Silicium

Silicium

Silicium, wat ook kiezel wordt genoemd, is een scheikundig, chemisch element. Het is de 14e van het periodieke systeem. Het zit in blok P, op het diagonaal vanaf B: Broom. Dat komt omdat het een donkergrijze metalloïde is, wat betekent dat het een Semi-metaal is. Een Semi-metaal zit qua eigenschappen tussen de metalen en niet metalen in. De naam silicium komt van het Latijnse woord ‘Silex’, wat vuursteen betekent. De stof is ontdekt in 1787 door Antoine Lavoisier. Later dacht Humphry Davy dat het een verbinding was. Uiteindelijk werd er in 1811 vastgesteld dat het een element was. Dat ontdekte Louis Gay-Lussac doordat hij onzuiver silicium, zonder vorm, maakte. Hij deed dat door middel van siliciumtetrafluoride te verhitten waar Kalium bij was. Zuiver silicium werd pas later gemaakt, door Jöhs Jacob Berzelius. Dat deed hij door de zelfde methode te gebruiken als Louis, maar het product vaker uit te wassen. In 1854 werd er voor het eerst kristallijn silicium gemaakt door Henri Saint-Claire Deville.
De stof word ook vaker gebruikt dan men denkt. Silicium zit bijvoorbeeld in staal, glas, keramiek, zonnepanelen en röntgendiffractie. Siliciumdioxide zit bijvoorbeeld in klei en zand, wat vervolgens gebruikt wordt voor producten van materialen voor de bouw. Het is bij planten heel noodzakelijk, ze maken er namelijk celwanden van. Dus het is wel een element dat veel wordt gebruikt in de bestaande wereld. Het is namelijk, na zuurstof, het meest voorkomende element op de aardkorst.
Silicium zelf is geen gevaarlijke element. Maar het zit ook in asbest, wat in tegenstelling tot het element zelf, kankerverwekkende stoffen bevat. Door de stofdeeltjes van het mineraal wordt de kans op longkanker sterk verhoogd.