Artikel kleinschalig wonen

Artikel
Kleinschalig wonen
Wat is kleinschalig wonen eigenlijk? Kleinschalig wonen voor mensen met dementie is wonen als thuis. De bewoners vormen een klein gezin en ze hebben van alles te doen. De medewerkers geven ieder van hen persoonlijke aandacht en de familie is deelgenoot. Kleinschalig wonen is de beste oplossing voor mensen die dementerend zijn.
Terugkomend op het sociaal netwerk heeft dementie hier natuurlijk grote gevolgen op. Door het dementeringsproces verandert de persoon die het meest dierbaar is voor de partner stilaan maar niet zeker. Het meest pijnlijk zijn de momenten waarop de dementerende zijn partner niet meer herkent. Terwijl de dementerende nog leeft, moet de partner meer en meer afscheid nemen.
Kinderen worden geconfronteerd met een zorgsituatie en moeten een keuze maken om al dan niet de verantwoordelijkheden en taken die de ouders niet meer kunnen dragen, op zich te nemen. Het is van groot belang dat er onderling goede afspraken worden gemaakt. De hulp van een deskundige hulpverlener zoals maatschappelijk werker is dan ook aangewezen. Het verlies van verstandelijke vermogens van de dementerende veroorzaakt een verwarring in de relatie van ouders en kinderen. Ook de kleinkinderen ondervinden een verandering in de verhouding met opa/oma. Ze worden niet meer verwend, en als ze wat ouder zijn, worden ze mee ingeschakeld in het zorgnetwerk. Ook kunnen ze minder verwachten van hun eigen ouders, omdat die een deel van hun tijd besteden voor de grootouders. De meeste kinderen van de dementerende kunnen het niet aan en laten ze hun ouders naar een verpleeghuis/kleinschalig wonen gaan, daar wordt voor alles gezorgd en dan kunnen de kinderen zo vaak op bezoek gaan als ze zelf maar willen.


Een dementerende is de weg kwijt, herkent zijn omgeving niet meer, verleert van alles. Spijtig, maar hier hoeven we ons niet bij neer te leggen. De bewoners kunnen wennen in hun nieuwe thuis. En ze vinden nieuw houvast. Moeilijk? Nee, het is eigenlijk simpel: de woning herinnert aan vroeger, de voorwerpen van weleer, de mensen en gebeurtenissen op straat, een gewone woonwijk. Een kleinschalige omgeving biedt mensen die in de war zijn weer houvast, want het is veilig en herkenbaar.
Kleinschalig wonen betrekt bewoners bij het dagelijkse huishouden. Als ze daar zelf zin in hebben natuurlijk. Er is altijd wel iets te doen in of rond de woning.
Het is nogal wat, als je vanwege dementie uit huis moet en alle dierbaars achter je moet laten. En dan in een koude, glimmende, vervreemdende omgeving terechtkomen? Omdat je dement bent? Kom, dat is toch nergens voor nodig! Kleinschalig wonen is wonen als thuis.
Mensen met dementie zijn soms zeer angstig, of verdrietig, eenzaam of gefrustreerd. Daar proberen we wat aan te doen, en vaak lukt dat heel goed. Niet door medicijnen te gebruiken, maar door ons goed in te leven wat de bewoner wil en daar naar te handelen.
Een bewoner koestert zijn verleden, de familie kent dat verleden natuurlijk, en de medewerkers verdiepen zich daar in. Een bewoner heeft zijn wensen en voorkeuren, en die respecteren we.
Hoe vaak komt het niet voor dat familieleden zo ver weg wonen van een verpleeghuis dat bezoek haast onmogelijk is? Kleinschalige projecten zijn er daarom ook in kleinere plaatsen, dichtbij. De familieleden kunnen zo lang en zo vaak bij hun man of vrouw, vader of moeder zijn als ze willen. Als ze daar zin in hebben, schuiven ze aan bij het avondeten. Hulp is welkom, aandacht voor hun geliefde, soms ook een praktisch helpend handje in de woning. De verzorging en verpleging kunnen ze overlaten aan de medewerkers in de groepswoning die daar voor zijn opgeleid.