Mozes

Mozes

Mozes was de zoon van Amram en Jochebed. Gelijk toen hij geboren werd, werd zijn leven al bedreigd. De koning van Egypte had bevolen alle Hebreeuwse jongetjes na hun geboorte te doden om zo de sterke groei van het volk van Israël te stoppen. Jochebed legde haar zoontje in een kistje van papyrus en zette deze tussen het riet aan de oever van de Nijl. Ze hoopte dat het door een Egyptische vrouw werd ontdenk. De dochter van de koning vond het kind en herkende het aan het uiterlijk dat het Joods was. Ze gaf hem terug aan zijn moeder om het te zogen en op te voeden. Na een paar jaar kwam hij terug bij de dochter van de koning. Ze liet hem opvoed en als haar eigen zoon. Ze noemde hem Mozes.
Mozes doodde een Egyptenaar die een Hebreeër mishandelde. Toen de koning dit hoorde moest Mozes vluchten. Mozes vluchtte naar Median. Daar hiep hij 7 vrouwen die een kudde wou laten drinken. Deze 7 vrouwen werden weggejaagd door een paar herders. Mozes hielp hun en gaf ze water. Hij werd hij hun uitgenodigd voor een etentje. Daar ontmoette hij Zippora. Ze trouwen met elkaar hij heette Gersom (vreemdeling).

Na een lange tijd stief de koning van Egypte. Voor de slaven veranderde niet veel.
In de tijd dat Mozes in Median woonde werd hij herder. Hij liep met de kudde van zijn schoonvader Jethro. Op een dag liep hij in de buurt van een berg. Daar zag hij dat een braamstruik in brand stond maar dat hij niet veraste. Mozes liep er heen en hoorde plots een stem. Mozes wou dichterbij komen maar de stem riep: Stop. De stem vertelde Mozes dat hij op heilige grond stond en daarom zijn schoenen uit moest. Het was de stem van God. God vertelde Mozes dat hij het Joodse volk moest gaan redden. Hij ging naar Egypte en vertelde aan het volk van Israël wat er moest gaan gebeuren. Hij ging naar de koning en vroeg om de slaven te laten gaan in de naam van god. De koning liet het niet toe. De slaven moesten nog harder werken dan daarvoor. Mozes vroeg aan god waarom hij niks deed. God stuurde Mozes terug en liet hem zeggen dat het Egyptische land veel te verduren zou krijgen als hij de slaven niet vrij liet. De koning weigerde en het land werd getreiterd door 10 plagen:

1. Bij de eerste plaag wordt het water veranderd in bloed.
2. Bij de tweede plaag wordt Egypte geteisterd door heel veel kikkers.
3. In de derde plaag wordt het stof van de aarde tot muggen.
4. Bij de vierde plaag worden de mensen gekweld door steekvliegen.
5. Bij de vijfde plaag sterft het vee van de Egyptenaren door de pest.
6. Bij de zesde plaag veroorzaakt een hand vol roet uit de smeltoven builen en zweren.
7. Bij de zevende plaag worden alle Egyptenaren, hun huizen en land geteisterd door hagel.
8. Bij de achtste plaag wordt het Egyptische land kaal gevreten door sprinkhanen.
9. Bij de negende plaag wordt de zon verduisterd en valt er duisternis over Egypte.
10. Bij de tiende plaag komt er in alle Egyptische families groot verdriet vanwege de dood van de eerst geborenen.

Na deze plagen mocht Mozes zijn volk meenemen. God wees hun de weg. Toen de Israëlieten weg waren kreeg hij al spijt en liet hij zijn leger de slaven terug halen. Mozes en zijn volk waren al bij de Rode Zee aangekomen. Ze zagen de Egyptenaren achter hun aan komen. Iedereen raakte in paniek. Alleen Mozes niet. Hij wist wat hij moest doen. Mozes stak zijn staf uit over het water. Het water week uiteen zodat er een droog pad over de bodem van de zee kwam. Toen hun op het land waren en de Egyptenaren over de bodem liepen stak Mozes opnieuw zijn staf uit over het water en het pad verdween. Alle Egyptenaren die daar waren werden bedolven onder het water en verdronken.

Veertig jaar lang deden ze er over om in het Beloofde Land te komen. Het Beloofde Land Kanaän. Mozes zou het Beloofde Land niet binnengaan. Mozes klom op een berg en God liet daar het hele land Kanaän zien. Toen Mozes dit alles gezien had overleed hij. God heeft Mozes zelf begraven.