La classe de neige
Titel: La classe de neige.
Regisseur: Claude Miller.
Gebaseerd op het boek: La classe de neige.
Soort film: thriller.
Ik vond de film niet erg realistisch, alles was de hele tijd een droom of een nachtmerrie. Hierdoor leek alles dat wel 'echt' was nep.
Als hollywood de film zo remaken, zouden ze de taal veranderen moeten naar het Engels, en er voor zorgen dat het geheel minder verwarrend en voorspelbaar wordt.
Belangrijkste hoofdpersonen + karakterbeschrijving:
Nicolas: een dromer. Hij is bang, verlegen, durft niet voor zichzelf op te komen, zit vaak te dagdromen. Hij wil dat z'n vader dood gaat. Hij gelooft in sprookjes en is een systematische leugenaar.
Hodkann: pest vaak kinderen. Hij is aardig voor Nicolas, goedgelovig, hij probeert zelfs Nicola's pa te helpen nadat Nicolas hem heeft wijsgemaakt dat deze in gevaar is. Hij is best behulpzaam.
Philip: medelevend. Hij probeert mensen te helpen.
Ik vind Hodkann het sympathiekst, omdat hij alles maar gelooft wat Nicolas hem verteld, en hij blijft altijd aardig en behulpzaam.
Nicolas is naar mijn mening het minst sympathiek, door de uitspraken die hij maakt; hij liegt zijn hele leven bij elkaar.
In de verhaallijn zijn veel flashbacks gebruikt. Deze gaan allemaal over dingen die gebeurd zijn in het leven van Nicolas.
Het verhaal zelfs speelt gedurende de paar dagen van de ski-vakantie met de school van Nicolas.
Het verhaal speelt tijdens de tweede helft van de twintigste eeuw. Het verhaal zou niet in een andere eeuw kunnen spelen, omdat men vroeger niet met school op wintersport ging, enkele honderden kilometers verder op.
De meeste scènes spelen zich af in het chalet en op de ski-piste.
De muziek die in de film is een beetje zoals de muziek in de allereerste films, het is de bedoeling dat muziek nadruk legt op een situatie, maar het is eerder storend.
Steekwoorden om de film mee te beschrijven, zijn: saai, voorspelbaar, irritant, verwarrend, onsamenhangend, vervelend, langdradig.
Korte recensie:
Het verhaal gaat over een jongen die met school op wintersport gaat. Hij heeft voortdurend last van dromen en nachtmerries. Dit maakt de film voorspelbaar, maar ook verwarrend, aangezien alles een droom is, of kan zijn. De jongen, Nicolas, heeft volgens mij geen goede relatie met zijn vader, maar ik kan me vergissen, aangezien hij geschokt is als deze aan het einde van de film wordt opgepakt.
De acteerprestaties van de hoofdrolspelers en daarbij van eigenlijk alle acteurs, vond ik erg slecht. Ik kan me totaal niet inleven in de personages, en dat verwacht ik wel als ik een film kijk. Bij deze film was dat echter een onmogelijkheid. Naar mijn mening had de film geen boeiende momenten, maar als ik er een moet kiezen, dan maar de laatste scène, omdat die niet echt voorspelbaar was, en het gaf het einde van de film aan.
Beoordeling op de schaal van 1 tot 5: 2.
Titel: La classe de neige.
Regisseur: Claude Miller.
Gebaseerd op het boek: La classe de neige.
Soort film: thriller.
Ik vond de film niet erg realistisch, alles was de hele tijd een droom of een nachtmerrie. Hierdoor leek alles dat wel 'echt' was nep.
Als hollywood de film zo remaken, zouden ze de taal veranderen moeten naar het Engels, en er voor zorgen dat het geheel minder verwarrend en voorspelbaar wordt.
Belangrijkste hoofdpersonen + karakterbeschrijving:
Nicolas: een dromer. Hij is bang, verlegen, durft niet voor zichzelf op te komen, zit vaak te dagdromen. Hij wil dat z'n vader dood gaat. Hij gelooft in sprookjes en is een systematische leugenaar.
Philip: medelevend. Hij probeert mensen te helpen.
Ik vind Hodkann het sympathiekst, omdat hij alles maar gelooft wat Nicolas hem verteld, en hij blijft altijd aardig en behulpzaam.
Nicolas is naar mijn mening het minst sympathiek, door de uitspraken die hij maakt; hij liegt zijn hele leven bij elkaar.
In de verhaallijn zijn veel flashbacks gebruikt. Deze gaan allemaal over dingen die gebeurd zijn in het leven van Nicolas.
Het verhaal zelfs speelt gedurende de paar dagen van de ski-vakantie met de school van Nicolas.
Het verhaal speelt tijdens de tweede helft van de twintigste eeuw. Het verhaal zou niet in een andere eeuw kunnen spelen, omdat men vroeger niet met school op wintersport ging, enkele honderden kilometers verder op.
De meeste scènes spelen zich af in het chalet en op de ski-piste.
Steekwoorden om de film mee te beschrijven, zijn: saai, voorspelbaar, irritant, verwarrend, onsamenhangend, vervelend, langdradig.
Korte recensie:
Het verhaal gaat over een jongen die met school op wintersport gaat. Hij heeft voortdurend last van dromen en nachtmerries. Dit maakt de film voorspelbaar, maar ook verwarrend, aangezien alles een droom is, of kan zijn. De jongen, Nicolas, heeft volgens mij geen goede relatie met zijn vader, maar ik kan me vergissen, aangezien hij geschokt is als deze aan het einde van de film wordt opgepakt.
De acteerprestaties van de hoofdrolspelers en daarbij van eigenlijk alle acteurs, vond ik erg slecht. Ik kan me totaal niet inleven in de personages, en dat verwacht ik wel als ik een film kijk. Bij deze film was dat echter een onmogelijkheid. Naar mijn mening had de film geen boeiende momenten, maar als ik er een moet kiezen, dan maar de laatste scène, omdat die niet echt voorspelbaar was, en het gaf het einde van de film aan.
Beoordeling op de schaal van 1 tot 5: 2.
REACTIES
1 seconde geleden