Left luggage (1998)

Mijn mening over de film Left Luggage Ik vind dat Chaja zich modern kleedt, want als je zo in die film om je heen kijkt dan zie je allemaal mensen die in rokken lopen en zij loopt er gewoon bij zoals bijna alle jonge mensen. Ik vind het niet leuk dat ze in het restaurant waar ze werkt door de meeste mensen niet vriendelijk word behandeld. Ik vind het daarom goed als ze dan ontslag neemt, zeker de manier waarop vind ik terecht. Als Chaja bij Jakov Apfelschnitt langs gaat vertelt ze alles wat er is gebeurd. Die familie houdt zich streng aan de Tora. Ik vind het aardig als Jakov Apfelschnitt het verhaal van Chaja heeft gehoord dat hij dan gelijk vertelt dat de Joodse familie Kalman een oppas nodig heeft. Ik vind het alleen raar dat Chaja gelijk zo afstandelijk doet, omdat ze zich dan zo streng aan de Tora moet houden. Zelf vind ik het ook raar dat de familie Kalman zich zo streng aan de Tora houdt. Ik vind het aardig van mevrouw Kalman dat Chaja een eigen kamer krijgt. Ik vind het best wel even spannend als Chaja voor het allereerst het huis binnen gaat bij de familie Kalman, want je weet niet wat er komen gaat. Als mevrouw Kalman de familie voorstelt aan Chaja is het best wel zielig als je hoort dat Simcha niet kan praten. Met Simcha en de tweeling ging Chaja altijd tussen de middag wandelen. Ik vind het goed dat Chaja toch wel de baas blijft over die kinderen en dat de kinderen goed luisteren. Het is een lief stukje als Chaja, Simcha waarschuwt, omdat hij te dicht op de waterkant staat. Het is ook lief dat Simcha dan keihard op Chaja komt afgerend en haar knuffelt. De ouders van Chaja hebben de wereldoorlog meegemaakt. Dat kan je wel merken, want ze hebben het er constant over en de vader van Chaja die wil zijn koffers van vroeger opzoeken. Hij zoekt alles op en dan kan hij op pad naar die koffers. Ik vind het dan stom dat de moeder van Chaja hem tegenhoudt. Ik vind dat hij dat zelf wel mag beslissen, ook al is hij misschien wel in de war. Chaja die is er ook een beetje tegen, maar die laat het maar gaan en dat vind ik goed daar ben ik het mee eens. Bij hun thuis voel je de gezinssfeer dat vind ik ook wel leuk. Dan kan je goed met het gezin meeleven als er ruzie is of iets dergelijks. Als Chaja eenmaal een paar keer bij de eendje is geweest met de kinderen dan gaat ze Simcha langzamerhand leren praten. Op een dag zei Simcha bij de parkvijver zijn eerste woordje:’’Kwak’’. Dat was zo lief om te zien hoe hij met veel moeite dat deed. Bij het huis van de familie Kalman werkt ook een concierge en dat vind ik zo’n domme man, want hij wil met een dure franse naam benoemd worden en hij is heel erg tegen Joden. Ook als hij net de vloer heeft schoongemaakt mag de familie Kalman er niet overheen, want zij maken de grond weer vies, omdat ze Joden zijn. Dat vind ik zo belachelijk, want joden zijn toch ook gewone mensen? De familie Kalman durft niets tegen de concierge te zeggen, maar Chaja wel. Dat vind ik wel goed van Chaja. Ze moet niet bang zijn voor hem en dat is ze ook niet. Ik vind het wel een grappig stukje als Chaja ruzie krijgt met de concierge, want dan staat de hele familie Kalman aan haar kant. Chaja gaat dan via de regen pijp naar beneden dat vind ik best wel spannend, omdat je weet niet of dat goed gaat voor hetzelfde geld valt ze. Er is dan ook gelijk zo’n spannend muziekje bij. Als Leibl zijn zoon hoort praten is hij niet tevreden. Eerst wilde hij het niet geloven, maar het was wel zo. Hij vond het verschrikkelijk dat zijn zo’n als eerste woordje zei:”Kwak”. Ik vind het dom dat hij zo reageerde. Hij wilde dat zijn zoon als eerste de tien gebeden uit zijn hoofd kende. Dat vond ik echt erg toen ik dat zag. Met Pasen bleef Chaja ook eten en toen moest iedereen de tien gebeden opzeggen. Simcha had die heel lang met Chaja geoefend. Er was maar één foutje. Leibl zei gelijk dat hij het niet goed genoeg wist. Ik vond het echt heel zielig voor Simcha toen hij dat zei. Chaja zei daar wat van en toen verliet Leibl de tafel. Leibl liep zijn kamer in waar niemand mocht komen. Chaja liep hem achterna zonder na te denken. Ze wilde een excuus. Dat vond ik echt een goede actie van Chaja dat ze dat ook zomaar durft. Ze zag het schilderij van de familie van Leibl en ze zag dat zijn broertje die was overleden echt sprekend op Simcha leek. Leibl was meteen rustig en vertelde Chaja een verhaal van vroeger. Ze bood meteen haar excuus aan. Op zo’n moment als dat zou ik echt geen prettig gevoel van binnen hebben. Je hoorde ook gelijk zo’n treurig muziekje. De kamer was ook donker. Ik vind dat Leibl wel echt doordringt tot dat hij krijgt wat hij wil krijgen. Dat vind ik niet kunnen. Ook toen hij Chaja voor het eerst zag wilde hij dat ze meteen ontslagen werd. Hij schold haar toen uit voor ”gomer”(hoer in het hebreeuws). Ik vind het een beetje onbeschoft, want hij kent haar nog niet eens of hij staat al meteen met zijn vooroordelen klaar. Doordat Chaja ruzie had gekregen met de concierge had mevrouw Kalman gezegd dat er maar een week een wapenstilstand moest komen en dat Chaja dus een week niet meer mocht komen. Simcha ging altijd iedere dag met Chaja wandelen en naar de eendjes toe. Ik vind het heel erg zielig als Chaja hoort van Jakov Apfelschnitt dat Simcha is verdronken in de parkvijver, omdat hij het zo mistte om de eendje te voeren. Chaja ging toen meteen naar de familie Kalman toe om te rouwen. Leibl zat daar met een heleboel mensen uit de kerk en mevrouw Kalman zat daar met een vriendin. Leibl heette haar geen welkom, maar mevrouw Kalman wel. Ik vind dit een zeer triest stukje. Doordat de hele familie daar zat te huilen en te rouwen merk je toch wel dat al die mensen allemaal van Simcha hielden. Dat vind ik heel erg lief, want als de film bezig is kan je het niet echt merken bij Leibl. Ik vond het best wel een tragische film, maar wel meelevend. Ik vond het verder wel leuk.