The Sixth Sense (1999)

Algemene gegevens: Titel: The Sixth Sense
Genre: Psychologische thriller
Regisseur/Schrijver: M. Night Shyamalan
Jaartal: 1999
Hoofdrolspelers: Bruce Willis, Toni Collette, Olivia Williams, Haley Joel Osment. Ik heb de film bij “Lumière Enschede” gezien. Plot: In deze thriller wordt de achtjarige Cole Sear (Haley Joel Osment) achtervolgt door een angstaanjagend geheim; hij wordt bezocht door goden. Hij heeft vaak enge visioenen van doden met onopgeloste problemen uit het verleden. Soms weten de doden zelf niet eens dat ze dood zijn! Hij heeft dit nog aan niemand vertelt, zelfs niet aan zijn eigen moeder. Verward door zijn paranormale krachten durft hij dit niet, hij is ook nog te jong om het allemaal te begrijpen. Totdat hij op een dag de kinderpsycholoog Malcolm Crowe (Bruce Willis) ontmoet. Er ontstaat een hechte band tussen de psycholoog en zijn cliënt. Zo hecht, dat Cole zijn verhaal aan Malcolm vertelt. Gelukkig neemt Malcolm hem serieus en samen gaan ze op zoek naar een oplossing. Die vinden ze uiteindelijk, maar is toch onverwacht. Op het eind blijkt namelijk dat Malcolm zelf ook een dode is! Dat komt heel onverwacht. Aan het begin van de film werd Malcolm namelijk geschoten door ontevreden, een ex-client van hem. In de rest van de film speelt hij nog wel gewoon door, maar op het eind blijkt dat hij al die tijd al dood was zonder het zelf door te hebben en dat alleen Cole hem kon zien… Middelen: De film speelt zich eerst in het huis van Malcolm plaats, daar wordt hij neergeschoten. Dan speelt de film in een plaatselijke kerk plaats, daar ontmoeten Cole en Malcolm elkaar voor het eerst. De rest van de film speelt zich voornamelijk af in het huis van Cole, op school, op straat, overal eigenlijk. Cole woont op een verdieping van een flat, en Malcolm woont met zijn vrouw in een groot huis, maar dit verschil heeft de sfeer van de film niet bepaald. De kamer van Cole was wel belangrijk in het verhaal, want meestal zag hij daar de geesten. Dan dook hij altijd snel een soort tent van stoelen en doeken, daar voelde hij zich veilig. Bij de ingang stond “Keep out” en binnen lag een zaklantaarn en stonden veel kleine beeldjes van Maria. De belichting van bepaalde scènes daar speelde wel een rol. Als een geest Cole weer kwam lastigvallen, dan zat hij dus in die tent met een zaklantaarn aan. Dat flauwe licht gaf wel een angstige sfeer. De muziek trouwens ook. Dat paste er wel goed bij. De muziek werd alleen als achtergrond gebruikt, verder speelde muziek geen rol in de film. Er werden ook niet veel geluidseffecten gebruikt, alleen soms als het wat spannender werd. De hoofdpersonen hadden normale kleding aan en waren niet overdreven gegrimeerd. Dat moest ook niet, want het waren eigenlijk ook normale mensen (behalve dan dat Cole een zesde zintuig had).
Personages: De belangrijkste hoofdpersonen uit de film zijn: -Cole Sear: een beetje stille jongen van een jaar of zeven. Hij wordt gepest op school en dat maakt hem verlegen. -Dr. Malcolm Crowe: kan goed met kinderen overweg en is daarom ook een kinderpsycholoog die zich overigens helemaal op zijn werk stort. Het lijkt erop dat hij daarmee zijn vrouw en zijn huwelijk verwaarloost, maar dat lijkt maar zo, want later blijkt dat hij al die tijd al dood was. Dan is er ook nog de moeder van Cole, haar naam weet ik niet. Ze is een goede moeder, maar soms wordt ze er een beetje gek van dat Cole zijn probleem niet aan haar wil vertellen, want ze heeft wel door dat hij ergens mee zit. Via een flashback kwam ik er achter dat Malcolm kinderpsycholoog was. Namelijk toen er opeens die ex-client van hem in de badkamer stond en hem verweet over vroeger. Toen ging je even terug in de tijd. Hierdoor kwam ik dus te weten dat Malcolm kinderpsycholoog was. Thematiek en interpretatie: Het thema van de film is het hebben van een “Sixth Sense”. Ik denk dat de enige bedoeling van de regisseur om deze film te maken is: VEEL GELD verdienen. Deze film is geen verfilming van een boek. Boeiende werking: Wat mij boeide in deze film was het goede verhaal, je vroeg je telkens af hoe het eindigde. En pas toen je dacht dat het einde kwam, werd nog iets anders onthuld, waarmee je heel anders tegen de film aankeek, namelijk toen op het einde bleek dat Malcolm al de hele tijd dood was. Dan ga je echt nadenken hoe dat nou toch kon, want je kon het gewoon niet doorhebben. Je verwachte wel zoiets, maar toch kwam het wel verrassend aan. Dat vond ik heel boeiend aan deze film. Camerawerk en montage: De scène die mij het meest aansprak was, toen het probleem van Cole opgelost was, en dat Malcolm naar huis ging met de opdracht van Cole om zijn vrouw niet nog meer te verwaarlozen, en dat zij dan in de kamer ligt te slapen met de video van hun huwelijk nog aan, en dan zegt zij in haar slaap: “Why did you leave me, Malcolm?” ofzoiets, en dan zegt hij: “But I didn’t leave you, honey.”, en dan ziet hij zijn trouwring onder een stoel vandaan rollen, dan kijkt hij eerst naar zijn kale ringvinger en dan heeft hij door dat hij al die tijd dood was. En daarna zie je wat momenten uit het verleden, want hij snapte er eerst niets van, maar uiteindelijk heeft hij het wel door. Einde film. Dat vond ik de mooiste scène. Ook als de trouwring over de vloer rolt, dat was een beetje vertraagt. Dat vond ik wel mooi gedaan. Dan had je zelf ook even de tijd om alles te begrijpen. Recensie: Ik vond het een hele mooie film, vooral door het goede verhaal. Ik vind dat de regisseur goed geslaagd is met het uitwerken van het thema, het was heel geloofwaardig, maar als je er na de tijd over nadenkt, kan het natuurlijk nooit echt geweest zijn, met al die geesten enzo. De acteurs waren ook heel geschikt met hun rollen, die Haley Joel Osment speelde heel goed zo’n zielig ventje en het leek heel echt als hij bijvoorbeeld bang speelde. Soms droeg hij ook een beetje van die kneuzige kleding, maar hij werd daarom ook gepest op school. Ook vond ik dat er goed gebruik werd gemaakt van licht en speciale effecten. Een recensie van Toni Collette (speelt de moeder van Cole): Toni Collette: The film has scary elements. When I read the script, I did not realize it was a scary film. It has a lot of other elements and you feel conected to the characters. It is a beautiful movie. Ik ben het eens met deze actrice. Ze zegt “you feel conected to the charachters” en dat is ook zo. Je leeft helemaal mee. Ik vond het samengevat een hele goede film.