Jeugd van tegenwoordig

Vader (45) tegen zoon, over jeugd van tegenwoordig: Dat zouden wij nou nooit gedaan hebben! De jeugd van tegenwoordig is niet zoveel slechter dan die van 50 jaar geleden. ‘De jeugd van tegenwoordig’! Sjongejongejonge die maken er een potje van! Ze hebben totaal geen repect voor hun medemens en de samenleving. Zetten zich af tegen alles en iedereen. Ze voeren helemaal niets uit op school. Ze vallen iedereen lastig. Ze zitten allemaal aan de drank en drugs en denken alleen maar aan seks. Nou dat zouden wij eens moeten proberen! Wij gehoorzaamden vader en moeder netjes. We luisterden naar de leraar of lerares. We hielden ons netjes aan de regeltjes en zette ons nooit af tegen andere mensen. En het woord drugs durfden we niet eens uit te spreken laat staan gebruiken. In de vijftiger jaren kwamen er voor het eerst rellen met jongeren. Voor het eerst nam de jeugd bezit van de openbare ruimte en daagde zij openlijk het gezag uit. Er kwam een grote omslag in de naoorlogse jeugd en het symbool daarvan waren de Nozems (Nederlands- Onderaan- Zonder- Enig- Moraal). Ze wilden zich helemaal niet meer binden aan een jeugdbeweging, politieke partij of kerk. Ze waren op zoek naar mogelijkheden die de opkomende consumptiemaatschappij hun bood. En het waren zeer zeker geen lieverdjes. Regelmatig verschenen er overspannen berichten in kranten en tijdschriften. In ’55 verscheen in Vrij Nederland dit artikel Jan Vrijman over de nozems van de Nieuwendijk in Amsterdam: ‘Deze nozems, waren uitgekookte jongeren die iets anders verwachten dan een keurige betrekking, een degelijk huwelijk en fatsoenlijke aanlanden bij Drees (AOW). Zij leefden in niemandsland van de verzorgingsmaatschappij. Zij wilden de maatschappij niet veranderen. Zij wilden alleen het moment dat ze zouden worden ingelijfd in de tredmolen , nog een paar jaar uitstellen. Ze staan op de hoek van de Nieuwendijk, ze schreeuwen en tieren, ze gooien en smijten, ze bemoeien zich met iedereen. Maar wie bemoeid zich met de nozems? Niemand!! Later kwamen er varianten op de nozems; de pleiners en de poffertjeskraamgroep. Er was behoefte aan een ‘kick’. En er werd dan ook veel geld besteed aan marihuana en lsd. En ook veel aan knetterende, lawaaimakende stinkende brommers. Kortom het was een grote bende! Gabbers; ze houden van ‘snoeiharde. Monotome muziek’, ‘gaan op speed en peppers en staan bekend als ‘schaamteloze debielen, nietsnutten en agressieve lamzakken’. En er hangt een ‘geur van extreem-rechts’ rondom de kaalkoppen. Ze worden omschreven als de meest problematische en vervelende jeugdculturele variant die de jaren negentig heeft voortgebracht. ‘De vechtpartijen tussen de gabbers en groepen buitenlandse jongeren gaan over Nederlandse meisjes, feesten in buurthuizen of de zeggenschap op pleinen en buurten. Een hoop agressie dus. Ze zijn dus vaak ook racistisch. Ze zeggen: wij zijn trots op onze eigen stad of land. En er is dan dus ook veel rivaliteit met andere allochtone jongerengroepen. Er worden illigale houseparties georganiseerd waar door de politie hard opgetreden moet worden. Er zit dus niet zoveel verschil tussen de nozems en de gabbers. Nozems zetten zich vooral af tegen de overheid. Gabbers maken vooral ruzie met andere gabbers of allochtonen. Maar allebei is het niet veel goeds. Dus ik concludeer hieruit dat het niet zo is, dat de jeugd van tegenwoordig slechter is dan die in de jaren ‘50/’60. Zoon (16) tegen vader over de jeugd van de jaren ‘50/’60: Dat zouden wij nou nooit doen! 1. Vrijman, Jan
De nozems van de Nieuwendijk in Amsterdam

In: Vrij Nederland 3, 1955
2. citaat uit artikel “de tragiek van de gabber” In: Trouw, zaterdag 12 juni 1999