Platoon (1986)

Gegevens van de film

Regisseur van de film: Oliver Stone
Scenarioschrijver: Oliver Stone
Hoofdrolspelers: Charlie Sheen, Tom Berenger , Willem Dafoe.
Componisten van de filmmuziek: Georges Delerue
Andere films: o.a.:The Hand, Salvador, Wall Street, Talk Radio, Born on the Fouth of July, JFK
Recensies:

Jaar: 1986
Soort film: oorlogsfilm
Lengte van de film: 114 minuten

Beschrijving van de film (Platoon)

Het verhaal begint in Vietnam. Het is daar oorlog. Er komen nieuwe soldaten, en een van hen is Chris Taylor. Om hem draait het verhaal. Hij is net nieuwe en nog er jong en naïef.
Het kamp is opgesplitst in twee kampen. Het ene kamp staat onder leiding van Elias. Het andere kamp onder leiding van Barnes.
Omdat Taylor net nieuw is heeft hij veel respect voor Barnes. Barnes heeft al veel meegemaakt en is daardoor erg verbitterd. Taylor vind hem een dapper man.
Taylor raakt gewond bij een ontmoeting met de Vietnamezen. Hij wordt naar het ziekenhuis gebracht en als hij is uitgeziekt gaat hij terug naar het kamp.
Op een gegeven moment vinden ze een Vietnamees dorp. Ze doorzoeken het hele dorp, maar ze vinden niks. Dan is de vraag wat ze verder met het dorp gaan doen. Barnes wil het dorpje verbranden want hij is bang dat er toch soldaten en wapens zijn. Elias is het hier niet mee eens. Ze krijgen hele erge ruzie. Ze zijn beide zo boos dat ze gaan vechten, gelukkig worden ze op tijd uit elkaar gehaald door de andere soldaten. Barnes schreeuw er nog achteraan dat hij zich zal wreken zich op Elias.
Barnes houdt zich aan z’n woord. Nadat ze in een boobytrap van de Vietnamezen zijn getrapt, en er een hevig vuurgevecht is, schiet hij Elias dood. Als hij terug komt bij de andere zegt hij dat de Vietcong Elias vermoord heeft. Maar Taylor ziet in zijn ogen, dat Barnes het zelf heeft gedaan. Hij heeft het er met de andere soldaten over dat ze Barnes moeten opruimen, omdat hij vindt dat het niet langer zo kan gaan. Midden in dat gesprek komt Barnes binnen. Hij krijgt ruzie met Taylor.
Als het weer rustig is gaan ze proberen een hinderlaag te maken voor de Vietnamezen. Dit lukt niet. De Vietnamezen sluiten hen in. Het is een zware strijd. Omdat de Amerikanen zijn ingesloten, worden ze met helikopters opgehaald. Op weg naar de helikopter komt Taylor Barnes tegen. Ze zijn de ruzie beide nog niet vergeten. Taylor is nog steeds boos, omdat Barnes Elias heeft doodgeschoten. Allebei zijn ze gewond, als ze elkaar tegenkomen. Barnes kruipt over de grond en Taylor kan nog net lopen. Taylor weet dat als Barnes blijft leven, dat er nog veel meer slachtoffers zullen vallen. Met dat idee in z’n hoofd, heeft hij hem doodgeschoten. Taylor is bij deze strijd voor de tweede keer gewond geraakt, en mag daarom naar huis. Hier is hij erg blij mee.
Het leven in een oorlog is erg zwaar en niet leuk. Maar Taylor heeft een wijze les geleerd:
Dat de vijand niet je tegenstander is, maar dat jij de tegenstander bent.
De vijand zit in jezelf.

Algemeen overzicht Vietnamoorlog

Oorzaken van de oorlog:
Er zijn meerdere oorzaken van de oorlog maar het ging vooral om de angst voor het communisme vanaf het einde van de Tweede Wereldoorlog.
In 1947 kwam het idee van ‘containment’, oftewel inperking van communistische invloeden, voor het eerst naar voren, een idee dat direct zou leiden tot de Vietnamoorlog. Amerika moest volgens dat idee alle mogelijk maatregelen nemen om de verspreiding van het communisme buiten de Sovjet Unie te voorkomen.
Vietnam was de kolonie van Frankrijk tot 1954. Na een oorlog tussen de Fransen en de communistische Vietminh, kwamen de twee partijen overeen dat ze Vietnam tijdelijk in tweeën zouden delen. In 1956 zouden dan vrije verkiezingen gehouden worden. Amerika weigerde dat. Nu begonnen de Vietcongs openlijk te rebellen.
John F. Kennedy werd in 1960 president van de VS. Hij wilde nog is goed laten blijken dat hij tegen het communisme was, en stuurde Amerikaanse soldaten naar Vietnam. Na de moord op Kennedy werd Lyndom B. Johnsom president en kreeg hij controle over het leger van Amerika in Vietnam. In stilte had hij de macht gekregen van de Senaat, om openlijk oorlog te gaan voeren met Vietnam.

Aanleiding: Een Amerikaans schip beschoot zelf in augustus 1969 Noord-Vietnamese schepen nadat het de Golf van Tonkin (bij Vietnam) was ingevaren. De Noord-Vietnamese schepen schoten daarop terug. Johnson gebruikte dit incident om zijn Vietnamoorlog door de regering te kunnen krijgen. Het Amerikaanse congres gaf Johnson toen bijna ombeperkte macht over de situatie in Vietnam en de oorlog barstte nu hevig los.

Voornaamste veldslagen:
De voornaamste veldslag was ‘Het Tet offensief’. Dit was namelijk het keerpunt in de oorlog.
De Vietcong viel op 30 januari 1968 Saigon binnen. De hoofdstad. Na zware gevechten werd de stad terug bevrijd van de Vietcong.
Nu dacht de politieke top (Amerika) niet meer aan winnen, maar aan terugtrekken zonder gezichtsverlies te leiden.

Wijze van oorlog voeren van beide partijen, en de bevel hebbers van beide partijen.
Amerika: De Amerikanen beschikten over vliegtuigen waarmee ze luchtfoto’s maakten. Zo kon de kust van Vietnam volledig in de gaten gehouden worden.
De Amerikanen bezaten een bijna onoverwinbare vloot, grondtroepen, luchtvoertuigen.
Ze konden dus van alle kanten aanvallen. Zelfs via de riolen, waar ze met hun duikuitrusting ingingen, en zo in het centrum van de stad konden komen.
De soldaten van Amerika waren in het begin wel gemotiveerd, maar dat ging over. Ze wisten niet waarvoor ze vochten en waartegen ze vochten. Het enige was ze wisten was dat Vietnam communistisch was, en dus tegen Amerika.
Bevelhebber Amerika:
Vietcong: Deze troepen hadden, in tegenstelling tot Amerika, niet veel bewapening. Alleen grondtroepen en een paar schepen. De grondtroepen waren uitgerust met vooral Russische wapens zoals de Ak47 (geweer). Verder hadden ze geen helmen en andere uitrusting. Luchtsteun hadden ze niet. De enige bescherming die de Vietcong had was begroeiing. Overal in het bos werden struikelmijnen neergehangen en andere boobytraps. Op deze manier hadden de Amerikanen geen kans om de Vietcong te pakken.
De Vietcong hadden wel een goede motivatie om deze oorlog te winnen. Ze vochten voor hun eigen land. Hun strategieën waren ook beter dan die van de Amerikanen. Ze waren hun steeds een paar stappen voor.
Bevel hebber Vietnam:

De rol van de bondgenoten:
Volgens mij deden de bondgenoten niet zoveel. Behalve dat Rusland wapens leverde voor Vietnam, was het Amerika tegen Vietnam.

Afloop:
Nixon (nieuwe president Amerika) had beloofd de oorlog te beëindigen. Maar dat ging even helemaal anders dan hij in gedachte had. Hij verergerde het.
Onder grote druk van anti-oorlogsbewegingen overal in de wereld besloot Nixon in 1968 om het bombarderen in het noorden te stoppen. In november van dat jaar begonnen de vredesonderhandelingen die tot 1973 zouden voortduren.
In 1973 werd in Parijs overeengekomen dat de VSA zich moesten terugtrekken en dat er een wapenstilstand moest komen. Het duurden nog tot 1975 alvorens Vietnam herenigd was. Op 30 april tekende de Zuid Vietnamezen de capitulatie.
De hereniging van Vietnam, onder communistisch bestuur, was een feit.

Aantal slachtoffers:
- 1.500.000 Vietnamezen dood
- 58.000 Amerikanen dood
- 300.000 gewonden

Beoordeling van de film (Platoon) op historische juistheid.

- Volgens mij wordt het begin van de oorlog aan de orde gesteld. Je ziet dat ze gaan beginnen met vechten. Dat ze roepen dat het is begonnen. Maar de film gaat niet over de hele oorlog. Er wordt namelijk gezegd: ‘Ik moet nog 300 dagen.’
De oorlog zelf duurt veel langer dan ongeveer een jaar. Platoon eindigt wel dat dát stukje land overwonnen is door de Vietcong.
- Nee, het meeste is bedacht om het verhaal mooi te laten lijken. De boobytrap was wel ook in de realiteit gebeurd. En dat ze dorpen in brand staken.
- Ja, er werd niet gezegd waarom er nou gevochten werd. Dingen als aanleiding, werden niet verteld. Ook heb ik geen vloten gezien.
- De filmmaker gaf niet echt een uitleg van wat er nou gebeurde. Het was meer zoiets van, alles wat niet bij ons hoort moet dood.
- Ik denk dat Oliver Stone wilde laten zien wat er toen gebeurde. Wat de realiteit toen was. Hoe er gevochten werd.
- Er wordt aan het eind gezegd dat ze niet tegen de vijand vochten, maar tegen zichzelf. Dat ze een oorlog met zichzelf aan het voeren waren. Dat de vijand in je zit. Ik denk dat hij bedoelt, dat je je eigen vijand maakt. In dit geval van de Vietnamezen.

- Nee, er zijn geen grote dingen gewijzigd. Maar wel veel dingen weggelaten. De sfeer onder de mannen van het leger is extra laten zien. Hoe het er in zo’n tent aan toe ging. Hoe de soldaten met elkaar omgingen. Ik weet niet of het in het echt ook zo gegaan is, maar er zullen wel stukken van waar zijn. Dingen als jaloezie, en meningsverschillen komen altijd voor. Die soldaten zijn tenslotte ook mensen.
- Dat weet ik niet… Het is wel een film natuurlijk. Toen het in het echt gebeurde, was het natuurlijk anders. Maar ik denk dat de omgeving niet mooier gemaakt was dan dat het is. En de manier van vechten was wel duidelijk laten zien.
Ik vond de film ook redelijk commercieel. Het was geen ‘leerfilm’ maar een ‘kijkfilm’.

Onze mening over de film:

Wij vonden de film niet super goed. Hij was te oppervlakkig.
Je kreeg geen goed beeld van de oorlog. Dingen als aanleiding en hoe het eindigde werden niet vermeld.
Het was vrij donker en er werd niet op opgegaan in de hoofdpersonen.