Wat is community care eigenlijk?
Community care betekent dat mensen met een beperking net als iedereen meedoen in de samenleving. Ze wonen gewoon tussen de andere mensen en kunnen volop meedoen aan alles wat onze samenleving te bieden heeft, van werk tot vrijetijdsbesteding. Daarbij krijgen ze ook veel steun van beroepsmensen en van familie, vrienden en vrijwilligers.
In de praktijk houdt het in dat de persoon die de ondersteuning nodig heeft, woont in een gewoon huis in een gewone wijk in een dorp of stad. Deze mensen worden niet meer weggestopt in een instelling in de bossen of ergens ver achteraf, die tijd is geweest. Deze persoon wordt begeleid en verzorgt door hulpverleners. Overdag heeft de persoon een dagbesteding, gaat naar school of heeft gewoon een baan. Dit lukt natuurlijk alleen als de samenleving toegankelijk is.
In een toegankelijke samenleving kunnen mensen met een beperking makkelijk alle gebouwen in en ook makkelijk gebruik maken van het openbaar vervoer. In het centra van dorpen en steden zijn alle voetpaden en oversteekplaatsen aagepast. Maar een toegankelijke samenleving betekent meer: ook mensen met een beperking kunnen net zo makkelijk een baan of samen met anderen een hobby of sport beoefenen.
Belangrijk voor het laten slagen van community care is een sociaal netwerk. De persoon die ondersteuning en hulp nodig heeft moet voor zijn sociale contacten terug kunnen vallen op de mensen en voorzieningen in de wijk; de buren, het buurthuis, de sportclub en de arts in de wijk.
Community living is ook zo’n lastig begrip. Dit betekent dat mensen met een beperking gewoon leven in en deelnemen aan de samenleving. De kern van deze twee begrippen is dat alle burgers dezelfde rechten en plichten hebben, dat zij allemaal een bijdrage leveren aan onze samenleving en daarom ook deel uit moeten maken van de maatschappij. Hoewel deze begrippen hun oorsprong vinden in de verstandelijk gehandicaptenzorg, is het tegenwoordig ook van toepassing op andere doelgroepen in de gezondheidszorg zoals ouderen, lichamelijk gehandicapten en psychiatrische patiënten.
Ook komt soms het begrip inclusie uit de lucht vallen. Wat is inculsie dan eigenlijk? Met inclusie bedoelen we dat mensen met een handicap er helemaal bijhoren. Ze zijn geen speciale groep. Heb je het over mensen, dan heb je het ook over mensen met een handicap. Dat betekentdat iedereen met een handicap erop kan rekenen dat hij welkom is in een gewoon huis in een gewone wijk, naar een gewone school kan als hij/zij dat wil. Inclusie heeft eigenlijk hetzelfde doel als community care: mensen met een handicap opnemen in de samenleving. Alleen zegt inclusie nog duidelijker: de samenleving moet zich aanpassen en niet de mensen met een handicap.
Terug komend op een sociaal netwerk. Een sociaal netwerk, dat zijn alle mensen om ons heen met wie we dingen doen. Voor mensen met een handicap is het soms extra lastig om een sociaal netwerk te vinden en te onderhouden. Ze kunnen misschien door hun handicap niet zo makkelijk ergens naartoe gaan, of ze hebben geen werk. Daardoor leren ze ook minder mensen kennen en kunnen deze contacten minder goed onderhouden. In de maatschappij van tegenwoordig zijn er verschillende organisaties die mensen met een handicap helpen om toch genoeg mensen om zich heen te hebben. Ook zijn er organisaties voor familie van mensen met een verstandelijke/lichamelijk beperking. Ook voor hen is het soms lastig.
Community care is wel nog steeds een achterblijvende ontwikkeling. Community care staat als zorgvorm nog in een beginfase. Hoewel er veel experimenten zijn, blijft de ontwikkeling toch achter bij de verwachtingen. Mensen met een verstandelijke/lichamelijk beperking die hun leven zo normaal mogelijk proberen te lijden, lopen in onze samenleving tegen allerlei problemen op. Zo is er tekort aan geschikte woonruimte, worden kinderen met een beperking meestal geweigerd door gewone scholen, is het openbaar vervoer niet overal toegankelijk en is er gebrek aan arbeidsplaatsen bij de sociale werkvoorzieningen en gewone werkgevers. Ook de gezondheidszorg voor mensen met een verstandelijke beperking is voor verbetering vatbaar. Het tekort aan huisartsen maakt de organisatie en invulling van gezondheidszorg voor mensen met een verstandelijke/lichamelijke beperking niet eenvoudig. Belangrijk is ook dat de deskundigheid van artsen voor verstandelijk gehandicapten ook buiten de muren van een instelling beschikbaar is, zowel voor mensen met een beperking als voor hun zorgverleners en behandelaars.
Wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor community care? Op lokaal niveau zijn dat de gemeenten. Hun rol bestaat onder andere uit het helpen creeëren van alternatieven en het toegankelijk maken van algemene voorzieningen voor mensen met beperkingen. Gemeenten moeten over deskundigheid, instrumenten en organiserend vermogen beschikken om deze rol waar te maken.
Wanneer ik dit alles samenvat, kom t het erop neer dat er nog veel moet gebeuren wanneer we over community care spreken. Er zijn al veel vorderingen gemaakt maar nog lang niet genoeg. Het belangrijkste is dat we samen beseffen dat mensen met een beperking gewoon tot de maatschappij horen, overal aan mee kunnen doen en niet meer worden gezien als een speciale groep.
Community care betekent dat mensen met een beperking net als iedereen meedoen in de samenleving. Ze wonen gewoon tussen de andere mensen en kunnen volop meedoen aan alles wat onze samenleving te bieden heeft, van werk tot vrijetijdsbesteding. Daarbij krijgen ze ook veel steun van beroepsmensen en van familie, vrienden en vrijwilligers.
In de praktijk houdt het in dat de persoon die de ondersteuning nodig heeft, woont in een gewoon huis in een gewone wijk in een dorp of stad. Deze mensen worden niet meer weggestopt in een instelling in de bossen of ergens ver achteraf, die tijd is geweest. Deze persoon wordt begeleid en verzorgt door hulpverleners. Overdag heeft de persoon een dagbesteding, gaat naar school of heeft gewoon een baan. Dit lukt natuurlijk alleen als de samenleving toegankelijk is.
In een toegankelijke samenleving kunnen mensen met een beperking makkelijk alle gebouwen in en ook makkelijk gebruik maken van het openbaar vervoer. In het centra van dorpen en steden zijn alle voetpaden en oversteekplaatsen aagepast. Maar een toegankelijke samenleving betekent meer: ook mensen met een beperking kunnen net zo makkelijk een baan of samen met anderen een hobby of sport beoefenen.
Community living is ook zo’n lastig begrip. Dit betekent dat mensen met een beperking gewoon leven in en deelnemen aan de samenleving. De kern van deze twee begrippen is dat alle burgers dezelfde rechten en plichten hebben, dat zij allemaal een bijdrage leveren aan onze samenleving en daarom ook deel uit moeten maken van de maatschappij. Hoewel deze begrippen hun oorsprong vinden in de verstandelijk gehandicaptenzorg, is het tegenwoordig ook van toepassing op andere doelgroepen in de gezondheidszorg zoals ouderen, lichamelijk gehandicapten en psychiatrische patiënten.
Ook komt soms het begrip inclusie uit de lucht vallen. Wat is inculsie dan eigenlijk? Met inclusie bedoelen we dat mensen met een handicap er helemaal bijhoren. Ze zijn geen speciale groep. Heb je het over mensen, dan heb je het ook over mensen met een handicap. Dat betekentdat iedereen met een handicap erop kan rekenen dat hij welkom is in een gewoon huis in een gewone wijk, naar een gewone school kan als hij/zij dat wil. Inclusie heeft eigenlijk hetzelfde doel als community care: mensen met een handicap opnemen in de samenleving. Alleen zegt inclusie nog duidelijker: de samenleving moet zich aanpassen en niet de mensen met een handicap.
Terug komend op een sociaal netwerk. Een sociaal netwerk, dat zijn alle mensen om ons heen met wie we dingen doen. Voor mensen met een handicap is het soms extra lastig om een sociaal netwerk te vinden en te onderhouden. Ze kunnen misschien door hun handicap niet zo makkelijk ergens naartoe gaan, of ze hebben geen werk. Daardoor leren ze ook minder mensen kennen en kunnen deze contacten minder goed onderhouden. In de maatschappij van tegenwoordig zijn er verschillende organisaties die mensen met een handicap helpen om toch genoeg mensen om zich heen te hebben. Ook zijn er organisaties voor familie van mensen met een verstandelijke/lichamelijk beperking. Ook voor hen is het soms lastig.
Community care is wel nog steeds een achterblijvende ontwikkeling. Community care staat als zorgvorm nog in een beginfase. Hoewel er veel experimenten zijn, blijft de ontwikkeling toch achter bij de verwachtingen. Mensen met een verstandelijke/lichamelijk beperking die hun leven zo normaal mogelijk proberen te lijden, lopen in onze samenleving tegen allerlei problemen op. Zo is er tekort aan geschikte woonruimte, worden kinderen met een beperking meestal geweigerd door gewone scholen, is het openbaar vervoer niet overal toegankelijk en is er gebrek aan arbeidsplaatsen bij de sociale werkvoorzieningen en gewone werkgevers. Ook de gezondheidszorg voor mensen met een verstandelijke beperking is voor verbetering vatbaar. Het tekort aan huisartsen maakt de organisatie en invulling van gezondheidszorg voor mensen met een verstandelijke/lichamelijke beperking niet eenvoudig. Belangrijk is ook dat de deskundigheid van artsen voor verstandelijk gehandicapten ook buiten de muren van een instelling beschikbaar is, zowel voor mensen met een beperking als voor hun zorgverleners en behandelaars.
Wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor community care? Op lokaal niveau zijn dat de gemeenten. Hun rol bestaat onder andere uit het helpen creeëren van alternatieven en het toegankelijk maken van algemene voorzieningen voor mensen met beperkingen. Gemeenten moeten over deskundigheid, instrumenten en organiserend vermogen beschikken om deze rol waar te maken.
Wanneer ik dit alles samenvat, kom t het erop neer dat er nog veel moet gebeuren wanneer we over community care spreken. Er zijn al veel vorderingen gemaakt maar nog lang niet genoeg. Het belangrijkste is dat we samen beseffen dat mensen met een beperking gewoon tot de maatschappij horen, overal aan mee kunnen doen en niet meer worden gezien als een speciale groep.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden