Leesautobiografie

NEDERLANDS:
LEESAUTOBIOGRAFIE
VAN AMBER
V4A

Boeken lezen heb ik altijd leuk gevonden, al vanaf het begin.
Niet dat ik een echte boekenwurm ben, maar als ik een goed boek heb dan moet ik echt doorlezen, want dan wil ik gewoon weten hoe het verdergaat.
De allereerste boeken, die mij werden voorgelezen gingen over de avonturen van Dikkie Dik uit Sesamstraat, daarna kwamen er boeken zoals Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt en “In de maneschijn”. Dit was een verzamelboek met allerlei verhalen van bekende schrijvers.
Ook boeken van Carry Slee, bijvoorbeeld: “Dag meneertje Koekepeertje”, werden mij voorgelezen.


Toen ik in groep 3 kwam leerde ik lezen, en dat ging toen zo goed dat ik met een paar andere kinderen mee mocht lezen in groep 4.
Ik heb heel lang boeken gelezen van Carry Slee, want die waren echt erg grappig en gingen over dingen die ik ook mee had kunnen maken.
Op de basisschool gingen we lange tijd elke dinsdag naar de bibliotheek, dus konden we steeds uit veel boeken kiezen.
Het boek: ”Alleen op de wereld”, ben ik nooit vergeten. Iedereen had me verteld dat ik dat boek mòest lezen, omdat het zo goed was.
Ik heb het uiteindelijk gelezen, maar ik vond het een heel saai boek.
De boeken die ik wel erg leuk vond, waren die van de schrijfster Francine Oomen: “Hoe overleef ik de brugklas, of mijn eerste zoen en vele anderen.
Er is een hele serie van en ik heb ze allemaal gelezen!
Ik vond de eerste al zo leuk, dat ik elke keer heb gewacht tot het volgende boek werd uitgebracht. Dat ging zo door tot groep 8. Ik heb er toen een paar gekocht en elke keer vond ik het leuk om te lezen.In deze boeken staan echte e-mails, geschreven brieven en zogenaamde “survivaltips”. Deze boeken beschrijven de problemen van het tiener meisje Rosa.

In groep 7 en 8 heb ik meegedaan aan voorleeswedstrijden, en in groep 7 werd ik voorleeskampioen van onze school en mocht ik hetzelfde verhaal voorlezen in de bibliotheek in Oud-Beijerland. Daar waren de voorrondes van de landelijke voorleeswedstrijd.


Daarna ging ik naar de R.S.G. en moest ik voor Nederlands en Engels boeken lezen. Sommige boeken waren mooi of leuk, maar er zaten ook boeken bij die langdradig en saai waren. Ik hou meer van tienerboeken, maar ik vind een romantisch boek ook fijn om te lezen.

In de 2e klas heb ik het boek “Gebr.” Gelezen, ik vond het erg mooi. Het ging over twee broers die eigenlijk helemaal niet zoveel met elkaar optrokken. De ene broer kwam allerlei dingen te weten van zijn broer door zijn dagboek te lezen. Zijn broer was ziek, hij had de ziekte van Parkinson. Zij leefden in een tijd, toen ze nog niet precies wisten wat voor ziekte dat was. In het begin van het boek is zijn broer al dood, en al lezende kom je te weten wat er allemaal daarvoor is gebeurd. Dit boek greep mij ontzettend, want je voelde de pijn van zijn moeder en zijn broer. “Gebr.” is het eerste boek waarbij ik moest huilen.
Vorig jaar begon ik moeilijkere boeken te lezen voor Engels. Ik vond ze vaak moeilijk te begrijpen, want er stonden heel veel woorden in waarvan ik de betekenis nog niet kende en ook waren het fictie boeken.
Op vakantie lees ik ook vaak. Dit jaar heb ik 3 boeken gelezen: “Samen” en “Twijfels” van Kate Cann; ze waren heel mooi en gingen over een meisje van 17 met liefdesproblemen. Het derde boek dat ik had gelezen was weer èèn van de boeken van “Hoe overleef ik..”, want deze boeken vervelen nooit. Ik zal waarschijnlijk nog veel boeken gaan lezen; sommige verplicht voor school en sommige gewoon omdat ik lezen nog steeds leuk vind.