Het vijfjarenplan

HET EERSTE VIJFJARENPLAN
INLEIDING Dit verslag gaat over het eerste vijfjarenplan. Een vijfjarenplan houdt in dat de regering precies heeft afgesproken hoeveel van welk product door welke bedrijven moest worden gemaakt. In 5 jaar zou dan de productie heel erg moeten stijgen. Er werd niet naar gekeken of er vraag was naar een product. De kwaliteit maakte ook niet uit, als de hoeveelheid maar groot genoeg was. Het eerste plan zou beginnen aan het eind van 1928 tot eind 1933. Er moesten snel kolenmijnen, hoogovens, machinebouw en electriciteitscentrales worden gebouwd voor de zware industrie. Het geld dat daarvoor nodig was moest worden verdiend met de export van het voedsel. Maar ook de stadsbevolking (wat groeide) had voedsel nodig en de landbouw moest dus meer gaan opbrengen. Daarom werden kleine boerderijen samengevoegd tot grote bedrijven (zo’n bedrijf werd in Rusland Kolchoz genoemd), die allemaal beheerd werden door een paar boeren. Er was dus sprake van collectivisatie. Het plan werd zo op gang gebracht en Stalin wilde het plan in 4 jaar voltooien! Hijzelf verklaarde dat de doelen waren bereikt, en dat ga ik nu onderzoeken. De hoofdvraag is: Was het eerste vijfjarenplan een succes? Ik heb een paar deelvragen bedacht: - Wat vonden de boeren van het plan? - Wat vonden de arbeiders van het plan? - Hoe ontwikkelde de industrie en de landbouw zich? - Wat waren de voor-en nadelen van het plan? De antwoorden heb ik gezocht met behulp van de bronnen in het werkboek en met behulp van het tekstboek. Hieronder kun je de gevonden antwoorden lezen. WAS HET EERSTE VIJFJARENPLAN EEN SUCCES? Paragraaf 1 De boeren In de kranten werd geschreven dat alle boeren vrijwillig de kolchoz in waren gegaan, maar dat was helemaal niet waar. Een boer vertelde (zie eventueel werkblad 15) dat in zijn dorp maar 25% van de boeren vrijwillig ging. Als iemand tegensprak dan werd hij bedreigd met arrestatie en dwangarbeid, vandaar dat er toch zoveel boeren in de kolchoz gingen. De boeren wilden (zo zegt hij) hun huis niet verlaten, omdat het hún huis is en ze hebben hun eigen spullen wat ze ook zo willen houden. Ook moesten de boeren erg hard werken en ze vroegen of het niet wat rustiger aan kon. Maar Stalin vond dat het tempo juist moest worden verhoogd. Hij wilde niet achterblijven. Ook werden er schilderijen gemaakt over het vijfjarenplan. Daarop leek het net alsof de mensen die erop afgebeeld zijn, gelukkig zijn en dat alles heel makkelijk en goed gaat, terwijl in het echt de mensen (boeren) er niet zo gelukkig mee waren. (zie plaatje hieronder).
Paragraaf 2 De arbeiders De arbeiders moesten erg hard werken, omdat anders niet genoeg geproduceerd zou worden. Waarschijnlijk waren ze het daar niet zo mee eens, en af en toe was er een staking van arbeiders, maar Stalin wilde juist dat de mensen harder gingen werken, anders zouden de doelen niet bereikt worden. Iedereen kreeg hetzelfde loon, dus veel arbeiders gingen gewoon minder hard werken. Het salaris kregen ze toch wel. De staat regelde alles en had alles in zijn bezit. Ik denk niet dat veel mensen dat leuk gevonden zullen hebben. Paragraaf 3 De industrie en de landbouw Een aantal producten van de industrie namen toe (bijv. Steenkool, electriciteit en katoen), en sommige namen af (bijv. Wol) en weer andere producten namen eerst toe en daarna af , of andersom (bijv. Aardolie, ijzer). Heel verschillend dus. De meeste producten waren uiteindelijk toegenomen, maar er was niet zoveel geproduceerd als dat het plan was. In de landbouw nam alles af, of steeg het eerst en nam het daarna af. Uiteindelijk zijn alle producten uit de landbouw minder geworden dan dat het was aan het begin (in 1928). Dat was dus ook niet echt gelukt. Paragraaf 4 De voor-en nadelen van het plan De voordelen van het plan waren dat er veel geproduceerd werd, en alles was op elkaar afgestemd en geregeld. Er was geen concurrentie. Maar dat betekende niet dat het ook echt zo liep als dat ze wilden. Van alle producten werd uit eindelijk minder geproduceerd dan dat gepland was. Nog een nadeel van het plan was dat bij de producten niet werd gelet op de kwaliteit ervan. Ook werd er niet gekeken naar de vraag van een product. Ook kreeg iedereen hetzelfde salaris, waardoor veel mensen gewoon minder gingen produceren omdat ze toch wel hun salaris zouden krijgen. Zo werd er dus minder geproduceerd. CONCLUSIE Het plan was wel een succes, maar de productie die ze in gedachte hadden was niet helemaal gelukt. Ze wilden veel meer produceren maar dat was niet gelukt. Maar de productie is ook niet heel ver gedaald. Waarschijnlijk is er niet zoveel geproduceerd als dat ze wilden, doordat de arbeiders niet zo hard wilden werken en het naar hun idee ook niet hoefde omdat ze toch wel hun salaris kregen. Het is dus een beetje gelukt, maar ook een beetje mislukt.