Scheppingsverhalen

Het scheppingsverhaal van de Oude Egyptenaren. In het begin was er alleen maar Nun. Nun is het donkere water van chaos. Op een dag steeg er een heuvel uit het water omhoog, genaamd Ben-Ben. Op deze heuvel stond Atum, de eerste god. Atum hoeste en spuugde Shu uit, de god van de lucht en Tefnut, de godin van vocht. Shu en Tefnut kregen twee kinderen. Als eerste kregen ze Geb, de god van de aarde. Daarna kregen ze Nut, de godin van de hemel. Nut en Geb kregen vier kinderen genaamd Osiris, Isis, Seth en Nephthys. Osiris was de koning van de aarde en Isis de koningin. Osiris was een goede koning en hij bestuurde de aarde vele jaren. Hoe dan ook, niet alles ging goed. Seth was jaloers op Osiris omdat hij de heerser van de wereld wilde zijn. Zijn kwaadheid groeide en groeide tot hij op een dag Osiris vermoorde. Osiris keerde naar de onderwereld en Seth bleef op aarde en werd koning. Osiris en Isis hadden één zoon, Horus. Horus vechtte tegen Seth. Hij won de troon terug en zo werd Horus de koning van de wereld en Osiris de koning van de onderwereld. Overeenkomsten en verschillen met Genesis Het grote verschil tussen het christelijke scheppingsverhaal en het scheppingsverhaal van de Oude Egyptenaren is dat in Genesis er één God is en bij de Oude Egyptenaren in het scheppingsverhaal tien. In Genesis is de God, de God van alles. Bij de Egyptenaren is elke God ergens anders verantwoordelijk voor. Het verschil is ook dat in Genesis de wereld door God werd ingericht en bij de Oude Egyptenaren groeide er een berg en onder leiding van Horus als koning werd Egypte tot wat het nu is. Een overeenkomst is dat bij beide de wereld ontstaan is uit niets. Voordat de Goden en de wereld er was, was er beide een grote duisternis. Een verschil daar weer bij is dat bij de Egyptenaren de berg door geen enkele God is geschapen, maar de hemel en aarde (de eerste dingen die worden geschapen in Genesis) wel door God. (Voor het scheppingsverhaal uit Genesis zie Bijlage I)