlijke situatie. Ook zullen de goedkope Chinese producten de plek innemen van de duurdere Westerse concurrenten. Wat er in de toekomst zal gebeuren kan men alleen maar raden, maar er zijn zeer verschillende scenario’s. Het enige dat men met zekerheid kan zeggen is dat het zeker is dat ons wereldbeeld binnen de komende 20 jaar zal veranderen.
6. Eigen mening Ik heb China als onderwerp van mijn werkstuk gekozen, omdat ik zeer internationaal ingesteld ben. Van tevoren bedacht ik mij dat ik het veel interessanter zou vinden om de economie van een mysterieus land als China te onderzoeken dan om een bedrijf te bestuderen. Een van de redenen waarom ik economie als vak heb gekozen is omdat de economie van een land een van de belangrijkste factoren is voor het aanzien van een land in de wereld. Als ik ooit iets internationaals wil gaan doen, dan moet ik wel iets over economie afweten om te weten met wat voor land ik te maken heb. Ik vond het moeilijk om een werkstuk voor economie te maken, omdat alles heel doelgericht is. Als ik voor geschiedenis een werkstuk over China had gemaakt, was het makkelijker geweest omdat dat veel globaler is. De economie is maar een klein aspect van het land, en het was dan ook moeilijk om hier goede informatie over te vinden. Ik zou vaker dit soort werkstukken willen maken, en ik denk dat naarmate ik dit soort werkstukken vaker maak, hoe beter ik er in wordt. Nu heb ik me wel op de economie van China gericht, maar toch wel in een soort globale manier.