geslachtsverandering, transseksualiteit

De politiek juridische invalshoek:

*geslachtsverandering is wel mogelijk, ik denk dat de operatie niet vergoed wordt.
Kinderen worden met hormonen behandeld, de echte geslachtsverandering komt
later pas.

*ik kan er niet echt politiek-ideologische visies en belangen in herkennen.

*de mensen die een geslachtsverandering willen, kunnen wel een operatie ondergaan. Als een kind duidelijk aangeeft dat het een geslachtsverandering wil, kan het kind hormonen toegediend krijgen. Ook kunnen de ouders van het kind wachten tot het kind een jaar of 12 is, zodat het kind en ouders lang genoeg bedenktijd hebben gehad. Een andere oplossing wordt er niet gegeven.

De sociaal-economische invalshoek:

*De betrokken mensen willen dat de ‘transseksueel’ gelukkig is in zijn lijf. Dat wil de ‘transseksueel’ zelf uiteraard ook.

*de mensen zijn de transseksuele mensen steeds meer gaan accepteren in de loop der jaren. Wat vroeger een taboe was, wordt nu als normaal beschouwd.

*De mensen hebben wel vrijheid van sekse, zeg maar, ze moeten wel zelf kunnen bepalen of ze wel of geen geslachtsverandering willen ondergaan. Behalve bij kinderen, daar bepalen de ouders het (nadat ze er heel goed over na hebben gedacht) . Mensen moeten wel normaal doen tegen transseksuelen, niet neerbuigend gaan denken over ze, ze gewoon in hun waarde laten?

*De meningen van de mensen tellen zeer vaak mee in de overweging om een geslachtsverandering te ondergaan. Als mensen een geslachtsverandering niet goedkeuren, denkt de persoon er zelf wel nog een keer goed over na. Omdat degene bang is om niet meer geaccepteerd te worden.

De vergelijkende invalshoek:

*het onderwerp geslachtsverandering, is eigenlijk een onderwerp dat heel veel mensen aangaat. Namelijk de doktoren die de geslachtsverandering uitvoeren, de patiënt, de omgeving van de patiënt, de vrije universiteit van Amsterdam, de overheid enz.)

*vroeger in de middeleeuwen werd er al aan geslachtsverandering gedaan. Tenminste dat beschrijven de prehistorische literaire boeken.. wel zou het vroeger denk ik moeilijker zijn geweest om voor de gevoelens uit te komen, omdat ze vroeger waarschijnlijk als ‘verkeerd’ werden beschouwd.

*Ja het bestond ook al in vroegere periodes. Alleen deden ze toen nog niet aan hormonen slikken omdat dat iets van deze tijd is. Ik denk wel dat het vroeger moeilijker was om voor de gevoelens uit te komen, omdat het toen nog een taboe was.

*Het lijkt mij wel logisch dat dit ‘probleem’ ook in andere samenlevingen voorkomt. Het ‘probleem’ komt door de gevoelens van de mensen, niet specifiek door de achtergronden of het geloof etc. Maar het is in andere landen wel moeilijker om ervoor uit te komen omdat het daar nog taboe is.

Standpuntbepaling:

*als ik zelf kinderen zou hebben die wel duidelijk in het verkeerde lichaam zitten, zou ik het kind gewoon laten zoals het is. Het kind zou ik wel vrijlaten vanaf de 13e jaar in de keuze of het een geslachtsverandering wil ondergaan. Dat zou ik doen omdat ik de keuze aan het kind zou willen overlaten, en ik zou bang zijn om de verkeerde beslissing te nemen(welke later dan door m’n kind niet worden geaccepteerd). Ik vind het wel goed dat het in Nederland mogelijk is om een geslachtsverandering te ondergaan. Ik begrijp het wel als andere mensen hun kinderen op vroege leeftijd hormonen laten slikken. Dat recht hebben de ouders wel, mits ze er uiteraard wel goed over na hebben gedacht. De ouders bepalen toch ook het geloof, de eetgewoonten, de kleding etc. etc. die het kind in de jonge jaren volgen, dus waarom zouden ze niet over het slikken van hormonen mogen beslissen?? Wel moeten ze zich goed beseffen welke risico’s er aan hun keuze zijn verbonden.