Godsdienst in Noord-Europa

De Lutherse Staatskerk Het Lutheranisme werd in 1527, door Gustav I Wasa, tot staatsgodsdienst uitgeroepen. Hij werd hiertoe niet in de eerste plaats door religieuze motieven gedreven. Zijn motieven waren meer van politieke en economische aard. Hij had de rijkdom van de kerk hard nodig om zijn macht in Scandinavië te kunnen vergroten. Om de bevolking niet teveel tegen zich in het harnas te jagen zijn vele uiterlijke kenmerken van het Rooms Katholieke geloof gehandhaafd. Het grootste verschil is het vervangen van het Latijn door het Zweeds. Op dit moment behoort ongeveer 90% van de bevolking tot de evangelisch-lutherse staatskerk. Vele bezoeken de kerk alleen uit traditie, zoals bijvoorbeeld met Kerstmis, Pasen, doop, bevestiging en huwelijk. De kerk hoeft ondanks het lage kerkbezoek niet voor zijn bestaan te vrezen. Iedere Zweed, gelovig of niet, helpt mee de kerk in stand te houden d.m.v. het betalen van belasting. Daarnaast is de kerk de grootste grondeigenaar van het land. De kerk beschikt voornamelijk over bossen t.b.v. de houtproduktie. Naast de religieuze funktie, fungeerde de staatskerk ook als burgelijke stand. Hier worden registers van geboorte, huwelijk en overlijden bijgehouden. Sinds 1991 zijn de taken als burgelijke stand overgenomen door Skattemyndigheten (belastingdienst). Overige religies Naast de staatskerk vindt men in Zweden ong. 100.000 Rooms Katholieken. Hiervan is slechts een klein deel van Zweedse afkomst. Het grootste deel bestaat uit immigranten uit o.a. Spanje, Portugal, Italië en Polen. Verder vindt men uitsluitend kleinere kerken en religieuze groeperingen : Pinkstergemeente (Filadelfia), Missionskyrka, congregationalisten, orthodoxen, baptisten en methodisten