Kruimeltje (1999)

Voorwoord: Ik heb deze film gekozen, omdat ik er leuke herinneringen aan heb. En ik het een mooie film vond met een heel goed verhaal erachter. Ik heb door deze film ook geleerd hoe het is om alleen op de wereld te staan zonder enige bekende. En zonder je echte ouders te kennen en te weten waar ze zijn. Mijn mening: Ik vond dit een zeer mooie film met een heel goed verhaal erachter. Ik vond ook dat de acteurs ook erg in hun rol zaten en dus leek het nog echter. Ik vond ook dat ze precies de goede hoofdrolspeler hadden gekozen. Omdat hij ook echt het uiterlijk en het accent had van een zwerfjongen. De Hoofdpersonen: Kruimeltje Een straatjongen zonder ouders die in een pleeggezin woont maar waar hij bijna nooit mag komen. Moor: Een hond die kruimeltje uit een hondenopvang heeft gered van de dood. Meneer Wilkes: Een man met een kruidenierswinkeltje die kruimeltje opvangt toen Mevrouw Koster dood was. Mevrouw Koster: de pleegmoeder van kruimeltje. Harry Folker: de vader van kruimeltje. Die in Engeland zit. Vera di Borboni: de moeder van kruimeltje. En de beroemde pianiste Vera di Borboni.
Samenvatting: Hij is bijzonder klein voor zijn leeftijd (10 jaar) Hij heeft een goed hart, wil niemand kwaad doen en laat zich door niemand zeggen wat hij moet doen. Moor, de goede zwarte hond van kruimeltje die hem altijd helpt in moeilijke situaties en andersom. Wilkes, Een goede man die in zijn eentje een kruidenierswinkeltje heeft en die kruimeltje wil helpen. Een koude december avond. Iedereen zit binnen gezellig voor de open haard en heeft niet in de gaten dat er buiten nog iemand in de kou loopt die nergens heen kan gaan of hij wordt er al weer uitgestuurd. Hij heet Kruimeltje, een arme straatjongen, die op zoek is naar een warm plekje voor de nacht. Hij vindt een kist voor een kruidenierswinkel en wil gaan liggen als hij voelt dat er nog wat anders in de kist ligt. Een hond! Hij gaat erbij liggen en slaapt snel. Hij wordt door de eigenaar van het winkeltje gevonden en neemt hem mee naar binnen waar hij hem een boterham geeft. Ze worden snel vrienden en Kruimeltje vertelt over zijn belevenissen op de straat. Dat hij bijvoorbeeld het stoepje van het politiebureau had ingesmeerd met groene zeep en dat de commissaris er over uit gleed. Kruimeltje noemt de hond Moor en houdt hem. Hij beleeft met hem de mooiste dingen en was net van plan om naar de bioscoop te gaan toen hij hoorde dat zijn pleegmoeder, vrouw koster, van de trap was gevallen en ziek thuis lag. Ze ging dood en Kruimeltje kreeg een envelop met een medaillon erin. Wilkes nam de verzorging op zich en ontdekte dat de man op de foto in het medaillon samen met hem vroeger goudzoeker was geweest. Hij beloofde Kruimeltje dat hij hem zou gaan zoeken. Na een aantal dagen vol vreugde werd het tijd dat Kruimeltje (zijn echte naam was net zoals zijn vader: Harry) nieuwe kleren
kreeg, gewassen werd en naar school ging. Dat bracht nieuwe problemen met zich mee, maar Kruimeltje vocht zich er doorheen met het denken aan zijn vader: Harry Folker. Hij sliep die nacht weer in de hangkast toen er brand uitbrak in het winkeltje. Ze kwamen er allemaal goed vanaf maar Wilkes moest helpen blussen en heeft een longontsteking opgelopen en moest naar het ziekenhuis. Kruimeltje komt op straat te staan en het oude leven begint weer. Hij wordt opgepakt door de politie die hem naar het gesticht van onverzorgde kinderen stuurt en Moor van hem afpakt. Kruimeltje loopt diezelfde dag nog weg en gaat direct naar het hondenpark waar hij zij hond terughaalt. Wilkes is weer beter en neemt de verzorging weer op zich. Kruimeltje gaat naar school en beleeft daar weer de leukste dingen. Wilkes vertrekt naar het Wilde Westen. En Kruimeltje moet weer naar het gesticht, nu wel samen met Moor. Hij wordt later van diefstal verdacht door de vader en is daar heel boos om, want hij heeft het niet gedaan. Daarom rent hij weg en komt niet meer terug. Hij liep erg verwart over de weg en keek niet uit toen er een auto aankwam. Bang!! Hij lag op de straat en er kwamen mensen naar toe gerend. Een vrouw stapte uit en zei dat zij hem mee zou nemen. Het was Vera di Borboni, de beroemde zangeres. Kruimeltje was bewusteloos. Wilkes was intussen in Amerika en kwam daar in allerlei moeilijkheden. Bandieten die hij samen met Harry ook al was tegengekomen, geen water te vinden en geen spoor van Harry. Totdat hij achterna werd gezeten door de bandieten en zich in een grot verstopte. Het was een grot waar de bandieten de buit verstopten. Hij keek in een zak en zag dat er een heleboel portemonnees in lagen. Hij pakte er één en zag dat het van Willem Verwouden was, een man waarmee hij in de trein had gezeten. hij stuurde een brief naar hem en vertelde dat hij zijn portemonnee had gevonden. Er was duizend gulden uitgeloofd voor diegenen die Lefty (de hoofdman van de bende) zou vangen. Na een strijd had Wilkes hem eindelijk en kwam weer bij de militaire politie. “zo hier is hij dan zei hij”, zei hij. Toen kreeg hij een brief van Willem en daarin stond dat Harry Folker daar aan het werk was. Ze waren heel blij toen ze elkaar weer zagen en Harry ging mee naar Rotterdam. De politie had ontdekt dat Kruimeltje het geld niet gestolen had, maar dat de vader het zelf had gedaan omdat hij Kruimeltje niet mocht. Kruimeltje was intussen bij Vera en sliep daar. Toen Vera in het medaillon keek zag ze dat het haar eigen zoontje was. Ze vertelde een verhaal aan Kruimeltje waaruit hij begreep dat zij haar zoontje was. Toen Wilkes met Harry uit Amerika kwam was het gezinnetje weer kompleet. het was een groot feest die avond en Wilkes schreef een brief naar Amerika dat alles was gelukt en meneer Winters heeft toen een boek geschreven voor de Nederlandse jeugd. Kruimeltje: het leven van een arme straatjongen.